به نقل از «بلاغ مازندران»

علائم گردش خون ضعیف در پاها

تاریخ انتشار: ۱ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۸۲۲۷۷۰

گردش خون ضعیف در پاها اغلب با مسائل سلامت دیگر مانند فشار خون بالا، چاقی، کلسترول بالا، یا دیابت مرتبط است.به گزارش بلاغ،گردش خون ضعیف در پاها به خودی خود یک بیماری نیست، اما ممکن است در نتیجه مسائل سلامت دیگر که مانع توزیع مناسب خون و اکسیژن در پاها می شوند، شکل بگیرد.

دلایل بسیاری می توانند موجب گردش خون ضعیف به اندام های انتهایی، مانند پاها، شوند که شکل گیری علائمی مانند درد و بی حسی در پاها را به همراه دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

علائم گردش خون ضعیف در پاها

برخی افراد مبتلا به گردش خون ضعیف هیچ نشانه یا علائمی را تجربه نمی کنند. اما با گذشت زمان و به واسطه ابتلا به بیماری عروق محیطی، ممکن است بروز علائم خفیف تا شدید آغاز شود. از جمله این علائم می توان به موارد زیر اشاره کرد:

 

لنگی یا گرفتگی های عضلانی دردناک در ناحیه کفل، ران یا ساق پا پس از فعالیت بدنی

سردی پوست پا

روند ضعیف و کند بهبودی زخم در پا

تغییرات در رنگ پوست پا

پوست براق پاها

رشد کندتر مو یا ریزش موی پا

نبض ضعیف در پا

رشد کند ناخن های پا

اختلال نعوظ در مردان

دلایل احتمالی

گردش خون ضعیف در پاها اغلب با مسائل سلامت دیگر مانند فشار خون بالا، چاقی، کلسترول بالا، یا دیابت مرتبط است. در ادامه با برخی از دلایل شکل گیری این شرایط بیشتر آشنا می شویم.

بیماری عروق محیطی

یکی از دلایل شایع گردش خون ضعیف در پاها بیماری عروق محیطی است که به واسطه تنگ شدن رگ های خونی و محدودشدن جریان خون عادی شکل می گیرد. زمانی که سیاهرگ ها تحت تاثیر قرار گرفته باشند، شرایطی به نام نارسایی سیاهرگی رخ می دهد که در ارسال خون از پاها به قلب اختلال ایجاد می کند. این شرایط می تواند به شکل گیری سیاهرگ های واریسی، تورم شدید پا و تغییر رنگ پوست منجر شود. یک بیماری مرتبط دیگر آترواسکلروز یا تصلب شرایین است که بر سرخرگ ها اثرگذار است و به واسطه تشکیل پلاک در رگ های خونی موجب سختی آنها می شود. با گذشت زمان، کاهش جریان خون در پاها می تواند موجب سوزش، بی حسی، و آسیب عصبی و بافتی شود. در صورت عدم درمان، عوارضی همچون سکته مغزی یا حمله قلبی رخ خواهند داد.

لخته های خون

لخته شدن غیر طبیعی خون درون رگ های خونی می تواند نسبتا یا به طور کامل جریان خون به سمت پاها را متوقف کند. همچنین، این شرایط خطر ابتلا به عوارض خطرناکی مانند آمبولی ریوی، زمانی که یک لخته خون از پا جدا شده و وارد ریه ها شود، را افزایش دهد.

سیاهرگ های واریسی

بزرگ شدن سیاهرگ های پا به دلیل عملکرد نادرست دریچه های موجود در آنها موجب اختلال در جریان خون شده و گردش خون ضعیف را به همراه دارد. در این شرایط امکان تشکیل لخته های خون نیز وجود دارد. زنان و افراد دارای اضافه وزن و چاق احتمال بیشتری دارد به سیاهرگ های واریسی مبتلا شوند.

دیابت

یکی از عوارض دیابت آترواسکلروز و گردش خون ضعیف است که می تواند به گرفتگی های عضلانی در پاها و باسن منجر شود. از دیگر عوارض دیابت می توان به نوروپاتی دیابتی اشاره کرد که در نتیجه آسیب دیدن اعصاب رخ داده و کاهش احساس در پاها را به همراه دارد.

چاقی

وزن اضافه فشار مضاعفی را به بدن وارد می کند. اگر فردی چاق هستید و ساعات زیادی را در حالت نشسته یا ایستاده سپری می کنید، ممکن است از مشکلات گردش خون به واسطه سیاهرگ های واریسی و آترواسکلروز رنج ببرید.

بیماری رینود

این بیماری سردی دست ها و پاها به واسطه تنگ شدن سرخرگ های کوچک در این قسمت ها را موجب می شود. این شرایط گردش خون ضعیف را در پی دارد که ممکن است احساس سردی در اندام های انتهایی، به ویژه زمانی که فرد استرس دارد یا در معرض آب و هوای سرد قرار گرفته است را موجب شود. برخی افراد احساس سرما در بینی، لب ها و گوش ها را نیز تجربه می کنند.

چگونگی بهبود گردش خون ضعیف در پاها

پرهیز از نشستن یا ایستادن طولانی مدت

برای بهبود گردش خون از نشستن یا ایستادن طولانی مدت پرهیز کنید و چه در محل کار و یا خانه همواره وضعیت خود را تغییر دهید. برای کمک به عضلات پا و بهبود گردش خون زمان های استراحت کوتاه را فراموش نکنید.

