به نقل از «ایکنا»

توجه به ساختارها تهدیدی برای دوری از محتوا/ نیاز قرآنی جامعه فقط جنبه آموزشی آن نیست

تاریخ انتشار: ۸ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۱۵۲۰۲۶

بهمن‌ماه سال 1387 بود که علی‌اکبر توپچی به عنوان رئیس فرهنگ‌سرای قرآن معرفی شد. وی که از اساتید و پیشکسوتان قرآنی کشور و همچنین قاری بنام جمهوری اسلامی ایران است، با یک دهه مدیریت در این فرهنگ‌سرا فعالیت‌های متعدد و برنامه‌های متنوعی را برای پویایی این فرهنگ‌سرای و جذب حداکثری مخاطبان در منطقه 10 شهر تهران برپا کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی همچنین مسئولیت امور قرآنی دانشگاه شهید بهشتی، مسئول امور قرآنی وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، مؤسسه قرآن و عترت، مسئول قرآن شورای هماهنگی سازمان تبلیغات و مسئول قرآنی سازمان حوزه‌ها و مدارس و همچنین مدارس ترکیه و بلغارستان را عهده‌دار بوده است.

از توپچی دعوت کردیم تا برای بحث و گفت‌وگو درباره وضعیت مدیریت قرآنی کشور پس از چهار دهه پیروزی انقلاب اسلامی و آسیب‌شناسی وضع موجود در استودیو مبین خبرگزاری ایکنا حضور یابد. وی در این گفت‌وگو تأکید کرد که آسیب‌شناسی نباید به نادیدن زحمات دیگران منجر شود و فقط به جنبه‌های منفی چهار دهه فعالیت قرآنی کشور پرداخت بلکه لازمه این آسیب‌شناسی بیان نقاط قوت و ارزیابی جامع کارنامه عملکرد قرآنی کشور 40 سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی است.

وی از عدم تعامل سازنده میان دستگاه‌ها با یکدیگر برای بهره‌مندی از نظرات و پیشنهادات و اینکه تحمل شنیدن نقدها از سوی مدیران پایین گلایه‌مند بود؛ توپجی معتقد است که برای بهتر شدن وضعیت مدیریت قرآنی کشور نیازمند تبیین و ترسیم نقشه راه هستیم، هرچند منشور توسعه فعالیت‌های قرآنی از سوی شورای توسعه فرهنگ قرآنی وجود دارد، اما این منشور با بخش‌ها و آیتم‌هایی که دارد کمی قدیمی شده و متناسب با نیاز روز جامعه نیست و نیازمند احصا نظرات کارشناسان این عرصه و همچنین به‌روزرسانی این نقشه راه برای تأمین نیازهای امروز جامعه و ارتقای فعالیت‌های قرآنی کشور هستیم. در ادامه بخش نخست این گفت‌وگو با ایکنا می‌خوانید؛

ایکنا ـ نقش مدیران در مدیریت نهادهای قرآنی چه میزان است؟

همان طور که از خود کلمه «مدیر» بطور عموم در همه بخش‌ها، سازمان‌ها و نهادها برمی‌آید، نقش بسیار کلیدی و اساسی را در واقع ایفا می‌کنند. تبیین راهکارها، اهداف، سیاست‌ها، چگونگی عملکرد‌ها و در واقع ارتباط بخشی بین منابع انسانی و منابع مالی و پیشبرد برنامه ها بر اساس شرایط و ضرورت هایی که در جامعه وجود دارد برعهده مدیران قرآنی است. به عبارت دیگر سکان‌دار حرکت ها و فعالیت‌ها در تمامی حوزه‌ها، مدیران هستند و کلمه «مدیر» اسم فاعل و به معنای «اداره کننده» است در هر محیطی که شما قرار می‌گیرید نقش کلیدی را ایفا می‌کنند. قطعا و یقینا در ارتباط با نهادهای قرآنی، مؤسسات قرآنی، تشکل‌های قرآنی نقش مدیران، نقش بسیار مبنایی و کلیدی است. مدیران نقش مهمی را در تحقق اهداف قرآنی کشور پس از پیروزی انقلاب اسلامی دارند چون جامعه ما، یک جامعه دینی است، جامعه‌ای است که براساس ارزش دینی، شکل گرفته است. در واقع مدیران نقش بسیار مهمی در تبیین این راهکارها و چگونگی ارتباط بخشی بین آحاد جامعه با قرآن دارند.

