11 درصد جمعیت استان در سکونتگاههای غیر رسمی زندگی میکنند
تاریخ انتشار: ۲۴ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۱۷۱۱۱۷
به گزارش ایکنا از استان مرکزی، معصومه دانشمند، معاون دفتر امور اجتماعی و فرهنگی استانداری مرکزی، شامگاه چهارشنبه ۲۳ خرداد در دوازدهمین جلسه ستاد فرهنگی، اجتماعی و مدیریت و ساماندهی آسیبهای اجتماعی استان اظهار کرد: باتوجه به منویات مقام معظم رهبری حاشیهنشینی به عنوان یکی از پنج اولویت آسیبهای اجتماعی درنظر گرفته شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی ادامه داد: تکالیف قانونی در ارتباط با مدیریت و ساماندهی آسیبهای اجتماعی وجود دارد که از جمله آن میتوان به مصوبات شورای اجتماعی کشور، راهاندازی دفاتر تسهیلگری و نهادهای توسعه محلی در مناطق حاشیهنشین ۱۰ استان در چهارچوب سیاستهای ستاد ملی بازآفرینی شهری پایدار، ماده ۳ وظایف کارگر تخصصی، ارتقای وضعیت امور اقتصادی و فرهنگی و سلامت و بازسازی و نوسازی بافتهای فرسوده اشاره کرد.
معاون دفتر امور اجتماعی و فرهنگی استانداری مرکزی بیان کرد: علت اصلی ایجاد حاشیهنشینی عواملی مانند پایین بودن ارزش زمین و مسکن، خانوادهها و گروههای کم درآمد، محلاتی خود رو و غیررسمی، بروز و گسترش آسیبها،ن0 بود سازوکارهای مناسب و نبود نظارت کافی بر ویژگیهای کالبدی، اجتماعی و اقتصادی است.
دانشمند افزود: ۳۲ درصد جمعیت دنیا در سکونتگاههای غیررسمی زندگی میکنند، تاکنون در ۹۱ شهر کشور ۹۷۴ محله ناکارآمد شهری شناسایی شده است و ۱۸ میلیون نفر در آن ساکن هستند.
وی گفت: در استان مرکزی ۱۱ درصد جمعیت(معادل ۱۵۰ هزار نفر) در سکونتگاههای غیر رسمی زندگی میکنند. در مجموع در شهرستان اراک و ساوه ۲۷ سکونتگاه غیر رسمی وجود دارد.
معاون دفتر امور اجتماعی و فرهنگی استانداری مرکزی بیان کرد: ۲۲ درصد جمعیت شهری اراک و ساوه در سکونتگاههای غیر رسمی ساکن هستند.
دانشمند گفت: درسال ۹۶ سند و برنامه عملیاتی در سکونتگاههای غیررسمی با محوریت دفتر امور اجتماعی استانداری مرکزی با حضور ۲۸ دستگاه اجرایی استان و ۴۵۸ عنوان برنامه تدوین شد.
وی ادامه داد: این سند با هدف بسترسازی برای ارتقای شرایط محیطی پایدار و فراگیر درمانی جهت رشد، سلامتی، امنیت، امید، کرامت انسانی سکونتگاههای غیر رسمی موجود تدوین شده است.
معاون دفتر امور اجتماعی و فرهنگی استانداری مرکزی بیان کرد: برنامههای شاخص این سند حمایت از فعالیت باشگاههای فرهنگی، برگزاری همایشهای محلی و روشنگری برقراری ارتباط چهره به چهره با مردم به منظور افزایش اعتماد عمومی، تحکیم روابط اجتماعی، تقویت امنیت و کاهش آسیب اجتماعی، پاکسازی محلات آلوده به اعتیاد، اجرای طرحهای پیشگیری از اعتیاد، صیانت اجتماعی، ارائه خدمات درمانی رایگان با همکاری سازمان موادمخدر، بسیج جامعه پزشکی و... است.
دانشمند بیان کرد: انتظاری که از ۲۸ دستگاه اجرایی برای اجرای این سند در ارتباط با سکونتگاههای غیر رسمی وجود دارد، اجرای دقیق برنامههای مندرج از سوی شرکا، اولویت قراردادن موضوع سکونتگاههای غیررسمی در دستگاههای اجرایی، لزوم توسعه برنامههای ورزشی از طریق ورزش صبحگاهی در این مناطق، برگزاری بازیهای بومی محلی با همکاری شهرداریها و ... عنوان میشود.
انتهای پیام
منبع: ایکنا
کلیدواژه: خبرگزاری بین المللی قرآن ایکنا مرکزی اجتماعی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۱۷۱۱۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کاهش نرخ باروری در ایران از چه وقت شروع شد؟
علی اکبر محزون گفت: شروع کاهش نرخ باروری در کشور ما به حدود دهه چهل بر میگردد. در نخستین سرشماری کشور که سال ۱۳۳۵ اجرا شد و پس از آن در سال ۱۳۴۵ برای نخستین بار در ایران نرخ رشد جمعیت محاسبه شد که آن زمان ۱/۳ درصد بود. از همان سالها هشدارهای رشد جمعیت آغاز شد. سال ۴۶ بیانیه تهران در خصوص تنظیم خانواده و ضرورت کنترل جمعیت تصویب شد و ساز انقلاب هم در دهه شصت بحث جمعیت دوباره مطرح شد. در برنامه توسعه سال ۱۳۶۷ طرحی با عنوان سیاست تحدید موالید مطرح شد.
وی افزود: هدف این طرح چنین بود که اگر در سال ۱۳۶۷ میانگین هر خانواده ۵/۶ فرزند بود تا سال ۱۳۹۰ این عدد به ۴ فرزند کاهش یابد. در سال ۷۲ قانون تنظیم جمعیت در مجلس شورای اسلامی تأیید شد که طبق این طرح فرزند چهارم به بعد محروم از فعالیت اجتماعی شود. سال ۱۳۷۳ و به میلادی ۱۹۹۴ اجلاس بینالمللی جمعیت و توسعه در قاهره با مشارکت ۱۷۹ کشور جهان از جمله ایران برگزار شد و معاهده طرح کنترل جمعیت در سطح بینالملل با عنوان International Conference on Population and Development تصویب شد. ریشه اصلی کاهش نرخ رشد جمعیت در دنیا و کشور ما از اینجا آغاز شد.
وی افزود: علت شدت این کاهش در ایران به این دلیل بود که علاوه بر کنترل اجتماعی، کنترل فردی نیز به وجود آمد. خانوادهها از دهه ۶۰ بنا به عوامل مختلف مانند کاهش مرگ و میر کودکان و شانس زنده ماندن بالا، تصمیم به فرزندآوری کمتر گرفتند چرا که قبلاً پنج فرزند متولد میشد که لااقل سه نفر از آن ها زنده بمانند. دیگر نیازی به چنین اقداماتی نبود پس همان سه فرزند متولد میشدند.
وی در ادامه گفت: اما اینها حاصل یک نگاه مالتوسی بود بحث نخست تنگ دستی به عنوان مانع افزایش فرزند و بحث دوم جریان اجتماعی بود. افراد با استمرار فرایند توسعه وارد مباحثی شدند که موجب پیشرفت فردی آن ها شود و به تحرک اجتماعی پرداختند و فرزندآوری را مانع این پیشرفت دیدند. بحث فردگرایی در جامعه موجب شد تحرک اجتماعی و فرزندآوری در مقابل هم قرار گیرند و در مرحله سوم جایگزینی برای نهاد خانواده و تغییر نهاد خانواده که حاصل تغییر نگرشها در جوامعی مثل ایران شد روند رشد را به شدت کاهش داد.
محزون تاکید کرد: بر روی مبانی فکری و نظری موضوع باید بیشتر تمرکز کرد و اقدامات اساسی صورت بگیرد. در دنیا هم برای موضوعات مهم همینطور عمل میکنند. باید الگوی یک خانواده کامل را بسازیم، مبنی بر نظریه شهید مطهری از انسان کامل این قالب را در مبانی فکری خانواده جای دهیم و در ادامه به تعهد به خانواده بپردازیم. جامعه دانشگاهی و حوزه علمیه نیز میتواند در حوزه شناسایی مسائل و ترسیم وضع مطلوب کمک شایانی به این راهبرد داشته باشد.
نقش جایزه ملی جمعیت در مرحله نخست ایجاد انگیزه است و برای اثرگزاری بهتر میتواند به اصطلاح، کف میدانیتر، در محلهها و مراکز عمومی باشد. تا انگیزه نخبگان را در جامعه عمومی بیشتر کند. چرا که بحث خانواده است و حتی میتواند الگویی شود تا هم محلیها و خانواده هم به نخبگان رجوع کنند.
منبع: خبرگزاری مهر