به نقل از «ایرنا»

والت: تحقیر منتقدان تنها راه لابی اسرائیل در آمریکا است

تاریخ انتشار: ۲۷ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۷۷۱۷۹۶

نیویورک- ایرنا- استاد دانشگاه هاروارد، سیاست های رژیم صهیونیستی در اشغال فلسطین و از بین بردن جمعیت در غزه را موجب کاهش حمایت در آمریکا دانست و گفت: تنها راه باقی مانده لابی های طرفدار اسرائیل برای بقای این حمایت، تحقیر و بی اعتبار کردن کسانی است که واقعیات را بگویند.

به گزارش روز شنبه خبرنگار ایرنا، به دنبال یک یادداشت توئیتری ایلهان عمر نماینده مسلمان مجلس نمایندگان آمریکا درباره رژیم صهیونیستی، موجی از مخالفت ها در بین مقامات این کشور شکل گرفت تا جایی که مساله استعفا یا اخراج وی از کنگره مطرح شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اگرچه عمر در یادداشت دیگری هرگونه یهودی ستیزی را منکر شد اما فشار لابی های صهیونیست به ویژه از سوی جمهوریخواهان ادامه دارد.
استفان والت در مقاله تفصیلی خود در فارن پالیسی با عنوان «چگونه درباره اسرائیل حرف بزنیم یا نزنیم» به این مساله پرداخت و نوشت: طوفانی پیرامون توئیت ایلهان عمر نماینده مجلس آمریکا به تازگی در آمریکا به پا شده است . این توئیت انتقادی در مورد نحوه اداره اسرائیل و حامیان آن در آمریکا، به خصوص کمیته روابط عمومی آمریکا-اسرائیل(آیپک) بود.
وی افزود: این توئیت یک چیز را روشن می کند:‌ روابط آمریکا- اسرائیل و به بیان واضح تر سیاست های آمریکا در خاورمیانه تنها تهدیدی برای امنیت اجتماعی آمریکاست!‌
این استاد روابط بین الملل ادامه داد: البته جواب های کوبنده به ایلهان عمر اصلا عجیب و به دور از ذهن نیست. متاسفانه درست همچون گذشته، این حجم از خشم عمیق که به سمت ایلهان روانه شد اصلا سازنده نیست.
والت با انتقاد از اینکه آیپک تحمل بیان واقعیات را ندارند، اضافه کرد: ما باید بتوانیم آزادانه و با آرامش کامل راجع به تمام قدرت هایی که آمریکای امروز را ساخته اند صحبت کنیم که البته شامل آیپک و تمام سازمان هایی که در پی شکل دادن و تاثیر بر سیاست های آمریکا در قبال اسرائیل و خاورمیانه هستند هم می شود.
وی تاکید کرد: با اینکه باید جلوی تعصب و خشونت به صورت جدی ایستاد، جلوگیری از این یهود ستیزی نباید یک حربه سیاسی برای ساکت کردن یک گفتمان درست و صادقانه بشود!‌
این استاد دانشگاه هاروارد با بیان اینکه قانون اساسی آمریکا از آزادی بیان حمایت می کند، گفت: به این معنی است که هر آمریکایی که بخواهد می تواند با توجه به محدودیت های قانون راجع به سیاست آمریکا اظهار نظر کند. والت یادآور شد: این مساله، شامل فعالیت های گروه های مختلف و افراد همچون لابی اسرائیل هم می شوند و انجمن ملی سلاح آمریکا ، بیگ فارما، اتحادیه آزادی‌های شهروندی آمریکا نیز از این مقوله جدا نیستند. هیچ چیز پنهان، توطئه آمیز و یا نامشروعی در این میان وجود ندارد. دولت آمریکا همین گونه اداره می شود.
وی به اختلاف نظر در گروه هایی همچون آیپک، کنفرانس نمایندگان نهادهای بزرگ یهودی آمریکایی، مسیحیان متحد برای اسرائیل، سازمان صهیونیست آمریکا، بنیاد یهودی امور امنیت ملی آمریکا، بنیاد دفاع از دموکراسی ها و افراد متمولی همچون حییم سبان و شلدن آدلسون اشاره کرد و افزود: اینها یکپارچه و متحد نیستند و یک رهبری مرکزی برای کنترل فعالیت هایشان وجود ندارد.
