دانشجویانی که برای خانه تکانی به منزل مادران و همسران شهدا می‌روند/ روایتی از شهیدی که دانشجویان را واسطه تبریک به همسرش کرد
تاریخ انتشار: ۲۲ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۳۰۹۱۶۹۱
تعدادی از دانشجویان مشهدی در طرحی با عنوان خانه تکانی منزل مادران و همسران شهدا این روزها درحال فعالیت هستند و سعی دارند که با این خدمت دین خود را به مادران و همسران ادا کنند.
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- سروش عربی؛ رسیدگی به خانواده‌های عزیز شهیدان، یعنی توجه و احترام به کسانی که یک ملت، مدیون آن‌ها هستند؛ یعنی کسانی که آب و خاک و جان و مال و ناموس و آرامش مردم، مرهون آن هاست.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تعدادی از دانشجویان مشهدی در طرحی با عنوان خانه تکانی منزل مادران و همسران شهدا این روزها درحال فعالیت هستند و سعی دارند که با این خدمت دین خود را به مادران و همسران ادا کنند؛ به همین منظور و به بهانه کار جهادی دانشجویان مشهدی گفتگویی با فاطمه مددی، یکی از دست اندر کاران این طرح ترتیب داده ایم که به تفصیل در ذیل می‌پردازیم.
دانشجو: ایده شکل گیری چنین طرحی از کجا آغاز شد؟
قبل از شروع سال جدید هرساله دانشجویان دغدغه‌مند در پی برنامه ریزی برای ایام تعطیلات نوروز هستند تا را در اردو‌های جهادی مناطق محروم شرکت کنند؛ دانشجویان دانشگاه‌های غیرانتفاعی مشهد در اسفند ۹۵ به لطف الهی، طرحی متفاوت‌تر نسبت به سال‌های گذشته ارائه داد و بعد از پایان اردوی راهیان نور تصمیم گرفتیم تداوم برنامه‌های سفر را داشته باشیم. پس از تحقیقات و بررسی‌های انجام شده متوجه شدیم که در حاشیه شهر مشهد خانواده‌های شهیدی هستند که در انجام امور منزلشان ناتوان هستند، که حتی نمی‌توانند غبار را از چهره شهیدشان که فقط یک قاب عکس سهم شان شده، پاک کنند.
دانشجو: اسم این پویش نو و طرح جهادی خلاقانه چیست؟
این یک کار متفاوت از جنس جهادی با فرهنگ سازی شهید و شهادت با عنوان راه_ناتمام برای هفته‌های پایان سال است و ما با شناسایی چندی از خانواده‌های شهدا و برنامه ریزی‌های صورت گرفته، تصمیم گرفتیم که با دلتنگی‌های آخر سال مادر و همسران_شهدا (دفاع مقدس و مدافع حرم) همراه شویم.
دانشجو: چندمین سال است که این طرح اجرا می‌شود؟
امسال نیز به لطف خدا برای سومین سال متوالی است که این طرح را ادامه دادیم و طبق روال هرساله، فراخوان عمومی از تمامی زائرین راهیان نور و سایر دانشجویان در فضای مجازی انجام گرفت و با استقبال دانشجویان مواجه شدیم حتی ما شاهد حضور و همکاری دانشجویان دختری از خانواده‌های مرفهی بودیم که حتی در منزل خودشان کاری انجام نمی‌دادند.
دانشجو: این طرح چه تاثیرات و برکاتی بر زندگی شخصی و عمومی دانشجویان داشته است؟
اجرای این طرح برکات فراوانی داشته از جمله؛ آشنا شدن دانشجویان با حاشیه شهر مشهد واهمیت آن و مشاهده کردن مشکلات مربوط به این مناطق، شناخت کامل با سبک زندگی و معیشت خانواده‌های شهید در این مناطق خصوصا خانواده شهیدان مدافع حرم که بعضا شبهات مالی درمورد ان‌ها مطرح می‌شود، ایجاد یک فضای صمیمی در بین گروه، به دلیل بیان خاطرات شهدا از زبان مادر یا همسر شهید و یک روز زندگی در کنارخانواده شهدا و درک بیشتر شرایط و مشکلات آن‌ها، جذب افراد جدید و نیرو‌های کارآمد به تشکل بسیج دانشجویی تمامی افرادی که طی این سه سال در این طرح شرکت کرده اند با اطلاع و اطمینان کامل می گویم که صددرصد جذب بسیج شده اند، خودسازی، از بین رفتن منیت‌ها در قبال انجام کار گروهی و تمرین زندگی تشکیلاتی و شناسایی خانواده‌های شهید نیازمند و یا ناتوان (برخلاف تصور عموم که خانواده شهدا سهمیه‌های متفاوت و رفاه قابل توجه دارند و.) که بعد از پایان طرح، برای دیدار‌های ماهانه برنامه ریزی شد، برای تداوم و دیدار مجدد با این خانواده ها.
دانشجو: استقبال خانواده شهدا و بازخورد آن‌ها از این طرح چگونه بود؟
در انجام طرح خانه تکانی منازل شهدا شاهد دلتنگی‌ها وبی قراری‌های مادران و همسران شهدا بودیم، بعضا همسران و مادران شهدای مدافع حرمی بودند که اولین سالی بود که همسر یا فرزندشان کنارشان نبودند و این حس دلتنگی و جای خالی را همه دانشجویان شرکت کننده در طرح کاملا حس می‌کردند و این به درک بیشتر بچه‌ها کمک می‌کرد.
دانشجو: برنامه‌های خاص دیگری هم برای خانواده این شهدا هم داشته اید؟
در سال‌های ۹۵ و۹۶ به مناسبت فرا رسیدن ولادت حضرت زهرا (س) و روز مادر و سال نو تصمیم گرفتیم به پاس قدر دانی از این بزرگواران که در این روزها چشم انتظار وبی قرار‌تر هستند سرزده دیداری داشته باشیم؛ با توجه به زمان و بضاعت هر سال میانگین با پنجاه مادر و همسر شهید دیدار داشته ایم و روز مادر و روز زن یا سال نو را به نیابت از شهیدشان تبریک گفتیم و به رسم ادب گلی هدیه دادیم وبسته مواد غذایی با این منطق که اگر شهید امروز حضور داشتند با دست پر منزل می‌آمدند.
دانشجو: حس و حال مادران و همسران شهدا در این طرح چگونه بود؟
حال و هوای عجیبی در دل مادران و همسران چشم انتظار با این دیدار سرزده و اهدای هدیه به نیابت از شهیدشان ایجاد می‌شد و همین حال به دانشجو‌های داوطلب منتقل می‌شد؛ بی شک که مدیون همین مادران و همسران شهدا هستیم. اشک ذوق و دعای این بزرگواران بدرقه سال جدید شد و چه برکتی از این بالاتر...
دانشجو: آیا خاطره جالبی هم به یاد دارید؟
خاطرات جالب و گاه تاسف انگیز هم اتفاق می‌افتد مثلا در سال ۹۵ بود که یکی از شهیدان مدافع حرم اولین سال نویی بود که پیش همسرش نبود و چون در آن سال‌ها روز زن بعد از خانه تکانی‌ها بود، ما حین خانه تکانی‌ها همسران و مادرانی که تنهاتر بودند را شناسایی می‌کردیم و روز مادر برایشان هدیه می‌بردیم.
یادم هست همسر یکی از شهدا که اهل شهرستان و در مشهد با دو فرزندش تنها بود از قضا هر دو پسرهایش اسفند ماهی بودند، خب طبیعتا اولین سالی بود که شاید در نبود پدر مراسم تولد نداشتند یا حداقل هدیه‌ای نگرفته بودند و دریافتی هم طبق معمول که برای شهدای مدافع حرم پیش می‌آمد طی مراحل اداری تا بازگشت یا پیدا شدن شهید از بنیاد شهید هم نداشتند قطعا شرایط آن‌ها سخت‌تر بود. بعد از خانه تکانی‌ها یک روز با بچه‌ها شمع و کیک با دوتا کادو پسرانه و یک شاخه گل به مناسبت روز زن و یک روسری به عنوان کادو از طرف شهید گرفتیم و رفتیم منزل شهید؛ همسر شهید اولش کمی تعجب کرد، اما فرزندان شهید ذوق زده شدند رفتیم داخل و جشن تولد مختصری گرفتیم بعد از آن همسر شهید گفتند: دیشب با همسرم درد ودل کرده بودم و به او گفتم روزم مبارک، نیستی که به من تبریک بگویی، شهید شب به خوابم آمد و گفت: ان شاالله فردا می‌آیم و برایت هدیه فرستاده ام.
وقتی همسر شهید این ماجرا را تعریف کرد جدای حال خودش که دگرگون بود حال بچه‌های ما هم به طور کل عوض شد؛ این خاطره‌ای از دعوت شهید بود.
صبح در منزل بودیم که مادر شهید در را روی ما باز و ما رو دعوت کردند داخل منزلشان، وقتی وارد شدیم منزل تنها دوتا اتاق کوچک تو در تو بود و یک آشپزخونه کوچک و وسایل مختصر (متراژ تقریبا ۵۰ متر) اما باصفا و کاملا مرتب؛ بعد از نشستن و چای خوردن من گفتم: حاج خانوم ما اومدیم خونه تان را آماده عید کنیم، اما اینجا ماشاالله از خود ماهم بیشتر آماده عید هست. حاج خانوم خندیدند و گفتند: من خواستم بیاین که اولا یه چند لحظه‌ای از تنهایی در بیایم، چون من برای حضرت زهرا(س) روضه گرفته ام (اینجاشو با بغض گفتن)، اما هیچکس خونه ما نمیاد روضه، همسایه‌ها میگن شما پسراتو فرستادی سوریه که پول خون شون رو بگیری؛ هیچکی پاشو خونه ما نمیذاره، خواستم بیاین امروز روضه مارو شرکت کنین آبرویمان پیش مداحمون نره؛ مادر بغضش ترکید و گفت: شما اینجا رو ببینید کل این خونه چقدر وسایل و هزینه داره که بخوام جگرگوشه هامو واسه پول بفرستم کلی گریه کرد و گفت: ما خونه تکونی نمیخوایم فقط بمونید و در روضه باشید.
دانشجو: به عنوان کسی که وضعیت این خانواده‌ها را از نزدیک دیده اید، انتظار شما از مسئولین و مردم در قبال خانواده شهدا چیست؟!
اکثر خانواده شهدایی که ما فرصت این را داشتیم که در خدمتشان باشیم از مناطق گلشهر، پنجتن، طبرسی، بلوار بهمن، طبرسی، میثم و ... که مناطق حاشیه شهر مشهد محسوب می‌شوند؛ درخواست ما توجه و حمایت بنیاد شهید از خانواده این شهدا به خصوص شهدای مدافع حرم که ما خود شاهد بودیم که خانواده‌ها دل خوشی از بنیاد شهید نداشتند انگار که اصلا آن‌ها را تامین نمی‌شوند و این مایه تاسف است؛ از مردم هم بیشتر انتظار داریم تا درک کنند این خانواده‌ها رو علی الخصوص در حاشیه شهر همراهی، همدلی اگر نتوانستند حداقل همزبانی...نه بعضا زخم زبان زدن و یا اینکه فکر این که تمام خانواده‌های شهید انواع سهمیه و امکانات مالی و.. رو دراختیار دارند و اگر در نزدیکانشان چنین افرادی رو می‌شناسند در حد توان حمایت یا در معرفی شون به سازمان‌های مربوطه یاری نمایند.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: مادران و همسران شهدا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۰۹۱۶۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سریال مشاور و روایتی از باز کردن کلاف‌های پیچیده زندگی
سریال ۳۰ قسمتی «مشاور» که کمتر از ۱۰ روز از پخش آن گذشته و ۲۰ روزی تا پایان آن باقی مانده است، بر مدار سیاست شبکه ۲ بر مبنای ترویج سبک زندگی ایرانی اسلامی تولید شده و در تلاش برای حل و فصل چالش‌های خانوارهای ایرانی است.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، این شب‌ها سریالی به نام «مشاور» روی آنتن شبکه دو است که به دور از هیاهو و شلوغی زندگی سریع و ماشینی امروز، دل به دریای مشکلات مختلف جامعه امروز، به‌ویژه مسائل مربوط به ازدواج و طلاق و اختلافات خانوادگی زده است.
مشاور این سریال «فرهاد قائمی» است که در لباس یک روحانی در اتاقی در یک مسجد نشسته و پذیرای افراد و زوج‌هایی است که هر کدام مشکل خاص خودشان را دارند و برای حل و فصلشان به مشاور مراجعه می‌کنند و بر همین اساس انتخاب شخص سید روحانی به عنوان نقش اول مشاور، آن هم در حجره‌ای در فضای معنوی یک مسجد دلگشا و دلنشین، به نظر حکایت از انتخاب درست کارگردان دارد.
انتخابی که هر بار خانواده‌ای را به بهانه یک مشاوره گرفتن هم که شده، راهی مسجد و برخورد با مشاور روحانی می‌کند تا علاوه بر توصیه و نسخه گرفتن، نمازی هم به جماعت بخواند و از این فضای دلنشین بهره ببرد.
سریال در عین سادگی و دور از هیاهو، مملو از نمایش مشکلات و معضلات ریز و درشتی است که در هر قسمت مطرح شده و هر کدام نسخه مختص به خود را برای گره گشایی دریافت می‌کنند.
یکی برگه دروغین آزمایشگاه برای نشان دادن اینکه سرطان دارد درست کرده و دیگری پدری است که فرزندش را به حال خود رها کرده و برای تربیت و آرامش او اقدامی نکرده و مادر هم به مانند همان پدر، بی تفاوتی را پیشه کرده.
دختر دبیرستانی که پدرش به دلایل مالی در زندان است و برای پول درآوردن به تبلیغات با پوشش زننده اینستاگرامی روی آورده و دبیر فیزیک او با رفتن نزد مشاور این چالش را حل می‌کند، خانواده‌ای دیگر زنی را نشان می‌دهد که همه چیز برایش فراهم است اما همسری دارد که با او حرف نمی‌زند و همین سکوت باعث اشکالات و اختلافاتی شده که تا مرحله جدایی و متارکه هم رسیده است و دیگری که به خاطر قیاس‌های غلط خانواده همسر، دلش شکسته و درخواست طلاق داده است.
شکست آدم‌ها را بزرگ می‌کند، شریک زندگی به غیرت نیاز دارد، همدلی اصل اول زندگی مشترک است، فراموشی گذشته بزرگترین عامل سقوط انسان‌ها، ابراز علاقه به کلام تنها نیست و آدابی دارد و حرف‌هایی شنیدم که دلم شکست؛ تک دیالوگ‌های خوب این سریال ۳۰ قسمتی هستند که به نوعی آموزش و مشاوره دادن را به مخاطب را هدف گرفته‌اند.
این مجموعه از داستان‌های خانوادگی با رویکرد ارائه راه حل برای زندگی بهتر و در پی گره گشایی از اختلافات است که در شبکه دو شبکه زندگی، می‌کوشد با به تصویر کشیدن ریزترین و جزئی‌ترین اتفاقات و رخدادهای خانواده‌ها به مخاطب امروز نزدیک و نزدیک‌تر شود برای ساعتی هم که شده فکر و ذهنش را از روزمرگی‌های پرپیچ و خم روزگار دور کند.
این سریال به نوعی نقش دین در زندگی را پررنگ‌تر نشان می‌دهد تا ثابت کند گرایش به سبک زندگی دینی و معنوی، حلال بسیاری از مسائل روزمره است و از قضا همین سبک زندگی است که در جامعه امروز کمرنگ شده و به سمت تجمل گرایی و دور شدن از آداب و سوم ایرانی و اسلامی رفته است.
مشاور شبکه دو در یک کلام، به دنبال باز کردن کلاف در هم پیچیده زندگی‌های امروزی است؛ کلافی که گاهی حتی ارزش کلافه شدن هم نداشته و به قدری به سادگی باز می‌شود که خود مشاور هم انگشت بر دهان می‌ماند.
یادداشت از: محمود افشاری خبرنگار ایمنا
کد خبر 746599
تصادف مرگبار در محور دره شهر-بدره ۴ کشته برجای گذاشت