سازمانهای غیردولتی غربی بهعنوان ابزاری برای خروج چین و فدراسیون روسیه از آسیای مرکزی
تاریخ انتشار: ۸ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۵۳۹۶۴۷
چندین سال است که ایالات متحده تلاش میکند تا نفوذ چین و فدراسیون روسیه را در کشورهای آسیای مرکزی تحت تأثیر انواع نفوذ از طریق سازمانهای بینالمللی و غیردولتی تضعیف کند. ۰۸ بهمن ۱۳۹۷ - ۱۱:۰۸ بین الملل ترکیه و اوراسیا نظرات - اخبار بین الملل -
به گزارش خبرنگار گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، به نقل ازپورتال آسیای مرکزی، برای ایالات متحده، منطقه آسیای مرکزی همانند گذشته، هم از لحاظ ژئوپولیتیکی و هم اقتصادی مهم است، اما مهمتر از همه بهلحاظ استراتژیکی، ضمن استفاده از اهرمهای سیاسی و اقتصادی از اهمیت بالایی برخوردار است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
برای مثال، در سال 2017، لایحه کمکهای خارجی برای سال بعد (عملیات خارجی، و برنامههای مرتبط با قانون تخصیص بودجه) که شامل 2.5 میلیارد دلار برای پروژههای دموکراتیک در آسیای مرکزی است، در کنگره ایالات متحده تصویب شد، علاوه بر این، سالانه بهمنظور بهبود نظام قضایی، توسعه، آزادی رسانهها و سازمانهای غیردولتی، پول زیادی اختصاص میدهد.
از مؤسسات مهم ترویجدهنده ارزشهای دموکراتیک، بنیاد سوروس، مؤسسه بینالمللی جمهوریخواه، مؤسسه دموکراتیک ملی، بنیاد اوراسیا و دیگران را میتوان نام برد. جالب توجه است، صندوق بین المللی «رنسانس»، که توسط جورج سوروس تأمین مالی میشود، در کودتای اوکراین در سال 2013 نقش مهمی ایفا کرد،از این روی نتیجه میگیریم که بسیاری از برنامههای اجراشده توسط حامیان دولتی و غیردولتی بهبهانه دموکراتیزه کردن جامعه برگزار میشود و بعد نقش مهمی در روند سیاسی یک کشور خاص بازی میکنند.
آژانس توسعه بینالمللی ایالات متحده (USAID) برای سال 2019 برای حمایت از فعالیتهای خود از کنگره درخواست 16.8 میلیارد دلار کرد که 1.3 میلیارد دلار بیشتر از سال گذشته است. افزایش بودجه برای جمهوریهای آسیای مرکزی با توجه به توضیحات و مستندات مدیرکل آژانس توسعه بین المللی ایالات متحده، مارک گرین، به کمیته امور خارجه مجلس نمایندگان، تأثیر منفی در گسترش فدراسیون روسیه و چین در بسیاری از مناطق، از جمله در کشورهای آسیای مرکزی، دارد.
در جلسات قبلی در مورد جمهوریهای آسیای مرکزی در کمیته امور خارجه مجلس نمایندگان، کارشناسان در مورد وضعیت منطقه و توسعه بیشتر بهسمت یک جامعه باز گفتگو داشتند. استیو سوردلو، محقق آسیای مرکزی از دیدهبان حقوق بشر، تأکید کرد که ایالات متحده باید به دولت ازبکستان فشار آورد تا اینترنت را بهطور کامل از فیلترینگ درآورد و مجوز رسمی رسانههایی چون رادیو اروپای آزاد را صادر کند و همچنین تأمین مالی برای برنامههای آموزشی و بورس تحصیلی را فراهم سازد.
علاوه بر این، رئیس بنیاد ملی اورآسیا در امور دموکراسی نیز در سخنرانی خود بر ازبکستان متمرکز و خاطرنشان کرد که با روی کار آمدن رئیس جمهور جدید، این کشور بیشتر با ایالات متحده ارتباط برقرار کرده است.
