به نقل از «ایلنا»

سرمربی بعدی تیم ملی در استادیوم هزاع؛ جانشین کی‌روش از فرانسه می‌آید؟! (عکس)

تاریخ انتشار: ۸ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۵۴۸۶۱۱

به گزارش خبرنگار ایلنا، پایان دیدار ایران برابر ژاپن با حسرت دوباره فوتبال ایران همراه بود؛ طلسم 43 ساله باقی ماند و به چهار سال بعد موکول شد. در شرایطی که پیش بینی می‌شد تیم رنکینگ اول آسیا بتواند با نمایش موفق در جام ملت‌های امارات و در شرایطی که رقبای بزرگی مثل عربستان، استرالیا و کره جنوبی حذف شده بودند، در جدال با تنها رقیب خود یعنی ژاپن به این طلسم خاتمه دهد با شکست سه گله به کار پایان داد تا این چشم بادامی‌ها باشند که به انتظار صعود یکی از دو تیم قطر و امارات در فینال و دستیابی به ششمین عنوان قهرمانی باشند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کارلوس کی‌روش بعد از تجربه دو جام جهانی و دو جام ملت‌ها به همراه تیم ملی ایران، در پایان دیدار مقابل ژاپن ترانه معروفی را به عنوان حسن ختام کار هشت ساله در ایران اعلام کرد و با خداحافظی در رختکن با بازیکنان و انتشار متنی در صفحه اینستاگرامش به پایان کار خود قطعیت بخشید.

در شرایطی که فدراسیون فوتبال ایران نیز بعد از پایان جام جهانی روسیه و ارائه پیشنهادی شش ماهه به کارلوس کی‌روش برای حضور روی نیمکت تیم ملی نشان داد برای آینده تیم ملی به دنبال برنامه جدیدی است، باید دید چه گزینه‌ای را در ذهن خواهد داشت. مطمئنا حرکت فدراسیون فوتبال که ناگفته نماند تصمیم وزارت ورزش نیز در آن دخیل بوده نیازمند این است تا آنها به بهترین شکل ممکن به دنبال ارائه برنامه‌ای مناسب برای ادامه حرکت فوتبال ایران باشند. حضور در رنکینگ اول آسیا طی سالیان اخیر و صعود بدون دردسر به جام جهانی موضوعی است که فوتبالدوستان را امیدوار می‌کند با حضور یک سرمربی صاحبنام این مسیر را بار دیگر دنبال کرده و آن را به شکل مطلوبی به سرانجام برسانند.

یکی از گزینه‌هایی که پیش از این نیز نامش برای حضور در فوتبال ایران و خصوصا بعد از جام جهانی داغ بود، هروه رنارد است؛ سرمربی موفق تیم ملی مراکش که به جرات می‌توان آنها را از نظر شکل تیمی و تاکتیکی برترین تیم گروه ایران نامید که با بدشانسی از صعود بازماندند.

هروه رنارد، یک مربی فرانسوی است که هدایت تیم ملی مراکش را در جام جهانی روسیه عهده‌دار بود و در اولین بازی مقابل تیم ملی ایران روی گل بخودی بازی را واگذار کرد. آنها در ادامه‌ی جام نیز نمایش موفقی برابر اسپانیا و پرتغال به اجرا گذاشتند که در نهایت از دستیابی به جواز صعود بازماندند. او یکی از مربیان موفق در فوتبال آفریقا محسوب می‌شود که سابقه دو عنوان قهرمانی در جام ملت‌های این قاره به همراه زامبیا (2012) و ساحل عاج (2015) را در کارنامه دارد. او هرچند در دوران بازیگری سابقه حضور در تیم مطرحی را در کارنامه ندارد اما حضور روی نیمکت تیم‌هایی همچون زامبیا، مراکش، ساحل عاج، آنگولا و لیل فرانسه را تجربه کرده است. سبک خاص تهاجمی او موضوعی است که او را به یک مربی محبوب و صاحب سبک تبدیل کرده است.

او البته حواشی جالب توجهی نیز در زندگی ورزشی و شخصی خود دارد که از جمله آن می‌توان به حضور در دنیای مدلینگ اشاره کرد و ازدواج با ویوان دلی است. ویویان دلی همسر سابق برونو متسو، است که چندی پیش به دلیل سرطان درگذشت. هروه رنارند طرفدار پاریسن ژرمن است و بارها در دیدارهای این تیم حضور یافته و در مصاحبه‌های خود مدعی شده تنها روزی به فرانسه بازمی‌گردد و هدایت تیمی از این کشور را برعهده می‌گیرد که نام آن تیم پاریسن ژرمن باشد.