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

ایکنا ـ چه میزان مدیران قرآنی در این چهار دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی موفق عمل کرده اند؟
من به عنوان فردی که پیش از انقلاب به عنوان شاگرد جلسات قرآن حضور فعال و مستمر داشتم و پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز توفیق این امر را هم در جایگاه آموزشی قرآن به عنوان یک معلم قرآن داشتم و هم در مراکز تخصصی قرآن، آموزش‌های قرآن و فعالیت های مدیریتی حضور داشتم، مسائل قرآنی در جامعه جدای از مسائل فرهنگی نیست یعنی در اجتماعی هنگامی که می‌خواهیم موضوعی را بررسی کنیم باید توجه داشته باشیم که مسائل قرآنی یکی از موضوعات و جریانات فرهنگی جامعه است. لذا مسائل فرهنگی ما هم به دور از تمامی مسائل که در جامعه می‌گذرد چون مسائل سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و حتی مسائل بین‌المللی نیست. اینها در هم دخیل و تأثیر گذار است. لذا اگر بخواهیم واقعا برنامه‌های قرآنی یا مدیریت‌های قرآنی یا تشکل‌های قرآنی را در طول سنوات گذشته بررسی کنیم، باید شرایط‌ را هم در جوامع و هم در موقعیت‌های زمانی ببینیم. در دهه‌های مختلف مثلا در دهه 60 کار قرآنی، فعالیت‌ها، برنامه‌ها، اقبال عمومی که نسبت به برنامه های قرآنی وجود داشت، یک طور دیگری بود و در دهه 70، 80 و 90 هم همین طور.
پیش از پیروزی انقلاب اسلامی خیلی به موضوع قرآن توجه نمی‌شد و به عبارت دیگر قرآن در جامعه بسیار مهجور بود اما پس از پیروزی انقلاب اسلامی، توجه خاصی از سوی مدیریت کلان کشور و هم از سوی افراد مختلف، دینداران، مدیران قرآنی و سایرین به مباحث قرآنی شد به گونه ای که شاهد رشد بسیار خوبی در فعالیت‌های قرآنی کشور بودیم و در امتداد آن توجه به کلاس‌های قرآنی، آموزش‌های قرآنی، برپایی جلسات قرآن پررنگ تر شد.
خاطرم هست در دهه 60 در اردوگاه شهید باهنر در کنار اساتید دیگر مثل سیدمحسن خدام حسینی، عباس سلیمی و مرحوم علی اربابی و دیگر عزیزان، دوره‌هایی را تحت عنوان دوره‌های شبانه روزی تربیت معلم قرآن داشتیم. این دوره که سه دوره در ایام تابستان برپا شد، شاید باورتان نشود تعداد عظیمی از قرآنیان و علاقمندان به قرآن در این دوره‌ها شرکت می‌کردند و هنگامی که این شرکت کنندگان پس از اتمام دوره به استان‌ها و شهرستان‌های محل سکونت خود باز می گشتند، به عنوان سکانداران فعالیت‌های قرآنی در مناطق خودشان می‌شدند.
منظورم این است که این دوره‌ها به اندازی مفید بود و علاقه مندان زیادی در این دوره حضور پیدا می کردند و جدیت در پیگیری مسائل وجود داشت، خروجی این فعالیت‌ها را می‌توانست دید. اما در دهه‌های بعد، یک مقدار کار آکادمیک‌تر و سیستماتیک تر شد و فضای جامعه به جهتی رفت که این گونه فعالیت ها با تعریف‌های امروزی برپا شد.
به عبارت دیگر فعالیت های قرآنی همراه با ساختار شد بطوری که اکثر وزارتخانه‌ها و ادارات درای مراکز قرآنی و نهادهای قرآنی شدند. مؤسسات قرآنی کم کم شکل گرفت، دانشگاه‌ها نگاهشان به آموزش قرآن و موضوعات قرآنی جدی تر شد. بعضی از تشکل‌ها چون سیمای قرآن، رادیو قرآن و همین خبرگزاری قرآن همه در سنوات و دهه‌های بعدی شکل گرفت و شکل کار مقداری تغییر کرد و همراه با ساختارهای جدیدی شد.
