تلاش براي ثبت افق رويداد يک سياهچاله
تاریخ انتشار: ۵ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۷۷۰۹۳۸
خبرگزاري آريا - دانش > فضا - همشهري آنلاين:
تلسکوپهاي سرتاسر جهان نيروهاي خود را متمرکز ساختهاند تا اولين تصوير جهان از يک سياهچاله را ثبت کنند،پروژهاي که تکميل آن چند ماه ديگر زمان نياز دارد، اما فرايند خيره شدن متمرکز به يک سياهچاله تاکنون نتايج جذابي به دنبال داشتهاست.
براساس گزارش اسپيس، راديو تلسكوپ APEX در سال 2013 به مجموعهاي از قدرتمندترين تلسكوپهاي جهان پيوست كه تلسكوپي واحد به نام افق رويداد را به وجود آوردهاند، تلسكوپي تركيبي كه قرار است ابرسياهچاله ساگيتاريوس A را در مركز كهكشان راه شيري زير نظر بگيرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تشكيل تلسكوپ تركيبي "افق رويداد" باعث شده تا با افزايش طول پايه آرايههاي رصد در راديوتلسكوپها، امكان رصد ظريفترين جزئياتي كه ميتوان در اطراف افق رويداد يك سياهچاله مشاهده كرد، بهوجود آمدهاست.
درحال حاضر امكان ديدن سياهچالهها وجود ندارد. تصور ميشود اين اجرام ستارههاي فروپاشيده به شدت متراكمي هستند كه از كشش گرانشي قدرتمندي برخوردارند در حدي كه حتي نور نيز نميتواند از دام گرانشي آنها بگريزد و زماني كه هيچچيز،حتي نور نتواند از ميان سياهچالهها بگذرد، امكان ديدن آنها از بين خواهد رفت.
آنچه از اين پديده هاي كيهاني قابل رديابي است، فضاي اطراف آنها است. موادي كه به دام كشش گرانشي سياهچالهها ميافتند، صفحهاي چرخان و بههمپيوسته را ايجاد ميكنند كه اصطكاك شديد در آن باعث ايجاد نوري قوي ميشود. با اينهمه در فاصلهاي خاص از سياهچاله، هيچچيز راه گريزي ندارد، حتي همين نور قدرتمند. اين نقطه بدون بازگشت، جايي كه سرعت فرار از سرعت نور نيز بيشتر است، افق رويداد ناميده ميشود،و اين همان منطقهاي است كه تلسكوپ "افق رويداد" تلاش دارد تصويرش را ثبت كند.
برخي از سياهچالهها مانند ساگيتاريوس A بسيار عظيمند و جرمي چند ميليون برابر خورشيد دارند. اين سياهچالهها بسيار بزرگتر از هر ستارهاي هستند كه بشر تاكنون آن را شناختهاست. و از آنجايي كه ديدن اجرام بزرگتر همواره راحتتر است، اخترشناسان قصد دارند نزديكترين سياهچاله عظيم جهان را رصد كنند.
از سال 2013 رصد ساگيتاريوس A به وضوح تصويري سه شعاع شوارتزشيلد( شعاعي است که بر طبق معادلات متريک براي سياهچالهها تعيين ميشود) رسيد،مقداري كه با شعاع افق رويداد يا ابعاد فرضي سياهچاله برابري ميكند، به اين شكل جزئياتي به كوچكي 36 ميليون كيلومتر را آشكار ساخت.
شايد اين فاصله هنوز براي واضح ديدن بسيار دور باشد اما اخترشناسان با استفاده از دادههاي به دست آمده توانستهاند درك بيشتري از ساختار افق رويداد به دست آورده و مدلسازيهايي براساس آن انجام دهند. نتايج تاكنون نشان دادهاند ساختار افق رويداد در اطراف سياهچاله ميتواند شبيه به دوناتي غولپيكر باشد،اگرچه تاييد اين يافته احتمالي به دادهها و رصدهاي بيشتر تلسكوپ "افق رويداد" نياز خواهد داشت.
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۷۷۰۹۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تصاویر نجومی یازدهم اردیبهشت (۳۰ آوریل)
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، تصاویر نجوم و فضا جدای از اهمیتی که در مطالعات و تحقیقات اخترشناسی دارد، امکان مشاهده و درک عجایب و شگفتیهای دنیای بیرون از سیاره زمین را برای علاقهمندان این حوزه فراهم میکند. امروزه به لطف پیشرفت علم و فناوری، تصاویر نجومی به شکلهای بسیار زیبا و گهگاه هنری تهیه میشود که علاوه بر ارائه اطلاعات علمی، زیباییهای خیرهکنندهای را برای علاقهمندان به ارمغان میآورد.
