به نقل از «بلاغ مازندران»

علائم اولیه زوال عقل چه چیزهایی هستند؟

تاریخ انتشار: ۲۹ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۳۱۷۸۰۵۵

زوال عقل اصطلاحی است که برای تعریف گروهی از بیماری ها استفاده می شود که بر تفکر، حافظه، و رفتار اثرگذار هستند، به گونه ای که زندگی روزمره فرد را مختل می کنند.به گزارش بلاغ،تردیدی وجود ندارد که زوال عقل بیماری وحشتناکی محسوب می شود، اما گزارشی جدید در آمریکا نشان داده است که آمار مربوط به مرگ و میر ناشی از این شرایط نیز به طور روزافزون در حال افزایش است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 گزارشی که توسط مرکز ملی آمار سلامت آمریکا منتشر شده است، نشان می دهد که آمار مرگ شهروندان این کشور به واسطه زوال عقل طی کمتر از دو دهه گذشته دو برابر افزایش داشته است. زوال عقل دلیل ۳۰.۵ مرگ در هر ۱۰۰ هزار نفر طی سال ۲۰۰۰ بوده و این آمار در سال ۲۰۱۷ برابر با ۶۶.۷ مرگ در هر ۱۰۰ هزار نفر بوده است. بیماری آلزایمر، شایع‌ترین شکل زوال عقل، سهمی ۴۶ درصدی از مرگ های ناشی از زوال عقل در سال ۲۰۱۷ را به خود اختصاص داده است.

زوال عقل اصطلاحی است که برای تعریف گروهی از بیماری ها استفاده می شود که بر تفکر، حافظه، و رفتار اثرگذار هستند، به گونه ای که زندگی روزمره فرد را مختل می کنند. به گفته موسسه ملی کهنسالی آمریکا، این شرایط شامل بیماری آلزایمر، زوال عقل لوی بادی، اختلالات پیشانی‌گیجگاهی، و زوال عقل عروقی می شوند.

چرا افراد بیشتری به واسطه زوال عقل جان خود را از دست می دهند؟

به گفته کارشناسان، احتمالا ترکیبی از عوامل موجب افزایش آمار مرگ و میر ناشی از زوال عقل شده است. امروزه، مردم بیشتر عمر کرده و وارد دوران پیری می شوند و می دانیم که افزایش سن بزرگترین عامل خطرآفرین غیر قابل تغییر برای زوال عقل محسوب می شود.

افزون بر این، آگاهی بیشتری از بیماری زوال عقل بین جامعه پزشکی و به طور کلی مردم وجود دارد، اگرچه روشی که زوال عقل تشخیص داده می شود، تغییر نکرده است. امروزه، بیشتر از گذشته در پی موارد زوال عقل هستیم که می تواند دلیل دیگری برای رشد آمار در این زمینه باشد.

زوال عقل چگونه موجب مرگ شما می شود؟

زمانی که زوال عقل پیشرفت می کند، بافت مغز انسان کوچک شده و افراد مبتلا به این بیماری نمی توانند از خود مراقبت کرده یا حتی با دیگران ارتباط برقرار کنند. با گذشت زمان، این شرایط می تواند به مرگ ناشی از عوارض کشنده بیماری منجر شود.

عفونت ها

بسیاری از افراد مبتلا به زوال عقل با مشکلات غذا خوردن، مانند دشواری در بلع، مواجه هستند. زمانی که فرد نمی تواند غذا را به درستی قورت دهد، غذا یا نوشیدنی می تواند به جای مری وارد نای شده و در نهایت به ریه ها راه یابد که این شرایط می تواند ابتلا به سینه پهلو را در پی داشته باشد. زمانی که سینه پهلوی باکتریایی درمان نشود، می تواند به دیگر قسمت های بدن سرایت کرده و به طور بالقوه به سپسیس یا گندخونی منجر شود که یک واکنش شدید سیستم ایمنی بوده و می تواند مرگبار باشد. مهم‌تر این که بیمار ممکن است به واسطه ناتوانی در بلع با کم آبی بدن یا سوء تغذیه مواجه شود.

بیماری هایی که به درستی تشخیص داده نمی شوند

بیماری های جدی دیگر مانند آنفلوآنزا اگر از شدت کافی برخوردار باشند می توانند موجب مرگ بیماران مبتلا به زوال عقل شوند. افراد مبتلا به زوال عقل پیشرفته قادر به تکلم درست نیستند و ممکن است قادر به بیان شرایط بد خود نباشند که می تواند موجب تاخیر در تشخیص یک بیماری در زمان مناسب شود. زمانی که بیماری سرانجام تشخیص داده می شود، ممکن است پیشرفت چشمگیری داشته و بخش های دیگر بدن را نیز تحت تاثیر قرار داشته باشد در حالی که اگر فرد به زوال عقل مبتلا نبود، این شرایط رخ نمی داد.

زمین خوردن های مرگبار

زمین خوردن می تواند دلیل مرگ مرتبط با زوال عقل باشد. افراد مبتلا به زوال عقل درک درستی درباره محدودیت های خود ندارند و ممکن است کارهای مخاطره آمیزی، مانند راه رفتن بدون استفاده از ابزار کمکی را انجام دهند که صورت برخورداری از سلامت کامل این کار را نمی کردند. زمین خوردن با خطر آسیب دیدگی جدی و مرگ همراه است. در حقیقت، زمین خوردن از دلایل اصلی مرگ ناشی از آسیب های ناخواسته در افراد ۶۵ ساله یا پیرتر محسوب می شود.

علائم اولیه زوال عقل چه چیزهایی هستند؟

این که گاهی اوقات در زندگی خود با فراموشی مواجه شوید، مساله ای طبیعی است، به ویژه اگر سن شما افزایش یافته است. با پیر شدن مغز، این اندام کوچک‌تر و کندتر می شود. بیشتر افراد با افزایش سن تغییر در شرایط حافظه خود را تجربه می کنند. از مشکلات عادی حافظه می توان به فراموشی نام آشنایان، و یا این که برای چه در یخچال را باز کرده یا وارد اتاقی شده اید، اشاره کرد.

اما زمانی که مشکلات حافظه موجب اختلال در فعالیت های روزانه شده و با تکرر بیشتر رخ می دهند، این می تواند نشانه اولیه زوال عقل باشد. این به معنای آن است که فرد در مسائلی مانند فعالیت های کاری، سرگرمی، فعالیت های اجتماعی، روابط خانوادگی و پرداخت قبوض با مشکل مواجه می شود.

اگر یکی از اعضای خانواده شما موارد زیر را انجام می دهد، بهترین گزینه مراجعه به پزشک برای بررسی دقیق شرایط است:

بیان مکرر پرسشی یکسان

فراموش کردن واژه/عبارت یا موضوع هنگام صحبت کردن

استفاده از واژه نادرست در مکالمات، مانند صندلی به جای مبل

طولانی‌تر شدن زمان انجام فعالیت های روزانه، مانند پرداخت قبوض یا مدیریت نامه ها

قرار دادن اشیا در مکانی اشتباه در خانه به صورت مکرر

گم شدن هنگام پیاده‌روی یا رانندگی در مناطق نسبتا آشنا

تغییرات ناگهانی یا غیر قابل توضیح در خلق و خو، شخصیت یا رفتار بدون دلیلی مشخص

آیا می توان از زوال عقل پیشگیری کرد؟

موارد ناشناخته بسیاری همچنان درباره زوال عقل و دلایل آن وجود دارند، اما به طور کلی می توان خطر ابتلا به این بیماری را با ورزش منظم، حضور منظم در فعالیت های اجتماعی، دنبال کردن یک رژیم غذایی سالم که بر مصرف میوه ها، سبزی های برگدار سبز، غلات کامل و پروتئین های مفید مانند ماهی استوار است، تحریک مکرر مغز با انجام فعالیت هایی مانند حل جدول، خواب منظم و کافی و مدیریت استرس کاهش داد.

منبع: بلاغ مازندران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.bloghnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بلاغ مازندران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۱۷۸۰۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سندرم درس (DRESS) چیست؟ / چرا ایجاد می شود، چگونه درمان می شود و عوارض ماندگار آن چیست؟

عصر ایران- بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع داروها به شمار می رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری های خونی و درگیری اندام های مختلف است.

متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی داروها رخ می دهد. علائم ممکن است هفته‌ ها پس از شروع داروی مشکل‌ زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع داروهای مشکوک و استفاده از داروهای تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.

سندرم درس

سندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته می شود، یک واکنش شدید به تعدادی از داروهای تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع 4 طبقه بندی می کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام ها را تحت تاثیر قرار می دهد و میزان مرگ و میر آن تا 10٪ گزارش شده است.

بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از 1 در هر 1000 تا 1 در هر 10000 نفر پس از قرار گرفتن در معرض داروهای محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف 2 تا 6 هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می دهد و باعث ایجاد ویژگی های مشخص و در عین حال متغیری می شود که بر پوست و اندام های متعدد تاثیر می گذارند.

علل

سندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می دهد که شامل فعال شدن سلول های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین ها است. با استناد به مقاله ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، داروهای رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:

- داروهای ضد تشنج

- داروهای ضد ویروس

- آنتی بیوتیک ها

- آلوپورینول

- مگزیلتین

- تثبیت کننده های خلق و خو و داروهای ضد افسردگی

- عوامل بیولوژیک

شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:

- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS

- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی داروها

- فعال شدن مجدد برخی ویروس ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی 6 (HHV6)

علائم

برخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می شوند، گرفته شده است.

علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:

- تب

- بثورات پوستی یا جوش

- ائوزینوفیلی

- لنفوسیتوز آتیپیک

- تورم غدد لنفاوی

- التهاب اندام های داخلی

تشخیص

سندرم DRESS می‌ تواند با علائم‌ مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌ های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است. به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیارهای زیر را داشته باشد:

- سابقه بستری شدن در بیمارستان

- راش حاد

- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است

علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:

- تب بالاتر از 38 درجه سانتیگراد

- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل

- درگیری حداقل یک اندام داخلی

- ناهنجاری در شمارش سلول های خونی

در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه ‌ای از معیارها را پیشنهاد کرده ‌اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال‌ سازی مجدد HHV6 هم می شود.

درمان

تشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌ روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.

پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم می شود. گزینه های مطرح می توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام های آسیب دیده بستگی دارند.

کورتیکواستروئیدهای سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال 2014 که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئیدهای سیستمیک می توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.

علاوه بر این در مطالعه ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال 2018 مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئیدهای خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب می شود.

سایر درمان‌ های موثر عبارت اند از:

- سرکوب‌ کننده‌ های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین

- کورتیکواستروئیدهای موضعی برای تسکین بثورات پوستی

- ایمونوگلوبولین داخل وریدی

- پلاسمافرزیس

عوارض

حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامدهای طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.

یک نظرسنجی در سال 2015 نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال 2017، بیماری های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.

آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.

بیماری های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه ‌ای در سال 2013 نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته ‌اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌ های عفونی مانند هرپس و ذات‌ الریه باشند.

تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه مندان قرار گرفته اند.

کانال عصر ایران در تلگرام