بازگشت جانوران منقرض شده به لطف فناوریهای نوین
تاریخ انتشار: ۸ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۴۲۵۰۳۱
کلون کردن جانوران از طریق غیرلقاحی صورت میگیرد و به لحاظ علمی دانشمندان باید به DNA کاملاً دستنخورده حیوانی که قرار است کلون شود دسترسی داشته باشند، خوشبختانه فناوریهای جدید راههای نوینی را پیش راه دانشمندان زیستشناس گذاشتهاند که به لطف این روشها دانشمندان امیدواری بیشتری برای زنده کردن گونههای جانوری منقرض شده پیدا کردهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به همین دلیل در ادامه با هم نگاهی به گونههای جانوری منقرض شدهای خواهیم داشت که احتمال دوباره زنده کردن آنها وجود دارد.
ماموت پشمالو
گونههای جانوری منقرض شدهای که به لطف فناوریهای نوین ممکن است دوباره زنده شوند
محققین دانشگاه هاروارد بر این باور هستند که میتوانند جنین پیوندی ماموت پشمالو را ایجاد کنند، برای اینکار دانشمندان از ژنهای جنین فیل آسیایی که به لحاظ زیستشناسی نزدیکترین حیوان زنده به ماموتهای پشمالو است استفاده خواهند کرد.
این حیوان که دانشمندان فعلاً آن را با نام ماموتفیل میشناسند شباهتهای زیادی به فیل دارد اما همانند ماموتهای پشمالوی ماقبل تاریخ دارای پشمهای زیادی خواهد بود. گوشهای کوچک و سیستم گردش خون که زندگی در آبوهوای سرد را محیا میکند را میتوان از ویژگیهای ماموتی دانست که قرار است کلون شود.
ناگفته نماند که هنوز تا دوباره زنده کردن ماموت پشمالو راه درازی در پیش است، در این بین این پرسش نیز مطرح شده است که فیلها حیوانات اجتماعی هستند و اگر ماموت پشمالو با خصوصیتهای فیل آسیایی ایجاد شود، این حیوان چگونه در جامعه فیلها پذیرفته خواهد شد.
ببر تاسمانی
گونههای جانوری منقرض شدهای که به لطف فناوریهای نوین ممکن است دوباره زنده شوند
این حیوان که هنوز یک قرن از انقراض آن نمیگذرد در استرالیا سکونت داشت و به دلیل شکار بیرویه منقرض شد. از آنجایی که ببر تاسمانی در دهه ۳۰ میلادی منقرض شده نمونههای این حیوان هنوز در موزهها موجود است و در نتیجه دسترسی دانشمندان به DNA دستنخورده این حیوان فراهم شده است.
در حال حاضر پروژه دوباره زنده کردن ببر تاسمانی در جریان است و دانشمندان ژنهای ببر تاسمانی را به خوبی در جنین موش آزمایش کردهاند با این حساب شاید در آیندهای نه چندان دور این حیوان تازه منقرض شده را دوباره در جنگلهای استرالیا شاهد باشیم.
ببر دندانشمشیری
گونههای جانوری منقرض شدهای که به لطف فناوریهای نوین ممکن است دوباره زنده شون
انصافاً باید گفت ببر دندانشمشیری یکی از جذابترین حیواناتی است که نسل آن حدود ۱۱ هزار سال پیش منقرض شده است، خوشبختانه از آنجایی که ببرهای دندانشمشیری در مناطق سردسیر زندگی سکونت داشته است نمونههای این جانور امروزه در شرایط خوبی موجود و قابل دسترس میباشد.
در نتیجه با توجه به پیشرفت فناوریهای جدید شاید روزگاری نه چندان دور ببرهای دندانشمشیری دوباره در جنگلها حکمرانی کنند.
مرغ دودو (Dodo)
گونههای جانوری منقرض شدهای که به لطف فناوریهای نوین ممکن است دوباره زنده شوند
این پرنده ساکن جزیره موری تیوس واقع در شرق ماداگاسکار بوده است، در زمانی که دودوها در این جزیره زندگی میکردند خطر طبیعی آنها را تهدید نمیکرده و حیوانی نیز در این جزیره نبوده که آنها شکار کند. در نتیجه این پرندههای جذاب و بامزه به راحتی در این جزیره سکونت داشتند.
این داستان ادامه داشت تا پای انسانها به جزیره موری تیوس باز شد، از آنجایی که مرغهای دودو با خطر و ترس آشنایی چندانی نداشتند از انسانها نیز نمیترسیدند و در نتیجه به راحتی شکار شدند و پس از مدتی نسل آنها منقرض شد.
