از مردم عذرخواهی می کنیم/ دولتی را روی کار آوردیم که مجبوریم صورتمان را با سیلی سرخ نگه داریم
تاریخ انتشار: ۲۰ شهریور ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۵۶۸۳۹۶
به گزارش خبرگزاری تقریب، محمّدرضا عارف رئیس شورایعالی سیاستگذاری اصلاح طلبان، امروز (دوشنبه ۱۹ شهریور) در دیدار دبیرکل و برخی اعضای حزب همبستگی دانش آموختگان ایران(هدا) اظهار داشت: بسیاری از مشکلات ما به دلیل نداشتن حزب فراگیر است؛ اگر دوتا حزب فراگیر داشتیم، اصلاً احتیاج به شورایعالی اصلاحات یا ائتلاف نبود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: در کل ۴۰ سال گذشته، این جبهه ها به دلیل انتخابات تشکیل میشدند و بعد از انتخابات هم کاری انجام نمیدادند. اصلاح طلبان، حداقل یک تداومی در کارشان دارند.
عارف ادامه داد: شورایعالی سیاستگذاری اصلاحطلبان به این دلیل تشکیل شد که در ادامه کار به چند حزب فراگیر برسیم؛ هرچند این موضوع را نباید فراموش کنیم که در چه شرایطی در جامعه حضور پیدا کردیم.
عارف تصریح کرد: بعد از حوادث سال ۱۳۸۸، عده ای از سیاسیون در هر دو جناح، به این باور رسیده بودند که اصلاحطلبان وارد صحنه نشوند. علیرغم این نگاه که در هر دو جریان بود، به طور جدی آمدیم و حضورمان را ادامه دادیم.
وی اضافه کرد: نباید بگوییم چرا اتفاقات سال های ۹۲ و ٩٤ اتفاق افتاد؛ اصلاً پروژه ای نگاه نکنیم. در انتخابات ۹۲ و ۹۴ دنبال نتیجه نبودیم بلکه دنبال بازگشت جریان اصلاحات در حاکمیت بودیم و میخواستیم این شکافی که بین ما و حاکمیت بود را برطرف کنیم.
رئیس شورایعالی سیاستگذاری اصلاحطلبان افزود: جریان اصولگرا نمیتواند پاسخگوی مطالبات مردم باشد؛ لذا ما باید بمانیم و تاثیرگذار باشیم.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام با طرح این سؤال که شرط ماندگاری چیست؟ گفت: شرط ماندگاری، یک زمانی داد کشیدن و یک وقتی هم تحمل کردن است؛ در این میان، منافع فردی هم نباید وجود داشته باشد. البته همیشه هم نمیشود سکوت کرد؛ همانطوری که همیشه هم نباید داد کشید.
عارف گفت: باید تشخیص بدهیم روشمان به چه نحوی باشد که بتوانیم مطالبات مردم را پاسخگو باشیم؛ نباید بگوییم چرا به روحانی رای دادیم؟ خیلیها شیطنت میکنند. سال ۹۲ درست تصمیمگیری کردیم و درست تر از ۹۲، ۹۶ بود؛ در این میان، عملکرد روحانی بحث مجزایی است. ما وظیفه مان را درست انجام دادیم؛ باید پای این وظیفه بایستیم.
رئیس شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان ضمن وارد دانستن نقد به این شورا، عملکرد آن را در انتخابات مجلس دهم و انتخابات ریاست جمهوری و شورای شهر در سال ٩٦ موفقیت آمیز دانست و افزود: نباید به دلیل ضعف عده معدودی، عملکرد کل منتخبان، زیر سؤال برود زیرا اصلاحات پای فرد نیست؛ اصالت به جریان است نه به فرد.
عارف گفت: جامعه بیش از هر زمانی به جریان اصلاحات نیاز دارد؛ هر چند نقد مردم را میپذیریم چون مسئولیت داریم. از مردم هم بابت مشکلات عذر خواهی میکنیم، چون دولتی را روی کار آوردیم که نمیخواهد یا نمیتواند منویات اصلاحات را پیاده کند؛ البته منطقی هم نیست رو در روی آن بایستیم. مجبوریم صورتمان را با سیلی سرخ کنیم.
وی اظهار داشت: باید به مسیری که میرویم، اطمینان داشته باشیم. اگر قرار است کاری انجام شود، باید با محوریت دولت باشد؛ دولت هم نباید با کارهای خلقالساعه شرایط را بدتر کند.
منبع: تقریب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.taghribnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تقریب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۵۶۸۳۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حمله تند عباس عبدی به اصولگرایانی که مهدی نصیری را اصلاحطلب میدانند
عباس عبدی طی یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: ماجرا این است که آقای مهدی نصیری اعلام کرده که برای یک سفر خانوادگی مدتی را عازم کانادا شده است.
وی در چند سال اخیر مواضع به نسبت رادیکالی علیه ساختار موجود داشت و آشکارا هم بیان و تبلیغ میکرد. اتفاقا مواضعی که داشت بخش اصلی اصلاحطلبان با آن همراهی نمیکردند، هر چند از این نظر که وی منسوب به جناح اصولگرا بود و این حرفها را میزد، غیرمنتظره نیست که برخی اصلاحطلبان هم مثل اغلب مردم استقبال میکردند، چون این مواضع از سوی خود اصولگرایان یا منشعبین آنان زده میشد، ولی آقای نصیری هیچ نسبتی با اصلاحطلبی به عنوان یک مجموعهای با پیشینهای فکری و سیاسی نداشت و هنوز هم به لحاظ مبانی فکری به مجموعه اصولگرایان نزدیکتر است.
البته این فقدان نسبت را نه به عنوان نقطه قوت ایشان میگویم و نه به عنوان نقطه ضعف، بلکه یک واقعیت است. ایشان تا زمانی که ایران بودند مواضع رادیکال خود را اظهار میکردند، مواضعی که اگر یک نفر از اصلاحطلبان اندکی از آن مواضع را میگرفت، در چشم بههم زدنی بازداشت و بازجویی میشد و جایش در زندان بود.
اتفاقا بهترین دلیلی که وی منسوب به اصلاحطلبان نیست، همین مصونیت سیاسی و قضایی ناگفته و نانوشتهای است که در عمل، مجموعه اصولگرایان از آن بهرهمندند.
البته آقای نصیری ارتباطات گوناگونی داشت، با اصلاحطلبان هم نشست و برخاست داشت، همچنان که با دیگران داشت، ولی هیچگاه به عنوان یک فعال اصلاحطلب نه خودش را معرفی میکرد و نه کسی به چنین صفتی او را میشناخت. شاید هم سعی میشد که با چند تن دیگر از دوستان خودشان، جریانی به جز اصلاحطلبان و اصولگرایان راه بیندازند که نمیدانم چرا نشد یا شاید هم از ابتدا در پی آن نبودند.
حالا و پس از طرح رویکردی سیاسی از جانب او، یک روزنامه وابسته به جناح نواصولگرایان نوشته است که «مهدی نصیری «باطن» اصلاحطلبان است که «ظاهر» شده است و حالا اصلاحطلبان که سالهاست با باطنی غیر از شخصیت متظاهرشده خود با مردم و نظام روبهرو شدهاند، از اینکه یک تازهوارد قواعد بازی را رعایت نکرده (یا هنوز نیاموخته) و باطن آنان را آشکار کرده است، بهشدت دلخور و هراسان شدهاند و در اقدامی سیستماتیک هر روز یکی از آنان، تکذیب و رد و تکفیر نصیری را برعهده میگیرد. غافل از آنکه وقتی چندین سال است تریبونی برای اظهارات او شدهاند، حالا که یکباره نصیری به صحرای سلطنت و براندازی و ضدانقلابیگری محض زده است، دیگر کسی از اصلاحطلبان نمیپذیرد که نصیری را از خود ندانند.»
ابتدا بهتر بود که پیشتر با دوستان خود هماهنگ میکردند، زیرا اغلب کسانی که موضع مطلوب رسمی گرفتهاند به درخواست دوستان همان روزنامه بود. مگر آنان که نقدی بیطرفانه داشتند. علت نیز روشن است.
من در گفتوگویی با خبرآنلاین در همین مورد گفتم که چرا جناح حاکم در این موضوع سکوت کرده است؟ در درجه اول، چون حرفهای خودشان در نقد آقای نصیری را موثر نمیدانند. به علاوه نمیخواهند شرمندگی حضور وی در جناح متبوع را یادآور شوند و مسوولیت افکار و رفتار متضاد خود را بپذیرند، افکار و رفتاری که موجب اینگونه ریزشها شده است. اگر آقای نصیری جایی در میان اصلاحطلبان برای خودش مییافت احتمالا به آن سوی آب نگاه نمیکرد.
گرچه این نحوه نوشتن ناشی از بیصداقتی و دورویی است، ولی بیعقلی نیز در آن موج میزند. چرا؟ فرض کنیم که ادعای نویسنده درست باشد. آیا یک لحظه پیش خود فکر نکرده که اگر اصلاحطلبان هم سلطنتطلب شده باشند، حتما افراد با گرایشهای فراتر از اصلاحطلبی هم شدهاند، پس چه کسی برای سیاست رسمی میماند؟ شما که حداکثر ۱۵درصد (با ارفاق) بیشتر نیستید، آنهم ۱۵درصد که به لحاظ متغیرهای اصلی جامعه جزو بخشهای ضعیفتر و کماثرتر است.
اگر اندکی، فقط اندکی درایت بود، حتی باید آقای نصیری را هم به نحوی توجیه و اصرار میکردید که وی هم طرفدار سلطنت نیست، حالا یک حرفی زده، وقتی دید که نظراتش درست نیست برمیگردد و...، ولی به جای اینها یک مجموعه اصلی انقلاب که بسیار فراتر از کل اصولگرایان هستند را نیز باطنشناسی میکنید و نصیری را باطن آنها میدانید. آیکیو، در اندازه گنجشک هم نیست.