روایت تسنیم از موفقیتهای دانشآموز کمتوان جسمی در قم
تاریخ انتشار: ۲۰ فروردین ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۳۶۷۰۴۳
محمدجواد مولایی دانشآموز نخبه قمی که با وجود کمتوانیهای جسمی با تلاش و انگیزهای بالا توانمندیهای خویش را در نگاه نازیبای اطرافیان به اثبات رساند و همواره برای رسیدن به خواستههایش با ناملایمات زندگی در حال نبرد است. ۲۰ فروردين ۱۳۹۸ - ۱۸:۱۸ استانها قم نظرات - اخبار استانها -
به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، از پشت قاب شیشهای عینک، چشمان پاک و معصومش چنان به سنگفرشهای کلاس درس خیره مانده بود که گویی بنا بر عادت همیشگی، حتی برای لحظهای هم که شده خیال چشم برداشتن از آن سطوح را نداشتند چه میدانم شاید در برابر اراده و مشیت الهی سر تعظیم فرود آورده یا برای دور ماندن از نگاههای نازیبای اطرافیان اینچنین واکنشی را برگزیده است هرچند این اتفاق نمیتواند از این دو مقوله دور باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
برای معرفی خویش با صدایی کموبیش نامفهوم شروع به لب زدن کرد صوتی که بهواسطه طنین دلنشین سرود بندگی، بیشتر به یکی از حیاتبخشترین ترانههای زندگی شبیهتر بود تا صدایی از دید ما نامفهوم، چراکه با وجود همه مشکلات و کمتوانیهای جسمیاش نهتنها دست از تلاش برنداشته بلکه مصمم و محکم و استوار برای اثبات توانمندیهای خویش با کوششی مضاعف همچنان شاکر نعمتهای بیکران خالق هستیبخش بود.
برای توضیحی مختصر در زمینهٔ بیماری خویش با دستان بیجان و ظریفش قلم بر دست کلمه «میوپاتی» را بر روی صفحه مقابلش حک میکند این بیماری از همان بدو تولد کلیه اندامهای حرکتی محمدجواد را درگیر خودکرده است بهگونهای که با پیشروی این بیماری فرصت هرگونه حرکتی از او سلب میشود تا بهجایی که برای سهولت در ادامه زندگی مجبور به استفاده از صندلی چرخدار شده است.
محمدجواد مولایی در سال 1380 در دامن پرمهر خانوادهای فرهنگی متولدشده و از همان بدو تولد با بیماری تحت عنوان «میوپاتی» دستوپنجه نرم میکند بیماری که با بروز حتی یک سرماخوردگی ساده ممکن است پیشروی کرده و تماماندامهای حرکتی فرد را تحت تأثیر قرار دهد بهگونهای که تنها جلسات کاردرمانی میتواند تا حدی از پیشرفت آن جلوگیری کند اما با همه اینها هیچ مانعی وجود ندارد که نوجوان این گزارش با لطف الهی از عهده حل آن برنیاید.
برای درک بهتر این ماجرا به گفتوگو با مدیر آموزشگاه متوسطه شیخ صدوق استان قم نشستیم.
سرویس مدارس برای دانش آموزان استثنایی و افراد کم توان حرکتی رایگان شدخرمآباد| زمینه ادامه تحصیل دانشآموزان کم توان ذهنی در دوره متوسطه حرفهای فراهم شدمرکز آموزش کودکان کم توان ذهنی در فردوس راهاندازی شدابراهیم خیری در گفتوگو با خبرنگار تسنیم قم، حضور محمدجواد مولایی را نعمتی بزرگ در این مدرسه دانست و اظهار داشت: با توجه به حساسیتهای دوران نوجوانی و عکسالعملهای متفاوتی که دانش آموزان در مواجهه با شرایط مختلف از خود بروز میدهند حضور محمدجواد در چنین شرایطی جسمی آنهم با عنوان دانشآموزی خاص و نمونه که تاکنون در زمینههای علمی و اخلاقی سرآمد بوده میتواند بر دیدگاههای دانش آموزان هم سن و سالش تأثیر گذاشته و در کل الگوی قابلتحسینی برای تکتک آنها قرار بگیرد.
علی رستمی نیز با عنوان معاون آموزشی این آموزشگاه، محمدجواد را دانشآموزی با استعداد و پرانرژی و توانمند در مدرسه معرفی کرد و اذعان داشت: حضور محمدجواد با چنین انگیزه و شور و انرژی مثالزدنی، دانشآموزانی را که مغرور بر سلامتی و ظاهر خود بوده و انگیزه تلاش برای علمآموزی و کسب موفقیتها را به هر دلیلی نداشتهاند تحت تأثیر قرار داده و چهبسا این موقعیت تلنگری برای افزایش انگیزه و تلاش آنها نیز قرار گیرد و مطلب دیگر اینکه این دانشآموز با همت خود توانسته خود را برای همه به اثبات برساند و با معدلی بالا در تحصیل موفق عمل کند.