باید گفت برپایی فعالیت های قرآنی با نظم و نسخ جدید اتفاق خوب و مبارکی است اما یک مقدار هم شاید آسیب‌ها و آفت هایی را همراه داشته است. همیشه این جنگ و دعوا را داشته ایم هنگامی یک محتوای زیبا را در یک قالب و شکل قرار می‌دهیم، تهدیدها و آسیب‌های آن بیشتر می‌شود. بهتر بگویم در آن شکل و ظاهر بیشتر محو می‌شویم و یک زمان هایی ناخودآگاه، محتوا را کم رنگ می‌بینیم و بیشتر به آن شکل‌ها و ساختارها می‌پردازیم. یعنی مقداری آن ساختار ما را گول می‌زند و ما را از محتوای اصلی دور و کم توجه می کند.
ایکنا ـ در این زمینه می توانید مصداقی را در امور قرآنی بفرمائید؟
فرهنگسرای قرآن را که من مدیرش هستم، مثال می زنم، خود من معلم و قاری قرآن هستم چنانکه از پیش از پیروزی انقلاب اسلامی این لطف شامل حالم بوده است. اما امروز ناخودآگاه من به عنوان یک سازمان و به عنوان فردی که مدیر یک سازمانی است وقتی در جمعی باشم ناخودآگاه تمایل پیدا می کنم تا از حیثیت سازمانی خودم دفاع کنم چنانکه در ارائه اعداد، ارقام، آمار و کارکردها ناخودآگاه تمایل پیدا می کنم که این اسم، این عنوان و این شکل را بیشتر بها دهم تا آن محتوایی که به خاطر آن فرهنگسرای قرآن شکل گرفته است. این آن خطری است که دائما تشکل‌ها، سازمان‌ها، نهادها و ساختارها را تهدید می‌کند.
البته در آسیب شناسی فعالیت مدیران قرآنی در چهار دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی نباید، زحمات نادیده گفت. نباید چشممان را بر روی تلاش‌ها و نتایج انجام شده، امروزه جامعه‌ ما اهتمامشان به قرآن خیلی بیشتر شده است و شاید توقع مان از خودمان، از سازمان‌ها، از نهادها از این نعمت انقلاب موجب می شود که به بحث آسیب شناسی بپردازیم.
گاهی اوقات این سازمان‌ها و این تشکل‌ها به اندازه ای برای ما اعتبار پیدا می‌کند که رسالت خودمان را فراموش می‌کنیم، رسالت اصلی ما چه چیزی بوده؟ چرا این سازمان‌ها راه اندازی شدند؟ چرا این تشکل‌ها راه اندازی شدند؟ مثلا در آموزش و پرورش امروزه الحمد الله با مدیریت دوستان جریان خیلی خوب و قوی در ارتباط با مسائل قرآنی ایجاد شده است، اما آیا ما توانستیم افرادی که در آموزش و پرورش هستند و متولی آموزش قرآن هستند یعنی معلمان عزیزانی که زحمت آموزش قرآن به فرزندان را می‌کشند، آیا اینها به حد نصاب لازم رسیده‌اند؟ آیا تشکل‌هایی که در زیر مجموعه آنجا وجود دارد به اندازه کافی بودجه در اختیار دارند و یا توانستند بودجه کسب کنند تا به آن رسالت‌ها برسند؟ در تدوین کتب آموزشی و از همه مهمتر جمع عظیمی از جوانان، نوجوانان و کودکان جامعه که در مجموعه آموزش و پرورش هستند، آیا به آن حد نصاب‌های ما می‌رسند؟ یعنی پس از گذراندن 12 سال عمر در مجموعه آموزش و پرورش آیا به آن حدی از توانمندی قرآنی می‌رسند که خیال ما راحت باشد تا بگویم فرزند ما امروز 12 سال تحت آموزش‌های قرآنی قرار گرفت و از این سطح به این سطح رسید؟ آیا امروز در نظام آموزش عالی ما یعنی در مجموعه جریان دانشگاه، حداقل چهار سال در مقطع کارشناسی، جوانان در موضوع قرآن که به عنوان ثقل اکبر اندیشه اسلامی و یک منبع و محتوای عظیم جامعه امروزی است، توانستیم در واقع نقش اصلی خودمان را ایفا کنیم؟ آیا جوان ما با قرآن آشنا شده؟ سواد قرآنی پیدا کرده است؟ یا به تعبیری پاسخ‌های خودش را می‌تواند در قرآن پیدا کند؟
آیا این توجه در ذهن جوان‌ ما ایجاد می‌شود که می‌تواند پاسخ‌های سؤالات خودش را از قرآن بگیرد؟ یا مثلاً در مجموعه‌های دیگر چون صدا و سیما و یا سایر نهادها و وزارتخانه ها که اصالتا متولی بحث آموزش قرآن هستند یا مثلا در مؤسسات قرآنی نیز چه اندازه به این امر توجه می شود.
ایکنا ـ بنابراین شما می فرمایید که نباید ظاهر امور قرآنی ما را از محتوای آن دور کند؟