مرغهای دودو گزینه مناسبی برای کلون شدن هستند و دانشمندان امید دارند تا DNA کافی از این حیوان را جمعآوری کرده و در تخم کبوترهایی که به لحاظ نژاد شباهتهایی با دودو دارند قرار دهند. از آنجایی که اخیراً نمونههای مناسبی از DNA این پرنده از دانشگاه تاریخ طبیعی آکسفورد جمعآوری شده است انتظار میرود در آینده دوباره این مرغهای بامزه و بیآزار را در طبیعت شاهد باشیم.
کرگدن پشمالو
گونههای جانوری منقرض شدهای که به لطف فناوریهای نوین ممکن است دوباره زنده شوند
اینگونه منقرض شده از کرگدنها حدود ۱۰ هزار سال پیش در مناطق سردسیر زندگی میکردند و حتی در غارنویسیهایی که انسانهای قدیم از خود به جای گذاشتهاند نیز شاهد تصاویری از کرگدن پشمالو هستیم.
خوشبختانه کرگدنهای پشمالو نیز مانند ماموتهای پشمالو گزینه خوبی برای کلون شدن به حسا میآیند. از آنجایی که کرگدنهای پشمالو در محیطهای بسیار سرد زندگی میکردند نمونههای خوب و دستنخوردهای از این حیوانات باقیمانده است در نتیجه بازگرداندن این حیوان به آغوش طبیعت به لطف فناوریهای جدید به هیچوجه دور از ذهن نیست.
کبوتر وحشی
گونههای جانوری منقرض شدهای که به لطف فناوریهای نوین ممکن است دوباره زنده شوند
این کبوتر که به آن کبوتر مسافر نیز گفته میشود در سال ۱۹۱۴ به دلیل شکار بیرویه منقرض شد، کبوتر وحشی ساکن آمریکای شمالی بوده است و از آنجایی که این حیوان حدود یک قرن پیش منقرض شده هنوز پرها و سایر قسمتهای بدن این کبوترها در موزهها نگهداری میشود، از طرف دیگر کبوترهای وحشی با سایر گونههای کبوترها به لحاظ زیستشناسی شباهتهای زیادی دارند و در نتیجه امکان اینکه این کبوترهای زیبا شانس مجددی برای زندگی در آینده پیدا کنند بسیار است.
گوزن ایرلندی
گونههای جانوری منقرض شدهای که به لطف فناوریهای نوین ممکن است دوباره زنده شوند
پایان عصر یخی پایان عمر این گوزنهای غولپیکر را به دنبال داشت اما نمونههای DNA این گوزنها نیز در اختیار دانشمندان قرار دارد و بررسیهای اخیر ثابت کرده است که گوزن ایرلندی با سایر گونههای گوزنها به لحاظ زیستشناسی شباهتهای زیادی دارد.
جالب است بدانید گوزن ایرلندی عظیمالجثهترین گونه گوزنها بوده و شاخهای بسیار بزرگی دارد، دانشمندان فاصله بین شاخهای این گوزن را چیزی حدود ۳.۵ متر تخمین زدهاند.
از آنجایی که گوزنهای ایرلندی در مناطق سرد زندگی میکردند نمونههای این حیوان در بین یخهای آب شده دوران عصر یخی باقیمانده است تا دانشمندان امید بیشتری به بازگرداندن این گوزنهای غولپیکر به طبیعت داشته باشند.
در این قسمت به پایان فهرست حیواناتی رسیدیم که به لطف فناوریهای جدید احتمال دارد در روزگاری نهچندان دور دوباره به محیطزیست باز گردند، پیشنهاد میکنیم اگر شما هم به زیستشناسی و فناوریهای جدید علاقه دارید نظرات خود را در این زمینه با ما و سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
منبع: برترین ها
منبع: اکوفارس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۴۲۵۰۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نفرین پنج که دامنگیر انسان و پستانداران شد
تینا مزدکی_ اگر به پنجههای یک گربه، یک سگ یا حتی یک کانگورو نگاه کنید، متوجه میشوید که چیزی بین دستان ما و آنها مشترک است. همه پستانداران به اشکال مختلفی پنج انگشت دارند. بنابراین سوالی که پیش میآید این است که چرا با وجود نحوه تکامل متفاوت همه ما جاندارن، یک الگوی یکسان بین ما و آنها وجود دارد؟
برای پاسخ به این سوال که چرا پستانداران پنج انگشت دارند، ابتدا باید بفهمیم که چرا چهارپایان پنج انگشت دارند. پستانداران همه متعلق به رورَده تتراپودا هستند که به جز پستانداران شامل خزندگان، دوزیستان و پرندگان نیز میشود. همه اعضای این گروه پنج انگشت دارند، حتی نهنگها، فوکها و شیرهای دریایی پنج انگشت در بالههای خود دارند. البته حیواناتی مانند اسبها و پرندگان یک انگشت دارند؛ اما دانشمندان متوجه شدهاند که این جانوران هم در دوران جنینی خود پنج انگشت دارند که به مرور زمان تا قبل از تولد آنها کوچک و حذف میشود.
