اختلافاتی که انسجام دولت وحدت ملی لبنان را تهدید می‌کنند
تاریخ انتشار: ۲۵ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۳۱۳۱۳۹۲
یک رسانه عرب زبان از وجود اختلافاتی در زمینه‌های مختلف ازجمله برق و آوارگان سوری در داخل کابینه لبنان خبر داد که این اختلافات می‌تواند به متلاشی شدن دولت این کشور از داخل بینجامد.
به گزارش ایسنا، روزنامه فرامنطقه‌ای الحیاة در گزارشی نوشت: اختلافات داخلی در دولت لبنان بار دیگر روز گذشته علنی شد و اکنون سوال‌هایی درباره میزان توان اعضا و احزاب آن برای حفظ حداقل خویشتن‌داری خود در برخورد با پرونده‌های بغرنج مطرح می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
علنی شدن این اختلافات سوالاتی را درباره آستانه تحمل جهت حل و فصل محوری اختلافات میان میشل عون، رئیس‌جمهوری لبنان و "جریان آزاد ملی" و هم‌پیمانان آن و به ویژه میان سعد حریری، نخست‌وزیر و رهبر جریان "المستقبل" و جبران باسیل، وزیر خارجه و رهبر جریان آزاد ملی لبنان مطرح می‌کند. طوری که دو طرف به شکل مستقیم و غیرمستقیم هجمه‌های شدیدی را نسبت به یکدیگر مطرح کرده و این اتفاق بار دیگر روز گذشته توسط شبکه المستقبل وابسته به جریان سعد حریری به شکل غیرمستقیم رخ داد.
باسیل پیشتر کنفرانس بروکسل درباره آوارگان سوری را که سعد حریری در رأس هیئت لبنان در آن حضور داشت به حمایت مالی از آوارگان برای ماندن در کشور میزبان و نرفتن به کشورشان متهم و عدم حضور خود در این کنفرانس را این گونه توجیه کرد. شامگاه پنجشنبه نیز او در مراسم سالگرد تشکیل ۱۴ مارس با پرداختن به پرونده‌های اختلافی به براندازی دولت لبنان اشاره کرده بود.
جبران باسیل در مراسم سالگرد تاسیس ۱۴ مارس گفت: «یا بازگشت آوارگان یا دولت، یا فساد را از میز کابینه حذف می‌کنیم یا حکومتی وجود نخواهد داشت، یا کمبود برق صفر می‌شود یا دولت».
اختلافات بر سر پرونده‌های مختلف
به موازات اینکه منابع و ناظران پارلمانی این اظهارات باسیل را به عنوان یک تهدید پنهان مبنی بر خروج جریان آزاد از دولت به منظور براندازی آن قلمداد می‌کنند به این اعتبار که این جریان با داشتن ۱۱ وزیر از مجموع ۳۰ وزیر بیش از یک سوم کابینه را تشکیل می‌دهد، منابع سیاسی مطلع نیز به الحیاة گفته‌اند که اظهارات جبران باسیل ریشه در اختلافاتی دارد که در جریان دیدار اخیر دو طرف ایجاد شده است.
طبق گفته منابع مذکور، دو طرف چهارشنبه گذشته در منزل سعد حریری دیدار کردند و این دیدار حدود چهار ساعت به طول انجامید. حریری و باسیل در این دیدار درباره پرونده‌های مختلف مطرح شده برای کابینه در مرحله آینده ازجمله تسریع در روند برطرف کردن کمبود برق بحث و گفت‌وگو کردند و باسیل پیشنهاداتی را در این باره مطرح کرد که با مخالفت حریری مواجه شد.
این منابع گفتند که باسیل در دیدار با حریری از وی درخواست کرده است که جریان آزاد ملی و میشل عون از حق معرفی و تعیین کاندیداهای مسیحی برای اداره‌های وابسته به دولت برخوردار باشند که دولت لبنان طی چند هفته آتی درباره آن تصمیم می‌گیرد. باسیل سعی کرد تا موافقت حریری با معرفی تمامی افراد مذکور برای وظایف دولتی توسط جریان آزاد ملی را جلب کند؛ موضوعی که به معنای قرار دادن یک مانع در مقابل نقش فعال دیگر احزاب سیاسی مسیحی یعنی؛ حزب "القوات اللبنانیه" و جریان "المرده" به ریاست سلیمان فرنجیه و همچنین حزب "الکتائب" است.
اطلاعات حاکی از آن است که نخست‌وزیر لبنان با این درخواست باسیل مخالفت کرده است، چراکه وی نمی‌تواند روابط خود با احزاب مذکور را نادیده بگیرد.
اظهارات جبران باسیل درباره کنفرانس بروکسل و پرونده فساد باعث خشم جریان المستقبل شده است و واکنش تند این جریان را نسبت به اظهارات وی درباره فساد به همراه داشت.
در بیانیه جریان المستقبل که توسط شبکه المستقبل منتشر شد، آمده است، اظهارات باسیل در جهت زیر پا گذاشتن بیانیه وزارتی است که دولت بر اساس آن از پارلمان رأی اعتماد گرفت و مانعی در همبستگی وزرا ایجاد می‌کند.
در بخش دیگری از این بیانیه آمده است، باسیل در سخنرانی خود اظهار کرده است که هدف از کنفرانس آوارگان سوری در بروکسل حمایت مالی برای ماندن آوارگان در مکان کنونی خود است وی در این اظهارات نسبت به این مسأله بی‌توجه بوده است که پرونده آوارگان با تفاهم با جامعه بین‌الملل و از طریق بازگشت امن آنها طبق تصمیم نشست بیروت و بیانیه وزارتی دولت و همچنین به واسطه کمک‌ها به لبنان برای مواجهه با مشکلات اقتصادی و اجتماعی این پناهندگی به جریان درخواهد آمد.
شبکه المستقبل ادامه داد: پیشنهاد دهندگان ممانعت از بازگشت آوارگان بفرمایند، کسی مانع از آنها نمی‌شود درحالی که آنها فراتر از اختیارات داده شده به سرلشکر عباس ابراهیم، (رئیس دستگاه امنیتی لبنان) عمل کرده و با هماهنگی با طرف سوری و اقدام روسیه که دولت با آن همکاری می‌کند، وزرا را به همراه هیئتی به دمشق می‌فرستند. آیا آنها ادعا نمی‌کنند که روابط با سوریه عادی و طبیعی است و موضع اتحادیه عرب و اینکه لبنان نیز جزئی از این اتحادیه بوده و به منشور آن پایبند است را نادیده گرفته‌اند؟ آنها خواستار عادی سازی روابط با نظام بشار اسد هستند که نخست‌وزیرشان (سعد حریری) را تروریسم می‌خواند.
المستقبل تاکید کرد: آنها می‌دانند که این پرونده غیر قابل سازش است و فساد از همین‌جا شروع می‌شود و هیچ‌گونه چشم‌پوشی نسبت به اصول وجود نخواهد داشت و این مسأله را سعد حریری نیز پیشتر اعلام کرده بود. اما صحبت‌ها درباره مقابله با فساد و ادعای قهرمانی در توقف معاملات و مناقصه‌ها در داخل کابینه یک شوخی است و بهتر است که در عمل پایبند به قوانین بود تا در شعارهای توخالی. پرونده فساد پرونده‌ای است که به جریان افتاده است و ما هر اندازه که تحت فشار قرار بگیریم، آن را نمی‌بندیم. واضح است که اینگونه حساسیت‌ها آغاز به کار واقعی دولت لبنان را به تعویق می‌اندازد. تمامی احزاب سیاسی این کشور درباره ضرورت تلاش برای مقابله با چالش‌ها صحبت می‌کنند اما در واقع اختلافات بر آنها سیطره دارد. پرونده‌های اختلافی در لبنان زیاد است اما مهمترین آنها سه پرونده آوارگان، مقابله با فساد و طرح اقتصادی است و هر یک از این پرونده‌ها قادر به متلاشی کردن دولت لبنان از داخل است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: اختلافات داخلی لبنان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۱۳۱۳۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
قدم تازه خالص‌سازها؛ قالیباف و صندلی‌اش هدف فعلی است | پشت چه کسی را گرفته‌اند؟
جریان خالص‌سازی توسط دولت و حامیانش در طول چند سال گذشته، دامن محمدباقر قالیباف را بیشتر از هر فرد دیگری گرفته و رئیس مجلس یازدهم از این موضوع خشمگین است. برنامه یکدست کردن به اختلاف سیاسی میان نیروهای جریان اصولگرا برای خالص‌سازی بیشتر منجر شد.
روزنامه سازندگی در گزارشی نوشت:
قالیباف پس از چهار سال، سکوت همیشگی‌اش بر تمام کاستی‌های دولت سیزدهم را شکسته و هم خودش به دولت انتقاد می‌کند و هم دست مجلسی‌ها را باز گذاشته است. آن هم قالیبافی که با پایداری‌ها و طرفداران دولت که برای ریاست‌جمهوری سیدابراهیم رئیسی تلاش بسیار کردند برای پیروز شدن در انتخابات مجلس دوازدهم ائتلاف کرد. اما حتی در آخرین نشستی که هفته گذشته با اقتصاددان‌های دولتی داشت، آخرین اولتیماتوم‌ها را به دولت سیدابراهیم رئیسی و کابینه‌اش داد تا هرچه سریع‌تر برای مشکلات ارزی و اقتصادی چاره‌ای بیندیشند.
