به نقل از «ایران آنلاین»

هرگز نمی‌تواند اوپک دیگری وجود داشته باشد/ ایران در صف اول آینده اوپک

تاریخ انتشار: ۲۳ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۳۵۴۰۷۰

دبیرکل سازمان صادرکنندگان نفت (اوپک) با بیان اینکه معتقدم که ایران در صف اول آینده اوپک باقی می‌ماند، تصریح کرد: هرگز نمی‌تواند اوپک دیگری وجود داشته باشد، این سازمان بی‌همتاست.

«محمد سانوسی بارکیندو» افزود: هنگامی که اوپک در سال 1960 میلادی تاسیس شد، برخی پیش‌بینی می‌کردند که این سازمان مدت طولانی دوام نخواهد آورد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما اوپک به ‌تدریج تأثیرگذاری خود را آغاز کرد.
دبیرکل اوپک ادامه داد: آن گروه اولیه کوچک کشورهای در حال توسعه، اکنون به گروهی بسیار بزرگ‌تر بدل شده است که همگان به احترام از آن یاد می‌کنند و بخش مهمی از جامعه بین‌المللی انرژی است و ضمن فائق آمدن بر بسیاری از چالش‌ها در مسیر شکوفایی ادامه طریق می‌دهد.
بارکیندو با بیان اینکه در 2 سال گذشته اوپک موفقیت های داشته و ایران نقش مهمی در این موفقیت ایفا کرد، اضافه کرد: معتقدم که بهترین روزهای ما همچنان در پیش هستند.
وی تصریح کرد: ما به حرکت در مسیر تکامل، توجه به دیدگاه‌های همه کشورهای عضو و تلاش برای حفظ توازن و ثبات در بازار برای حفظ منافع توأم تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان ادامه می‌دهیم.
دبیرکل اوپک درباره کاهش 20 دلاری قیمت نفت در 6 ماه گذشته، گفت: مدیران و تحلیلگرانی از همه کشورهای عضو از جمله ایران در دبیرخانه اوپک شاغل هستند. آنها با هم کار می‌کنند و با هم تصمیم می‌گیرند.
«دبیرخانه اوپک، چشم‌اندازهای بازار نفت را به این روش تهیه و تدوین می‌کند. به نظر من می‌توان اذعان کرد که پیش‌بینی یک علم دقیق نیست.»
بارکیندو با بیان اینکه در 6 ماه گذشته به شکل بارزی شاهد تغییرات در عوامل روانی بازار بوده‌ایم، اضافه کرد: در ماه اکتبر (مهر-آبان) ، صحبت‌ از نبود عرضه کافی در بازار بود، در حالی که فقط یک ماه بعد در ماه نوامبر (آبان- آذر) ما بر عرضه بیش از حد در بازار تمرکز داشتیم.
وی ادامه داد: البته باید توجه داشت که افزایش مورد انتظار عرضه غیراوپک در سال 2019 میلادی، نه تنها اوپک بلکه همه نهادهای پیش‌بینی‌کننده را غافلگیر کرده است. این مسئله، حاکی از این واقعیت است که در تاریخ طولانی نفت، عوامل جدید و تحولات غیر منتظره‌ای رخ می‌دهند.
دبیرکل اوپک درباره چرایی سقوط قیمت‌های جهانی نفت خام از ماه ژوئن (خرداد-تیر) گفت: چشم‌انداز رشد اقتصاد جهانی برای سال 2019، کمی پایین‌تر از سال 2018 میلادی است که در کنار پیامدها درباره سیاست‌های اقتصاد کلان و نااطمینانی‌های همراه آن، می‌تواند به شکل بالقوه پیامدهای نامطلوبی برای تقاضای جهانی نفت در سال آینده میلادی داشته باشد.
بارکیندو اضافه کرد: این مسائل سبب شد اوپک در نشست هفتم دسامبر (16 آذرماه) تصمیمی مبنی بر کاهش مجموع کل تولید خود نسبت به ماه اکتبر بگیرد و تولید خود را به مدت 6 ماه 800 هزار بشکه در روز کاهش دهد که این تصمیم، همزمان با همراهی کشورهای غیر عضو اوپک امضاکننده «بیانیه همکاری» به منظور کاهش 400 هزار بشکه در روز به مدت 6 ماه بود.
دبیرکل اوپک یادآور شد: هرگز نباید میزان شدت و آسیب‌رسانی بالقوه افت قیمت در سال‌های 2015 و 2016 میلادی را که همه کشورهای عضو اوپک را تحت تاثیر قرار داده بود را دست‌کم بگیریم.
وی اظهار داشت: در دسامبر 2016 (آذر 95) همه ما توافق کردیم که برای مهار این شرایط نامساعد باید کاری انجام شود.
بارکیندو ادامه داد: در سطح جهانی، انجام حدود یک تریلیون دلار سرمایه‌گذاری در صنعت (نفت) تعلیق یا متوقف شده بود و صدها هزار نفر شغل خود را از دست دادند و شرکت‌های زیادی اعلام ورشکستگی کردند.
وی درباره دستاورد همکاری کشورهای اوپک با تولیدکنندگان غیراوپک از سال 2016 تاکنون، گفت: بیانیه همکاری تولیدکنندگان اوپک و غیر اوپک به دلیل مورد حمایت قرار گرفتن از سوی دیگر تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار شده است.
دبیرکل اوپک افزود: «بیانیه همکاری» همچنین تاثیر مثبتی بر اقتصاد جهانی داشته و به کمک مشوق ارائه‌شده در قالب این بیانیه، سطح تجارت جهانی افزایش یافته است.
بارکیندو اضافه کرد: این بیانیه همکاری با بازگرداندن ثبات به بازار نسبت به 2 سال گذشته موجب فراهم آمدن خوش‌بینی و اعتماد بیشتر در صنعت نفت شده است؛ این جهش سبب بهبود و تسهیل روند بازسازی اقتصاد جهانی در سال‌های 2017 و 2018 میلادی شده است.
دبیرکل اوپک درباره رفتار سیاسی برخی اعضای اوپک در مقابل تحریم نفتی ایران، اظهار داشت: زمانی که در اوت 2016 (مرداد 95) به دبیرکلی اوپک رسیدم، سعی داشتم ضمن حفظ بی‌طرفی به عنوان داور و پلی میان همه کشورهای عضو ایفای نقش کنم.
بارکیندو تصریح کرد: باید تأکید کنم که همه کشورهای عضو از حق اظهارنظر مساوی در سازمان برخوردار هستند. همه کشورها یک رأی دارند. البته، گاهی ما اختلاف‌هایی در دیدگاه داریم، این اختلاف سلیقه در همه سازمان‌های بین‌المللی طبیعی است، اما همواره به دنبال اجماع هستیم.
«اعتقاد راسخ دارم که بهترین روزهای اوپک همچنان پیش رو است. ممکن است ما همیشه با نظرات یکدیگر موافق نباشیم، اما تاریخ نشان داده هنگامی که برای رسیدن به توازن و ثبات در بازار نفت تلاش می‌کنیم، منافع مشترک همه حفظ می‌شود.»
دبیرکل اوپک گفت: سال‌هاست که من افتخار آشنایی و همکاری با بیژن زنگنه، وزیر نفت ایران و حسین کاظم‌پور اردبیلی، نماینده ایران در هیات عامل اوپک را دارم. من برای رویکرد حرفه‌ای آنها، برای حفاظت از منافع کشورشان و همچنین برای حمایت مستمر آنها از اوپک، احترامی عمیق قائل هستم.
 همزمان با ورود به سال 2019 میلادی، روند اجرای توافق کاهش یک میلیون و 200 هزار بشکه‌ای نفت اوپک و غیراوپک آغاز شد.
14 کشور عضو اوپک در نشست 175 ماه دسامبر 2018 (آذر97) این سازمان در وین تصمیم گرفتند تولید نفت خود را 800 هزار بشکه در روز کاهش دهند. متعهدان غیراوپکی نیز با کاهش 400 هزار بشکه‌ای موافقت کردند.
ایران، ونزوئلا و لیبی سه کشوری هستند که بر اساس توافق دسامبر 2018 (آذر97) از کاهش تولید معاف شدند./ایرنا

