حجم توده نمکی در پشت سد گتوند به 10 میلیون تن رسید

اهواز- ایرنا - رئیس دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه چمران اهواز گفت: میزان نمک رسوب کرده در پشت سد گتوند، از سه میلیون تن در سال 90 به 10 و نیم میلیون تن در سال 96 رسیده است.

به گزارش ایرنا ' مهدی قمشی' از منتقدان آبگیری سد گتوند، در این نشست عنوان کرد: پایین دست ترین سد بر روی رودخانه کارون سد گتوند است، این سد به این لحاظ از اهمیت زیادی برخوردار است که آب ورودی به دشت خوزستان را تامین می کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

رئیس دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز تصریح کرد: همزمان با ساخت سد گتوند در مسیر آبراهه یک سازند نمکی وجود داشته که به آن اصطلاحا سازند آغاجری گچساران گفته می شود که کاملا شور است و در کیلومتر پنج تا 9 بالا دست سد گتوند بیرون زدگی زیادی دارد و به عنوان منطقه نمکی محسوب می شود.
وی با بیان اینکه مشاور این سد که مهاب قدس بوده اقرار داشته که یک سازند در محدوده سد وجود دارد و 18.9 دهم درصد از آن برابر با 120 میلیون تن نمک است، گفت: در زمان آبگیری سد برای جلوگیری از تاثیرات این سازند اقدام به اجرای طرح‌ «پتوی رسی» کردند ولی متاسفانه این طرح در آبگیری اول فرو ریخت و بی نتیجه ماند.
او با تاکید بر اینکه بعد از مرحله آبگیری تا کنون فرورفتگی و فرو نشست های زیادی در سازند به وجود آمده و در داخل آن یک دریاچه آبی شکل گرفته است؛ افزود: این شرایط نشان می دهد که ارتباط سازند با مخزن کاملا به شکل زیر زمینی برقرار است.
این عضو هیئت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز ادامه داد: از نظر تناژ میزان شوری که در پشت سد گتوند وجود دارد در سال 90 بیش از سه میلیون تن و در سال 96 به 10 و نیم میلیون تن نمک خالص رسیده ، همین نشان میدهد که حتما باید فکری به حال آن شود.
رئیس دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز با تاکید بر اینکه وضعیت شوری (EC) خروجی آب از سد گتوند در سال 94 تا 96که اوج دوران خشکسالی است کاهش پیدا کرده ، گفت: بر همین اساس این نظریه که دلیل شور شدن آب رودخانه کارون در مقاطع مختلف بخاطر خشکسالی است را باید رد کرد.
وی یادآور شد: بنابر این خروجی از سال 94 بهبود داشته به این دلیل که در بهره برداری از سد کنترل صورت گرفته و این امر به گونه است که از لایه های پایین سد خروجی انجام نمی شود و انتقال آب به بیرون از طریق لایه های بالا صورت می گیرد و تنها در بعضی اوقات شوری را از سد خارج می کنند.
قمشی افزود: اما در حقیقت اگر بخواهیم بدانیم که چقدر از شوری (EC) کارون در منطقه اهواز مربوط به سد گتوند است اعتقاد دارم که 12 درصد از افزایش آن برابر با 290میکروموس متعلق به این سد است به شکلی که باید گفت 100 درصد در ساخت آن خطا شده و افرادی که در اجرای آن شریک بوده اند باید تاوان اشتباهات خود را بدهند.
رئیس دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز همچنین نظریه تخریب سد گتوند به عنوان یک اقدام علاج بخش را رد کرد و گفت: این سد هم اکنون به خوبی در حال انجام دیگر وظایف خود از جمله آبگیری و کنترل سیلاب ها است و با مدیریت مخزن و دفع صحیح شورابه مشکل طی 10 تا 15 سال آینده قابل حل است اما این در صورتی است که این روند برای اهواز و زمین های کشاورزی مشکلاتی را به وجود می آورد.
محمد علی آخوند علی استاد دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه چمران اهواز دیگر سخنران این نشست درخصوص روند ساخت سد گتوند، اظهارداشت: در کف مخزن سد گتوند یک بمب نمکی واقع شده و اگر مدیریت نشود در آینده با مشکلات جدی مواجه خواهیم شد و این درحالی است که مشکلات آبی استان محدود به گتوند نیست و طرح غدیر نیز یکی دیگر از آنها است که در آینده تبعات آن روشن می شود.