علاوه بر این، در این سخنرانی به وضعیت دوستانه با "قزاقستان" اشاره شد. لازم به ذکر است که دولت قزاقستان بهشدت آزادی مطبوعات در جمهوری را محدود میکند. سازمان بنگاه خبرپراکنی آمریکا، موسوم به(BBG) با مشکلات مشابهی در تاجیکستان مواجه است، با این حال، لازم به ذکر است که اخیراً روابط میان قزاقستان و ایالات متحده رو به افزایش بوده، و تقویت همکاری در امور سیاسی و امنیتی و همچنین تجارت و سرمایهگذاری به سطح جدیدی رسیده است.
کشور بعدی این فهرست، قرقیزستان است. با وجود این واقعیت که جمهوری قرقیزستان (KR) عملاً در گزارشات وزارت امور خارجه آمریکا و آژانس توسعه بین المللی ذکر نشده است، شمار قابل توجهی از برنامهها با هدف توسعه فرآیند دموکراتیک در جمهوری قرقیزستان کار میکنند، بهعنوان مثال، دادن حقوق برابر زنان در زمینههای عمومی و کار، یکی از اولویتها برای دیپلماسی عمومی ایالات متحده است؛ زیرا کسب حقوق سیاسی به آنها حق شرکت در انتخابات سازمانهای دولتی را میدهد.از سال 2011، آژانس توسعه بینالمللی ایالات متحده از انجمن نمایندگان مجلس زنان حمایت میکند که شامل 21 نماینده زن در مجلس قرقیزستان است. در این مورد، آژانس توسعه بینالمللی ایالات متحده مسئولیت سازماندهی آموزش در مورد صحبتهای عمومی، مهارتهای مذاکره، کار با رسانهها و کمک به جوامع محلی را از طریق مؤسسه دموکراتیک ملی برای اعضای انجمن بهعهده دارد، بنابراین، پشت پوشش مبارزه برای حقوق زنان، احتمالاً ایالات متحده بهطور مستقیم بر وضعیت فعلی کشور نیز تأثیر میگذارد.
بهطور خلاصه، میتوان گفت که سازمانهای غیردولتی غربی و برنامههای آنها میتوانند خلأ سیاسی در این کشورها یا هر کشور دیگری را کاملاً تغییر دهند، بنابراین، در آینده، ایالات متحده به هر طریق ممکن برای تقویت نفوذ خود در کشورهای آسیای مرکزی متوسل شود. این امر در اطلاعات مربوط به تأمین مالی پروسههای دموکراتیک نشان داده شده است که در موردی یک صندوق ملی توسعه دموکراسی 80 هزار دلار برای آزادی اطلاعات و 165 هزار دلار برای تقویت سازمانهای غیردولتی اختصاص داده است.
پایگاه اطلاعاتی رادیو آزادی، که واقعاً قادر به ایجاد یک جنبش قدرتمند مخالف در منطقه آسیای مرکزی است، نیز از این حمایت استثناء نیست. این سازمان رادیویی بینالمللی غیرانتفاعی توسط کنگره ایالات متحده تأمین مالی میشود. در اکتبر سال 2018، برنامههای آن به 26 زبان در 23 کشور اروپای شرقی، آسیای مرکزی و خاورمیانه پخش شده است. در کشورهای آسیای مرکزی، سرویس قزاقستان «رادیو آزاتتیک»، رادیو «اُزودی» در سرویس تاجیکستان، «رادیو آزاتتیک» در سرویس قرقیزستان، «رادیو آزاتلیک» در سرویس ترکمنستان و «رادیو اُزودلیک» در سرویس ازبکستان کار میکنند.براساس آخرین اطلاعات مربوط به سالهای 2018ــ2017، میزان بودجه سرویس رادیو آزادی آسیای مرکزی در بودجه ایالات متحده بهطور قابل توجهی افزایش یافته است، که نشاندهنده ارتقاء منافع ملی خود پشت نقاب مبارزه برای ارزشهای دموکراتیک، و تغییر رژیم سیاسی جمهوریها در بلندمدت است.
تنها میتوان امیدوار بود که فعالیتهای این سازمانهای غیردولتی با گذشت زمان متوقف شود. بهنوبه خود، رهبری قرقیزستان باید بهطور فعالانه و مؤثرتر در جهت مخالفت با سازمانهای غیردولتی غربی اقدام کند تا ثبات در کشور آنگونه که در برخی از کشورهای پس از شوروی سابق اتفاق افتاده است، از بین نرود.