ورزش

ورزش روزانه به بهبود گردش خون در پاها کمک می کند. فعالیت های ایده آل شامل پیاده روی، دوچرخه سواری، دویدن، شنا، کوهنوردی و دیگر ورزش های پا می شوند. تمرینات کم فشار نیز می توانند مفید باشند که از آن جمله می توان به یوگا و وضعیت هایی که در آن پاها درگیر می شوند، اشاره کرد.

استفاده از کفش مناسب

از پوشیدن کفش هایی که موجب ناراحتی پاها می شوند، مانند کفش های پاشنه بلند، پرهیز کنید زیرا می توانند در جریان خون اختلال ایجاد کنند. در عوض، کفش های راحت با پاشنه کوتاه و کفی مناسب را انتخاب کنید.

ترک سیگار

سیگار کشیدن خطر ابتلا به بیماری عروق محیطی را افزایش می دهد. اگر سیگار می کشید آن را هرچه زودتر ترک کنید تا گردش خون شما طی چند هفته بهبود یابد.

مصرف مکمل جینکو

برخی شواهد نشان داده اند که جینکو دارای ارزش دارویی است و به واسطه باز کردن رگ های خونی در بهبود گردش خون نقش دارد. دوز توصیه شده برای عصاره برگ جینکو ۱۲۰ تا ۲۴۰ میلی گرم در روز است.

کاهش مصرف نمک

نمک بیش از حد در رژیم غذایی موجب احتباس آب و تورم پاها می شود. این شرایط می تواند بر سیاهرگ ها فشار وارد کرده و به گردش خون ضعیف منجر شود. کاهش مصرف نمک می تواند از طریق تهیه غذا در خانه، پرهیز از مصرف غذاهای فرآوری شده، فست فودها، و غذاهای کم ارزش صورت بگیرد. هیدارته نگه داشتن بدن به بهبود گردش خون کمک می کند.

حفظ وزن سالم

اگر چاق هستید یا اضافه وزن دارید، کاهش کیلوهای اضافی را از طریق دنبال کردن یک رژیم غذایی سالم و متعادل و افرایشسطح فعالیت جسمانی مد نظر قرار دهید. وزن بدن سالم به بهبود عملکرد و کارایی سیستم گردش خون کمک می کند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر با علائم بیماری عروق محیطی مواجه هستید و آنها با ایجاد تغییرات ساده در سبک زندگی بهبود نیافته اند، برای بررسی بهتر شرایط و دریافت درمان مناسب به پزشک مراجعه کنید. آغاز درمان پیش از مواجهه با عوارضی مانند لخته شدن خون، آمبولی یا وقوع سکته مغزی اهمیت دارد.

 

منبع: بلاغ مازندران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.bloghnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بلاغ مازندران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۸۲۲۷۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جزییاتی از بیماری ترانه علیدوستی و علت آن

در ۲ روز اخیر جامعه هنری و علاقمندان به سینما برایشان این پرسش مطرح شده است که بیماری ترانه علیدوستی چیست و او در چه مرحله‌ای از درمان قرار دارد؟

به گزارش همشهری آنلاین، بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع دارو‌ها به شمار می‌رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری‌های خونی و درگیری اندام‌های مختلف است.

متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می‌دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی دارو‌ها رخ می‌دهد. علائم ممکن است هفته‌ها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع دارو‌های مشکوک و استفاده از دارو‌های تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.

سندرم دِرِس

سندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته می‌شود، یک واکنش شدید به تعدادی از دارو‌های تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی می‌کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.

بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض دارو‌های محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می‌دهد و باعث ایجاد ویژگی‌های مشخص و در عین حال متغیری می‌شود که بر پوست و اندام‌های متعدد تاثیر می‌گذارند.

علل

سندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می‌دهد که شامل فعال شدن سلول‌های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین‌ها است. با استناد به مقاله‌ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، دارو‌های رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:

- دارو‌های ضد تشنج

- دارو‌های ضد ویروس

- آنتی بیوتیک‌ها

- آلوپورینول

- مگزیلتین

- تثبیت کننده‌های خلق و خو و دارو‌های ضد افسردگی

- عوامل بیولوژیک

شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:

- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS

- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی دارو‌ها

فعال شدن مجدد برخی ویروس‌ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV۶)

علائم

برخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می‌تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل‌های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می‌شوند، گرفته شده است.

علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:

- تب

- بثورات پوستی یا جوش

- ائوزینوفیلی

- لنفوسیتوز آتیپیک

- تورم غدد لنفاوی

- التهاب اندام‌های داخلی

تشخیص

سندرم DRESS می‌تواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می‌سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.

به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیار‌های زیر را داشته باشد:

- سابقه بستری شدن در بیمارستان

- راش حاد

- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است

علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:

- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد

- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل

- درگیری حداقل یک اندام داخلی

- ناهنجاری در شمارش سلول‌های خونی

در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه‌ای از معیار‌ها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV۶ هم می‌شود.

درمانتشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.

پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم می‌شود. گزینه‌های مطرح می‌توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام‌های آسیب دیده بستگی دارند.

کورتیکواستروئید‌های سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئید‌های سیستمیک می‌توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.

علاوه بر این در مطالعه‌ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئید‌های خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب می‌شود.

سایر درمان‌های موثر عبارت اند از:

- سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین

- کورتیکواستروئید‌های موضعی برای تسکین بثورات پوستی

- ایمونوگلوبولین داخل وریدی

- پلاسمافرزیس

عوارض

حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.

یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری‌های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماری‌های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع‌ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.

آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه‌ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.

بیماری‌های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.

تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته اند.