***
تصویر روز apod
منظومه ستاره ای GK Per شامل دو سحابی از سه سحابی موجود در تصویر است. Nova Persei 1901 در فاصله 1500 سال نوری از ما قرار دارد. در مرکز یک ستاره کوتوله سفید، هسته یک ستاره سابق خورشید مانند قرار گرفته است. اطراف کوتوله سفید، سحابی آتش بازی (Firework) به شکل دایره است که حاوی گازی است که در طی یک انفجار گرما هستهای ثبت شده در سال 1901 به بیرون پخش شده است. گاز درخشان قرمز رنگ اطراف سحابی آتشبازی قبلاً جو ستاره مرکزی بوده و به عنوان یک سحابی سیارهای پراکنده ظاهر میشود. در سال 1901، GK Per درخشان تر از Betelgeuse بود. انتظار میرود منظومه ستاره ای T CrB امسال فوران جدیدی داشته باشد، اما زمان دقیق و روشنایی آن مشخص نیست.
تصویر روز ناسا
سحابی سر اسب(Horsehead) که با نام بارنارد 33 نیز شناخته میشود، از ابرهای متلاطم غبار و گاز بیرون میآید. در فاصله 1300 سال نوری از ما قرار دارد. تلسکوپ فضایی جیمز وب که با همکاری ناسا، ESA و CSA ساخته شده است، تصاویر مادون قرمز واضحی از این شی معروف در آسمان گرفته است. جدیدترین تصاویر از وب نمایی دقیق از لبه روشن تشکیل غبار و گاز منحصر به فرد سحابی را نشان میدهد.
تصویر روز سازمان ملی تلسکوپ استرالیا
جکسون و همکارانش از دادههای تلسکوپهای مختلف برای مطالعه یک منطقه درخشان در سحابی نسی (Nessie) استفاده کردند. سحابی نسی یک ابر بلند و نازک در فضا است. دادهها گازهای مختلف را به روشی ساختاریافته نشان میدهند که از حالت یونیزه به گاز مولکولی در حال حرکت هستند. نقشههای قسمت غربی سحابی انواع مختلف گاز را نشان میدهد. نقشهها همچنین مکان یک ستاره جوان را نشان میدهد که در آن حباب یونیزه و ابر تلاقی پیدا میکنند. این فعل و انفعال نشان میدهد که تشکیل ستاره در حال آغاز است.
تصویر روز earthsky
فرد هولمن (Fred Holman) در کنتاکوک، نیوهمپشایر، ایالات متحده زندگی میکند. عکس او از کهکشان نهنگ در تاریخ 26/04/2024 ساعت 10:40 شب گرفته شده است. تجهیزات مورد استفاده Seestar S50 با نوردهی 10 ثانیهای به طول 16 متر بود. پردازش پس از آن با استفاده از ویرایشگر عکس Ultra Galaxy S23، با تمرکز بر کنتراست، وضوح و برش انجام شد. کهکشان نهنگ که با نامهای NGC4631 یا کالدول 32 نیز شناخته میشود، یک کهکشان مارپیچی میلهای است که تقریباً 30 میلیون سال نوری از ما فاصله دارد و در صورت فلکی عصای وناتیکی قرار دارد.
تصویر روز skyandtelescope
این تصویر توسط مایک اولاسون (Mike Olason) در توسان، آریزونا به تاریخ 28 آوریل 2024، 02:53 UTC ثبت شده است. تجهیزات مورد استفاده شامل 50mm f/3.5 Refractor و دوربین CCD ST-402ME است. عکاس در شب انتهای آوریل با استفاده از تلسکوپ و دوربین از دنباله دار 12P/Pons-Brooks عکس گرفت. این دنباله دار به دلیل گرگ و میش و موقعیت نزدیک به افق به زودی از توسان نامرئی خواهد شد. نرم افزار نتوانست روشنایی دنباله دار را به دقت محاسبه کند زیرا ستارههای درخشان کافی در آسمان وجود نداشت. درخشان ترین ستاره ثبت شده در این تصاویر قدر 7.5 داشت.
انتهای پیام/