در عین حال نمی‌شود به این موضوع تنها اکتفا کرد زیرا قالیباف کسی نیست که برای دولت رئیسی و طرفدارانش خط‌ونشان بکشد چون بارها ثابت کرده که خیلی راحت می‌تواند چشم بر ضعف‌ها و حتی فسادهای موجود در قوه مجریه سیزدهم ببندد بنابراین، این سوال پیش می‌آید که چرا قالیباف به ناگه به دولت انتقاد می‌کند؟ و چرا دولت رئیسی برای رئیس کنونی پارلمان دیگر آن دولت قبل نیست؟ شاید آن‌طور به نظر برسد که سیدابراهیم رئیسی هم دیگر برای قالیباف هم‌پیمان قدیمی نیست و دور از ذهن نیست که او حتی برای اینکه مجدداً صاحب ریاست شد به عنوان یکی از منتقدان شرایط موجود، انتقاداتش را از دولت افزایش دهد. فردی که اگر دوباره کرسی قدرت را به دست بگیرد احتمالاً رقیب جدی‌تری برای سیدابراهیم رئیسی در ریاست‌جمهوری ۱۴۰۴ خواهد شد.
موضوعی که عباس سلیمی‌نمین که نزدیکی سیاسی نیز با رئیس مجلس دار، سال گذشته آن را رد کرد. او در گفت‌وگو با سایت قرن نو گفته بود که رئیسی برای بار دوم کاندیدا خواهد شد و قالیباف خود را وارد رقابت با او نخواهد کرد. سلیمی‌نمین تاکید کرده بود: «قرابت فکری بین جبهه پایداری و رئیسی وجود ندارد» موضوعی که البته مسکوت ماند و در شرایط کنونی طور دیگری به نظر می‌رسد.
درست است که محمدباقر قالیباف با ائتلاف پایداری‌ها به مجلس راه یافت اما گویا در جنگ قدرتی که میان اصولگرایان اکنون باقی است، قالیباف ترجیح می‌دهد، طرف جریان وابسته به دولت سیزدهم قرار نگیرد. گویا بده‌بستان‌های سیاسی چهار سال اخیر به مذاق رئیس مجلس خوش نیامده است. او چشم‌هایش را روی ضعف‌های دولت بست اما از آن طرف آنها تمام تلاش‌شان برای وارد کردن بیشترین هجمه‌ها به قالیباف انجام دادند. به طوری که همچنان نیز بر سر ریاست مجلس افرادی مانند مجتبی ذوالنوری و نبویان و حتی حمید رسایی که با جریان شریان شناخته می‌شود به عملکرد قالیباف نقد می‌کنند.
در نظرسنجی‌ای که عصر ایران منتشر کرده و کمتر از ۲۴ ساعت روی سایت فعال بود ۸۳۵۵ نفر در آن شرکت کردند. نتیجه بسیار جالب توجه و تامل‌برانگیز بود؛ حدود ۸۲ درصد شرکت‌کنندگان اعلام کردند که اگر نماینده بودند به منوچهر متکی رای می‌دادند و تنها ۱۸ درصد قالیباف را ترجیح دادند. این نشان می‌دهد که دست‌کم بخشی مهمی از افکار عمومی دیگر تمایلی به ریاست قالیباف بر قوه مقننه ندارند و ترجیح می‌دهند یک چهره معقول‌تر در مجلس آینده که احتمالاً بسیار هم پرتلاطم خواهد بود، مدیریت پارلمان را بر عهده بگیرد.
بر همین اساس و با توجه به کارنامه‌ای که دوستان دولت در این سال‌ها انجام دادند، جریان قالیباف هم اگر در نهایت نتواند نظر اکثریت را معطوف او کند، فردی مثل متکی را بر پایداری‌چی‌ها ترجیح می‌دهد. قالیباف راه سختی را برای ریاست دوباره پارلمان در پیش دارد. حال که پایداری‌ها توانستند، نماینده بیشتری به مجلس بفرستند و در شرایطی که رقیبان اصلی او ممکن است نبویان و ذوالنوری از چهره‌های شناخته شده پایداری باشند، قالیباف باید تلاش بیشتری کند. طرفداران رئیسی همواره سعی دارند تا تنها جریان رقیب‌شان را از زمین بیرون کنند. از بی‌محلی به همایش انتخاباتی قالیباف در آبان امسال تا به حاشیه راندن مجلس توسط افرادی همچون الیاس نادران که از شناخته‌شده‌ترین افراد اصولگرایی و نزدیک به طیف رئیسی است.