اما نکته جالب توجه اینجا بود که رنارد در حاشیه دیدار دو تیم ایران و ژاپن روی سکوهای جایگاه ویژه استادیوم هزاع بن زاید رویت شد. موضوعی که اکنون این شایعه را داغ کرده که این مرد فرانسوی یکی از گزینه‌های فدراسیون فوتبال ایران برای جانشینی کارلوس کی‌روش محسوب می‌شود و باید دید این مساله چقدر به واقعیت نزدیک خواهد شد. موضوعی که در شرایط فعلی و جوی که بعد از خروج سرمربی پرتغالی بعد از هشت سال از نیمکت ایران شکل گرفته، می‌تواند یک اتفاق مثبت تلقی شود اگر مدیران بدسلیقه ایران برای یکبار از عادت همیشگی خود دست بردارند.

منبع: ایلنا

کلیدواژه: تیم ملی ایران کارلوس کی روش فدراسیون فوتبال ایران جام جهانی روسیه هروه رنارد تیم ملی مراکش جام ملت های آسیا 2019 امارات

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۵۴۸۶۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

10 استادیومی که از آنها یک نام و هزار خاطره مانده!

به گزارش "ورزش سه"، استادیوم‌های مدرن فوتبال که با طرح‌هایی پیشرفته و نوآورانه برپا شده‌‎اند اما ما نمی‌توانیم حسی که نسبت به گذشته خودمان داریم را فراموشی کنیم. نوکمپ ورزشگاه خانگی بارسلونا آخرین موردی است که به‌طور گسترده بازسازی شده و میلیون‌ها هوادار از دیدن سکوهای قدیمی و شیب‌دار تخریب شده، ناراحت هستند و قرار است دهمین ورزشگاهی باشد که دیگر از آن جز چند عکس و خاطره چیزی وجود نخواهد داشت.

ویسنته کالدرون
خانه سابق اتلتیکومادرید، میزبان مسابقات جام جهانی و محل برگزاری کنسرت‎‌های مایکل جکسون در اسپانیا اولین ورزشگاهی است که مرور خواهیم کرد. اتلتی در طول 51 سال حضور در این ورزشگاه، 5 قهرمانی لالیگا و 7 قهرمانی جام حذفی را به‌دست آورد و سپس به متروپولیتانو رفت. اکنون زمین این ورزشگاه، به اتوبان تبدیل شده است.

نکته عجیب این است که سکوهای شمالی ورزشگاه تخریب نشده و احتمال بازسازی آن وجود دارد. به دلیل عدم تخریب سکوهای شمالی ورزشگاه و فرم قرارگیری رمپ بزرگراه در کنار این سکوها، گمانه زنی‌هایی مبنی بر استفاده از این ورزشگاه برای برگزاری مسابقات فرمول یک و رقابت‌های جایزه بزرگ موتورسواری در میان کاربران شبکه‌های اجتماعی و مخاطبان ورزشی مطرح شد اما هیچ‌یک از این ادعاها تاکنون ثابت نشده‌است.

ورزشگاه قدیمی ومبلی
استادیومی که پله زمانی آن را «کلیسای فوتبال» می‌نامید در زمان تخریب آن در سال 2003 با اینکه از لحاظ کیفیت افتضاح به نظر می‌رسید اما برای نسل زیادی از هواداران فوتبال بسیار نمادین و خاطره‌انگیز بود. در حالی‌که ومبلی بازسازی شده اما هنوز تصاویر قدیمی آن در ذهن همه ما وجود دارد.

ورزشگاه دل آلپی
استادیوم را استودیوی هاتر در تورین، طراحی کرد. استادیوم آلپ‌ها (استادیوم دل‌آلپی) برای میزبانی از بازی‌های جام جهانی 1990 ساخته شده و میزبان اشک‌های پل گاسکوئین در نیمه نهایی جام جهانی 1990 هم بود؛ دیداری که انگلیس با توقف مقابل آلمان از راهیابی به فینال جام جهانی بازماند. این استادیوم با دیدار منتخب یوونتوس و تورینو با پورتو افتتاح شد که با برتری 4 بر 3 میزبان مقابل تیم پرتغالی همراه شد. بیانکونری در دل آلپی، 7 اسکودتو و 2 جام حذفی ایتالیایی را به ویترین افتخاراتش اضافه کرد. این استادیوم علاوه بر خاطرات خوب برای هواداران یوونتوس، نفرت آن‌ها را هم به دنبال داشت. پیست دوومیدانی اطراف زمین باعث شده بود زمین بازی به وضوح دیده نشود و هواداران همیشه نسبت به این موضوع معترض باشند؛ این در حالی بود که این استادیوم برای هیچ یک از مسابقات دو میدانی مورد استفاده قرار نگرفت.