تحلیلگر روابط بین الملل اضافه کرد: درست است که چندین گروه برای نگه داری رابطه خاص آمریکا-اسرائیل فعالیت می کنند اما آنها هم گاهی اوقات راجع به مسائلی به توافق نمی رسند. مساله پرونده هسته ای ایران و راه حل دوجانبه راجع به مشکل فلسطین-اسرائیل از جمله مسائلی است که این گروه ها راجع به آن اتفاق نظر ندارند.
والت تصریح کرد: لابی ونفوذ اسرائیل بر مبنای دین و قومیت آنها تایین نمی شود بلکه بر اساس برنامه سیاسی اسرائیل تعریف می شود. برای مثال یکی از برنامه های سیاسی اسرائیل داشتن حمایت بی نفوذ آمریکاست.
وی اظهار کرد: برای اطمینان خاطر، افرادی که برای این هدف سیاسی فعالیت می کنند شامل آمریکایی های یهودی دو آتشه طرفدار اسرائیل و افرادی غیر یهودی می شوند !‌ برای مثال مسیحیان انجیلی نیز در پی گرفتن حمایتی همه جانبه و بی قید و شرط از دولت آمریکا برای اسرائیل هستند !
‌استاد دانشگاه هاروارد با بیان اینکه افراد بسیار زیادی در جامعه یهودی آمریکا منتقد اسرائیل و سیاست های آن هستند؛ ادامه داد: به همین دلیل استفاده از کلماتی نظیر« نفوذ اسرائیل» در توضیح گروه های طرفدار، غلط است و نا خواسته یادآور کلیشه های خطرناک می شود.
والت با اشاره به استراتژی های مختلف لابی های صهیونیستی برای رسیدن به اهداف خود، توضیح داد: بخشی از نفوذ آنها مربوط به لابی مستقیمشان با کپیتال هیل و مشارکت در فعالیت های مختلف عمومی همچون کتاب ، نشر مقالات و حضور در رسانه هاست. قسمت دیگری از اعتبار این گروه ها مربوط به نقشی است که افراد حامی اسرائیل در دولت آمریکا به طور مستقیم بازی می کنند.
وی با تاکید بر اینکه آیپک نفوذ ویژه ای بر سیاست های آمریکا دارد، اظهار کرد: این کمیته در بسیاری از لابی های رو در رو شرکت و یک کنفرانس بزرگ سالانه برگزار می کند، کارهای زیر ساختی در بخش های محلی آمریکا انجام می دهد ، اسپانسر مالی سفرهای نمایندگان کنگره به اسرائیل و تسهیل کننده شناخت رای دهندگان نسبت به نظرات کاندیداها درباره روابط آمریکا-اسرائیل است.
تحلیلگر مسایل سیاسی آمریکا با اشاره به هجمه هایی که پس از نوشتن کتاب خود در سال 2007 متحمل شده است، گفت: ما در خصوص موقعیت هایی که آیپک طرفداری کرده بود موضع انتقادی شدیدی گرفتیم اما به هیچ وجه این طرفداری ها را نامشروع ندانستیم. ما فقط معتقد بودیم مواضع این کمیته عواقبی شدید برای خاورمیانه و آمریکا دارد.
والت افزود: ما به صورت واضح و مکرر محکوم به یهود ستیزی شدیم. ما حتی متهم شدیم که تحقیق کتابمان را نیز از وب سایت های نئونازی انجام داده ایم و در خیلی از موارد متهم به چیزی شدیم که دقیقا برعکسش را در کتاب نوشته بودیم!‌
وی با طرح این سوال که چرا هرگونه انتقادی جدی راجع به اسرائیل و لابی های آن این چنین طوفان آتشین بر پا می کند؟ خاطرنشان کرد: چون بعد از 40 سال اشغال، از بین بردن بی تناسب جمعیت اسیران غزه و سیاست های راست در داخل اسرائیل موجب شده است که حمایت از آنها در داخل آمریکا تقلیل بیابد.
این استاد دانشگاه هاروارد تصریح کرد: اکنون تنها راه باقی مانده لابی های طرفدار اسرائیل برای نگه داشتن حمایت آمریکا این است که کسانی که این واقعیت های دشوار را ذکر می کنند خوار و بی اعتبار کنند!‌
والت اضافه کرد: برای همین هم واکنش به هر کسی که از اسرائیل یا از روابط پیچیده حاضر انتقاد کند، محکوم می شود، به حاشیه رانده می شود، و حتی اگر امکانش باشد ساکتش می کنند. اگر حرفه آنها به صورت دائمی آسیب ببیند هم که چه بهتر!‌ چرا که حساب کار دست کسانی می آید که بعدا بخواهند حرفی بزنند!‌ نتیجه اینکه هنوز هیچ گفتمان آزادی در مورد این مساله در آمریکا وجود ندارد!‌
اروپام*1429

