معرفی نانوتوپ‌هایی برای انتقال آنتی‌بیوتیک به بدن
تاریخ انتشار: ۳۰ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۱۷۹۳۶۵
به گزارش وانانیوز، سیده مژگان سید طالبی، از محققان این طرح با اشاره به ساختار نانوذرات سنتز شده در این طرح، گفت: هدف اصلی این طرح، سنتز کروی توخالی جهت بهینه‌سازی لایه عبوردهنده الکترون در سلول‌های خورشیدی پروسکایتی بود که در میانه راه، با توجه به ساختار نانوذرات سنتز شده، پایداری آنها در شرایط بدن و همچنین عدم بروز سمیت، این ایده مطرح شد که این ذرات می‌توانند به عنوان حامل دارو نیز مورد استفاده قرار گیرند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی سنتز آسان و ارزان این نانوذرات را از خصوصیات بارز این کره‌های توخالی دانست که موجب شده این نانو ذرات را از سایر نانو ذرات مورد مطالعه متمایز کند.
سیدطالبی با بیان اینکه در این مطالعات کره‌های توخالی دی‌اکسید تیتانیوم از ریز بلورک‌هایی با اندازه تقریبی ۱۵ نانومتر ساخته شده‌اند، ادامه داد: این ذرات سطح مؤثر بالایی دارند و قادر به جذب میزان زیادی دارو بر روی سطح داخلی و خارجی خود هستند؛ بنابراین با مصرف میزان داروی کمتر نسبت به پودر دی‌اکسید تیتانیوم رهاسازی دارو از سطوح نانوتوپ‌ها در زمان طولانی‌تری ادامه خواهد داشت و نیاز به تمدید مجدد مصرف دارو نخواهد بود و ضمن آنکه به دلیل افزایش ماندگاری دارو در بدن، اثرات جانبی آن نیز به حداقل خواهد رسید.
این محقق با بیان این که در این طرح از نانوکره‌های کربنی به عنوان قالب برای سنتز نانو ذرات توخالی دی‌اکسید تیتانیوم استفاده شده است، اضافه کرد: بر این اساس پس از فرایند سنتز، مشخصه‌یابی نانوذرات به کمک روش‌هایی نظیر پراش پرتوایکس، میکروسکوپ نشر میدانی، میکروسکوپ نیروی اتمی انجام شد همچنین خواص ضد باکتری نانوتوپ‌ها نیز بر روی چهار نوع باکتری مورد ارزیابی قرار گرفت که نتایج حاکی از عدم بروز سمیت توسط نانوتوپ‌ها بوده‌است.
این طرح از سوی سیده مژگان سید طالبی دانشجوی مقطع دکتری دانشگاه شهید چمران اهواز و دکتر ایرج کاظمی نژاد و دکتر حسین معتمدی از اعضای هیأت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز اجرایی شد و بخشی از نتایج آن در مجله Ceramics International با ضریب تأثیر ۳.۰۵۷ منتشر شده‌است.
انتهای پیام
منبع: وانا
کلیدواژه: آنتی بیوتیک دانشگاه شهید چمران اهواز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت vananews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «وانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۱۷۹۳۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تولید دارویی که از دیابت جلوگیری می‌کند
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیواطلس، این آنتی بادی مونوکلونال آزمایشی مانند یک سپر از آسیب به سلول های تولید کننده انسولین محافظت می کند و حتی در برخی موارد طول عمر این سلول ها را افزایش می دهد.
دیابت نوع یک زمانی روی می دهد که سیستم ایمنی بدن بیمار به سلول های بتا در پانکراس حمله می کند. این سلول های مهم انسولین تولید می کنند و بدون این ماده فرد نمی تواند سطح گلوکز خون را مدیریت کند که این روند یه تزریق مادام العمر انسولین منجر می شود و پیامدهایی برای سلامت فرد دارد.
اما محققان دانشگاه جان هاپکینز در پژوهشی جدید راهی نوین برای جلوگیری از آغاز دیابت یا حتی معکوس کردن آن در مراحل اولیه ابتلا یافته اند. یک داروی جدید به نام mAb43 که در حقیقت یک درمان آزمایشی است، برای مقابله با طیفی از بیماری ها نوید بخش بوده است.
آنتی بادی ها در حقیقت پروتئین هایی هستند که سلول هایی خاص و معمول پاتوژن های خارجی رابه یکدیگر پیوند می دهند تا آنها را از بدن پاکسازی کنند. واکسن ها به پروتئین سیستم ایمنی بدن آموزش می دهد تا در مقابل هدف های خاصی آنتی بادی تولید کند. آنتی بادی های مونوکلونال طوری مهندسی شده اند تا با یک هدف خاص بجنگند و به طور یک جا به عنوان واکنشی سریع به یک بیماری خاص مانند عفونت، به بدن منتقل می شوند. این نوع درمان هادر مطالعات اخیر برای مقابله با بیماری هایی مانندمالاریا، کووید۱۹ و غیره کارآمد بوده است.
در این موارد آنتی بادی ها طوری طراحی شدندتا سلول ها را از سیستم ایمنی بدن مخفی کنند. اما mAb43آنها را به پروتئینی کوچک که روی سطح سلول های بتا قرار دارد، پیوند می زندو سپس به عنوان یک سپر یا پوشش عمل می کند تا آنها را در برابر حملات سلول های ایمنی مخفی کند. هنگامیکه این دارو به طور مرتب مصرف شود، سلول های بتا را محافظت می کند و در نتیجه توانایی بیمار برای تولید انسولین نیز حفظ می شود. حتی اگر آسیب هایی به سلول ها وارد شده باشد، این سپر به سلول ها بتا فرصت می دهد تا بازتولید شوند.
محققان این درمان را روی ۶۴ موش مبتلا به دیابت نوع یک آزمایش کردند. موش ها پس از رسیدن به سن ۱۰ هفتگی ،هر هفته دوزهایی از این آنتی بادی را دریافت کردند و پس از ۳۵ هفته بدن تمام آنها عاری از دیابت بود. نکته جالب آنکه یکی از موش ها به طور موقت و پس از نمایان شدن علایم اولیه و قبل از دریافت آنتی بادی به این بیماری مبتلا شد. اما این موش هم پس از دریافت دوزهایی از دارو به مدت ۳۵ هفته درمان شد. همین امر نشان می دهد داروی مذکور می تواند روند ابتلا به دیابت را در مراحل اولیه ابتلا معکوس کند.
تمام موش هایی که این درمان را دریافت کردند تا پایان آزمایش (۷۵ هفته) زنده ماندند که در حقیقت طول عمر بیشتر موش ها نیز همین اندازه است. تحقیق مذکور هم اکنون با استفاده از آنتی بادی موش ها روی همین حیوانات آزمایش شده است. اما پژوهشگران تصمیم دارند در مرحله بعد نسخه انسانی این آنتی بادی را قبل از آزمایش بالینی توسعه دهند. اما یک مانع اصلی هنوز وجود دارد. آنتی بادی های مونوکلونال ممکن است برای مصرف گسترده گرانقیمت باشند.محققان امیدوارند با تحقیقات بیشتر هزینه آنها را کاهش دهند.
این تحقیق در ژورنال دیابت منتشر شده است.
کد خبر 6095397
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلالهای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت