عید در واقع اتصال به حبل الله و نوعی کنش اجتماعی است
تاریخ انتشار: ۹ شهریور ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۳۹۶۵۰۱
به گزارش خبرنگار مهر، اسماعیل گندمکار، فوق دکترای فرهنگ و تاریخ ادیان و عرفان تطبیقی واستاد دانشگاه علم و صنعت درباره مفهوم عید در آموزه های اسلامی گفت: در تمام ادیان و عرفان های جهان موضوع «عید» مطرح است، مثلا عید پاک و میلاد مسیح و عید پنجاهه که جمعه مقدسی برای مسیحیان است و همین طور در دین یهود هم عید فتح و یا فتخ و همچنین عیدهای یازده گانه ای دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: در دین مبین اسلام در عید قربان که در روز دهم ماه قمری ذی الحجه است، حضرت ابراهیم(ع) مورد امتحان الهی قرار می گیرد که فرزند خود اسماعیل(ع) را ذبح کند که ایشان این کار را شروع می کند اما به دستور خداوند رحمان این امر انجام نمی شود و قوچ هدیه قربانی به حضرت ابراهیم(ع) داده می شود. در عید قربان که از اعیاد بزرگ مسلمانان است نکته های عرفانی و دینی بسیاری برای اهل حق وجود دارد. عید مهم دیگر در دین اسلام عید غدیر خم است که در تعبیر شیعی از آن به عیدالله الاکبر نام برده می شود که در منابع اهل سنت هم به صورت مفصل آمده است. در کتاب الغدیر علامه امینی به طور مفصل آمده است و منابع روایی اهل سنت از این واقعه تاریخی به صورت دقیق آورده شده اند.
این محقق و نویسنده کشورمان اظهارداشت: در بحث عرفانی عید قربان، با توجه به اینکه در این حادثه تاریخی ارتباط بین عبد و رب عنوان میشود، سالک الی الله باید خود را ذبح کند و به عبارتی دیگر باید خود درونی اش را برای محبوب خود (خداوند) ذبح کند. هرچند شیوه های انحرافی در ادیان قدیم قبل از حضرت ابراهیمی، ذبح انسان در برخی ادیان و قبیله های آفریقایی انجام شده و مطرح بوده است. در تفکر اسلامی ارتباط بین عبد و رب مطرح می شود و اعیاد و مخصوصا اعیاد غدیر و قربان و فطر بحثهای عرفانی در آنها مطرح است و عبد باید هر مانع و حجابی که بین او خدایش مطرح است را کنار بزند و منزل به منزل را طی کند و به قول شیخ الرئیس این مقامات را طی کرده و مرحله مرحله بگذراند. عید قربان در بین رهروان تشیع و تسنن به عنوان شیوه عرفانی جا افتاده که حضرت ابراهیم(ع) با وجود دلبستگی خاصی که به فرزندش حضرت اسماعیل دارد اما به خاطر کنار زدن پرده های اضافی بین خود و خدایش به دستور خداوند می خواهد این ارتباط را هم از میان بردارد تا به خداوند نزیدیک تر شود.
وی تأکید کرد: در ادبیات عرفانی ما، در آثار شاعران بزرگ و منابع ادبی بزرگ مثل آثار مولوی بزرگ، سعدی و فردوسی در شاهنامه بحث ذبح نفس اماره و خرقه سوزی مطرح است که نوعی دعوت به عبودیت و بندگی را مطرح می کنند.
وی تصریح کرد: در نگاه عرفانی عبودیت برتر از رسول بودن است و در نماز هم اینگونه مطرح است «محمداً عبده و رسوله» که ایشان را در ابتدا عبد و سپس فرستاده خداوند مطرح میکنند. امام جعفر صادق فرموده اند: عبودیت جوهری است که در بطن آن ربوبیت وجود دارد و در قرآن هم می خوانیم: ای پیامبر تو نبودی که تیر افکندی و ما بودیم تیر افکندیم به این معنا که الفعل، فعل الله. در بخش عرفان نظری اسلام، بحث بر این است که هر فعلی فعل الله است.
وی با اشاره به اینکه اعیاد اسلامی دارای ابعاد و مولفه های معنا، نیایش، تعالی و عقلانیت هستند، تصریح کرد: دعاهایی که ما مسلمانان در این اعیاد می خوانیم دعاهایی هستند که ابعادی اجتماعی، سیاسی، انسان شناسی و نظام سازی دارند. عید در واقع اتصال به حبل الله و نوعی کنش اجتماعی است، در عید قربان، فطر و غدیر ارتباط بین امت امام، ارتباط امت با امام و نیز ارتباط امت با حق انجام می شود، در این اعیاد اسلامی مردم هم عقیده می شوند و فراجغرافیایی هستند و باعث می شوند تا مردم در غرب و شرق عالم به واسطه این اعیاد با هم نزدیکتر و همدل تر شوند.
وی در ادامه سخنانش گفت: اینکه فرموده اند در هر روزی که در آن گناه نکنید، عید است یعنی تعمیم مفهوم عید به همه ایام است. همانند اینکه فرموده اند تمام مناسک فرد در شب و روز کل ایام و عبادتش معنویت میشود. عید جنبه معنوی در اسلام دارد و جنبه لهو و لعب ندارد و دراعیاد اسلامی کاملا زایش معنوی و معنایی دارد و هیچ گونه گناهی در آن مطرح نیست، اما اعیادی که امروزه یهودیان انجام می دهند در آن شرابخواری داردند و همچنین در اعیاد مسیحیت شرابخواری و گناهان بزرگ انجام می شود که نه حضرت موسی(ع) و نه حضرت عیسی(ع) از این افعال راضی هستند و نه اینکه در زمان حیات شان این اعیاد را انجام نداده اند.
وی اضافه کرد: عید این است که فرد در آن روز امان باشد نسبت به روز معاد و تنها به لباس نو پوشیدن منحصر نمیشود. اگر فرد گناه نکند هر روزش عید است و این نکته بسیار مهم اخلاقی است البته ارتباط عبد و رب هم فقط نباید در روزهای خاصی مانند عید باشد و این ارتباط باید در همه روزهای انسان مومن جاری و ساری باشد. نکته دیگر درباره اینکه عارفان هر دمی دوعید کنند نیز می توان گفت: یک دمش اینست که نظری که از جانب خداوند متعال به بنده هایش می شود و دیگری نظری که لطف الهی است که باعث میشود عبد به خدای خود نگاه و نظر بیندازد.
استاد دانشگاه علم و صنعت تصریح کرد: عارفان بحث فیض دم به دم را که عارفان بزرگ ازآن یاد کرده اند و واردات قلبی که دم به دم است و فتوحات غیبیه و انشراح قلبی که ایجاد می شود را مطرح کرده اند، اینها یعنی اینکه فرد سالک الی الله هر دم از این نعمات بهره مند می شود. همچنین بعد کنش اجتماعی و سیاسی اعیاد بسیار مهم است و هم اکنون وقتی ولی امر مسلمین جهان امام خامنه ای می آیند نمازها را می خوانند و دو خطبه دارد و شبیه نماز جمعه است و فقط ما عبادت را مناسک فردی نمی دانیم بلکه اعیاد برای ما جنبه فردی و اجتماعی با هم دارد. اصالت فرد، جمع، معنویت و محق در اعیاد ما مطرح می شود. جهت گیری قرآن اجتماعی است و فقط ارتباط بنده و خدا در آن آورده نشده است.
کد خبر 4388339منبع: مهر
کلیدواژه: عید سعید قربان عید غدیر خم مردم علیه احتکار معرفی کتاب عید غدیر خم فعالیت های قرآنی رادیو گفتگو قرآن قرآن کریم ابن سینا سازمان تبلیغات اسلامی حجت الاسلام محمد قمی فلسفه سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی مسابقات قرآنی غدیر خم واقعه غدیر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۳۹۶۵۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اگر صافی کف پا نوعی بمب ساعتی نباشد چه؟
فرارو- اگر نگوییم برای قرنها دست کم برای چندین دهه محققان، متخصصان پزشکی و عموم مردم بر این باور بودند که افراد دارای کف پای صاف بیشتر مستعد ابتلا به انواع مشکلات هستند. به طور خاص اعتقاد بر این بود که داشتن کف پای صاف افراد را مستعد دردهای آینده و سایر مشکلات اسکلتی عضلانی (مانند عضلات، تاندونها ویا رباطها) میسازد.