منبع: ایرنا

کلیدواژه: سياسي استفان والت رژيم صهيونيستي ايلهان عمر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۷۷۱۷۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تحلیلگر صهیونیست: اسرائیل در آستانه شکست کامل و نابودی است

پژوهشگر و تحلیلگر ارشد صهیونیست هشدار داد که عملکرد جنایت‌آمیز و فاجعه‌بار اما ناکام دولت نتانیاهو در غزه، اسرائیل را تا مرز شکست کامل و نابودی پیش برده است.

به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: یوال نوح هراری در یادداشتی نوشت: در روزهای آینده اسرائیل باید تصمیمات سیاسی تاریخی اتخاذ کند. متأسفانه نتانیاهو و شرکای سیاسی او بارها ثابت کرده‌اند که برای اتخاذ چنین تصمیماتی مناسب نیستند. سیاست‌هایی که آنها دنبال کردند، اسرائیل را به مرز نابودی رساند. به جای عجله در جنگ جدید با ایران، ابتدا باید از شکست‌های اسرائیل در شش ماه گذشته درس بگیریم.

جنگ وسیله‌ای برای دستیابی به اهداف سیاسی است و یک معیار کلیدی برای سنجش جنگ وجود دارد: آیا اهداف سیاسی محقق شد؟ دولت نتانیاهو نتوانسته حماس را خلع سلاح کند. بدتر از آن، این یک فاجعه انسانی بر ۲.۳ میلیون فلسطینی در نوار غزه وارد کرد و در نتیجه پایه‌های اخلاقی و ژئوپلیتیکی موجودیت اسرائیل را تضعیف کرد. فاجعه انسانی در غزه و وخامت اوضاع در کرانه باختری، هرج‌ومرج منطقه‌ای را شعله‌ور می‌کند، اتحاد ما با دموکراسی‌های غربی را تضعیف می‌کند و همکاری برخی کشورهای عرب با ما را سخت‌تر می‌کند. اگر رفتار خود را در قبال فلسطینی‌ها تغییر ندهیم، غرور و انتقام‌جویی ما یک بلای تاریخی را بر سر ما خواهد آورد.

پس از شش ماه جنگ، بسیاری از گروگان‌ها هنوز در اسارت هستند و حماس همچنان روی پای خود است. جایگاه بین‌المللی اسرائیل نیز ویران شده و حتی توسط بسیاری از دوستان سابق خود منفور و طرد شده‌ایم. اگر جنگی همه‌جانبه با ایران و نیروهای نیابتی آن آغاز شود، اسرائیل تا چه حد می‌تواند روی ایالات‌متحده، غرب و کشورهای میانه‌رو عرب حساب کند که خود را برای ما به خطر بیندازند و کمک‌های نظامی و دیپلماتیک حیاتی به ما ارائه کنند؟ حتی اگر از چنین جنگی جلوگیری شود، اسرائیل تا کی می‌تواند به عنوان یک کشور منفور زنده بماند؟

دولت نتانیاهو نتوانست از پیروزی‌ها در میدان نبرد برای دستیابی به توافق بر سر آزادی همه گروگان‌ها و پیشبرد نظم سیاسی جایگزین در غزه استفاده کند. در عوض، تصمیم گرفت آگاهانه یک فاجعه انسانی را به غزه وارد کند، یک فاجعه سیاسی غیرضروری را به اسرائیل وارد کرد. متحدان ما یکی یکی از آنچه در غزه می‌گذرد وحشت‌زده شده‌اند و خواستار آتش‌بس فوری و حتی تحریم تسلیحاتی اسرائیل هستند. کشورهای عربی میانه‌رو که منافع‌شان با منافع ما همخوانی دارد و از ایران، حزب‌الله و حماس می‌ترسند، همکاری با ما را در حالی که غزه را ویران می‌کنیم، مشکل یافتند. دولت نتانیاهو توانسته است حتی روابط ما با ایالات‌متحده را از مسیر خود خارج کند، گویی ما منبع جایگزینی برای تسلیحات و حمایت دیپلماتیک داریم. نسل‌های جوان در ایالات‌متحده و در سراسر جهان اکنون اسرائیل را نژادپرست و خشن می‌دانند که میلیون‌ها نفر را از خانه‌هایشان اخراج می‌کند، کل جمعیت را گرسنگی می‌دهد و هزاران غیرنظامی را بدون دلیلی بهتر از انتقام می‌کشد. سیاست ویرانگر دولت نتانیاهو، اسرائیل را در خطر وجودی قرار داده است.

شکست دولت نتانیاهو در طول جنگ تصادفی نیست. این میوه تلخ چندین سال سیاست‌های فاجعه‌بار است. نتانیاهو همچنان به اسرائیل وعده «پیروزی کامل» می‌دهد، اما حقیقت این است که ما یک قدم با شکست کامل فاصله داریم. این توهم خطرناکی است که باور کنیم یک پیروزی دیگر، در رفح، باعث فروپاشی حماس، آزادی همه گروگان‌ها و تسلیم شدن دشمنان متعدد اسرائیل می‌شود. هر روز جنگ اضافی فقط در خدمت اهداف حماس و ایران است و انزوای بین‌المللی اسرائیل را تشدید خواهد کرد.

دولت نتانیاهو شکست خورده و باید مسئولیت آن را بپذیرد. این دولت است که دستورکار فاجعه‌باری را اتخاذ کرد و سیاست انتقام‌جویی و خودکشی را در پیش گرفت. وای بر ما اگر اینها اجازه داشته باشند که مهم‌ترین تصمیمات استراتژیک و سیاسی در تاریخ اسرائیل را بگیرند. دولت به جایی رسیده است که باید شکست را بپذیرد و استعفا دهد. اگر سیاست خود را در قبال فلسطینی‌ها تغییر ندهیم، تنها با ایران روبه‌رو می‌شویم و عاقبت ما مانند سامسون خواهد بود که با خشم ناتوان، خانه را بر سر همه فرو ریخت.