Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «ایکنا»
2024-04-26@10:03:10 GMT

سینمای ایران از موضوع خانواده فاصله گرفته است

تاریخ انتشار: ۴ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۴۹۴۵۹۹

سینمای ایران از موضوع خانواده فاصله گرفته است

مصطفی حیدری در گفت‌وگو با ایکنا از اصفهان، درباره بازتاب موضوع خانواده در سینما، اظهارکرد: خانواده موضوع جامعی است و هر چیزی را در سینمای ایران می‌توان به آن اطلاق کرد. بیش از 90 درصد از فیلم‌های سینمای ایران مشخصا به موضوع خانواده پرداخته و فیلم‌های تولیدی در دهه‌های 80 و 90 از این منظر، تفاوت ویژه‌ای ندارند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

معمولا فیلم‌های مرتبط با موضوع خانواده متناسب با زمان خود ساخته می‌شود و باید به شرایط سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی هر دوره توجه کرد.
وی ادامه داد: مثلا رخشان بنی‌اعتماد در سال 1380 فیلمی به نام زیر پوست شهر را ساخت که در زمان خودش بسیار موفق بود، اگر همان فیلم امروز تولید شود، شاید کارکردها و رویکردهای قبل را نداشته باشد، ولی وقتی در آن زمان ساخته شد، واکنش‌های بسیار عجیبی را به دنبال داشت و موضوع آن مربوط به خانواده‌ای بود که درگیر مسائل ویژه‌ای بودند. خانم بنی‌اعتماد 10 سال بعد همین فیلم را با همان قصه قبل ادامه داد، ولی کارکرد قبل را پیدا نکرد، چون فیلم در زمان خودش درست ساخته شده بود، ولی مفاهیم آن در زمان امروز خیلی کارکرد قبل را ندارد؛ بنابراین هر دهه‌ای متناسب با شرایط سیاسی، اجتماعی و اقتصادی خود، از دهه‌های پیشین متفاوت است.

موضوع خانواده در سینمای ایران کمرنگ شده است
رئیس دفتر تخصصی سینما در اصفهان یکی از دلایل کمرنگ شدن موضوع خانواده در سینمای ایران را پرداخت صدا و سیما به این موضوع دانست و افزود: شاید صدا و سیما به دلیل رسالتی که برای خودش قائل است، به این موضوع بیشتر می‌پردازد و سینما به دلیل اینکه تلویزیون این رسالت را انجام می‌دهد، به این موضوع نمی‌پردازد و شاید این موضوع به نوعی به خط قرمز تبدیل شده است که نمی‌توان درباره آن فیلم ساخت.
حیدری اضافه کرد: اکثر مخاطبان ایرانی برای تفریح و سرگرمی به سینما می‌روند تا چند ساعتی از روزمرگی‌ها و اختلالات زندگی دور باشند، به همین دلیل است که به موضوعات کمدی بیشتر پرداخته می‌شود و خانواده‌ها اخیرا به دلیل شرایط ویژه سیاسی، اقتصادی و اجتماعی موضوعات خانوادگی را کمتر دنبال می‌کنند، بنابراین سینما از فضای خانواده دور شده و موضوعات کمی سطحی‌تر شده است.
وی بیان کرد: سینما زمانی که فیلم‌های کمدی و طنز می‌سازد، هدفش شاد کردن مخاطب است و در این میان، موضوعات مهم عملا تأثیر و کارکرد خود را از دست داده و کمرنگ می‌شوند. از طرفی معمولا تجربه نیز ثابت کرده است کسانی که موضوعات خانوادگی را دنبال می‌کنند، افرادی تراژیک هستند و مردم عامه شاید کمتر حوصله دیدن این نوع فیلم‌ها را داشته باشند.

فیلم‌های خانوادگی بازتاب شرایط و اوضاع جامعه است
رئیس دفتر تخصصی سینما در اصفهان در پاسخ به این سوال که فیلم‌های مرتبط با موضوع خانواده چقدر با روحیات مردم ایران سازگاری دارد، گفت: فیلم‌هایی که ساخته می‌شود، تماما از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز دریافت می‌کنند و به نظر می‌رسد با روحیات مردم فاصله ندارند. زمانی که احساس می‌شود مسئله‌ای در جامعه وجود دارد، یا به آن مسئله مبتلا نیستیم و ممکن است ما را آزار دهد، دلیل نمی‌شود که به آن نزدیک نشویم. معمولا فیلم‌ها بازخورد احوالات و شرایط جامعه است، چه مورد پسند ما باشد و چه نباشد و وقتی فیلمی رنگ اکران را به خود می‌گیرد، قطعا مسیرهای قانونی را طی کرده است.
وی افزود: هر فیلمسازی دغدغه خود را داد و همه فیلمسازان ایرانی دغدغه دارند. مطمئنا موضوعات فیلم‌ها متناسب با دغدغه‌های فیلمسازان است، ولی به دلیل محدودیت‌ها شاید نتوانند بسیاری از موضوعات را واضح و روشن مطرح کنند، اگر چه در حوزه فیلمنامه‌نویسی نیز ضعف داریم و شاید بعضی از اوقات که فیلم می‌سازیم، شعار هم بدهیم، در صورتی که مردم دیگر از شعار خسته شده‌اند.
حیدری اظهار کرد: به نظر می‌رسد فیلم‌های خوبی که در کشورهای دیگر ساخته می‌شود، در پایان قصه استحکام نظام خانواده را به ما گوشزد می‌کند. فیلم‌هایی که با موضوع خانواده ساخته می‌شود، پیام دارد و فیلم‌هایی که دارای پیام باشد، عامه پسندتر هستند. نکته مهم درباره فیلم‌های اجتماعی و خانوادگی، تأثیر آنها بر افراد جامعه است و از این تأثیرات می‌‍‌توان فهمید که فیلمی موفقی بوده یا با شکست روبه‌رو شده است.
انتهای پیام

