به نقل از «صدای ایران»

تندگویان: امیدوارم حضور خانواده‌ها در استادیوم همیشگی شود

تاریخ انتشار: ۴ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۳۶۰۸۸۱

معاون ساماندهی امور جوانان وزارت ورزش و جوانان با اشاره به بازتاب اجتماعی مثبت حضور خانواده‌ها در ورزشگاه آزادی برای تماشای بازی تیم ملی ایران در جام جهانی گفت: امیدواریم که حضور خانواده‌ها در ورزشگاه تبدیل به اتفاقی رایج و متداول شود تا بانوان بتوانند از این به بعد در ورزشگاه حضور پیدا کنند.

به گزارش صدای ایران از ایسنا، محمد مهدی تندگویان  با اشاره به صدور مجوز برای حضور خانواده‌ها در ورزشگاه آزادی برای تماشای بازی تیم ملی ایران و پرتغال، گفت: حضور خانواده‌ها در ورزشگاه، اتفاق خوبی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اولین بار این مجوز روز چهارشنبه صادر شد و بازتاب اجتماعی بسیار مثبتی را نیز به همراه داشت. این اقدام هم بخشی از نشاط اجتماعی را برای مردم فراهم کرد و هم باعث ایجاد وحدت و انسجام اجتماعی شد. به این ترتیب طیفی از مردم شامل جوانان و خانواده‌ها توانستند درباره موضوعی که نه سیاسی است و نه تبعات منفی اجتماعی دارد دور یکدیگر جمع شوند و به تشویق تیم ملی کشورشان بپردازند.

وی با بیان اینکه امیدواریم که حضور خانواده‌ها در ورزشگاه تبدیل به اتفاقی رایج و متداول شود و فتح البابی شود که بانوان بتوانند از این به بعد در ورزشگاه حضور پیدا کنند، افزود: در شورای اجتماعی کشور هم این موضوع را مطرح کردم که در کشور درباره برنامه‌های نشاط آفرین همگانی، همچنان آمادگی لازم وجود ندارد. نهادهای اجتماعی درباره این موضوعات با یکدیگر هماهنگ نیستند؛ این درحالیست که درباره موضوعاتی نظیر برگزاری مراسم سوگواری‌ها، همه نهادها با هم هماهنگ هستند.

معاون ساماندهی امور جوانان وزارت ورزش و جوانان در ادامه اظهار کرد: در دهه محرم و صفر می‌بینیم که همه نهادها با یکدیگر همکاری می‌کنند تا مراسم باشکوهی برگزار کنند و دسته‌های عزاداری فعالیت کنند. این مباحث هم مربوط به فعالیت های اجتماعی و برعهده نهادهای مشخصی است که هماهنگ با یکدیگر فعالیت می‌کنند. این وفاق باید بین نهادهای مختلف به وجود بیاید که ایجاد نشاط در جامعه هم بخشی از نیازها و حقوق مردم است و به شدت در کاهش آسیبهای اجتماعی تاثیر گذار است.

تندگویان با بیان اینکه اگر حضور مردم در فضای عمومی ساماندهی نشود،  تبدیل به دورهمی‌های مخفی به دور از چشم نهادهای نظارتی شده و با تبعات خوبی همراه نخواهد بود، تصریح کرد: هرچه بتوانیم این اتفاق را به شکل عمومی‌تر و در پارک‌ها و استادیوم ها و ...برگزار کنیم، بهتر است. برای مثال سازمان فرهنگی هنری شهرداری نسبت به این موضوع اعتراض داشت چرا که در بازی های قبلی با وجود آمادگی چند پارک برای استفاده مردم از آنها برای تماشای فوتبال،  این مجوز به آنها داده نشد. این مساله باید جا بیفتد که ایجاد نشاط هم جزو شرح وظایف دولت و مسئولین و نهادهاست.