به گزارش فرارو به نقل از کانورسیشن، اعتقاد بر این بود که کف پای صاف نوعی بمب ساعتی است. با این وجود، مقالهای تازه منتشر شده در مجله پزشکی ورزشی بریتانیا این افسانه را به چالش میکشد. نتایج بررسی تازه نشان میدهد که این تصور که داشتن کف پای صاف به طور اجتناب ناپذیری منجر به درد یا سایر مشکلات اسکلتی – عضلانی میشود بی اساس است.
این فرضیه از کجا میآید؟این ایده که صافی کف پا یک مشکل است به قرنها قبل برمی گردد. "مرتون ال روت"، "ویلیام پی اورین" و "جان اچ وید" متخصصان امریکایی در زمینه پا در نیمه دوم قرن بیستم مفهوم پاهای "ایده آل" یا "عادی" را متداول ساختند و این ایده که صافی کف پا یک مشکل قلمداد شد از سوی آنان ظاهری علمی پیدا کرد.
این پزشکان و محققان اولین کسانی بودند که مدعی شدند اگر پاها معیارهای خاص "طبیعی بودن" را نداشته باشند برای مثال، فاقد قوس کف پا باشند غیر طبیعی بوده و باعث میشود فرد مستعد آسیب شده و پا کمتر کارآمد باشد. این فرضیه از آن زمان به این سو در دستور کار برنامههای آموزشی متخصصان بهداشت و درمان قرار گرفت. اگرچه امروزه با به روز شدن برنامههای درسی مدرن، این فرضیه به تدریح در حال منسوخ و از دستور کار خارج شدن است. این فرضیه تقریبا برای مدت پنج دهه در سراسر جهان تدریس میشد اگرچه پایه علمی ضعیفی داشت. در واقع، علم هرگز این فرضیه را تایید نکرده در نتیجه به نظریه تبدیل نشد و در سطح فرضیه باقی ماند. با این وجود، در طول سالهای متمادی تا به امروز بسیاری از متخصصان سلامت از این فرضیه حمایت میکنند که کف پای صاف خطر بزرگی برای ایجاد اختلالات اسکلتی - عضلانی است. در نتیجه، این ایده همچنان در باورهای عموم مردم ثابت است.
آیا کف پای صاف باعث آسیبهای اسکلتی - عضلانی میشود؟برخلاف فرضیه روت و همکاران اش متاآنالیزها که بالاترین سطح شواهد علمی است افزایش خطر ابتلا به اکثر قریب به اتفاق آسیبهای اسکلتی - عضلانی را در میان افراد دارای کف پای صاف نشان نداده اند. این متاآنالیزها تنها پیوندهای ضعیفی را بین داشتن کف پای صاف و خطر ابتلا به سندرم استرس میانی تیبیا (درد در استخوان درشت نی)، سندرم کشکک رانی (درد در اطراف کاسه زانو) و آسیبهای ناشی از استفاده بیش از حد غیر اختصاصی در اندام تحتانی شناسایی کردند.
علاوه بر این، نتایج یک بررسی سیستماتیک و یک متاآنالیز نشان داد که دوندگان با کف پای صاف بیشتر از آنانی که کف پای غیر صاف دارند در معرض خطر آسیب قرار ندارند. نتایج این تحلیلها این ایده را زیر سوال میبرند که افراد دارای کف پای صاف در معرض خطر جدی ابتلا به اختلالات اسکلتی - عضلانی قرار دارند. با این وجود، علیرغم این یافتهها منابع مختلف مانند وب سایتهای حرفه ای، فورومهای اینترنتی و سایر رسانهها اغلب این ایده را مطرح میکنند که افرادی که کف پای صاف دارند در معرض خطر بیش تری برای مواجهه با آسیب قرار دارند و حتی نیاز به درمان دارند حتی اگر هیچ گونه علائمی از اسیب را نداشته باشند.