منبع: ایکنا

کلیدواژه: خبرگزاری بین المللی قرآن ایکنا اصفهان سینمای ایران خانواده مصطفی حیدری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۴۹۴۵۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نگاه به سینما جدی نیست/ بررسی پیدایش هالیوود در مستند «پشت صحنه»

دریافت 16 MB دریافت 36 MB

حسین الهام کارگردان مجموعه مستند «پشت صحنه» در گفت‌وگو با خبرنگار مهر با اشاره به این‌که این مستند یک مجموعه ۱۳ قسمتی است و به موضوعات مختلف در حوزه سینما می‌پردازد، در رابطه با انتخاب سوژه و موضوع این مستند گفت: نگاه به سینما در کشور ما نگاه منحصر به هنر و حواشی آن است و نگاه جدی از منظر علوم انسانی و بررسی مسایل و پدیده های سینما نسبت به سینمای ایران و جهان وجود ندارد؛ نگاه به سینما و حتی فیلم های غربی در کشور ما از جنس سرگرمی است و در محافل آکادمیک ما نیز همین نگاه جریان دارد.، این در حالی است که در هالیوود تخصص های مختلف نظیر روانشناسی، سیاستگذاری، علوم سیاسی و امنیت ملی سراغ سینما می‌روند و به سینما به صورت جدی توجه دارند.

این کارگردان با اشاره به این‌که در مجموعه «پشت صحنه» تلاش شده یک قدم به سمت این نگاه برداشته شود، گفت: گفتمان تحلیل فرامتنی سینما در ایران یک گفتمان سیاست زده است و ما سعی کردیم سیاست زدگی آن را کم کرده و نگاه اجتماعی، سیاسی، تاریخی و فرهنگی به آن داشته باشیم که در فصل اول این مستند، هالیوود را از نقطه اول پیدایش تا حوادث اخیر مورد بررسی و جریانشناسی قرار دادیم.

وی افزود: سراغ مسایل مختلف هالیوود نظیر نژادپرستی و سیاه پوستان، بومیان آمریکا و سرخپوستان، سانسور و حقوق مخاطب، پیدایش هالیوود و مسایل حقوقی آن، مسابقه فضایی در دوران جنگ سرد، ابرقهرمان‌ها و هویت اجتماعی، استعمار و شهرت رفتیم و نسبت هالیوود با این مسایل را بررسی کردیم. همچنین مساله فلسطین به عنوان بزرگترین تراژدی قرن و نسبت سینما با آن را بررسی کردیم.

این مستندساز در رابطه با قسمت «آن ها وجود دارند» با موضوع فلسطین، گفت: این قسمت با عنوان «آن‌ها وجود دارند» برگرفته و اقتباسی از مستند دیگری ساخته مصطفی ابوعلی با نام «آن ها وجود ندارند» است که در رابطه با رنج آوارگان فلسطینی ساخته شده است و عنوان «آن ها وجود ندارند» جمله منتسب به گولدا مئیر (گولدا مایر) نخست وزیر اسراییل است که معتقد بود اساسا ملت فلسطین وجود ندارد و ما هم در این مستند از عنوان مستند ابوعلی اقتباس کردیم و گفتیم ملتی که انکار شود در سینما و واقعیت جلوه و بروز دارد.

وی عنوان کرد: در این قسمت نگاه هالیوود به مساله فلسطین و کنشگران آن، که به تولید اثر هنری یا دفاع از فلسطین پرداخته اند در کنار خودِ مساله فلسطین به عنوان یک سینمای مستقل و مردمی مورد بررسی قرار گرفته است. جریان سینمای مستقل فلسطین ذیل موسسه ای به نام موسسه «سینما فلسطین» شکل گرفت و به ثبت تاریخ و فیلم های مستند روی آورد و در جریان کوچ اجباری فلسطینیان از سرزمین خود این دسته فیلمسازان مجبور به استقرار در کشورهای دیگر شدند اما همچنان جریان سینمای فلسطین را زنده نگه داشتند واین موارد به یک آرشیو و گنجینه عظیمی از عکس ها و رنج‌های مردم فلسطین تبدیل شد اما همان طور که در مستند اشاره شده است این گنجینه در جریان حمله اسراییل به جنوب لبنان گم شده و سرنوشت آن مشخص نیست و نشانه هایی وجود دارد که این گنجینه توسط اسراییل دزدیده شده است.