فراموش نکنیم که حتی در آستانه دومین اجلاسیه مجلس و انتخابات هیات‌رئیسه در بهار ۱۴۰۰ و مهم‌تر از آن انتخابات ریاست‌جمهوری، یکی از اعضای جبهه پایداری در مجلس مدعی دستکاری بودجه پس از تصویب از سوی قالیباف و نزدیکانش شد. یکی دیگر از مواردی که سروصدای زیادی کرد ماجرای سفر خانواده قالیباف به ترکیه برای خرید سیسمونی نوه در راهشان بود. چندی بعد از این ماجرا مهدی طائب، رئیس قرارگاه عمار و از چهره‌های اصولگرایان در یک فایل صوتی که از او درز پیدا کرد، مدعی شد که در پس افشای سفر خانواده قالیباف به استانبول، برادر داماد سیدابراهیم رئیسی قرار داشته است. درست است که موضوع سیسمونی نوه رئیس مجلس الان دیگر صدر اخبار نیست اما از آنجایی که جبهه پایداری و رئیس قوه مجریه چندان علاقه‌ای به دخالت‌های او ندارند بنابراین می‌توان حدس زد که محمدباقر قالیباف تنها مرد بازمانده از طیف خودش است و شانس باخت بالایی دارد.
به هر حال گویا جریان خالص‌سازی توسط دولت و حامیانش در طول چند سال گذشته، دامن محمدباقر قالیباف را بیشتر از هر فرد دیگری گرفته و رئیس مجلس یازدهم از این موضوع خشمگین است. برنامه یکدست کردن به اختلاف سیاسی میان نیروهای جریان اصولگرا برای خالص‌سازی بیشتر منجر شد. ضمن آنکه از زمان قرار گرفتن ابراهیم رئیسی در جایگاه ریاست‌جمهوری، قالیباف بارها هدف هجمه حامیان او قرار گرفته است.
در این میان مطرح شدن نام منوچهر متکی، وزیر امور خارجه دولت احمدی‌نژاد که به چهره معتدل‌تری نسبت به باقی نفرات شناخته می‌شود به مذاق قالیباف خوش‌تر است زیرا امکان رایزنی موفق برای حضور گزینه‌های جریان حامی قالیباف در هیات‌رئیسه را افزایش دهد. البته آنچه نباید از نظر دور داشت، تنش میان دولت و مجلس درخصوص سیاست‌های اقتصادی است که دیگر دو طرف از آشکار شدن آن ابایی ندارند. زیرا از سویی به نظر می‌رسد که حامیان رئیسی به این باور رسیده‌اند که حضور مجدد قالیباف بر ریاست مجلس فرصتی مناسب برای او خواهد بود تا خود را برای رقابت مستقیم یا نیابتی با رئیسی در انتخابات ریاست‌جمهوری پیش‌رو مهیا کند.
منوچهر متکی در افکار عمومی جزو اصولگرایان معتدل شناخته می‌شود و شاید سابقه دیپلماتیک وی در شرایط بین‌المللی کنونی کشور در تقویت تمایل به او موثر بوده باشد. او قبلاً سفیر ایران در ژاپن و ترکیه سپس وزیر خارجه کشورمان بود که به دنبال مخالفت با سیاست‌های نسنجیده محمود احمدی‌نژاد در عرصه روابط خارجی و درحالی که در ماموریت دیپلماتیک سنگال به سر می‌برد، برکنار شد. با این حال وارد فاز تقابل و هیاهو نشد و همین خویشتن‌داری او تحسین اصولگرایان را بیش‌ازپیش برانگیخت و از همین‌روست که در محافل سیاسی اصولگرایان از وی به عنوان گزینه جدی و مورد وفاق برای ریاست مجلس یاد می‌شود. به گزارش عصر ایران، خبرها حاکی از این است قالیباف که بسیاری از یارانش در انتخابات اخیر از راهیابی به مجلس باز ماندند و موقعیت خود برای ریاست مجلس را در خطر می‌بیند، رایزنی‌هایش را آغاز کرده است تا بلکه بتواند با جلب نظر نمایندگان جدید، همراهی آنها را برای ریاست مجدد خود کسب کند.
البته این بدان معنا نیست که رقابت نهایی الزاماً بین قالیباف و متکی خواهد بود. جبهه پایداری ترجیح می‌دهد که یکی از اعضای خود مانند سیدمحمود نبویان را به ریاست مجلس برساند. با این حال اگر پایداری‌چی‌ها نتوانند یکی از خودشان را به کرسی ریاست بنشانند، ترجیح می‌دهند برای جلوگیری از پیروزی قالیباف به متکی رای بدهند. معدود میانه‌روهای مجلس نیز فارغ از توافق‌های پشت پرده- که دور از ذهن نیست- اصولگرای معتدلی چون متکی را بر تندروهای پایداری و فرد پرحاشیه‌ای مانند قالیباف ترجیح می‌دهند.
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور