به نقل از «ایرنا»

تلاش افراطیون برای اسلام زدایی از هند

تاریخ انتشار: ۲۸ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۱۵۱۸۶۲

دهلی نو - ایرنا - گروههای افراط گرای هندو با ادعای حفظ و احیای هویت تاریخی این کشور که به زعم آنان به تنها هندوها تعلق دارد اخیرا اقدام به تغییر اسامی شهرهایی کرده اند که تداعی گر فرهنگ اسلامی هستند.

به گزارش ایرنا، جریانی که خود را تلاشگران برای 'بیگانه زدایی' از هند می خواند روند تغییر نام شهرهای هند را با تغییر اسامی شهر کلکته از نام انگلیسی آن Calcutta به نام هندی آن Kolkata ، بمبئی به مومبای Mumbai و 'مدرس' به 'چنای' آغاز کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اقدام کنندگان ادعا می کردند هدفشان شستن آثار غلبه استعمارگران بر این کشور و زدودن میراث آنها از زندگی روزمره هندی ها از طریق حذف کلماتی است که انگلیسی ها به نشانه غلبه بر هویت هندی وارد زبان کرده بودند.
این اقدام با استقبال هندی های مواجه شد چرا که بسیاری از آنها خود زمان سلطه استعمار انگلیس بر این کشور پهناور را تجربه کرده بودند و تجربه دست اولی از دورانی که با هندی ها به عنوان اموال اربابان انگلیسی برخورد می شد داشتند. هندی ها معقتدند انگلیسی ها بیگانگانی بودند که به کشورشان هجوم آورده و بدون اینکه خود را بخشی از جامعه هند بدانند تنها به غارت ثروت های آن پرداختند بنابریان دستیابی به گنج های هند از سوی آنان هیچ سودی برای شهروندان این کشور نداشت و در جهت توسعه کشور به کار گرفته نشد.
اما این حرکت که نخست از سوی برخی روشنفکران آغاز شد کم کم دامنه وسیعتری به خود گرفته و در دست گروههای مذهبی افراطی و ملی گرایی ابعاد تازه ای یافت.
آنها اولین حرکت خود برای زدودن آنچه آثار بیگانگان بر چهره هند می خواندند را با حمله به مسجد بابری و تخریب کامل آن علنی کردند. آنان با استناد به مدارک تاریخی مبهم متعلق به بیش از 800 سال پیش ادعا کردند که این مسجد بر ویرانه های یک معبد ساخته شده است. در جریان این حمله خونین و درگیری های مستمر پس از آن هزاران مسلمان جان خود را از دست داده و چهره اجتماعی هند به عنوان جامعه ای شکیبا و بردبار که همه شهروندان خود از هر دین و نژاد را به گرمی به آغوش می کشد برای همیشه تغییر کرد. این افراد تاکید داشتند که 'اشغالگران' مسلمان با حمله به هند این معبد را ویران و مسجد خود را بر جای آن بنا کرده اند بنابراین اکنون وقت آن رسیده است که اثر این عمل 'بیگانگان' از بین برود.
در همان زمان، تاریخدانان و سیاستمداران بسیاری به میدان آمده و این اقدام را محکوم کردند. آنها استدلال می کردند که حاکمان مغول و سلاطین گورکانی که قرنها در هند حکومت کرده و بخش عمده ای از آن را تحت حاکمیت خود داشتند 'بیگانگان اشغالگر' نبودند چرا که آنها با جامعه هند یکی شده و با تلاش و کوشش دولتمردان مسلمان ،آن را به کشوری بسیار دارا و قدرتمند تبدیل کردند.
این کارشناسان تاکید کردند که حاکمان و مهاجران مسلمان با توسعه تجارت ، علم و هنر باعث شکوفایی هند شده و ثروت هند را برای هندی ها خرج کردند به ترتیبی که اکنون بخش اعظمی از ممتازترین و ماندگارترین آثار تاریخی این کشور مانند تاج محل به دست همین حکومت های اسلامی ساخته شده است.
اما تحولات بعدی در این کشور که با پیروزی حزب حاکم - از حامیان بسیار قدرتمند جنبش موسوم به 'هندوتوا' که خواهان ایجاد 'کشور هند برای هندوها' قدرت گرفت نشان داد که سخن کارشناسان دلسوز بر افراطیوان بی تاثیر است چرا که آنها در هر فرصتی از 'جامعه بیگانه' مسلمانان سخن رانده و در بسیاری مواقع خواهان اخراج و تبعید آنها با هدف پاکسازی کشور هندو مذهب هند شدند.
در چند روز اخیر این تلاش ها و این مفاهیم افراطگرایانه با انتشار خبرهای جدید بار دیگر در مرکز توجه رسانه ها قرار گرفت بطوریکه روزنامه 'گاردین' هند گزارش داد که دولت ایالت اوتار پرادش به سروزیری یوگی ادیتیانات، یک هندوی ملی گرا که به ترویج خشونت علیه مسلمانان متهم شده است، نام شهر الله آباد در این ایالت را به 'پاریاگارج' تغییر داد.
این روزنامه گزارش داد که این تصمیم نهایی شده و کابینه دولت اوتار پرادش تغییر نام شهر الله آباد را تایید کرده است.
نگاهی به مدارک تاریخی نشان می دهد که بیش از چهار قرن قبل پادشاهان مغول در زمان حکومت خود نام شهر 'پاریاگ' را به 'الله آباد' تغییر داده بودند.
پاریاگ در زبان سانسکریت به معنی محل قربانی است. این نام اشاره به این باور در دین هندو دارد که خالق جهان 'برهما'، اولین عبادت خود را در محل تلاقی دو رودخانه گنگ و رودخانه واقع در شهر پرایاگ انجام داد.
سیدارت نات سینگ وزیر بهداشت ایالت اوتار پرادش که از پیشروان این تغییر بوده است در مصاحبه با خبرنگاران گفت: شهر از همان اول با نام پاریاگارج شناخته می شد. وی در پاسخ به اعتراضات گفت اگر نام شما را از آنچه والدین در اصل برای شما انتخاب کرده بودند تغییر دهند چه واکنشی نشان خواهید داد؟
وی گفت نام این شهر را نیز اشغالگران مسلمان تغییر داده بودند و اکنون صرفا این اقدام بجا برای از بین بردن اثر آنها بر روی یک شهر هندو انجام شده است.
الله آباد که در 650 کیلومتری دهلی نو پایتخت هند قرار دارد تاکنون سه نخست وزیر از جمله جواهر لعل نهرو اولین نخست وزیر هند را به جامعه این کشور تقدیم کرده است.
این شهر همچنین یکی از مراکز بزرگ جشنواره های بزرگ هندو است. آخرین جشنواره بزرگ هندو در این شهر در سال 2015 برگزار شد که در آن حدود 100 میلیون زائر هندی شرکت کردند.
تغییر نام 'الله آباد' یکی از درخواست های قدیمی گروه های افراطی هندو بوده است. آنها حکومت پادشاهان مغول بر بخش عظیمی از این کشور که حدود سه قرن به طول انجامید را ' اشغال نیروهای خارجی' توصیف کرده اند.
این در حالیست که دیدگاه سنتی رهبران هند این است که مغول ها با جامعه عمدتا هندو در اطرافشان ادغام شدند و در طول زمان یک فرهنگ منحصر به فرد و متنوع را به وجود آوردند.
اما اکنون تحت رهبری عناصر افراطگرا، ایالت اوتار پرادش نیز اقدام به تغییر نام های دوره مغول کرده است.
سال گذشته دولت اوتار پرادش نام ایستگاه قطار 'مغول سرای' را به 'دین دایال آپادیای' یک فیلسوف و سیاست مدار هندو تغییر داد.
شیرکانت شرما وزیر انرژی اوتار پرادش گفت نام های بیشتری تغییر خواهند کرد. وی گفت: این حق دولت است که نام هر شهری را تغییر دهد. اگر نیاز باشد ما نام شهرها و ایستگاه های قطار بیشتری را تغییر خواهیم داد تا اشتباهات تاریخی گذشته جبران خواهند شد.
.در همین حال روزنامه 'تایمز او ایندیا' هم از درخواست گروه های هندو برای تغییر نام شهر 'مظفر نگر' به 'لکشمی نگر' چند روز پس از تغییر نام شهر الله آباد به پاریاگراج خبر داد.
به نوشته این روزنامه 'کاپیل داو اگروال' یک رهبر حزب حاکم 'بهارتیا جانتا پارتی' ( بی جی پی) مدعی شده است که این پادشاهان مغول بوده اند که نام مظفر نگر را برای شهر لکشمی نگر انتخاب کرده اند و پیش از 'اشغال مسلمانان' این شهر نام هندو 'لکشمی نگر' داشته است.
آنکور رانا رهبر حزب هندو 'باجرنگ دال' گفت: حدود دو هزار سال پیش این منطقه به نام لکشمی نگر شناخته می شده است. ما از سال ها پیش خواهان تغییر نام این منطقه بودیم.
این درحالی است که تاریخ دانان هندی اعلام کرده اند که در مورد نام باستانی شهر مظفر نگر، اطلاعات دقیقی در دسترس نیست.
فعالان اجتماعی و تاریخدانان هند اکنون نگران هستند که افراطگرایان ، تحرکات خود را از نام شهرها به میدان ها، خیابانها و در نهایت حتی به اسامی شهروندان نیز توسعه دهند به گونه ای که مانند بسیاری از کشورهایی که اقلیت ها سرکوب می شوند حتی داشتن یک نام اسلامی نیز برای فرد محدودیت هایی ایجاد کرده و باعث محرومیت او از بسیاری حقوق اجتماعی شود.
این حرکت افراطگرایان مذهبی ملی گرا آن زمان بسیار اهمیت می یابد که توجه شود که نام بسیاری از مراکز فرهنگی ، هنری و دانشگاهی هند از فرهیختگان مسلمان این کشور گرفته شده است و حجم بزرگی از آثار ادبی، هنری و حقوقی ارزشمند هند توسط مسلمانان تولید شده است.
آنها اظهار نگرانی می کنند که اگر افراطیون در این حرکت اخیر موفق شوند کم کم به فکر تغییر نام این مراکز نیز خواهند افتاد و به دنبال آن دوره شکوه اسلام در شبه قاره که با این نامها گره خورده از ذهن هندی های جوانی که دیگر زبان فارسی نمی دانند و در نتیجه قادر به درک آثار اسلامی و دوره قابل توجهی از تاریخ نیستند حذف می شود و به همراه آن شکوه زاینده فرهنگ و تمدن اسلامی که هنوز هم در این کشور، سرزنده و پویا جریان دارد به حاشیه رانده شده و به مرور زمان از متن جامعه به خلوت موزه ها سپرده خواهد شد.
آساق** 1424**1663**

منبع: ایرنا

کلیدواژه: اجتماعي هند افراطي گري اسلام زدايي

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۱۵۱۸۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا «بحران وارفارین» دست از سر بیماران قلبی بر نمی‌دارد؟

فرارو- کمبود داروی وارفارین در کشور هر چند وقت یکبار از سوی بیماران، پزشکان و مجموعه‌های درمانی مطرح می‌شود و اگرچه پس از مدتی این دارو تامین می‌شود، اما باز هم پس از مدتی این چرخه کمبود و عرضه موقتی تکرار می‌شود. این شرایط در حالی است که کمبود یا وجود داروی وارفارین برای برخی بیماران حکم مرگ و زندگی را دارد.

به گزارش فرارو، اخیرا روابط عمومی سازمان غذا و دارو در واکنش به اعتراض‌ها در خصوص کمبود وارفارین اعلام کرده است: «طی ۷۵ روز گذشته توزیع وارفارین چند برابر شده و بیماران قلبی اطمینان داشته باشند که این دارو به مقدار بیش از نیاز وارد کشور شده و هیچ نگرانی برای تأمین داروی خود نداشته باشند.»

بر اساس آن چه سازمان غذا و دارو می‌گوید، در روز‌های اخیر نیز محموله‌های بزرگ از وارفارین به مراکز توزیع دارو و داروخانه‌ها توزیع شده و موجودی مناسبی از این دارو وجود دارد، اما مسئله این است که ظاهرا وارفارین در همه داروخانه‌ها موجود نیست. سازمان غذا و دارو اعلام کرده که مردم می‌توانند از طریق سامانه ۱۹۰، اپلیکیشن تیتک و یا درگاه mobile.ttac.ir با وارد کردن نام دارو، وارفارین را از نزدیک‌ترین داروخانه تهیه کنند.

وارفارین یک داروی ضد انعقاد است که بر اساس مهار کردن عملکرد «ویتامین K» در بدن کار می‌کند. ویتامین k هنگامی که در بدن بریدگی ایجاد می‌شود، یک مسیر انعقادی ایجاد می‌کند و به قطع شدن سریع خونریزی کمک می‌کند؛ بنابراین وقتی داروی ضدانعقادی، استفاده می‌کنیم، با مکانیسم‌های مختلف، چرخه مسیر انعقاد را می‌شکنیم تا زمان انعقادطولانی‌تر یا متوقف شود و در نهایت از ایجاد لخته خون جلوگیری کند. یکی از دارو‌هایی که برای ایجاد چنین مکانیسمی استفاده می‌شود، «وارفارین» است.

با توجه به این که هر نوع کمبود وارفارین، تغییر شرکت تولید کننده آن و حتی ایجاد استرس در بیماران می‌تواند خطرناک باشد، پرسش‌هایی مطرح است از جمله این که چرا واردات وارفارین به کشور در ابعاد بزرگ تری انجام نمی‌شود یا شرکت‌هایی که وارفارین کشور را تامین می‌کنند، تغییر می‌کنند همچنین کمبود وارفارین چه اثراتی در وضعیت بیماران خواهد داشت؟ شبنم محمدزاده، متخصص قلب و عروق و فلوشیپ بیماری‌های مادرزادی قلب بزرگسالان و وحید محلاتی، نایب رئیس هیئت مدیره انجمن شرکت‌های پخش دارو و مکمل به پرسش‌های فرارو در این باره پاسخ داده اند:

وارفارین برای برخی بیماران قلبی هیچ جایگزینی ندارد

شبنم محمدزاده به فرارو گفت: «در رابطه با وارفارین لازم است تاکید کنم که این دارو اصلا و ابدا در برخی بیماری‌ها مثل «تعویض دریچه فلزی» جایگزین ندارد. ما حتی اسم این دارو را «بیماری وارفارین» گذاشته ایم و مسئله‌ای که با این دارو داریم این است که این دارو به شدت با مواد غذایی مصرفی بیمار، تغییرات آب و هوایی، نرخ فعالیت فیزیکی بیمار مرتبط است و ممکن است سطح دارو در خون تغییر کند، درواقع میزان اثربخشی وارفارین به متغیر‌های متعددی مرتبط است و به همین دلیل ما اغلب تاکید داریم که بیماران محدودیت‌های غذایی را رعایت کنند تا بتوانیم سطح اثربخشی دارو را تحت کنترل قرار دهیم.

فردی که وارفارین می‌خورد زندگی بسیار سختی خواهد داشت، به همین دلیل ما همواره اصرار می‌کنیم که بیماران از یک شرکت مشخص داروی مورد نیاز خود را تامین کنند که سطح خونی، با تغییر شرکت تامین کننده دارو، تغییر نکند. در بهترین حالت، همه بیماران باید ماهی یکبار یک آزمایش برای تعیین سطح خونی دارو انجام دهند، این را هم فراموش نکنیم که در بسیاری از موارد افرادی که تعویض دریچه قلب انجام داده اند زیر ۳۰ سال سن دارند و قرار است مادام العمر دارو مصرف کنند و در نتیجه وقتی به این شکل به موضوع نگاه می‌کنیم متوجه می‌شویم که چقدر این کار سخت است.»

وی افزود: «با هر نوع تغییر دارو نیز ما باید مدام از طریق آزمایش ها، شرایط بیمار را بررسی کنیم. کیفیت زندگی مصرف کنندگان وارفارین به شدت تحت تاثیر تغییر شرکت تولید کننده دارو پایین می‌آید و حتی اگر فرض کنیم اختلال انعقادی ایجاد نمی‌شود (که می‌شود)، این وضعیت ایجاد بحران می‌کند..»

این فلوشیپ بیماری‌هاى مادرزادى قلب بالغین در ادامه گفت: «در طول ۲ سال اخیر، در حوزه وسایلی که برای بستن برخی اختلالات سرشتی قلب یا اصلاح آن‌ها از طریق آنژیوگرافی لازم است، عملا با فقدان وسایل رو به رو بودیم و ۲ شرکت به شکل انحصاری هر ۶ ماه یکبار این وسایل را وارد می‌کنند. در نتیجه، چون حجم وسیعی از بیماران در صف انتظار دریافت این وسایل هستند، در مدت زمانی کمتر از یک ماه، مجددا، با اتمام موجودی رو به رو می‌شویم و و باید مدت زمان زیادی منتظر شویم تا وسایل جدید وارد شود. این موضوع نه تنها مخاطراتی برای بیماران ایجاد می‌کند بلکه ما را به سمت عقب برمی گرداند. هم اکنون بسیاری از بیماران در جهان نه از طریق جراحی، بلکه از طریق آنژیو گرافی درمان می‌شوند، اما به علت کمبود‌هایی که در کشور داریم و با توجه به عدم اطمینان از تامین تجهیزات لازم و مناسب، مجبوریم برخی بیماران را کاندید جراحی قلب کنیم. حتی در شرایطی که وسایل تامین می‌شوند معمولا به صورت ناقص تهیه می‌شوند و عملا گاهی مجبور هستیم خارج از پروتکل‌های موجود برای بیمار وارد عمل شویم.»

مشکلات اقتصادی، وارادات دارو‌های جدید را تحت الشعاع قرار داده

وحید محلاتی به فرارو گفت: «دی ماه سال ۱۴۰۲ و پیش از آغاز سال نوی میلادی بود (حدود یک هفته مانده به آغاز سال نو) که آخرین محموله وارفارین وارد کشور شد. پیش از این زمان، وارفارینی که وارد شده بود تا ۱۲ /۲۰۲۳ تاریخ انقضاء داشت اما، پیش از انقضاء دارو، مجددا تامین شد. اما حجم تامین شده، مصرف ۲ الی ۳ ماه کشور را پاسخ می‌داد و بر اساس پیگیری‌هایی که از سازمان غذا و دارو انجام دادم، متوجه شدم که اکنون نیز به اندازه ۲ الی ۳ ماه وارفارین وارد کشور شده و منتظر آزادسازی و پخش یا همان اجازه فروش است.

وارفارین دارویی ضد انعقاد خون است و برای افرادی با سابقه تعویض دریچه قلب، یک داروی ضروری است. این دارو از لخته شدن خون پیشگیری می‌کند و به هیچ عنوان دارویی نیست که قابل قطع کردن باشد. این دارو بسیار حساس است و حتی توصیه می‌شود که کارخانه تولید کننده دارو نیز از سوی مصرف کننده تغییر نکند، چون ممکن است باعث تبعاتی سنگین و حتی کشنده شود. حتی اگر فردی شرکت سازنده دارو را تغییر می‌دهد باید به شکل مداوم آزمایش‌های تعیین زمان انعقاد با داروی جدید را انجام داده یا دوز‌های آن را تغییر دهند.»

وی افزود: «حقیقت این است که با توجه به اهمیت بالای این دارو برای سلامت بیماران، هر بار که نایاب می‌شود و مجدد تامین می‌شود، به محض تامین دارو، بیماران به علت هراس از قحطی مجدد، اقدام به خرید دوبرابر نیاز خود می‌کنند تا دارو را حداقل برای ۲ الی ۳ ماه ذخیره کنند و در نتیجه این چرخه مدام تکرار می‌شود و هر بار این دارو نایاب می‌شود این سناریوی هجوم خریداران و کمبود سریع دارو، تکرار می‌شود. بر اساس اطلاعاتی که از همکاران وزارت بهداشت گرفته ام قرار است به زودی یک کارخانه جدید، به جمع تولید کنندگان این دارو بپیوندد و نخستین تولید کننده وارفارین در ایران باشد و امیدواریم که این روش بتواند به تامین بازار داخلی و پیشگیری از کسری وارفارین در سال‌های آتی کمک کند. دارویی که اکنون برای مصرف ماه‌های آینده تامین شده است، از برند اصلی است و تاریخ انقضای آن نیز مناسب است. نکته‌ای مهم با توجه به آن چرخه واردات و هجوم برای تقاضا که گفتم وجود دارد و ان هم این است که بهتر است چند برابر نیاز بازار، وارفارین تامین شود تا مردم بتوانند دسترسی مناسبی به دارو داشته باشند.»

این متخصص و فعال حوزه دارو گفت: «درباره اهمیت این که نباید شرکت سازنده داروی وارفارین تغییر کند، یک بار دیگر تاکید می‌کنم که فردی که بیمار است، به اندازه کافی استرس بیماری و تامین دارو را دارد و نباید با موضوعاتی مثل تغییر شرکت سازنده، به استرس افراد نیازمند دارو دامن بزنیم. این که یک پزشک مدعی شود می‌تواند داروی خاصی را وارد کشور کند نیز جای تردید دارد. از نظر حرفه ای، اگر دارویی خارج از مسیر رسمی وارد کشور شود به هیچ وجه نه درست است و نه معتبر و به عنوان یک پزشک داروساز، به هیچ بیماری توصیه نمی‌کنم دارویی را مصرف کند که از مسیری ناشناخته و خارج از روند تایید وزارت بهداشت وارد کشور شده است. برخی افراد در حجم محدود و به شکل چمدانی دارو‌هایی را وارد کشور می‌کنند، اما این موضوع نیز استاندارد نیست.»

وی افزود: «ما یک فهرست به نام «فهرست دارویی کشور» داریم که تعدادی دارو‌های وارداتی را شامل می‌شود که مجاز به تولید و واردات هستند و می‌توان برای تامین آن‌ها در کشور اقدام به دریافت مجوز و پروانه کرد. اگر یک دارو در این فهرست نباشد، واردات یا تولید آن امکان پذیر نیست. چند سالی است که سازمان غذا و دارو، ورود دارو‌های جدید به فهرست دارویی کشور را محدود کرده و بسیار گزیده و حداقلی این کار را می‌کند. علت این حرکت اقتصادی است، چرا که دارو‌های جدید، دارو‌های گرانقیمتی هستند و اضافه شدن این دارو‌ها به لیست، باعث افزایش بار مالی بودجه دارویی کشور می‌شود. بازار دارویی کشور در سال ۱۴۰۲ حدود ۱۶۰ هزار میلیارد تومان بود. امسال با هزینه‌هایی که داریم و رشد قیمت ها، که حدود ۳۰ الی ۴۰ درصدی است، حداقل ۲۰ الی ۲۵ درصد افزایش قیمت دارو را خواهیم داشت. با این شرایط یعنی بازار حدود ۲۰۰ همت خواهد شد. اخیرا رئیس مجلس به رئیس سازمان برنامه معترض شد که چرا تنها ۴۰ همت برای بخش دارو تامین شد؟ این در حالی است که ۴۰ همت مابه التفاوت هدفمندی و ۴۰ همت بودجه بیمه‌ها روی هم می‌شود ۸۰ همت و از این ۸۰ همت تا ۴۰ همت فاصله بسیار است. متاسفانه بودجه لازم برای تامین بازار دارویی وجود ندارد و به همین دلیل نیز دولت ورود دارو‌های جدید به فهرست را محدود کرده است. می‌دانیم که این احتمال وجود دارد که دارو‌های جدید، عوارض کمتر و اثربخشی بهتری داشته باشند، ولی این دارو‌ها در سایه مسائل اقتصادی پشت مرز‌های کشور باقی می‌مانند.»