مادران شهدا در «گهوارههای نیلوفری» راوی سبک زندگی خویش شدند
تاریخ انتشار: ۳۰ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۸۰۴۶۳۰
به گزارش ایکنا از قزوین، امروز سالروز وفات حضرت امالبنین(س) بانوی بزرگوار در سیزدهم جمادیالثانی است که بهعنوان روز «تکریم مادران و همسران شهدا» نامگذاری شده است تا زمینهای برای تعظیم به ایثار و فداکاری مخلصانه زنان شهیدپرور سرزمین اسلامی فراهم شود. حضرت امالبنین(س) یکی از نمونههای اخلاص و بردباری در بین بانوان تاریخ اسلام است که بهعنوان مادر ۴ شهید دشت کربلا به الگویی شاخص میان زنان صبور و فداکار، مادران بردبار شهدا و مفقودین تبدیل شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
کتاب «گهوارههای نیلوفری» گفتگو با خواهران و مادران دو شهید استان قزوین است که توسط زهرا عبداللهی(نویسنده و سردبیر خبرگزاری ایکنا و ایسنا در قزوین) و مرضیه زرآبادی پور تدوینشده و با حمایت ادارهکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قزوین و بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس در 1000 نسخه منتشر شده است؛ مراسم این کتاب در نمایشگاه کتاب قزوین که در بهمنماه سال جاری برگزار شد، با حضور خانواده معزز شهدا، جامعه ادبی و علاقهمندان به حوزه کتاب رونمایی شد.
به این بهانه با زهرا عبداللهی و مرضیه زرآبادیپور نویسنده کتاب «گهوارههای نیلوفری» به گفتوگو نشستیم.
9 مادر و خواهر شهید راوی سبک زندگی خویش شدند
زهرا عبداللهی درخصوص چگونگی نگارش این کتاب گفت: تهیه و تألیف کتاب گهوارههای نیلوفری با توجه به برگزاری کنگره ملی شهدا در قزوین، خردادماه امسال به سفارش ادارهکل فرهنگ و ارشاد اسلامی آغاز شد؛ این کتاب حاصل گفتوگو با 9 مادر و خواهر شهید است که در خانوادهشان دو شهید و بیشتر تقدیم انقلاب کردهاند.
وی ادامه داد: در این کتاب تلاش شده است که بیش از خود شهدا بهطور مشخص و خاصتر به شخصیت مادران و خواهران شهدا پرداخته شود؛ سبک زندگی، منش، شیوههای تربیتی و نحوه ارتباط مادران و خواهران شهدا با فرزندان و برادرانشان مدنظر ما بود، هر چند که این افراد در بخشهایی از گفتوگوها از فرزند و برادر شهید خود نیز سخن گفتهاند.
این نویسنده تصریح کرد: یکی از خاصترین ویژگی مادران شهدا که تقریباً بین همه کسانیکه با آنها گفتوگو کردیم مشترک بود مدیریت اقتصادی در خانواده است، مادر خانواده در دوران دفاع مقدس بدون اینکه نامی از کارآفرینی یا اقتصاد مقاومتی باشد خود بهگونهای کارآفرین بود و مدیریت اقتصادی خانواده را برعهده داشت و از این جهت الگوی بانوان امروز محسوب میشوند.
وی اضافه کرد: در کتاب «گهوارههای نیلوفری» با مادر یا خواهر شهیدان احمدی، رجبلو، عبدالرزاقی، قاقازانی، زرآبادیپور، حاجیمیری، عباسیانپور، شفیعآبادی و کبیری گفتوگو شده است.
«نیلوفر» سنبل پاکی و خلوص و «گهواره» نماد رشد
مرضیه زرآبادیپور، دیگر نویسنده این کتاب نیز در این خصوص بیان کرد: این کار تجربه خوبی برای خود من بود و خیلی یاد گرفتم و تجربه کسب کردم؛ یکی از ویژگیهای مشترکی که همه مادران شهدا داشتند صبر و استقامتشان بود؛ حدود الهی را رعایت میکردند و همگی بهاتفاق به رزق و روزی حلال معتقد بودند.