برای جویا شدن علت این انگیزه و تلاش و موفقیت از زبان محمدجواد مولایی به گفتوگوی ویژه با این دانشآموز خاص پرداختیم.
محمدجواد مولایی در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در قم، ابتدا به بیان نعمتهای بیشماری که خداوند برایش ارزانی داشته پرداخت و اظهار داشت: با اعتقاد به این مسئله که خداوند هیچ کاری را بدون حکمت و علت انجام نمیدهد با بیماری خودم کنار آمده و نسبت به آن اعتراضی ندارم و پیوسته بر این باورم که اگر از نعمتی محروم هستم خداوند ده برابر آن، نعمتهای دیگری برایم ارزانی داشته، پدر و مادری دلسوز و مهربان و حافظه قوی و نعمتهای بیشمار دیگر که در مقابل، شاکر همه داشتههایم هستم.
از بیان دشواریهای عبور از فضای نامطلوب شهری تا رسیدن به اهداف زندگی
به نظرم دنیا همانند اتوبوسی است که در نهایت همگی ما باید دیر یا زود از آن پیاده شویم مهم این است که در پایان مقصد چه متاعی به همراه خود داریم بنابراین عزم خود را جزم کردهام تا میتوانم تلاش خود را بالاتر ببرم تا در فرصتی که برای زندگی کردن دارم نهایت بهره را برده و با دستانی پر در پیشگاه خداوند حاضر شوم و در اینبین تنها خواستهام از او این است که همچنان و در همه حال یاری گرم باشد تا در برابر مشکلات زانو نزنم و از آنها بتوانم بهخوبی عبور کنم.
این دانشآموز نمونه که در بازی شطرنج نیز تا سطح بینالمللی پیش رفته با اشاره به مشکلاتی که برای اغلب افراد کمتوان جسمی وجود دارد افزود: علاوه بر دیدگاههای منفی که در جامعه نسبت به تواناییهای افرادی چون من وجود دارد و نیز فضاهای نامناسب شهری برای حضور ما در اجتماع، میخواهم بگویم اگر میتوانید برای یک روز هم که شده، نه برای یک ساعت از وسیله ویلچر استفاده کنید و آنوقت با گردشی در شهر متوجه خواهید شد که نه به لحاظ فرهنگی و نه مناسبسازی محیطی برای امثال ما اقدام خاصی صورت نگرفته است.
و این مطلب که هیچیک از ما به خواست خود در این شرایط قرار نگرفتهایم، اما برای مدتی که خداوند مقدر کرده مجبور به زندگی هستیم و نیازمند شرایط حداقلی برای حضور در اجتماع خواهیم بود و این نکته که در همه جای دنیا شرایط حداقلی برای افراد کمتوان جسمی در نظر گرفتهشده چراکه این افراد علاوه بر هزینههای جاری زندگی، با توجه به مشکل خود نیازمند تهیه وسایل موردنیازی که معمولاً پرهزینه هستند نیز میباشند.
محمدجواد مولایی سخن پایانی خود را اینگونه بازگو کرد که آرزوی من زندگی در جا و شرایطی است که تنها توانمندیهایم دیده شود و اینکه با اثبات خود برای کشورم مفید واقع شوم که تا حدی بتوانم زحمات بیدریغ خانوادهام را جبران کنم و توصیهای که برای دوستان هم سن و سالم دارم این است که برای رسیدن به خواستههایشان از راه درست و با کمک راهنمایانی که در دین برایمان تعیینشده بجنگند و قدر نعمتهای الهی را بدانند.
درک بهتر فلسفه حیات درگرو تغییر نوع نگاه به نشانههای خاص خداوندی
زهرا محقق با نشاطی که از عشق مادریاش نشأت میگیرد با اشاره به سالهای آغاز زندگیاش و از دست دادن دو فرزند خویش قبل از تولد محمدجواد و پس ازآن نیز تولد دختری یکساله یادآور میشود: با وجودآنکه از بیماری فرزندم و مشکلات بعدازآن بهخوبی آگاه بودم از صمیم قلب بودن و در آغوش کشیدنش را از خداوند خواستار شدم پذیرفتن این مسئله از جانب خودم اولین قدم در این مسیر دشوار بود طی این سالها باایمان به توانمندیهای فرزندم تمام تلاش خود را صرف اثبات استعدادهای نهفتهاش کردم.
حتی برای کمک و راهنمایی بیشتر و بهتر به فرزندم با تحصیل در رشته روانشناسی تا مقطع کارشناسی ارشد نیز پیش رفتم که به لطف خداوند با تقویت روحیه خود و خانوادهام توانستیم تواناییهای محمدجواد را به اثبات برسانیم در واقع تنها تفاوت فرزند من با دوستان هم سن و سالش، در استفاده از صندلی چرخدار است شاید هم با پذیرش مسئولیتهای مختلف، از خرید مایحتاج منزل و کارهایی ازایندست خیلی بهتر از آنها در امورات زندگی ایفای نقش کند.