وی در ادامه اظهار کرد: فضایی مانند ورزشگاه در نوع خود فضای بدی نیست بلکه نحوه استفاده از آن مهم است. روز چهارشنبه بار اولی بود  که این حضور اتفاق افتاد و ممکن است در آن خطاهایی وجود داشت اما این دلیل نمی شود که در همان دفعه اول آن را محکوم کنیم. این تصمیم فرصت خوبی بود تا خودمان را محک بزنیم که چه قدر آمادگی برای برگزاری مراسمهای مشابه داریم. در برنامه روز چهارشنبه  نقصان‌هایی نظیر مشکل صدا و تصویر وجود داشت. با این وجود باید گفت مشکلات فرهنگی قابل حل هستند اما  اول باید فضای استفاده از این امکانات به مردم داده شود.

منبع: صدای ایران

کلیدواژه: استادیوم ازادی خانواده جام جهانی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت sedayiran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صدای ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۳۶۰۸۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روزگار متفاوت زنان اراکی

روزنامه شرق نوشت: دیدار تیم‌های آلومینیوم اراک و پرسپولیس عصر روز گذشته در شرایطی به میزبانی اراکی‌ها برگزار شد که خبری از حضور تماشاگران زن در این ورزشگاه نبود. اراک که از ابتدای فصل تا پیش از این دیدار یکی از شهر‌های همیشه در صحنه برای ورود زنان به ورزشگاه بود، جدیدا با محدودیت‌هایی همراه شده است. این محدودیت مربوط به نامه چند روز قبل سازمان لیگ است که به طور رسمی عنوان کرده بود تا زمان برطرف‌شدن نواقص «زیرساخت»، اجازه ورود زنان اراکی به ورزشگاه داده نمی‌شود.

از آنجا که پیش‌از‌این، «زیرساخت» کاربرد‌های متفاوتی در این بحث پیدا کرده، بدیهی است که این مورد نمی‌تواند توجیه‌کننده واردنشدن زنان به ورزشگاه در اراک باشد. به نظر می‌رسد اصل داستان مربوط به اتفاقی است که در دیدار آلومینیوم اراک با استقلال در چارچوب رقابت‌های لیگ برتر رخ داد؛ دیداری که با برتری استقلالی‌ها به پایان رسید؛ ولی در انتهایش با ورود یک جیمی‌جامپ خانم و رفتن به سمت کاپیتان استقلال همراه شد. آن صحنه، به‌ویژه در آغوش کشیدن چندثانیه‌ای سیدحسین حسینی، باعث شد تا جنجال جدیدی شکل بگیرد.

کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال هم سریعا دست به کار شد و کاپیتان استقلال را ۳۰۰ میلیون تومان جریمه و سپس او را از همراهی تیمش در یک دیدار هم محروم کرد. از آنجا که حساسیت‌های به‌وجودآمده در این بخش زیاد شد، سازمان لیگ هم دست به کار شده و اجازه ورود مجدد زنان اراکی به ورزشگاه برای تماشای بازی را نداده است؛ پس بعید است که زیرساختی که از ابتدای فصل تا به الان مشکلی برای حضور زنان نداشته، یکباره در عرض چند روز دچار اشکال شود و مانع از حضور زنان شود.

محرومیت زنان اراکی از تماشای بازی روز گذشته در شرایطی رقم خورده که سازمان لیگ در اقدامی بحث‌برانگیز، زنان تبریزی را هم مجددا از ورود به ورزشگاه و دوباره به بهانه مهیا‌نبودن زیرساخت محروم کرده است. این اتفاق در حالی رخ داده که کلا زنان تبریزی در این فصل فقط یک بازی توانسته‌اند برای تماشای بازی تیم‌شان به ورزشگاه بروند و از ابتدا تا به الان از این امر محروم بوده‌اند. اگرچه هنوز دلیل چندان مشخصی برای این تصمیم در تبریز عنوان نشده؛ ولی محرومیت زنان اراکی بحث‌های متعددی را در پی داشته است.