الهام در رابطه با چالش های تولید این مستند با اشاره به این‌که مستند آرشیوی در ایران محترم نیست، عنوان کرد: برعکس تمام رسانه های دنیا که در آن‌ها آرشیو گنجینه ذی قیمتی محسوب می‌شود چون مستند آرشیوی به‌واسطه آن که از دل آرشیو های موجود داستان و روایت خلق می‌ کند کار سخت تری در نگارش متن، تدوین و کارگردانی دارد در حالی که در ایران تصور می‌شود تولید مستند آرشیوی کار راحتی است و این نگاه منجر به کم لطفی نسبت به اینگونه مستند شده است.

وی ضمن اشاره به این‌که آرشیو ها راحت در اختیار مستندسازان قرار نمی‌گیرد، ادامه داد: ما در مورد غرب و هالیوود کار می سازیم و پیدا کردن آرشیو در این رابطه کار سختی است. همچنین تولید روایت جدید و برجسته کردن نقاطی که در روایت غربی مغفول مانده است مورد توجه ما بود تا یک روایت هنرمندانه، صحیح و متقن داشته باشیم.

کارگردان مستند «پشت صحنه» با مرور این‌که برای ۱۳ قسمت، یک سال پژوهش در منابع خارجی انجام شده است، مطرح کرد: پژوهش این کار از این منظر قابل توجه است که موضوعات گسترده و متنوع بود و هر یک از این موضوعات به پژوهش جداگانه و روایت مختص خود نیاز داشت. علی رغم لذت پیدا کردن موضوعات و فهم بیشتر، این موضوع منجر به طولانی شدن کار می‌شد و از این جهت پژوهش این مستند یک‌سال زمان برد.

وی افزود: می‌خواستیم کار ما یک‌بار مصرف یا جهت‌دار نباشد و در عین داستان گویی، مستند باشد و ریشه های مساله را بررسی کند. سعی کردیم ماجرا را از دل هالیوود بررسی و ریشه یابی کنیم؛ در ابتدای سال ۱۴۰۰ پژوهش و متن آغاز شد و ابتدای ۱۴۰۱ تولید را آغاز کردیم و در انتهای سال ۱۴۰۱ تولید پایان یافت. بعضا برای پیدا کردن یک آرشیو مناسب باکیفیت خودم ۴۰ روز وقت می‌گذاشتم.

الهام در پایان صحبت هایش، گفت: موضوعات سینمای شرق، سینمای عرب، سینمای هند احصا شده است و امکان ادامه دادن این مجموعه وجود دارد.

سایر عوامل این مجموعه مستند ۱۳ قسمتی عبارتند از تهیه‌کننده و کارگردان: حسـین الـهـام، پژوهش و نگارش متن: علی نیکجو، سعید شیرخانی، محمدمهدی اباذری، تدوین و صداگذاری: امیر شابـهاری، محمدحسین علیزده، حسین الهام، گروه موشن‌گرافیک: محمدامین ابراهیمی، علیرضا طیبی، علی امیری، سید علی‌اصغر حقدوست، الهام مصطفوی نیا، آرشیو و تصویریابی: نیما حامی، حمید اسلامی، محمد نمازی، مشاور پروژه: علیرضـا خوشکام، بازنویسی متن: حسین الهام، راوی: حمید محمدی، تیتراژ: محمدمهدی محمدی، موسیقی تیتراژ: محمد معصومی، مجری طرح: گروه فرهنگی رسانه‌ای راوین.

کد خبر 6087916

دیگر خبرها

  • نگاه به سینما جدی نیست/ بررسی پیدایش هالیوود در مستند «پشت صحنه»
  • حمید سهیلی سرباز سینما بود/ راش‌هایی که اسناد تاریخی مهمی هستند
  • ماجرای ورورد فیلمساز مشهور آمریکایی به تهران
  • پرفروش‌ترین سینما‌های کشور در فروردین اعلام شد
  • پرفروش‌ترین سینما‌های کشور در فروردین اعلام شد/ جمع کل؛ بیش از ۱۴۶ میلیارد و ۸۵۱ میلیون تومان
  • حمید سهیلی خود را سرباز سینما می‌دانست/ آثار سهیلی اسناد تاریخی معتبری است
  • حمید سهیلی خود را سرباز سینما می‌دانست
  • ماجرای ورورد فیلمساز مشهور آمریکایی به تهران | من زمان جنگ ویتنام هم به آمریکایی بودنم افتخار می‌کردم اما حالا...| تصاویر
  • روزی که پل شریدر فیلمساز معروف آمریکایی به تهران آمد
  • نماوا بایکوت می‌شود؟/ رضا کیانیان: از شانه‌ساززاده شکایت می‌کنیم/ همایون اسعدیان: با شما قطع همکاری می‌کنم/ فرحبخش: برو سرامیکت را بفروش !