بله، معتقدم یک محتوا داریم و یک شکل و قالب، محتوای ما آموزش قرآن و انتقال معارف قرآنی بوده است و در شکل و محتوای نیز این بود که سازمان‌ها و نهادها و تشکل‌های قرآنی راه اندازی شود، آیا این سازمان‌ها، نهادها و تشکل‌ها توانسته این محتوا را منتقل کنند و به اهداف خودشان رسیده‌اند.
باید ببینیم ما چه اهداف و نقشه راهی را برای شناسایی و رسیدن به پیروزی ترسیم کرده ایم و چه مکانیزمی را برای ارزیابی و کنترل کارکردهای خودمان، داریم. چیزی که ما امروزه آن را نداریم، یعنی امروزه کارهای قرآنی زیادی از سوی دستگاه ها و نهادهای فرهنگی انجام می شود اما آیا ما تا به حال ارزیابی جدی از مجموعه این سازمان‌ها و نهادها و کارکردها انجام داده ایم؟ آیا ما یک نقشه راهی داشته ایم؟ من یکی از خلأ‌ها را کمبود این نقشه راه را می‌دانم.
ایکنا ـ با وجود این ساختارهای که شکل گرفته کدام یکی از این نهادها باید نقشه راه ارائه دهد؟
یکی از مراکز اصلی در این حوزه، شورای توسعه فعالیت‌های قرآنی است که از مدت‌های قبل راه اندازی شده است و منشور فعالیت‌های قرآنی نیز تنظیم شده است. معتقدم ما در پرداخت تئوری‌ها و ترسیم نقشه راه خیلی مشکل نداشتیم و اگر مقداری اهتمام صورت گیرد، این امکان در جامعه هست که به یک طراحی مشخص و منظم برسیم که در موضوع قرآن به دنبال چه چیزی هستیم؟ یعنی ما می‌خواهیم چه اتفاقی در حوزه قرآن در جامعه ما رخ دهد؟ آیا اگر همه معلم قرآن یا قاری قرآن یا حافظ قرآن شوند، این هدف ما است؟
معتقدم در این زمینه ما منابع را داشتیم یعنی منابع انسانی و اندیشمندان و نیروهای انسانی را داشته ایم که می‌شد در این حوزه خیلی شفاف به تحلیل‌ها و بررسی‌هایی برسیم و این امر اگر هم انجام شده باشد، منتقل نشده است. یعنی خود من امروز یک جریان شفافی را از هدف گذاری برنامه‌ها و فعالیت‌های قرآنی نمی‌بینم یعنی نمی د‌انم در ارتباط با فعالیت‌های قرآنی و افرادی که در آموزش های قرآنی ما شرکت می‌کنند باید به کجا برسند و یا اینها چه نیازی دارند؟
ایکنا ـ که این نداستن از نبود نقشه راه نشئت می گیرد؟
در واقع من این را فکر می‌کنم. واقعا اگر نقشه راه نداشته باشیم، اصطلاحا دچار سردرگمی می شویم و به دور خودمان خواهیم گشت.
ایکنا ـ این نقشه راه باید توسط مدیران قرآنی شکل گیرد؟
قطعا، مدیران قرآنی واندیشمندان این حوزه که در حال حاضر در گیر آمار دهی هستند و از سوی دیگر تعامل میان دستگاه ها و نهادها کم است و باید مقداری بیشتر با همدیگر تعامل و ارتباط داشته باشیم. اکثر ارتباطات ما در جامعه قرآنی این است که مثلا سازمانی می‌خواهد یک اتفاقی قرآنی را رقم بزند، لذا برای همایشی قرآنیان را دعوت می کند و همه ما جمع می‌شویم و می‌نشینیم، یک چای می‌خوریم، بعد هم تمام می‌شود اما این دعوت باید یک موضوعی داشته باشد فراتر از این مسائل و کارها و برنامه‌ها. یعنی ما باید نشست‌های منظمی داشته باشیم از چه باید کرد برنامه‌های قرآنی و این هم نباید محدود شود به جمع شدن صرف مدیران قرآنی.
نباید اینگونه فکر کنیم که افرادی که مدیران قرآنی هستند تنها دلسوز قرآن هستند، این طور نیست. ما بسیار نیروهای دلسوز قرآنی داریم که حتی ممکن است قاری خیلی خوب قرآنی هم نباشند. یعنی لازمه طراحی این نقشه و لازمه این مباحث این نیست که حتما قاری و حافظ باشد. قرائت قرآن یک کار تخصصی است در مدیریت‌های قرآنی هم اکثر مدیران قرآنی ما باید یک دخل و تصرفی در حوزه تخصصی داشته باشند اما نه این تنها از میان قاریان و حافظان استفاده شود.