به گفته مادر این دانشآموز نمونه ویژگیهای اخلاقی و خاص محمدجواد که برای به دست آوردن تکتک آنها مشقتهای بسیاری را متحمل شده، مشکل و کمتوانی جسمش را به عبارتی محو کرده است بهگونهای که با تلاش و همت بسیار و پذیرش مسئولیتهای گوناگون درواقع به تقویت عزتنفس و خودباوری در وجودش پرداخته و همین روحیه بالا و آرامش و انگیزه بینظیر خود را از ارتباط عمیقش با خالق هستی و نمازهای اول وقت خویش کسب کرده است.
نوجوانانی چون محمدجواد مولایی در این دنیا برای ما نشانههایی از عنایت بیکران خالق هستی هستند نشانههایی روشن که تنها تغییر نوع نگاه ما به زندگی، درک بهتر آن را میسر میسازد نشانههایی که حق حیات داشته و نیازمند شرایط حداقلی امکانات هستند و تنها با باور به توانمندهایشان و بهدوراز دیدگاههای نازیبای ظاهری و این گمان غلط برخی از ما که ظاهرمان را از آن خود دانسته و به آن غره میشویم درحالیکه حق طبیعی حیات را که خداوند در اختیارشان قرار داده تحت هیچ شرایطی نمیتوانیم از آنها سلب کنیم.
گزارش از الهام پناهی فر
انتهای پیام/ش
R7854/P/S6,62/CT6منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۳۶۷۰۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یک فرد را در چه سنی میتوان «پیر» دانست؟
به گزارش صدای ایران از یورونیوز،تیمی از دانشمندان آلمان، ایالات متحده آمریکا و لوکزامبورگ دادههای بیش از ۱۴ هزار نفر را که در یک تحقیق طولانیمدت شرکت کرده بودند، مورد بررسی قرار دادند.
شرکتکنندگان در این تحقیق بین سالهای ۱۹۱۱ تا ۱۹۷۴ میلادی به دنیا آمده و متعلق به نسلهای مختلف بودند. این افراد که بین ۴۰ تا ۱۰۰ سال داشتند، طی یک دوره زمانی ۲۵ ساله به ۸ پرسش پاسخ میدادند.
یکی از سوالات اصلی این بود که «در چه سنی کسی را پیر توصیف میکنید؟»
متولدین سال ۱۹۱۱ میلادی در پاسخ به این سوال گفتند که پیری به طور متوسط در سن ۷۱ سالگی شروع میشود؛ و هنگامی که همین پرسش از متولدین سال ۱۹۵۶ میلادی پرسیده شد که اکنون به سن ۶۵ سالگی رسیده بودند، آنها آستانه پیری را سه سال دیرتر دانستند و ۷۴ سالگی اعلام کردند.
مارکوس وتشتاین، عضو این تیم تحقیق در گزارشی مینویسد: «امید به زندگی افزایش یافته است و برخی از جنبههای سلامت نیز در طول زمان بهبود یافته است؛ به طوری که افراد در سنین خاصی که در گذشته پیر محسوب میشدند، اکنون دیگر مسن تلقی نمیشوند.»
همین روند در سطح فردی نیز مشاهده شد. بگونهای که هر شرکت کننده پس از چهار یا پنج سال مسنتر شدن، تخمینش را برای شروع سالمندی یک سال افزایش میداد. زنان نیز آستانه پیری را بطور متوسط حدود دو سال دیرتر از مردان درنظر میگرفتند.
فاکتورهای دیگری نیز وجود داشتند که بر تخمین فردی افراد تأثیر میگذاشتند؛ مثلا افرادی که مشکل سلامتی داشتند، تنهاتر بودند یا «احساس میکردند» مسنتر هستند، عموماً معتقد بودند مرحله کهولت زودتر شروع میشود.
به گزارش یورونیوز، البته این مطالعه دارای محدودیتهایی نیز بود؛ از جمله اینکه شرکتکنندگان همگی از یک کشور یعنی آلمان بودند. همچنین این احتمال وجود دارد که در فرهنگهای غیر اروپایی، «پیری» به گونهای متفاوت دیده و توصیف شود.
در عصر حاضر، انسانها طولانیتر از همیشه زندگی میکنند و با ادامه بهبود کیفیت زندگی و سلامت، احتمالا رسیدن به یکصدمین سالگرد زندگی بسیار رایجتر خواهد شد؛ به طوری که مردم شروع به طرح این سوال میکنند که آیا برای زندگی انسان محدودیتی وجود دارد یا خیر.