وی درخصوص انتخاب عنوان کتاب اظهار کرد: نیلوفر سنبل پاکی و خلوص است گلی که در مرداب رشد میکند اما رو به خورشید است، ریشه این گل نماد استقامت و پایداری است و گهوارهها نماد رشد است و فکر میکنم ترکیب این دو کلمه برای عنوان کتابی با این محتوا که مربوط به مادران و خانوادههای شهداست ترکیب خوبی است.
زرآبادیپور با بیان اینکه تعداد خانوادههای قزوینی که دو شهید و بیشتر تقدیم کردهاند، بیشتر از این تعداد است که ما در این کتاب اشاره کرده ایم، عنوان کرد: متأسفانه برخی از مادران شهدا در قید حیات نبودند و برخی دیگر هم حاضر به مصاحبه نشدند.
این نویسنده قزوینی تصریح کرد: زمان برای نگارش کتاب اندک بود از اینرو از اوایل تیر تا اواخر مهرماه کار مصاحبه، پیادهسازی، نگارش و ویرایش کتاب به اتمام رسید؛ پیادهسازی مصاحبهها برعهده بنده و ویرایش و متن نهایی نیز برعهده خانم عبدالهی بود.
وی افزود: برای خود من به شخصه دیدار و گفتوگو با خانوادههای شهدا، آشنایی با سبک زندگی و دیدگاه و ایدئولوژی آنها درباره تربیت، فرزندپروری و فرهنگ ایرانی ـ اسلامی بسیار جذاب بود و به شخصه تجربه خیلی خوبی در این زمینه کسب کردم.
به گزارش ایکنا، کتاب «گهواره های نیلوفری» در ۱۸۴ صفحه همراه با تصاویر شهدا تنظیم شده که متنی روان و ساده دارد و خواندن آن را به همه اقشار جامعه توصیه میشود. در نگارش این کتاب از راهنمایی ها و مشاوره «حمیدرضا سبحانینژاد» از نویسندگان قزوینی بهرهبرداری شده است.
انتهای پیام
منبع: ایکنا
کلیدواژه: خبرگزاری قرآن ایکنا قزوین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۸۰۴۶۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آرامگاه «گهوارهگر» یکی از زیباترین بناهای بهجا مانده در دشت توس
ایسنا/خراسان رضوی یک پژوهشگر و باستانشناس خراسانی گفت: آرامگاه گهوارهگر یکی از زیباترین بناهای به جای مانده در دشت توس است و وجود قناتی پر آب و درختان سرو در جوار آن نشان از جایگاه ویژه این آرامگاه دارد.
رجبعلی لباف خانیکی در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: آرامگاه عبدالرحمن گهوارهگر در فاصله ۷۲ کیلومتری شمال غرب مشهد، شهر گلمکان واقع شده که علاوه بر وجهه ییلاقی و گردشگری، به لحاظ تاریخی، اعتقادی و عرفانی جایگاه بالایی داشته و بزرگانی از اهل طریقت در این منطقه حضور داشتهاند که ابوالقاسم علی عبدالرحمن گهوارهگر از جمله آنها است.
وی افزود: آرامگاه ابوالقاسم علی عبدالرحمن گهوارهگر بر فراز تپهای مشرف بر روستای نوزاد واقع در ۲ کیلومتری گلمکان یادآور شأن آن شخصیت قرن هشتم هجری قمری است. عبدالرحمن گهوارهگر که خود صوفی وارسته و مورد احترام مردم بود، با عارفان دیگر ولایت توس مانند مولانا رضیالدین مایانی، شیخ حافظ بهاءالدینی، عمر ابردهی از تربیت یافتگان عارف بزرگ شیخ عبدالله غرجستانی معاصر بود و به آنها ارادت داشت.
این پژوهشگر و باستانشناس خراسانی با بیان اینکه آرامگاه گهوارهگر یکی از زیباترین بناهای به جای مانده در دشت توس است، تصریح کرد: این بنا در ابعاد ۱۶ در ۱۶ متر مجموعهای مشتمل بر یک فضای آرامگاهی محقر مخروط مانند در میانه مجموعه، ۴ رواق مسقف آجری با پهنا و ارتفاع ۵ متر که هر یک با ۳ دهنه طاق بلند و گشاده به بیرون ارتباط پیدا میکنند و گنبدی آجری و متوازن به بلندای ۵.۱۴ متر برافراشته بر ساقهای استوانه به ارتفاع ۵ متر از بام که همه بر روی سکویی در میان گورستانی محصور استقرار یافتهاند.