منبع: ایران آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۳۵۴۰۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هیولای کنکور را با افتخار برپا کردیم!

کنکور و ماادریک کنکور! در دو روز گذشته یک‌بار دیگر آن مناره عظمای نظام تعلیمی ما با افتخار برپا شد. با آنکه به حقیقت یک چاله است، صد‌ها برابر عمیق‌تر از آن مناره‌ای است که برپا و تظاهر می‌شود. - اخبار رسانه ها -

به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، غلامرضا صادقیان در یادداشتی نوشت: اکنون از کنکور گریزی نیست، اما اگر در سه دهه اخیر جست‌و‌جو کنید، صد‌ها بار (صد‌ها یعنی صدها) کسانی از وزیران علوم و آموزش‌وپرورش و نمایندگان پر ادعای مجلس و اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی و بسا کسان باربط و بی‌ربط دیگر وعده داده‌اند که کنکور را چند سال دیگر (و حتی سال بعد) حذف خواهند کرد و اکنون کنکور همچنان قامت برافراشته و ایستاده است و آن مدعیان رفته‌اند، بی‌آنکه به مجازات آن حرف‌های گزاف، کسی یقه آن‌ها را گرفته باشد و به پشت در‌های کنکور برده باشد که: از نوبیاموز! که هیچ چیز نیاموختی!

کنکور به اشکال دیگر یعنی با اعتماد به ساختار و انتخاب دانشگاه در همه‌جای دنیا هست. اما حالا که در کشور ما به این شکل هیولایی برگزار می‌شود، فقط به این آمار و تحلیلی که از آن دارم، توجه کنید تا ببینید این چه هیولایی است درون یک چاله عمیق به نام کنکور. امسال یک میلیون و 152 هزار و 518 نفر در کنکور شرکت کردند. با آنکه کسانی که در سن مناسب تحصیلات دانشگاهی و تکمیلی هستند، چندین‌برابر این است ولی جوانان از رفتن به دانشگاه دل کنده‌اند. در کنکور امسال، زنان (63 درصد) دوبرابر مردان (37 درصد) هستند. این یک فاجعه است. مقصود اول اغلب دانشجویان دختر از رفتن به دانشگاه، به‌دست‌آوردن قدرت انتخاب شریک زندگی بهتر است. اما آن شریک نگون بخت خود را از دانشگاه کنار کشیده و برای فراهم‌آوردن فرصت سریع‌تر ازدواج، به دست‌آوردن یک شغل را بر چهار سال تحصیل یک لیسانس بی‌خاصیت ترجیح داده است! پس در آینده همان دختر درس‌خوانده حاضر نمی‌شود همسر چنین پسر درس‌نخوانده‌ای شود؛ و این اوج چرخه باطل است. به همین‌سادگی، پسر درس نمی‌خواند تا زودتر به کار و پول برسد و بتواند ازدواج کند و دختر درس می‌خواند تا بتواند همسر بهتری انتخاب کند ولی هر دو به‌شدت در حال دورشدن از یکدیگرند! و آمار ازدواج و فرزندآوری گواه این مدعاست! 