این فرآیند عمدتاً توسط ژنهای هاکس (Hox) دیکته میشود. ژنهای هاکس پروتئینهایی را رمزگذاری میکنند که به تنظیم فعالیت ژنهای دیگر کمک میکنند و آنها را روشن یا خاموش میکنند. آنها کمک میکنند که از اینکه اعضای بدن در محل درست خود در بدن حیوان قرار میگیرند، اطمینان حاصل شود. به این ترتیب، آنها در دیکته کردن الگوی اسکلتی چهارپایان نقش دارند و این کار را با کمک به کنترل پروتئینهای ایجاد شده توسط ژن مورد نیاز انجام میدهند تا همزمان با ایجاد بافت، یکدیگر را فعال و یا مسدود کنند.
از طریق این فرآیند، انگشتها رشد میکنند. بسته به نوع جانور، این انگشتها میتوانند به رشد خود ادامه دهند یا دوباره جذب شوند. اینکه دقیقا چگونه این اتفاق میافتد هنوز هم سوال است و این فرایند برای هر جانوری متفاوت است.
هیچ کس مطمئن نیست که این طرح پنج انگشتی برای اولین بار چه زمانی تکامل یافته است. اما اولین جانوران شناخته شدهای که انگشتانشان رشد کرده، حدود ۳۶۰ میلیون سال پیش از ماهی تکامل یافته و تقریباً هشت انگشت داشته است. با این حال، وجود طرح پنج انگشتی در اکثر چهارپایان زنده نشان میدهد که این ویژگی احتمالاً یک «همسانی» ژن یا ساختاری است که بین ارگانیسمها مشترک است زیرا آنها یک جد مشترک دارند. جد مشترک همه چهارپایان زنده باید به نحوی تکامل یافته باشد تا پنج انگشت داشته باشد و این الگو را به فرزندان خود منتقل کند.
یک جد مشترک توضیح مناسبی است برای اینکه چگونه پستانداران پنج انگشت داشتند، اما بازهم دلیل آن را نمیگوید. یکی از نطریههای که وجود دارد نظریه کانالیزه شدن است. بر اساس این نظریه با گذشت زمان، یک ژن یا صفت پایدارتر میشود و احتمال جهش در آن کمتر میشود. به عنوان مثال اگر بخواهیم مهرههای پستانداران را در نظر بگیریم، همه آنها تقریباً همیشه هفت مهره داشتهاند، حتی اگر این تعداد به نظر مزیت خاصی نداشته باشد، بر اساس این نظریه، اگر هفت مهره در طی میلیونها سال کار کرده باشد و مشکلی پیش نیاورده باشد، دلیلی برای تغییر آن وجود ندارد.
با این حال، همه محققان با ایده کانالیزه شدن موافق نیستند. کیمبرلی کوپر، متخصص ژنتیک تکاملی دانشگاه سندیگو، میگوید داشتن بیش از پنج انگشت که پُرانگشتی یا پلیداکتیلی نیز نامیده میشود، به عنوان یک جهش در بسیاری از پستانداران از جمله انسان رخ میدهد. جهشهای متعددی وجود دارد که میتواند باعث ایجاد پلیداکتیلی شود، اما مطالعه اخیر منتشر شده در مجله نیچر نشان داد که این جهش میتواند از طریق جهش تنها یک نوکلئوتید در ژن اتفاق بیفتد.
بنابراین برخی دانشمندان این سوال را مطرح میکنند که چرا گونههایی از جانوران پلیداکتیلی وجود ندارد؟
در پاسخ به این سوال گفته شده است که پلیداکتیلی یک نقطه ضعف تکاملی است. برخی میگویند ممکن است به پیوند ژنی مربوط باشد. به این معنا که با تکامل ژنها در طی میلیونها سال، برخی ژنها به هم مرتبط میشوند، به عنوان مثال تغییر یک ژن در مقدار انگشتان دست میتواند منجر به مشکلات سلامت جدیتری شود. با این وجود هیچ کدام از این استدلالها نمیتواند دلیل مناسبی برای پنج انگشتی بودن جانوران باشد.
شاید اگر این سوال را مطرح کنیم که چرا بیش از پنج انگشت در پستانداران نمیبینیم، به پاسخ سادهای برسیم. اما هرچه که باشد این یکی از رازهای طبیعت است که فاش شدن آن احتمالا بسیار هیجانانگیز خواهد بود.
منبع: livescience
۲۲۷۳۲۳
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903651