اگرچه یوونتوس، حمایت فوق‌العاده‌ای را در ایتالیا به خود جلب کرده بود اما استادیوم دل آلپی به ندرت پر می‌شد و میانگین تماشاگران آن همیشه از عدد 38 هزار بالاتر نمی‌رفت؛ عددی که فاصله بسیاری با 67 هزار و 299 نفر ظرفیت استادیوم داشت. علاوه بر این در دیدار یوونتوس مقابل سامپدوریا در جام حذفی ایتالیا در سال 2002، تنها 237 تماشاگر نظاره‌گر بازی بودند. هواداران یوونتوس در سراسر ایتالیا پراکنده هستند و اگرچه یوونتوس پرببینده‌ترین تیم ایتالیا به‌شمار می‌رفت اما کمبود تماشاگر باعث شد آن‌ها به فکر این بیفتند که برخی بازی‌های خانگی خود را در شهرها و استادیوم‌های دیگر برگزار کنند.

ورزشگاه هایبری
استادیوم آرسنال که در زبان عامیانه با نام هایبوری شناخته می‌شود، بین سال‌های 1913 تا 2006 میزبان آرسنال بود و بدون شک یکی از نمادین‌ترین ورزشگاه‌های تاریخ فوتبال انگلیس است. این استادیوم که میدانی بود برای نبرد افسانه‌های توپچی‌ در سال 2006 میلادی به مجتمع مسکونی تبدیل و استادیوم اختصاصی تیم فوتبال آرسنال به استادیوم امارات تغییر یافت. آرسنال از زمان رفتنش از استادیوم قبلی هنوز لیگ را نبرده و شاید این طلسم هایبری است.

وایت هارت لین
شگفت انگیز است که تاتنهام 118 سال در وایت هارت لین بازی کرد؛ بدون اینکه کسی به دنبال جام باشد. این باشگاه در سال ۲۰۰۸ میلادی تصمیم به ساخت یک ورزشگاه جدید به نام ورزشگاه تاتنهام هاتسپر کرد که گنجایش آن ۶۲٬۰۶۲ نفر است. ورزشگاه جدید در واقع در دل وایت هارت لین بنا شد؛ به گونه‌ای که تکمیل مراحل پایانی ساخت ورزشگاه مستلزم تخریب وایت هارت لین بود. وایت هارت لین ۱۴ مه ۲۰۱۷ بسته  و در همان سال تخریب شد.

استادیوم دی‌ساریا
یکی از بهترین مسابقات فوتبال تمام دوران، پیروزی ایتالیا مقابل برزیل در جام جهانی 1982 در زمین قدیمی اسپانیول برگزار شد. مشکلات مالی اسپانیول باعث شد تا ورزشگاه را به یک گروه معماری بفروشند و حالا هیچ اثری جز چند ساختمان از آن باقی نمانده است.

آپتون پارک
ورزشگاه قدیمی وستهام که در سال 2015/16 به پایان راه رسید. این ورزشگاه همیشه برای تیم مقابل ترسناک بود. ورزشگاه لندن از لحاظ کیفیت نمی‌تواند با آن مقایسه شود اما هواداران وستهم همچنان برای خروج از خانه اصلی خود ناراحت هستند. اکنون این ورزشگاه تبدیل به یک مجتمع مسکونی شده که با آه و افسوس لندنی‌ها همراه است.

ورزشگاه داس آنتاس
استادیوم قدیمی پورتو که قرار بود پرتغال افتتاحیه یورو 2004 را در آن برگزار کند اما پیش از آن تخریب شد و ورزشگاه فعلی پورتو جایگزین آن شد.

مین رود
هنوز مین رود رکورددار بیشترین تعداد تماشاگر برای یک باشگاه انگلیسی به‌شمار می‌رود. زمانی که 85000 نفر برای تماشای بازی استوک سیتی و منچسترسیتی در سال 1934 به ورزشگاه رفتند و از منچسترسیتی حمایت کردند. اکنون 20 سال از زمان سفر به اتحاد می‌گذرد و پپ در آرزوی این است که هواداران تیمش را به مانند یک قرن پیش کامل و همیشه حاضر ببیند!