معنای «یا من ارحوه لکل خیر» در کلام امام موسی صدر
تاریخ انتشار: ۵ فروردین ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۲۱۰۹۲۴
خبرگزاری میزان- خدایا! تو هستی که تشخیص صحیح را به پزشک الهام میکنی تا پاسخ درستی به بیمار بدهد. پس همة خیر و خوبیها از پیش توست. گروه فرهنگی میزان ، در کتاب « مسیرة الامام السید موسی الصدر» در رابطه با فراز دعای ماه رجب می خوانیم: «یا من أرجوه لکل خیر.» (ای آن که در هر خیری چشم امید به تو دارم.) یعنی: پروردگارا! ما کار و تلاش میکنیم، به پزشک مراجعه میکنیم، زحمت میکشیم، به سفرهای تجاری میرویم، کشاورزی میکنیم و در پی کسب روزی میدویم، ولی با این همه، تنها از تو امید خیر و نیکی داریم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
خدایا! تو هستی که تشخیص صحیح را به پزشک الهام میکنی تا پاسخ درستی به بیمار بدهد. پس همة خیر و خوبیها از پیش توست. تو خودت دستور دادی که خود دست به کار شویم و به پزشک مراجعه کنیم و درمان بیماریمان را از او بخواهیم، و الاّ شفادهندة حقیقی تویی. در انجام دادن وظایف خانگیمان هم ما تلاش خود را در تربیت فرزندانمان به کار میگیریم، با آنان صحبت میکنیم، تأدیبشان میکنیم، تهدیدشان میکنیم، اجبارشان میکنیم، ولی این را میدانیم که خداوند در قرآن خطاب به پیامبر (ص) میفرماید: «إِنَّکَ لَا تَهْدِی مَنْ أَحْبَبْتَ وَلَکِنَّ اللَّهَ یَهْدِی مَن یَشَاء وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ.» [۳]بنابراین، ما همة توان خود را در راه تربیت فرزندانمان به کار میگیریم، ولی مغرور نمیشویم و نمیگوییم: ما بودیم که فرزندانمان را تربیت کردیم. هرگز، تو نمیتوانی فرزندانت را بهتنهایی تربیت کنی. در راه تربیت آنان باید زحمت بکشی و لحظهای کوتاهی نکنی، ولی در همان حال باید دلت با خدا باشد و از او کمک بخواهی، زیرا او منشأ همة خوبیها و خیرهاست. هنگام جنگ با دشمنانمان آموزش میبینیم، کار میکنیم، آمادگی کسب میکنیم، صفوف خود را منظم و متحد میکنیم و همة توان خود را به کار میگیریم و تا حد توان، جانب احتیاط را مراعات میکنیم، ولی در همان وقت مثل رسول خدا (ص) دلمان با خداست و از او یاری میخواهیم.
در رفع مشکلات اجتماعی، گرفتاریهای مالی، در تجارت، کشاورزی و ارتباط با مردم نیز تمام سعی خود را میکنیم، ولی در عین حال میگوییم: «یا مَن أرجُوهُ لِکُلِّ خَیرٍ.» او منشأ خیر است. نظرهای راهگشا را او الهام میکند. اوست که به دانشمندان علم میآموزد. صاحب هر خیرو برکتی اوست. انتهای پیام/
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: امام موسی صدر دعای ماه رجب مداوا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۲۱۰۹۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیتالله العظمی دوزدوزانی تبریزی: روحانیت فقط به عبا و عمامه نیست/ اشتباه عالِم مانند اشتباه فرد عادی نیست، عدهای را منحرف می کند/ روحانی واقعی برای تربیت دینی و انسانی باید تلاش و تبلیغ کند
به گزارش جماران؛ آیت الله العظمی دوزدوزانی تبریزی در درس اخلاق خود در مسجد اعظم قم بیان کرد: الإمامُ علیٌّ علیه السلام: زَلَّةُ العالِمِ کانکِسارِ السَّفینَةِ تَغرَقُ ، و تُغرِقُ. ( بحار الانوار، ۳۹ ، ۵۸). امام على علیه السلام می فرمایند: لغزش عالم مانند شکسته شدن کشتى است که سرنشینان خود را غرق مى کند و خودش هم غرق مى شود.
آیت الله العظمی دوزدوزانی تبریزی تاکید کرد: اشتباه عالم مانند اشتباه فرد عادی نیست. (فکر و عمل اشتباه او ) عده ای را منحرف میکند، مانند محمدعلی باب، دین مردم را سست ( و منحرف ) میکند. در عصر حاضر، عالِم را روحانی خطاب میکنند.
آیت الله العظمی دوزدوزانی تبریزی افزود: روحانیت فقط به عبا و عمامه نیست. باید فکر و عمل و خواب و همه چیز او به معنویت مربوط باشد. روحانی برای دنیا حرکت نمیکند. روحانی واقعی برای تربیت دینی و انسانی باید تلاش و تبلیغ کند.
برگردد آنکه با هوس کشور آمده است
سر ناورد به افسر شاهی گدای ما
زندگانی عالمان را بخوانید. سید نعمت الله جزائری چه گونه زندگی میکرد؟
آه ، من خجالت میکشم.
بعضی میگویند نمیشود. خب برای چه طلبه شده اید؟
اگر برای دنیا آمده اید، بروید. نتیجه عکس دارد. می آیند؛ گمراه میشوند؛ قومی را به گمراهی میکشند.
داستان شقرانی که از موالی امام صادق علیه السلام است را خوانده اید و میدانید!
امام است، تقیه میکند، رفته است پیش منصور. شقرانی از امام درخواست وساطت برای معیشتش را دارد. شرابخوار است اما امام که جانم به فدایش، قبول میکند.
کار که حل شد امام فرمودند:
إِنَّ اَلْحَسَنَ مِنْ کُلِّ أَحَدٍ حَسَنٌ وَ إِنَّهُ مِنْکَ أَحْسَنُ لِمَکَانِکَ مِنَّا وَ إِنَّ اَلْقَبِیحَ مِنْ کُلِّ أَحَدٍ قَبِیحٌ وَ إِنَّهُ مِنْکَ أَقْبَحُ لِمَکَانِکَ مِنَّا. ( بحارالانوار، ۴۷، ۳۵۰)
خوبی از همه خوب است، اما از تو خوبتر چون به ما منسوب هستی و بدی برای همه بد است، اما از تو بدتر زیرا که تو منسوب به ما هستی.
تو از شیعیان امام صادق علیه السلام هستی ( بایست مراقب رفتار و کردارت باشی)
امام علیه السلام پندی دیگر هم برای ما دارد:
کسی که خلاف میکند با اشاره و تلویحا به او تذکر دهیم.
نگوییم نمازت باطل است. بگوییم در رساله این را ، اینطور خواندهام.
وظیفه ما خیلی سنگین است.
خطا اگر در حوزه باشد بسیار بد است. اگر برای آبادانی دین کاری نمیکنیم، دین را خرابتر نکنیم.
آقایی که میخواهی روحانی باشی و جهنمی نباشی، مواظب باش کار عکس نشود.حتی الامکان اگر برای آبادانی دین کاری نمیکنیم، خرابتر نکنیم.
ان شاءالله موفق باشیم که مردم را هدایت کنیم و شرط آن ابتدا هدایت خودمان است.
والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته