همه چیز در مورد زخم‌های دیابتی
تاریخ انتشار: ۲۱ شهریور ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۵۹۶۰۹۷
در این مقاله به بررسی کامل زخم دیابتی و به ویژه زخم پای دیابتی پرداخته می‌شود.
زخم دیابتی چیست؟
دیابت می‌تواند به اعصاب محیطی آسیب بزند، اعصاب محیطی عصب‌هایی هستند که به شما در احساس درد، گرما و سرما کمک می‌کنند. زخم دیابتی اغلب بر روی پا‌ها تاثیر می‌گذارد. این مشکل بر روی دست‌ها و بازوها نیز می‌تواند اثر بگذارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
علت زخم پای دیابتی چیست؟
شخصی که مبتلا به دیابت است دارای سطح بالاتری از گلوکز و تری گلیسیرید در خون است. به مرور زمان این دو عامل به عصب‌هایی که سیگنال‌های درد را به مغز ارسال می‌کنند و همچنین به رگ‌های خونی که مواد مغذی به عصب می‌رسانند، آسیب می‌زنند. بهترین روش برای پیشگیری یا به تعویق انداختن زخم دیابتی کنترل قند خون و فشار خون است.
چه کسانی دچار زخم پای دیابتی می‌شوند؟
حدود نیمی از مردم مبتلا به دیابت دچار آسیب عصبی می‌شوند. از هر ۱۰ نفر تفریبا ۲ نفر به زخم پای دیابتی مبتلا می‌شوند، اما اگر مدت زمان زیادی به دیابت مبتلا باشید، بیشتر در معرض ابتلا به زخم دیابتی هستید.
افراد چاق یا کسانی که مبتلا به سندروم پیش دیابت یا سندروم متابولیک (ترکیب نامناسبی از فشار خون بالا، قند خون بالا، کلسترول بالا و چربی شکم) هستند، بیش از دیگران در معرض ابتلا به زخم دیابتی هستند.
نشانه‌های زخم دیابتی
در پا‌ها یا انگشتان دست احساس سوزش و سوزن سوزن می‌کنید. کوچک‌ترین لمس ممکن است باعث بروز درد شود. به مرور زمان عضلات ضعیف می‌شوند، به ویژه عضلات مچ پا. در این شرایط تعادل فرد دچار مشکل شده و در هنگام راه رفتن احساس درد می‌کند.
اما ممکن است هیچ نشانه‌ای هم نداشته باشید، حتی اگر آسیب عصبی رخ داده باشد.
لزوم معاینات منظم
اگر به دیابت مبتلا هستید، لازم است به طور منظم به پزشک مراجعه کنید تا زخم دیابتی هر چه سریعتر تشخیص داده شود. اگر به دیابت نوع ۲ مبتلا هستید، لازم است سالی یک بار به پزشک مراجعه کنید. در مورد دیابت نوع ۱ نیز معاینات سالانه لازم است که یا بعد از بلوغ شروع می‌شوند یا اگر در سن بالاتر به این بیماری مبتلا شدید، ۵ سال بعد از بلوغ شروع معاینات است.
معاینه زخم دیابتی
از آنجایی که زخم دیابتی معمولا از پا‌ها شروع می‌شود، پزشک بریدگی ها، زخم‌ها و بافت‌های مختلف پا را معاینه می‌کند. سپس تعادل و راه رفتن فرد مورد بررسی قرار می‌گیرد. در این معاینات پزشک حس فرد در مقابل تغییرات دما و برخی لمس شدن‌ها مانند ویبره شدن را مورد بررسی قرار می‌دهد. در هنگام معاینه پزشک یک رشته نخ یا نوک چنگال را روی پا حرکت می‌دهد تا حس فرد را مشاهده کند.
آزمایش خون و ادرار
این دو آزمایش به پزشک کمک می‌کند سطح قند خون و سطح تری گلیسرید را مورد بررسی قرار دهد. این آزمایش دیگر علل بروز نوروپاتی، مانند بیماری کبد، مشکلات تیروئید، کمبود ویتامین B۱، عفونت، سرطان، HIV و سو مصرف الکل را نیز مورد بررسی قرار می‌دهد. نوروپاتی ناشی از هر یک از این بیماری‌ها به شکل متفاوتی درمان می‌شوند.
درمان زخم دیابتی
دارو‌هایی که برای افسردگی (مانند سیتالوپرام، دسیپرامین، نورتریپتیلین، پاروکستین) و تشنج (گاباپنتین، پری گابالین) تجویز می‌شوند، می‌توانند ناراحتی ناشی از نوروپاتی محیطی دیابتی را کاهش دهد، اما دارو‌های ضد درد بدون نسخه موثر نیستند. بی حس کننده‌هایی مانند لیدوکائین نیز موثر هستند. آسیب عصبی به حالت اول بازنمی گردد. پزشک ورزش‌هایی را معرفی می‌کند یا فیزیوتراپی را توصیه خواهد کرد تا به این ترتیب احساس بهتری داشته باشید و بتوانید حرکات خود را انجام دهید.
عفونت زخم پای دیابتی
یکی از عوارض جانبی نوروپاتی دیابتی این است که فرد بریدگی‌ها و زخم‌های کوچک، تاول ها، سوختگی‌ها و سایر آسیب‌ها را حس نمی‌کند. از آنجایی که دیابت باعث می‌شود زخم‌ها با سرعت کمتری بهبود پیدا کنند، یک زخم کوچک که حس نمی‌شود، ممکن است به یک مشکل جدی تبدیل شود. احتمال عفونی شدن این زخم‌ها زیاد است. بدون مراقبت درست فرد مبتلا ممکن است انگشت پا یا حتی بخشی از پای خود را از دست بدهد.
شارکو پا Charcot Foot
نوروپاتی در حالت شدید می‌تواند استخوان‌های پا را ضعیف کند. این استخوان‌ها ممکن است دچار ترک خوردگی یا شکستگی شوند، منجر به قرمزی، زخم و التهاب پا شوند یا در قسمت لمس پا گرما احساس شود. اما از آنجایی که هیچ یک از این موارد حس نمی‌شوند، فرد به پیاده روی خود ادامه می‌دهد و این امر باعث تغییر شکل پا می‌شود. به عنوان مثال قوس پا تغییر شکل داده و به سمت بیرون می‌چرخد. با مراجعه سریع به پزشک این شرایط قابل درمان خواهد بود. در این شرایط ممکن است کفش مخصوص یا آتل برای فرد تجویز شود. در موارد شدیدتر احتمالا نیاز به جراحی خواهد بود.
مراقبت از پای دیابتی
هر روز به دنبال بریدگی ها، زخم‌ها یا سوختگی‌هایی باشید که ممکن است حس نمی‌شوند. به وسیله آینه تمام قسمت‌های بدن خود را بررسی کنید. حتما بین انگشت‌های پای خود را نیز چک کنید. روزانه پا‌های خود را در آب گرم بشویید، در زمان استراحت انگشت‌های پای خود را حرکت دهید و پا‌ها را کمی بالاتر از بدن خود قرار دهید تا جریان خون در پا‌ها به راحتی انجام شود. در صورت بروز هر گونه مشکلی که طی چند روز برطرف نمی‌شود، به پزشک مراجعه کنید.
کفش مناسب
پوشیدن کفش از پا‌های شما در مقابل گرمای زمین، سرد بودن یا سخت بودن آن محافظت می‌کند. مطمئن شوید که کفش‌های شما راحت است و پاهایتان فضای کافی در داخل کفش دارند. زمانی که برای معاینه پا‌ها به پزشک مراجعه می‌کنید، کفشی را که بیشتر می‌پوشید همراه خود ببرید. در صورت بروز هر گونه مشکل در پا شاید نیاز به کفش خاص داشته باشید.
دیگر انواع نوروپاتی
دیابت ممکن است باعث بروز سایر مشکلات در دیگر بخش‌های بدن شود که عبارتند از:
اعصاب اتونوم: عصب‌هایی هستند که به کنترل مثانه، معده، چشم ها، رگ‌های خونی و سایر عملکرد‌های بدن کمک می‌کنند.
عصب‌های پروگزیمال: این عصب‌ها در ران ها، باسن یا کشاله ران (معمولا تنها در یک طرف) وجود دارند که آسیب دیدن آن‌ها حرکت را سخت می‌کند.
آسیب‌های کانونی: آسیب دیدن عصب‌های مجزا اغلب در پا، دست، سر یا فقسه سینه و شکم.
منبع: سیمرغ
منبع: پارسینه
کلیدواژه: دیابت زخم دیابتی بیماری زخم پای دیابتی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۵۹۶۰۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هر ۱۰ روز یک پزشک خودکشی می‌کند
به گزارش تابناک ، اخبار خودکشی پزشکان این روزها بیش از هر زمان دیگری رسانه‌ای می‌شود. فاصله زمانی بین این خودکشی‌ها از ابتدای امسال تاکنون به ۱۰ روز رسیده و اگر این روند ادامه پیدا کند، تا پایان سال آمار تکان‌دهنده‌ای به جا خواهد ماند.
تجارت نیوز نوشت:تنها ۴۷ روز از آغاز سال گذشته و طبق آمارهای رسمی پنج پزشک خودکشی کرده‌اند. سوال اساسی اینجاست که عوامل پیدایش چنین اتفاقات تلخی آن هم در حوزه‌ای که با جان انسان‌ها سروکار دارد چطور باید بررسی شود.
بی‌توجهی وزارت بهداشت و درمان به این اخبار و واکنش نشان ندادن وزیر بهداشت و دیگر مسئولان این حوزه چه پیغامی به همراه دارد؟ چرا نباید این مساله به صورت اورژانسی بررسی شود؟ چرا در تمام این مدت هیچ‌کدام از مسئولان حوزه بهداشت و درمان هیچ واکنشی به انتشار این اخبار نشان نداده‌اند؟
نکته مهم دیگر رخ دادن این اتفاق در بین پزشکانی است که عموماً مشغول گذران طرح خود در مناطق دورافتاده هستند. از طرف دیگر مسائل مالی به خدمت گرفتن این پزشکان با مبالغ ناچیز در بیمارستان‌های دولتی و فشار کاری که به دلیل حضور نداشتن پزشکان متخصص به این قشر وارد می‌شود همه و همه دست به دست هم می‌دهند تا این پزشکان جوان را به جای اینکه در مسیر ترقی و پیشرفت قرار دهند به مرگ خودخواسته تشویق کنند.
سکوت وزارت بهداشت مایه شرمساری است
سیدحسن هاشمی، وزیر پیشین بهداشت و درمان، سکوت وزارت بهداشت دراین‌باره را مایه شرمساری خواند و در گفت‌وگویی اعلام کرد: «وظیفه وزیر بهداشت و سایر همکاران اوست که این مسائل را با کمک جامعه‌شناسان، روانشناسان و دیگر صاحب‌نظران بررسی کنند و هرچه سریعتر راهکاری برای جلوگیری از این اتفاق شوک‌آور پیدا کنند.»
خودکشی هر انسانی مایه تاسف است
در این شرایط حتی نمایندگان مجلس هم از اظهارنظر مستقیم دراین‌باره اجتناب می‌کنند. همایون سامه‌یح نجف‌آبادی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان، دراین‌باره به تجارت‌نیوز می‌گوید: «متاسفانه این دست مشکلات در بین قشرهای مختلف وجود دارد و خودکشی هر انسانی مایه تاسف و تاثر است.»
او در پاسخ به این سوال که چرا مجلس دراین‌باره توضیحی از وزیر بهداشت و درمان نمی‌خواهد می‌گوید: «مجلس در حال رصد کردن این موضوعات است. متاسفانه هر اظهارنظری که شتابزده باشد موجب بروز حاشیه می‌شود و به همین خاطر شخصاً نمی‌توانم دراین‌باره نظری بدهم.»
سامه‌یح ادامه می‌دهد: «مسائلی از این دست باید ریشه‌یابی و بررسی شوند. متاسفانه آمار این اتفاقات رو به افزایش است و باید برای رفع آن چاره‌ای اندیشیده شود. مساله اینجاست که سیاست‌های کلی باید به سمتی برود که از بروز چنین اتفاقاتی جلوگیری کند.»
این نماینده مجلس درباره این موضوع که چرا وزیر بهداشت در سخنرانی‌های خود هیچ اشاره‌ای به مشکلات و کمبودهای این حوزه نمی‌کند توضیح می‌دهد: «متاسفانه این مساله در بین اکثر وزرا باب شده و همه بیشتر از آنکه به قبول مشکلات موجود و رفع آن بپردازند در حال ارائه دستاوردهایی هستند که شاید خیلی هم درست و دقیق نباشند.»
هیچ آمار رسمی‌ای درباره خودکشی پزشکان وجود ندارد
محمد شریفی‌مقدم، دبیرکل خانه پرستار، به تجارت‌نیوز می‌گوید: «متاسفانه هیچ آمار رسمی‌ای در مورد خودکشی پزشکان منتشر نمی‌شود. این اتفاق در سال‌های گذشته هم رخ می‌داده اما حالا به مدد فضای مجازی خبرها خیلی زود دست به دست می‌شوند؛ اما مساله اینجاست که بعضی از این اتفاقات اصلاً در فضای مجازی هم منتشر نمی‌شوند و به همین دلیل نمی‌توانیم با اطمینان خاطر درباره آمارهای موجود اظهارنظر کنیم.»
او اضافه می‌کند: «بی‌توجهی وزارت بهداشت به وضعیت پزشکان جوان و رزیدنت‌ها به یک رویه تبدیل شده و در این بین اعتراض این قشر هم کاری از پیش نبرده و حالا دیگر برخی از این افراد با اینکه سال‌ها تلاش و تحصیل کرده‌اند به نقطه‌ای می رسند که مرگ را بر ادامه زندگی ترجیح می‌دهند.»
مشکلات معیشتی و بی‌حرمتی، عامل اصلی خودکشی پزشکان است
شریفی‌مقدم ادامه می‌دهد: «دو عامل مهم در بروز چنین اتفاقات تلخی دخیل است: یکی مشکلات و مسائل معیشتی و دیگری بی‌حرمتی به این پزشکان از سوی رؤسای بیمارستان‌ها، همراه بیماران و... فشار کاری به اندازه‌ای زیاد هست که این افراد را از پا دربیاورد اما وقتی عوامل بیرونی هم به فرد فشار می‌آورند چنین اقدامات شوک‌آوری نیز رخ می‌دهد.»
عوامل بروز خودکشی در پزشکان از زبان خودشان
طی روزهای گذشته بسیاری از پزشکان نیز دراین‌باره دست‌به‌قلم شدند و مساله حذف دوره طرح پزشکان و پیراپزشکان، اصلاح نظام آموزش پزشکی و به‌کارگیری ارزان پزشکان در دوران دانشجویی، رزیدنتی و دوره طرح به علت تعهداتی که از آنان هنگام قبولی گرفته می‌شود، مطرح شد، مساله‌ای که تقریباً برای همه دانش‌آموختگان دانشگاه‌های علوم پزشکی از جمله پرستاران و پیراپزشکان هم مطرح است.
دوری از خانواده، جدایی زوجین برای متاهل‌ها، در این دوران سخت و پراسترس، مشکلات مالی، نداشتن حق کار در جای دیگر و برخوردهای نه‌چندان محترمانه کادر آموزشی و درمانی در برخی بیمارستان‌ها و... نشان‌دهنده ابعاد گسترده این مساله است که کار را به افسردگی و خودکشی جوانان نخبه کشور رسانده است.
امیدواری ژینولا به کامبک پاری سن ژرمن مقابل دورتموند: آن‌ها از نظر جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی آماده هستند