چین به دنبال استخراج معادن و حضور نظامی در افغانستانعراق|طرح امنیتی برای پیگرد داعشیها در دیالی/ آمادگی چین برای سرمایهگذاری در کرکوکسینوپک چین 687 میلیون دلار در معاملات نفت زیان کردچین هراسی در قرقیزستان: به ازای هر شهروند، قرقیزستان 700 دلار به چین بدهکار استچین: هرگونه دخالت در امور ونزوئلا را نمیپذیریم
انتهای پیام/
R7650/P/S8,1414/CT10 واژه های کاربردی مرتبط اخبار "چین" اخبار "روسیه"منبع: تسنیم
کلیدواژه: اخبار چین اخبار روسیه اخبار چین اخبار روسیه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۵۳۹۶۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پولیتیکو : مرد شماره دو روسیه از ولادیمیر پوتین هم ترسناک تر است/ نیکلای پاتروشف استفاده از سلاح هسته ای را تبلیغ می کند
به گزارش جماران، «هنگامی که ابر آتشفشان یلوستون فوران می کند، تمام زندگی در قاره آمریکای شمالی را از بین می برد. سیبری به یکی از امن ترین مکان های روی زمین تبدیل خواهد شد - که دلیل دیگری است که "نخبگان آنگلوساکسون" می خواهند این منطقه را از روسیه بگیرند.»
این جملات را نیکلای پاتروشف، دومین مرد قدرتمند مسکو بر زبان رانده است. پاتروشف که در حال حاضر رئیس شورای امنیت روسیه است، از زمان خدمت این دو نفر در KGB در لنینگراد در دهه 1970، همکار ولادیمیر پوتین بوده و اکنون مشاور ارشد و معتمد رئیس جمهور است.
پاتروشف به عنوان یک ژنرال ارتش و مدیر سابق FSB - آژانس جانشین KGB اتحاد جماهیر شوروی - فرمانروای دیگر سرویسهای مخفی این کشور نیز محسوب می شود . در میان اعضای کرملین، به نظر می رسد که او به تنهایی دارای مجوز برای صحبت به جای پوتین در مورد موضوعات استراتژیک، از جمله سلاح های هسته ای، جنگ در اوکراین، دیدگاه روسیه نسبت به ایالات متحده، اروپا و ناتو است.
به دنبال رهبری پوتین، بسیاری از بوروکراتهای ارشد روسی در تولید تئوریهای توطئه هیولایی با یکدیگر رقابت میکنند. با این حال، حتی در این جمعیت متلاشی شده، پاتروشف به دلیل هولناکی و شدت خصومت ضد غرب - و به ویژه ضد ایالات متحده – از دیگران در رتبه بالاتری قرار دارد.
هذیان گویی های او باعث یادآوری این حقیقت می شود که اگر پوتین فردا قدرت را از دست بدهد، جانشینان بالقوه او می توانند جنگ طلب تر و توسعه طلب تر باشند، نه کمتر. آمریکاییها باید نگران این باشند که چقدر دیدگاه پاتروشف تقویت کننده دیدگاه رئیس او است که در راس قدرت در کرملین نشسته است. نکته دیگری که ایالات متحده باید نگران آن باشد این است که چگونه خشم آمیخته به توهم او رویکردهای جنگ جویانه او که در مصاحبههای طولانی با روزنامههای پرتیراژ روسیه به خط حزب تبدیل میشود، در ذهن میلیون ها روس جا خوش می کند.
به نظر رئیس شورای امنیت، محاصره روسیه توسط غرب در قرن بیستم هیچ ارتباطی با کمونیسم و جنگ سرد نداشت. در واقع، سقوط اتحاد جماهیر شوروی قدرتمند، این کشور را به هدف نرمتری برای توطئهگران غربی تبدیل کرد و ایالات متحده تلاش کرد تا با استفاده از این فرصت، روسیه را وادار به کنار گذاشتن «حاکمیت، آگاهی ملی، فرهنگ و یک سیاست داخلی و خارجی مستقل کند». اهداف نهایی این توطئه، تجزیه روسیه، حذف زبان روسی، حذف این کشور از نقشه ژئوپلیتیکی، و محدود کردن آن به مرزهای دوک نشین مسکووی، قلمرو کوچک قرون وسطایی است.