متاسفانه این موضوع اغلب منجر به مداخلات غیر ضروری در افراد میشود مانند استفاده از کفشهای ارتوپدی یا ارتزهای سفارشی پا برای صافی کف پای بدون علامت. هم چنین، باور به غیر طبیعی بودن کف پای صاف منجر به نگرانیهای قابل توجهی در بین افراد دارای کف پای صاف در مورد ظاهر پاهای شان میشود.
کف پای صاف بدون علامت معمولا نیازی به مداخله متخصصان سلامت ندارد. براساس دانش علمی فعلی ارزیابی این که آیا یک فرد دارای کف پای صاف برای تعیین خطر آسیب دیدگی است یا خیر بی اثر است و حتی میتواند تاثیر معکوس داشته باشد.
در حالی که ممکن است فردی با کف پای صاف دچار آسیب اسکلتی - عضلانی شود این لزوما بدان معنا نیست که صافی کف پا باعث بروز آسیب شده است.
کاملا ممکن است که دو متغیر در یک زمان وجود داشته باشند بدون اینکه پیوند علّی وجود داشته باشد. بین پیوند علی و همبستگی تفاوت مهمی وجود دارد. رابطه علت و معلولی بدان معناست که تغییر در متغیر (علت) منجر به تغییر در متغیر دیگر (موثر) میشود. وقتی دو متغیر با هم مرتبط هستند تغییرات در یک متغیر ممکن است با تغییرات دیگری همراه باشد، اما این بدان معنا نیست که یکی باعث دیگری میشود. برای تشریح این مفهوم مثال ذیل را در نظر میگیریم: ما به ۵۰۰ کودک شش تا ۱۲ ساله یک آزمون ریاضی میدهیم. با انجام تستهای همبستگی متوجه روندی میشویم: هر چه پای کودکان بزرگتر باشد نمره نهایی آنان در امتحان بالاتر میرود. در اینجا این پرسش مطرح میشود که آیا اندازه پا واقعا بر مهارتهای ریاضی تاثیر میگذارد؟ البته که پاسخ منفی است!
متغیر دیگری که در نظر گرفته نشده سن است که نقش عمدهای در این همبستگی دارد. از آنجایی که پاها با افزایش سن بزرگتر میشوند یک همبستگی قوی، اما نادرست وجود دارد؟ همین اصل در مورد کف پای صاف نیز صدق میکند. اگر آسیب اسکلتی عضلانی در فردی با کف پای صاف رخ دهد نتایج تحقیقات کنونی نشان میدهند که که صافی کف پا لزوما علت آن نیست و سایر عوامل باید بررسی شوند. پیوند مربوط به همبستگی است و نه علت و معلول.
از نظر مالی به راحتی میتوان فهمید که تجویز ارتزهای سفارشی پا با هزینه صدها دلاری برای جلوگیری از آسیبهای اسکلتی - عضلانی مرتبط با صافی کف پای بدون علامت تاثیر منفی قابل توجهی دارد. این امر به ویژه با توجه به این که وجود کف پای صاف تنها اندکی خطر ابتلا به این آسیبها را افزایش میدهد صدق میکند. برای حل این مشکل متخصصان مراقبتهای بهداشتی باید با ایجاد تمایز واضحتر برای بیماران خود بین انواع آناتومیکی بی ضرر و شرایط بالقوه نگران کننده به کاهش تشخیص بیش از حد کف پای صاف کمک کنند. از آنجایی که تشخیص بیش از حد اغلب منجر به درمان بیش از حد میشود اجتناب از درمانهای غیر ضروری به کاهش نگرانی بیماران در مورد کف پای صاف کمک میکند.
در نهایت این که ما باید این ایده قدیمی را که هنوز هم به شکل گستردهای رواج دارد کنار بگذاریم که استدلال میکند صاف بودن کف پا مشکلی است که افراد را در معرض خطر بالای دچار شدن به آسیب اسکلتی - عضلانی قرار میدهد. زمان آن فرارسیده که دیدگاه و رویکرد خود را نسبت به اهمیت کف پای صاف تغییر دهیم و تنوع طبیعی آنها را در زمینه سلامت کلی پا بشناسیم. مهمتر از همه زمان آن فرارسیده که صافی کف پای بدون علامت را صرفا به عنوان یک نوع آناتومیکی و نه یک نقص یا نوعی غیر طبیعی در نظر بگیرید.