بحث اصلی در‌این‌میان این است که آیا اصولا ورود یک جیمی‌جامپ به زمین مسابقه باید با محرومیت کلی تماشاگران همراه باشد یا خیر؟ بر کسی پوشیده نیست که فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا با ارسال نامه‌هایی به فدراسیون فوتبال ایران خواستار حضور زنان در ورزشگاه شدند. این دو نهاد تأکید کرده‌اند که نه برای بازی‌های تیم ملی؛ بلکه برای همه بازی‌های لیگ برتر، حضور زنان در ورزشگاه الزامی است. امری که اگرچه ابتدا به صورت گزینشی رقم خورد؛ ولی رفته‌رفته با پیشتازی چند شهر به سمت بلیت‌فروشی هم رفت و زنان علاقه‌مند به فوتبال توانستند بعد از سال‌ها، به طور رسمی به ورزشگاه بروند.

فدراسیون فوتبال ایران در این مسیر به صورت قطره‌چکانی عمل کرد و رفته‌رفته تعداد ورزشگاه‌هایی را که زنان می‌توانستند در آن برای تماشای بازی بروند، بیشتر کرد. البته شهر‌های اصلی از‌جمله تهران، اصفهان و تبریز از این مقوله جدا ماندند که بعد‌ها با پافشاری بیشتر کنفدراسیون فوتبال آسیا، ورزشگاه آزادی هم به فهرست ورزشگاه‌هایی که زنان می‌توانند برای تماشای بازی‌های لیگ برتر به آن بروند، اضافه شد. گو اینکه محل استقرار زنان در این ورزشگاه به قدری نامناسب است که شأن حضور این قشرِ علاقه‌مند هرگز رعایت نشده است. درباره دو کلان‌شهر دیگر هم که ممنوعیت‌ها به قوت خود باقی است؛ در تبریز که دوباره ورود زنان به ورزشگاه ممنوع شده و در اصفهان که کلا اجازه ورود به آن‌ها برای تماشای بازی‌های لیگ برتر داده نشده است.

به غیر از این مورد، در چند شهر دیگر از‌جمله همین اراک، از ابتدای فصل تا‌کنون زنان علاقه‌مند به فوتبال بدون هیچ مشکلی به ورزشگاه می‌رفتند که این مورد هم به‌تازگی با محدودیت‌هایی همراه شده است. مشخص نیست ممنوعیتی که گریبان زنان علاقه‌مند به فوتبال در اراک را گرفته، چه زمانی برداشته شود؛ ولی این پرسش ذهن بسیاری را درگیر کرده که چطور، با فرض انجام یک اشتباه از سوی یک فرد، تنبیهی گروهی در نظر گرفته می‌شود که مانع از حضور دیگر زنان اراکی در ورزشگاه می‌شود؟ آیا در این زمینه نمی‌شد برخورد بهتری با زنان شود و آن‌ها را در این برهه از علاقه‌ای که به حضور در ورزشگاه نشان داده بودند، منع نکرد؟ آن‌هم در شرایطی که برای مسائلی بحث‌برانگیزتر که در ذهن مردم تأثیر بسیار عمیق‌تری دارد، برخورد متفاوتی شده است.

ضمن اینکه این مورد با توجه به حساسیت‌هایی که پیش‌از‌این از سوی نهاد‌های بین‌المللی فوتبال نشان داده شده، اهمیت وافری دارد و می‌تواند منجر به آماتور‌شدن لیگ فوتبال ایران شود. ابتدای همین فصل بود که انتشار نامه‌ای از مسئولان سازمان لیگ نشان داد در صورت راه‌نیافتن زنان به ورزشگاه، ای‌اف‌سی این اختیار را دارد تا مسابقات لیگ ایران را بی‌اعتبار جلوه داده و حتی مشکلاتی برای تیم ملی در پی داشته باشد. آیا بهتر نیست قبل از رسیدن به آن مرحله، مسئولان تصمیم مناسبی در این موارد اتخاذ کنند؟