در دنیای پاتروشف، ایالات متحده ویروسهای جدیدی را در آزمایشگاههای تسلیحات بیولوژیکی اختراع میکند تا مردم «ایالتهای قابل اعتراض» را نابود کند، و ویروس کووید-19 می تواند توسط پنتاگون با کمک چندین شرکت دارویی فراملیتی ایجاد شده باشد.
بزرگترین داستان فعلی او ماجرای اوکراین است، تقابلی که ظاهراً «در واشنگتن مهندسی شده است».
براساس ایده او، در سال 2014، ایالات متحده انقلاب میدان را در کی یف طراحی کرد که در حقیقت یک کودتا بود تا رئیس جمهور طرفدار مسکو را بیرون رانده و سعی کند اوکراینی ها را با تنفر از هرچیزی که مربوط به روسیه است همدم کند. به گفته او امروز، اوکراین چیزی بیش از یک میدان آزمایش برای تسلیحات قدیمی ایالات متحده و همچنین مکانی نیست که غرب ترجیح می دهد از منابع طبیعی آن بی رحمانه بهره برداری کند در حالی که خبری از جمعیت بومی در آن نیست. پاتروشف ادعا می کند که حفظ اوکراین به عنوان یک کشور مستقل در برنامه های آمریکا نیست.
این تصویری از جهان است که پاتروشف به پوتین ارائه می کند. نیکلای پتروف، جامعه شناس سیاسی برجسته روسی، استدلال می کند که این مشاور "چارچوبی" برای دیدگاه رئیس جمهور روسیه فراهم می کند.
پاتروشف در ماه مه گذشته گفت که سرویس های ویژه غربی تروریست ها و خرابکاران را برای "ارتکاب جنایت در خاک کشورمان" آموزش می دهند. غیرنظامیان روسیه به دلیل این دیدگاه آسیب دیده اند. هفتهها قبل از حمله تروریستهای داعش به یک سالن موسیقی در حومه مسکو در اواخر ماه گذشته، مقامات اطلاعاتی ایالات متحده به دولت روسیه در مورد تهدیدی برای محل برگزاری مراسم اطلاع رسانی کردند. پوتین هشدار ایالات متحده را رد کرد و آن را "باجخواهی آشکار" و "توطئه ای برای ترساندن و بی ثبات کردن جامعه ما" خواند.
در عرصه سیاست خارجی هم کار اصلی در سیاست گذاری را پاتروشف انجام می دهد و جایگاه سرگئی لاوروف وزیر امور خارجه را به وظایف تشریفاتی و امضای معاهدات بی معنی تقلیل می دهد. همانطور که ماکسیم گلیکین، روزنامهنگار تبعیدی روسی اشاره کرده است، پاتروشف همان نقطه ای است که میدان و دیپلماسی به هم می رسند و این پیوند به طور اجتناب ناپذیری گسترش می یابد.
او برای دیدار با نیکلاس مادورو، رئیس جمهور ونزوئلا و دانیل اورتگا، رئیس جمهور نیکاراگوئه، به آمریکای لاتین سفر کرده است. پاتروشف با رئیس جمهور کوبا، درباره «انقلاب های رنگی سازماندهی شده توسط آمریکا»، «فعالیت های مخرب» سازمان های غیردولتی، و اعزام نیروهای کوبایی به بلاروس «برای آموزش» بحث کرد.
پاتروشف بر روی سیاستهای تاریک تر پوتین نیز کار میکند. او احتمالاً در سال 2006 در مسمومیت الکساندر لیتویننکو، جدا شده از FSB در لندن دست داشت. پاتروشف همچنین مظنون به دخالت مستقیم در قتل یوگنی پریگوژین، فرمانده شورشی گروه مزدور واگنر در آگوست گذشته است. قتل قضایی مخالف برجسته رژیم، الکسی ناوالنی نیز بدون تأیید پاتروشف ممکن نبود. در واقع، همان طور که الکساندر رایکلین مقاله نویس روسی اپوزیسیون اشاره کرده است، تنها مقاماتی که می توانستند اجازه اعدام آهسته ناوالنی را صادر کنند، پوتین و پاتروشف بودند.
شاید جالبتر از همه، پاتروشف بر استراتژی هستهای روسیه تأثیر داشته باشد. در اکتبر 2009، او در مصاحبه ای با روزنامه ملی ایزوستیا اعلام کرد که سلاح های هسته ای روسیه فقط برای استفاده در یک جنگ "در مقیاس بزرگ" نیست. برخلاف محدودیتی که در نسخه 2000 دکترین نظامی روسیه بیان شد، پاتروشف پیشنهاد کرد که تسلیحات هستهای روسیه میتواند در یک درگیری منطقهای متعارف یا حتی محلی هم در آستانه استفاده شدن قرار بگیرد. او همچنین فکر میکرد که در یک «وضعیت بحرانی»، حمله پیشگیرانه علیه یک متجاوز «ممکن است منتفی نباشد». چهار ماه بعد، پوتین بازنگری در این دکترین را امضا کرد. همانطور که پاتروشف پیشنهاد کرده بود، برای روسیه برای دستیابی به بمبهای اتمی و موشکهای خود، دیگر لازم نیست درگیری «در مقیاس بزرگ» باشد. (تحریک پاتروشف برای حملات پیشگیرانه اتمی هنوز به متن دکترین تبدیل نشده است، اما باج گیری هسته ای صریح پوتین در دو سال گذشته نشان می دهد که پاتروشف ممکن است در نهایت به خواسته خود برسد.)
ایالات متحده در تلاش برای درک مقاصد روسیه، سعی کرده است پاتروشف را بهتر بشناسد. اولین تماس جیک سالیوان مشاور امنیت ملی با پاتروشف در 25 ژانویه 2021، پنج روز پس از تحلیف جو بایدن بود. سالیوان و پاتروشف علاوه بر ملاقات در ماه می همان سال، پنج بار دیگر تلفنی صحبت کردند. بر اساس گزارش نیویورک تایمز، پاتروشف پس از گفتگوی آنها در ماه نوامبر، در مورد راههای "بهبود فضای روابط روسیه و آمریکا" بحث کرده است. یک بیانیه مشترک نشان داد که سالیوان و پاتروشف درباره "افزایش اعتماد بین دو کشور" گفتگو کرده اند.
سیزده هفته بعد روسیه به اوکراین حمله کرد. پاتروشف یکی از تعداد انگشت شماری از مقاماتی که از طرح پوتین اطلاع داشتند و بنا بر گزارش ها نیروی محرکه آن هم بود.
از نظر پاتروشف، غرب کم کم در حال منقضی شدن است. او گفته است که تمدن اروپایی آینده ای ندارد. سیاست آن در "عمیق ترین انحطاط اخلاقی و فکری" است و به سمت "عمیق ترین بحران اقتصادی و سیاسی" پیش می رود. سقوط آمریکا نیز نزدیک است و براساس ایده پاتروشف آمریکا مانند لحاف چهل تکه ای است که دوخت های آن به راحتی قابل باز شدن هستند.
از این جهت و بسیاری دیگر، جهان بینی پاتروشف برای اکثر آمریکایی ها کاملاً بیگانه به نظر می رسد. آونگ تاریخ روسیه عموماً بین رژیمهای وحشیانه و جنگ طلب و حکومتهای خودکامه نرمتر و کمتر سرکوبگر که از رویارویی با غرب عقبنشینی میکنند، در نوسان بوده است. اما این الگو ممکن است برای آینده پس از پوتین صادق نباشد. پس از ربع قرن تحت حکومت پوتین، سرویسهای مخفی روسیه، که پایه و اساس رژیم او بود، تمام نهادهای دیگر را تنزل داده و قدرت را در انحصار خود درآوردهاند. پاتروشف که در ماه جولای 73 ساله می شود، یک سال از رئیس جمهور بزرگتر است. با این حال، اگر پاتروشف از برنامه های پوتین جان سالم به در ببرد، مطمئناً ارتش مخفی خود را برای کمک انتقال قدرت در روز موعود در اختیار دارد.