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

ایکنا ـ چرا با وجود تشکیل اینهمه جلسات و محافل اما مدیران قرآنی هنوز به هم افزایی لازم نرسیده اند؟
بیشتر سر یک موضوع دور هم جمع می‌شویم تا سر نقشه راه یعنی ما جمع نمی‌شویم که مثلا ما بگویم 20 روز یا 20 جلسه هر جلسه دو، سه ساعت، به مشکلات و مسائل و موضوعات قرآنی بپردازیم و بعد بیاییم بگویم که ما برای اینکه از این نقطه به این نقطه برسیم نیاز به یک نقشه داریم.
ایکنا ـ آیا منشور توسعه نمی تواند این نقشه راه باشد؟
بله می تواند، چنانکه برای آن زحمات زیادی کشیده شده اما این دائما باید مورد جرح و تعدیل قرار گیرد و ببینیم با توجه به این نقشه راه که همان منشور توسعه فعالیت‌های قرآنی است آیا ما را به اهدافمان رسانده است؟ آیا توانسته محل جمع آوری نظرات باشد؟ آیا توانسته محل ارائه مشکلات و چالش‌ها باشد؟ و یا راهگشا برطرف کردن چالش‌ها باشد؟ و اگر این طور نیست شاید نیاز به بازنگری داشته شاید و بعضی از نقاط آن نیاز به تقویت داشته باشد و بعضی از نقاط آن را باید حذف کرد.
همان طور که نیاز‌های جامعه و شرایط جامعه دائما در حال تغییر است، دلسوزان فعالیت‌های قرآنی اعم از مدیران قرآنی و دیگر اندیشمندان، این تعامل را باید دائما با همدیگر داشته باشند تا بتوانند به پاسخ برسند.
معتقدم امروزه نیازهای قرآنی ما تغییر کرده است. در حال حاضر قرآن تبدیل شده به جریان آموزشی روخوانی، روانخوانی و حفظ قرآن، آیا قرآن فقط همین است؟ یعنی قرآن قرار نیست پاسخی به سؤالات دیگر ما بدهد! و پاسخی به نیازهای ما بدهد! آیا این درست است قرآنی که همه چیز در آن است، قرآنی که شفای دردها است را اینقدر نازل کنیم و در آن تنها به دنبال بحث ها‌ی قرآنی روخوانی، صوت، لحن، تجوید و حفظ باشیم.
امروزه نیازهای جامعه و سؤالات جامعه به ویژه نسل جوان از مراکز قرآنی‌، از مؤسسات قرآنی، از دلسوزان قرآنی و از مدیران قرآنی قدری متفاوت شده است، آیا حسب این تفاوت ها و نیازها و تفاوت‌ سؤالات با گذشته، با دهه های 60 و دهه‌های قبل، ما هم با همان آن اندازه توانمند شدیم؟
ایکنا ـ شما می فرمایید به دنبال به روز رسانی منشور توسعه باشیم؟
بله، منشور توسعه در انداز و زمان خودش خوب بوده اما این نیاز دائمی وجود دارد که سؤال کردن و بررسی کردن وجود داشته باشد که این متاسفانه نیست. یعنی نیاز فعلی جامعه به ویژه جوانان چیست و با همان شاکله و اسلکه منشور توسعه جلو برویم و ببینیم شاید برخی از نقاط و موارد نیاز به حذف، ارتقا و یا تغییر دارد. در بخش تبلیغ و ترویج، آموزش و ... دارای یک سری آیتم هایی هستیم اما اینها قدیمی شده و به روز رسانی نشده است. به ویژه در بخش آموزش. باید بگویم تمامی تحرکات و فعالیت‌های که در حوزه قرآن انجام می‌دهیم از یک سو بحث آموزشی دارد. آموزش اساس و لازمه فعالیت های قرآنی بوده است. محفل قرآنی، مسابقات قرآنی، نمایشگاه قرآنی لازم و ضروری است اما همه اینها مثل یک حاشیه‌ای است بر متنی مثل آموزش.
ادامه دارد...