لباف خانیکی عنوان کرد: بعید نیست که هسته اولیه آرامگاه عبدالرحمن گهوارهگر همان بنای دخمه مانند محقر بوده که مانند صومعه عارفان متواضعانه و اندکی پایینتر از سطح زمین در سال ۷۷۱ هجری قمری بر فراز گور او ساخته شده است، اما جذبه عرفانی و شخصیت محبوب او موجب شده که بعدها علاوه بر تجدید اندود گچ و آرایش رویه دیوارها، رواقها ساخته شده و بر فراز آنها گنبدی زیبا استقرار پیدا کند.
وی خاطرنشان کرد: شواهد موجود حاکی از آن است که بنا در ۲ مرحله ساخته شده است؛ مرحله اول سال ۷۷۱ هجری قمری و مرحله دوم سال ۱۳۰۰ هجری قمری توسط آل جلایر که از کلات نادر به روستای نوزاد مهاجرت کرده بودند و دلیل آن مهاجرت وصلتی بوده که میان حاکم چناران و خان جلایر صورت گرفته است. گفته میشود که اولاد خان، روستای نوزاد را به عنوان مهریه به دختر خان جلایرها داده و این امر دلیل حضور آن خاندان در آن روستا شده که سنگ قبرهای جلایریان در جوار آرامگاه گهوارهگر شاهد حضور آنها در نوزاد است.
این پژوهشگر و باستانشناس خراسانی گفت: در سال ۱۳۰۰ هجری قمری گویا جلایریان مهاجر از کلات و ارادتمند عبدالرحمن گهوارهگر تصمیم میگیرند آرامگاهی در خور شخصیت آن عارف بسازند و تصمیم خود را مانند عمارت خورشید، آرامگاه نادرشاه در کلات نادر اجرا میکنند. مطالعات باستانشناسی پیرامون عمارت خورشید به وضوح نشان داده است که یک آرامگاه متعلق به دوران ایلخانی در عصر افشاریه بوده و با نوسازی به صورت کنونی درآمده است. باید گفت که این اقدام دقیقا در نوزاد نیز تکرار شده، به این ترتیب که به شیوه آرامگاه نادر در کلات، آرامگاه اولیه گهوارهگر دست نخورده باقی مانده و بر اطرافش رواقها و بر فرازش گنبدی بلند ساخته شده است.
وی اظهار کرد: به عبارت دیگر نقشه عمارت خورشید در آرامگاه گهوارهگر اجرا شده با این تفاوت که عمارت خورشید ناتمام مانده و گنبد بر فراز ساقه استوانهای شکل اجرا نشده در حالی که گنبد آجری آرامگاه گهوارهگر ساخته شده است؛ البته در نمای بنا نیز تفاوتهای دیگری وجود دارد.
لباف خانیکی بیان کرد: نمای بیرونی عمارت خورشید سنگهای حکاکی شده است در حالی که نمای دیوارهای آرامگاه گهوارهگر آجری و ساده است، تنها آرایههای ساده نما لایههای اندود گچ بوده که بر روی برخی لایهها آثار نقاشی مشاهده میشود. از جمله بر بالای دیوارهای انتهایی رواقها ردیفی از قابهای به هم پیوسته با رنگ سرخ یا شنگرف ایجاد و درون آنها با موضوعات گیاهی نقاشی شده است.
تهدید بنای کمنظیر گهوارهگر در صورت عدم رسیدگی و استحکامبخشی
وی اضافه کرد: در جای جای آرامگاه نشانههای فرسایش مشاهده میشود که در صورت عدم رسیدگی و استحکام بخشی، موجودیت آن بنای زیبا و کم نظیر تهدید میشود. وجود قنات پر آب نوزاد در جنوب غرب آرامگاه و درختان سرو جبهه شرقی، حکایت از جایگاه ویژه و قابل اعتنای آرامگاه دارد به گونهای که یک سازه دیگر در مجاورت بنا و سمت شمال شرقی آن معروف به «غلور خانه» میتوانسته است پاسخگوی نیازهای معنوی و غذایی بسیاری در مجاورت آرامگاه باشد. آرامگاه گهوارهگر در ۱۵ آذر ۱۳۷۹ به شماره ۱۸۱۲ در فهرست آثار ملی ثبت شد.
انتهای پیام