از رقم ثبت‌نامی‌های کنکور امسال که کمتر از پارسال و پارسال کمتر از پیارسال است، نزدیک 170 هزار نفر برای گرفتن کارت ورودی اقدام نکردند! این خودش خوب نشان می‌دهد که کنکور چه موجودی است! و از کسانی که کارت ورودی گرفتند حدود 50 هزار نفر در کنکور شرکت نکردند. این‌ها تحلیل‌های متعددی می‌تواند داشته باشد، ولی دست‌کم می‌توان گفت هیولایی است که هرچه به آن نزدیک می‌شویم، دسته‌ای از روبه‌روشدن با آن می‌گریزند! از این تعداد که به کنکور شرفیاب شدند (به‌جز کسانی که می‌دانیم درس نخوانده‌اند و تست نمی‌زنند و به جبر خانواده‌ها یا برای راضی‌کردن آنان یا برای احتمال به‌دست‌آوردن فرصت گریز موقت از سربازی، پاسخ‌نامه‌ها را شانسی پر می‌کنند)، شمار بسیار بالایی از کسانی که مجاز به انتخاب رشته می‌شوند، رشته‌ای را انتخاب نمی‌کنند! آمار پارسال نشان می‌دهد در کنکور 1402، یک میلیون و 60 هزار نفر مجاز به انتخاب رشته شدند و فقط 600 هزار نفر انتخاب رشته کردند! از این رقم بسیاری هرگز برای ثبت‌نام در دانشگاه مراجعه نمی‌کنند و بسیاری دیگر در همان ترم اول یا سال اول و دوم انصراف می‌دهند! در یک مورد مشخص دانشجویان رشته باستان‌سنجی در یکی از دانشگاه‌های هنر ابتدا 14 نفر پس از قبولی در کنکور، دانشگاه ثبت‌نام کردند، اما 9 نفر در ترم اول حاضر نشدند و یک‌نفر دیگر هم در ادامه منصرف شد! این رشته واحد شیمی دشواری برای علوم‌انسانی‌ها و آقایان و خانم‌ها گویا آن رشته را که یکی از آموزه‌هایش سنجش قدمت آثار با ایزوتوپ کربن 14 است، با رشته باستان‌شناسی اشتباه گرفته بودند، یا دلایل متورم دیگر! همین‌جا لازم است یادآوری کنم در بسیاری از دانشگاه‌های دنیا به دانشجوی ورودی، دقیق و با ذکر مصادیق می‌گویند که چه درسی می‌خواند و در آینده چه‌کاره خواهد شد یا چه فرصت‌های شغلی انتظار او را می‌کشد.

اما کنکوری‌های ما بسیاری هیچ‌شناختی (هیچ یعنی هیچ) از رشته‌ای که انتخاب می‌کنند، ندارند. اما این هیولا هنوز ترسناک‌ترین روی خود را نشان نداده است. روی بی رحم این هیولا آنجاست که بیشتر فارغ‌التحصیلان رشته‌های دانشگاهی، هرگز (هرگز یعنی هرگز) در رشته‌ای که درس می‌خوانند، وارد شغل و حرفه نمی‌شوند و در شغلی که انتخاب می‌کنند، هیچ وابستگی به دروسی که خوانده‌اند، ندارند! در این‌باره پژوهش‌هایی شده است که می‌توان دید، اما شخصاً مدعی هستم در طول سه‌دهه کار روزنامه‌نگاری فقط یک‌درصد همکارانم روزنامه‌نگاری خوانده بودند و از تحصیلات دیگر از مهندسی دامپروری تا حسابداری و حقوق و پزشکی و پرستاری تا میکروبیولوژی در میان آنان فراوان بود. تصور کنید استاد فیزیک را که چهار سال تمام از مکانیک کوانتومی برای دانشجو می‌گوید و عرق می‌ریزد و بعد دانشجوی خود را می‌بیند که در یک شرکت تجاری، پشت میز نشسته و بازاریابی می‌کند و همه به او می‌گویند آقای مهندس! این است آن هیولای کنکور و آنچه گفتم به‌قدر ضرورت یک مقاله ژورنالیستی بود نه به‌قدر اندازة آن هیولای ماندگار!

منبع: جوان

انتهای پیام/