منبع: ایکنا

کلیدواژه: خبرگزاری قرآن ایکنا فعالیت های قرآنی مؤسسات قرآنی قرآن شورای توسعه فرهنگ قرآنی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۱۵۲۰۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۸۰۰ هزار نفر گواهی حفظ را در طرح «زندگی با آیه‌ها» دریافت کردند

به گزارش خبرنگار مهر، نشست خبری دبیرخانه ملی حفظ قرآن کریم با موضوع تشریح برنامه‌های حفظ تخصصی، عمومی و موضوعی، به همراه رونمایی از پوستر حفظ عمومی با حضور حجت الاسلام تقی زاده، رئیس سازمان دارالقرآن الکریم، میکائیل باقری، مدیر کل قرآن، عترت و نماز وزارت آموزش و پرورش و محمد مهدی بحرالعلوم، مسؤول دبیرخانه ملی حفظ و برخی مدیران قرآنی کشور امروز یکشنبه ۹ اردیبهشت ماه در محل سازمان دارالقرآن برگزار شد.

در ابتدای این نشست حجت الاسلام تقی زاده رئیس سازمان دارالقرآن الکریم گفت: اهمیت مساله حفظ قرآن و جایگاه آن واضح است و رهبر معظم انقلاب نیز فرمایشات مشخصی در حوزه فعالیت‌های قرآنی بیان کردند. حفظ قرآن فعالیتی است که می‌تواند جامعه را به انس با قرآن سوق دهد از این باب حفظ یک فعالیت راهبردی در خصوص گسترش فرهنگ قرآنی در جامعه است.

وی ادامه داد: در نظرسنجی آمده است که بالغ از ۷۵ درصد افراد از عدم حفظ قرآن کریم حسرت می‌خورند و می‌توان گفت این مقدار تعداد قابل توجهی هستند. این امر سرمایه ویژه ای می‌شود که دغدغه مندان و سرمایه گذاران این ظرفیت را جدی بگیرند.

حجت الاسلام تقی زاده افزود: در زمینه حفظ موضوعی جریان حفظ زندگی با آیه‌ها با هم افزایی دستگاه‌های فرهنگی مختلف علی‌الخصوص آموزش و پرورش اجرا شد. امروز ۱۱ میلیون نفر در این طرح شرکت کردند که بالغ بر یک میلیون در امتحان نهایی شرکت کردند و هشتصد هزار نفر گواهی حفظ و فهم آیه‌ها را دریافت کردند.

وی ادامه داد: ما جریان حفظ موضوعی را دروازه ورود جامعه به حفظ تخصصی و ارتباط گرفتن با قرآن می‌پنداریم.سازمان دارالقرآن دغدغه حفظ موضوعی داشته و این جریان در قالب طرح زندگی با آیه‌ها ادامه خواهد داشت.

رئیس سازمان دارالقرآن ادامه داد: در زمینه حفظ عمومی نیز ما نیاز داریم زمینه حفظ عمومی را فراهم کنیم. از ظرفیت دارالقرآن ها و مؤسسات باید استفاده شود و باید به صورت جدی تری فعالیت کنیم.

حجت الاسلام تقی زاده افزود: تا امروز بالغ بر ۵۷ هزار نفر در حفظ عمومی وارد شدند. جریان حفظ موضوعی اگر موفق باشد باید افراد را به سمت جریان حفظ تخصصی سوق دهد. این ظرفیت بدون بستر جریان‌های آموزش و پرورش و صداوسیما بدون اثر خواهد بود.

وی ادامه داد: ما امسال نوزدهمین اعطای مدرک تخصصی به حافظان را داریم و رکورد شرکت در این آزمون شکسته شد و این رویداد ویژه و فرصت فوق العاده ای و کاری زیرساختی محسوب می‌شود. از سال گذشته حضور اتباع را نیز داشتیم.

وی ادامه داد: همچنین باید گفت برنامه محفل شوق و رغبت برای فعالیت‌های قرآنی را به وجود آورده و ولی افراد از ظرفیت‌های به وجود آمده در فضای جامعه بی اطلاع هستند.

از سال آینده طرح زندگی با آیه‌ها کاملاً در دروس تلفیق خواهد شد

در ادامه این نشست باقری مدیر کل قرآن و عترت نماز در ادامه گفت: در آموزش و پرورش موضوع حفظ از فعالیت‌های محوری اداره کل قرآن و عترت و نماز است و در همین راستا فعالیت‌های تبلیغی و ترویجی خاصی برگزار می‌شود.

وی ادامه داد: در دوره دبستان ۳۰۰ دانش آموز در سطوح مختلف مسابقات قرآن و عترت حضور دارند.

باقری اظهار داشت: آموزش را در سه سطح و سه عنوان برگزار می‌کنیم. حفظ تخصصی در دارالقرآن‌های آموزش و پرورش انجام می‌شود و حفظ موضوعی با اجرای طرح زندگی با آیه‌ها تلفیق شده است. از سال آینده حفظ موضوعی کاملاً منطبق با طرح زندگی با آیه‌ها خواهد بود. دانشگاه فرهنگیان هم آموزگاران خود را برای ورود به مدارس به نحوی انتخاب می‌کند که سواد قرآنی اولیه برخوردار باشند.

وی ادامه داد: حفظ ترتیبی در صد مدرسه شبانه روزی مورد استفاده قرار می‌گیرد.همچنین از زمانهای خالی این مدرسه می‌توان با هم افزایی نهادهای فرهنگی مختلف بهترین استفاده را برد.

با شناخت ذایقه مخاطب می‌توان اتفاقات خوبی در جامعه رقم زد

در ادامه این نشست خواجه پیری گفت: باوری نهادینه شده بود که دین گریزی دارد در جامعه گسترده می‌شود.

وی ادامه داد: نخبگان قرآنی تصمیم گرفتند روش خود را عوض کنند و این تغییر در برنامه محفل و مسطورا دیده شد. هماهنگی تمام دستگاه‌ها در این طرح دیده شد و به این نتیجه رسیدند اگر ذایقه مخاطب مورد توجه باشد و همه پای کار باشند اتفاق خوبی رقم می‌خورد .۸۷ درصد مردم به قرآن باور دارند و باید از این ظرفیت هم استفاده شود.

در پایان این نشست از پوستر حفظ موضوعی رونمایی شد.

کد خبر 6090805 سمانه نوری زاده قصری