وی با بیان اینکه در خصوص رفع مشکل گتوند به راهکار مناسبی دست پیدا کرده ایم اما به دلایلی نمی توانم در این باره توضیح دهم، عنوان کرد: روند ساخت این سد از زمان دولت هاشمی رفسنجانی شروع شد که بعد از آن در دوره اصلاحات ادامه داشت و سپس دولت احمدی نژاد آن را تکمیل و افتتاح کرد و اگر این پروژه ضعف و یا قوتی دارد همه دولت ها در آن شریک هستند.
آخوند علی با بیان اینکه قبل از آبگیری سد گتوند بهره برداری های سیاسی از آن شد، گفت: هم اکنون که سد ساخته شده، حذف آن کار ساده ای نیست بنابر این نیاز است تا با فعالیت های علمی بخشی از راه حل باشیم.
استاد دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز، سدها و ایست های آب در بالا دست، خشکسالی، انتقال آب به دیگر مناطق را سه عامل کاهش جریان آب در رودخانه های منتهی به جلگه خوزستان دانست و افزود: تبلیغات منفی زیادی روی این سد صورت گرفت و فشارهای فکری و روانی را برای مردم رقم زد.
وی تصریح کرد: با بررسی های علمی که صورت گرفت طی سال های خشکسالی متوجه شدیم که جریان آب کارون در ایستگاه گتوند دارای افت شده است و چیزی حدود 50 درصد کاهش جریان تحت شرایط آن سه عامل وجود داشت.
او با رد بررسی های دانشگاه تهران با عنوان اینکه 25 درصد از شوری آب کارون به دلیل آبگیری سد گتوند است، افزود: در تمام این سال هایی که سد آبگیری شده با توجه به توده های نمکی جریان آبی که خارج می شود بر اساس راهکار موجود مدیریت شده و از کیفیت مناسبی برای شرب، کشاورزی و صنعت برخوردار است اما لازم است دیگر شاخه های مسیر رودخانه بعد از سد را نیز بررسی کرد.
این عضو هیئت علمی دانشگاه شهیدچمران اهواز ادامه داد: 90 کیلومتر پایین تر در سه شاخه گرگر، شطیط و دز، میزان شوری (EC) به 2 هزار میکروموس می رسد و در مقطع اهواز شوری به 2هزار و 300 می رسد که در روزهای گذشته به سه هزار هم رسیده بود و بعد از آن در مقطع بهمنشیر آب رودخانه کارون در تابستان تجربه 12 هزار میکروموس را هم داشته است در حالی که شوری (EC) خروجی از خود سد گتوند بین 800 و 900 میکروموس است.
آخوند علی با طرح این سوال که دلیل این اختلاف از خروجی سد تا مقطع بهمشیر چیست، گفت: علت این شرایط وجود زمین های کشاورزی و پساب های ناشی از آن بخصوص 150 هزار هکتار زمین کشت نیشکر در مسیر این رودخانه است که شرایط را بدین شکل رقم می زند.
سید محمود کاشفی پور مدیر گروه محیط زیست دانشکده علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز نیز در اظهار نظری کوتاه با اشاره به اینکه وزارت نیرو مدیریت مخزن و تخلیه نمک از داخل سد به عنوان راهکار علاج بخش گتوند می داند، گفت: این درحالی است که آب نیرو تنها گزینه مدیریت سد را به عنوان راهکار کوتاه مدت در پیش گرفته و انتقال این نمک از داخل مخزن را بخاطر بار مالی آن فراموش کرده است.
حیدر زارعی دانشیار دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز با بیان اینکه فعلا با مدیریت مخزن شوری (EC) خروجی کنترل شده است، گفت: این اقدام باعث ذخیره لایه های نمکی در کف سد شده و اگر به هر دلیلی تراز مخزن کاهش پیدا کند، مدیریت آن کارایی نخواهد داشت.
دومین نشست بررسی اثرات سد گتوند بر شوری آب رودخانه کارون در دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز دوشنبه به یک مناظره تمام عیار بین اساتید این دانشگاه تبدیل شد ولی با این وجود به رغم دعوت قبلی جای شرکت مهاب قدس که مجری پروژه سد گتوند محسوب می شود خالی بود.

مطالعات علاج بخشی سد گتوند در سال 94 به موسسه آب دانشگاه تهران واگذار شده و این موسسه گزارش خود را به سازمان مدیریت و برنامه ریزی (کارفرمای مطالعات) ارائه داده اما با گذشت چند سال از تصویب مطالعات، تصمیم نهایی در مورد سد گتوند اتخاذ نشده است. در این مطالعات سد گتوند به عنوان یک خطای ملی معرفی شده است.
بر اثر آبگیری سد گتوند 60 روستا در شهرستان های مسجدسلیمان و لالی به زیرآب رفته و ساکنان آنها آواره شدند. آنان می گویند با وجود پیگیری های بسیار شرکت سازنده سد (منابع آب و نیرو) تاکنون حاضر نشده حق و حقوق تعداد زیادی از این روستائیان را بپردازد.
همچنین370 هکتار زمین کشاورزی با 85 هزار بهره بردار کشاورزی در پایین دست سد گتوند قرار دارد که تحت تاثیر کیفیت آب این سد هستند.

9931/6002

منبع: ایرنا

کلیدواژه: علمي آموزشي سد گتوند دانشگاه شهيد چمران اهواز وزارت نيرو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۰۰۳۶۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

وعده چمران برای عدم قطع درختان پارک لاله

به گزارش «تابناک» به نقل از مهر، طی روزهای اخیر تصاویری از سوی برخی از کاربران شبکه‌های اجتماعی منتشر شده که نشان می‌دهد قطعه‌ای از پارک لاله به مساحت بیش از سه هزار متر مربع حصارکشی شده و ظاهراً قرار است در این زمین تغییراتی حاصل شود. تغییرات در جنب غربی ایستگاه آتش‌نشانی و روبه‌روی خیابان پور سینا بوده و آنجا حصارهایی نصب شده است. این موضوع در فضای مجازی و حقیقی با واکنش‌های مختلفی به دلیل احتمال قطع درختان این بوستان قدیمی مواجه شد که البته شهرداری تهران تا این لحظه موضع و اطلاع رسانی درباره این ماجرا نداشته است.

خبرنگار مهر درباره این مساله به سراغ برخی از مسؤولان شهرداری تهران اعم از سازمان بوستان‌ها و شهرداری منطقه ۶ رفت. برخی از مدیران مربوطه تمایلی به انجام مصاحبه در این زمینه نداشته یا اظهار بی اطلاعی کردند.

روابط عمومی شهرداری منطقه ۶ هم در این زمینه اعلام کرد: هر گونه دخل و تصرف در بوستان‌ها برعهده سازمان بوستان‌ها است و شهرداری مناطق فقط در بحث نگه داشت بوستان‌ها دخیل است.

یکی دیگر از مدیران شهری هم به مهر گفت: سرانجام حصار کشی مشخص نیست و شاید کلاً طرحی که مد نظر بوده لغو شود و اجرایی نشود.

وی افزود: ساخت فرهنگسرا و سرویس بهداشتی از جمله پروژه‌های مطرح شده بوده است که اجرای آن فعلاً تعلیق شده و سرانجام آن مشخص نیست.

علت فنس کشی حریم سازی بر اساس نیاز پارک و مردم

برخی مسؤولین شهرداری تهران که نامی از آنها منتشر نشده به برخی از رسانه‌ها گفته‌اند علت فنس کشی حریم سازی بر اساس نیاز پارک و بنا به درخواست مردم بعد از برگزاری جشن‌ها و مراسم‌های متنوع ماه‌های قبل صورت گرفته و برای پروژه ایجاد فضای عمومی و آبنما برای زیباسازی بوستان لاله است و قرار نیست حتی یک درخت هم در آنجا قطع شود. همچنان که برای کل پارک لاله پروژه بزرگ روشنایی برای بهره برداری بیشتر مردم در نظر گرفته شده است تا این پارک با ظرفیت بالاتری در خدمت مردم باشد.

اجازه نخواهیم داد درختی قطع شود

امروز هم ماجرای حصارکشی در بوستان لاله تهران در صحن شورای شهر مطرح شد و مهدی چمران در حاشیه جلسه شورای اسلامی شهر تهران در جمع خبرنگاران در خصوص ایجاد فرهنگسرا در بوستان لاله اظهارداشت: بعد از جشن ماه رمضان احساس شد که فضاهایی برای چنین طرح‌هایی مورد نیاز است. این موضوع مطرح شد که درختی قطع نمی‌شود و ما نیز اجازه نخواهیم داد درختی قطع شود. باید منتظر باشیم طرح ارائه شود.

رئیس شورای اسلامی شهر تهران با بیان اینکه در دوره سوم طرحی مصوب شد که در بوستان‌هایی با مساحت بیش از یک هکتار مسجد و کتابخانه احداث شود و ساختمان اداری منع شده است، گفت: البته طرح باید به شورا ارائه شود و هیأت موردنظر طرح را مورد بررسی قرار دهد و اگر نیاز بود احداث شود به شرطی که درختی قطع نشود.

پارک لاله یکی از خاطره‌انگیزترین پارک‌های تهران با وسعت ۳۵ هکتار است و کمتر کسی را می‌توان پیدا کرد که به پایتخت سفر کرده باشد و نام پارک لاله را نشنیده یا از آن بازدید نکرده باشد. در پارک لاله گونه‌های مختلف گیاهی مثل چنار، اقاقیا، کاج، سرو نقره‌ای، نارون، پالم، افرا، ماهونیا، بربریس و صنوبر وجود دارد و فضای سبز زیبای آن محلی مناسب برای آرامش و استراحت و رهایی از شلوغی و آلودگی‌های شهر است. در قسمت جنوبی پارک نیز آب‌نماها و جوی‌های مارپیچ به سبک ژاپنی ساخته شده است که با جلوه زیبای خود، این بوستان را به یکی از معروف‌ترین پارک‌های تهران تبدیل کرده‌اند.

اکنون باید دید سرانجام حصارکشی چه خواهد شد و آیا پروژه در نظر گرفته شده با وعده چمران مبنی بر عدم قطع درختان اجرایی یا کامل تعلیق خواهد شد؟