آقای احمدی نژاد! بلوط های زاگرس را از قلم انداختی
تاریخ انتشار: ۳ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۵۲۴۲۸۲
عصر ایران؛ مهرداد خدیر- در گیر و دار تکاپوی آمریکا برای «صفر کردن» صادرات نفت ایران و درگرماگرم تلاش برای ادامۀ امکان فروش نفت به عنوان شریان حیات اقتصادی محمود احمدی نژاد می گوید: «اگر ارزش اولیۀ منابعی مانند انرژی را تقسیم کنیم به هر ایرانی یک میلیون تومان در ماه می رسد و این به غیر از ارزش اولیۀ معادن و دارایی بنیادهاست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این تازه ترین سخن یا ایده را محمود احمدی نژاد روز نیمه شعبان در جمع علاقه‌مندان و مستمعان خود در تاکستان قزوین گفته است. درست یک روز قبل از توییت صریح مایک پمپئو وزیر خارجه ایالات متحده: «نفت را به عنوان بزرگ ترین منبع درآمدی دولت ایران به صفر می رسانیم.»
رییس جمهوری پیشین و پرحاشیه البته تعبیر « منابع انرژی» را به کار برده و انگار نگاه او فراتر از نفت است. اما اگر به منابع غیر نفتی توجه دارد، منظور او 9 گونۀ دیگر است؟
چرا که منابع انرژی 10 گونه است: خورشیدی، باد، زمین گرمایی، هیدروژن، جزر ومد، موج، برق آبی، زیست توده، هسته ای و سوخت های فسیلی.
اگر نفت است که کدام نفت؟ همین را هم بخرند کلاه مان را هفت آسمان هوا می اندازیم و امید بسته ایم که چین و هند و کره و ترکیه به عنوان مهم ترین خریداران نفت ایران به رغم لغو معافیت باز به معامله با ایران ادامه دهند.
اگر نفت نیست منظور او کدام یک از این 10 فقره است؟ ارزش اولیۀ «منابع انرژی خورشیدی» را تقسیم کنند یا «زمین گرمایی» را یا «هیدروژنی» را؟!
روشن است که وقتی در ایران از منابع انرژی می گوییم منظور سوخت های فسیلی یا همان نفت و گاز و زغال سنگ است.
مطابق تازه ترین گزارش رسمی بانک جهانی البته ارزش میزان ذخایر سوخت فسیلی در ایران 2.4 تریلیون دلار است و در رتبۀ چهارم جهان قرار می گیریم اما این به معنی آن نیست که نقد در دست رس است. مثل فردی که درآمد او قطع شده و خانه اش ارزش قابل توجهی دارد. نمی تواند که آجرهای خانه را به جای نان بخورد! باید به فکر درآمد باشد. ثروت و سرمایه همان درآمد نیست!
ارزش این منابع هم به معنی آن نیست که به نسبت جمعیت قابل تقسیم است.
کما این که ارزش میزان ذخایر عربستان سعودی 7.6 تریلیون دلار، روسیه 9.4 تریلیون دلارو چین 4.1 تریلیون دلار است و ایران با 2.4 در رتبۀ چهارم قرار می گیرد و پس از ایران، عراق با 2.38 و آمریکا با 2.37 و امارات با 2.36 تریلیون دلار قرار می گیرند. اما در هیچ یک از این کشورها چنین محاسبه ای صورت نمی گیرد.
2.هفت سال و سه ماه پیش همین آقای احمدی نژاد و البته در جایگاه رییس جمهوری ایران به مجلس شورای اسلامی رفت تا از طرح اقتصادی خود در شرایط تحریم رونمایی کند. در آن زمان اما نه از منابع انرژی که از بلوط گفت!
منتها چون دوران او رو به پایان بود نه خودش جدی گرفت نه منتقدان. اما در تاریخ ثبت شد.
او در آن روز (27 دی 1391) در صحن علنی مجلس شورای اسلامی و در حالی که همگان منتظر بودند از طرح خود پرده برداری کند، گفت: « ما 6 میلیون هکتار جنگل بلوط داریم که رها شده اند. سالانه 6 میلیون تُن بلوط تولید می شود اما زیر پای درختان رها می شود. اگر جنگل ها را به دام داران بسپاریم 400 هزار شغل ایجاد می شود.»
احمدی نژاد راه حل مشکلات اقتصادی را توجه به منطقۀ زاگرس اعلام کرد و گفت: «در دامنۀ زاگرس 45 میلیون هکتار قابل کشت است اما فقط 14 میلیون هکتار زیر کشت است. می گویند آب نیست. اما مگر می شود خداوند زمین حاصل خیز خلق کند اما آب خلق نکند؟»
راهکار دیگر او تقسیم معادن به 250 هزار بلوک معدنی بود و از این دست سخنان برای مقابله با تحریم و دیدیم دست آخر چه شد و با توافق هسته ای قرار بود به جامعه جهانی و جلب سرمایۀ خارجی برسیم که سر و کلۀ ترامپ پیدا شد و دوباره تحریم و حالا برای فروش نفت مان با مشکل روبه رو هستیم و دولت برای تأمین خسارت 35 هزار میلیارد تومانی سیل های اخیر بودجه پیش بینی شده ندارد و به صندوق توسعه ملی نیاز پیدا کرده و احمدی نژاد فارغ از همۀ اینها طرح تقسیم منابع انرژی را می دهد.
او رییس جمهوری بود و ایدۀ «بلوط های زاگرس» و «تقسیم معادن» را نتوانست عملیاتی کند و کسی هم چندان جدی نگرفت و به حساب تکاپو برای ریاست جمهوری یار و مراد خود در سال 92 گذاشتند که البته وصال نداد.
حالا که مقام و منصبی ندارد و اصل نفت روی هواست چگونه می توان این گونه خیال پردازی ها را در عالم واقع اجرا کرد؟
البته ممکن است که خیلی ها از این گونه حرف ها خوش شان بیاید. به ویژه در وضعیت کنونی که تحریم ها بازگشته و گلوی اقتصاد ایران را می فشارد.
یا هر چه بگوییم کل صادرات نفت خام ما در وضع عادی هم 50 تا 60 میلیارد دلار و به اندازۀ فروش سالانۀ یک شرکت معتبر و مشهور در کرۀ جنوبی است بعضی ها باور نکنند چون در ذهن مان رفته خیلی ثروت مندیم و مشکل تنها در توزیع ثروت است.
مرحوم رجایی در مرداد سال 60 با شعار توزیع ثروت و اجرای اصل 44 رییس جمهوری شد. در دوران نخست وزیری اما به این موضوع نپرداخته بود و دوران ریاست جمهوری او نیز بسیار کوتاه بود و به دو ماه هم نرسید اما سال ها بعد همان اصل 44 به شکل دیگری تفسیر شد و از آن به خصوصی سازی رسیدند.
دولت دنبال آن است که فروش نفت به زیر یک میلیون بشکه نفت سقوط نکند و همین درآمد هم از کف نرود و آقای احمدی نژاد از تقسیم منابع سخن می گوید تا خدای ناکرده تصور کنیم واقعا تغییر کرده است.
البته اکنون انتقاد چندانی وارد نیست. چون یک شهروند است و دوست دارد یک ظرف ماست را لب دریا ببرد و دوغ درست کند و شاید هم یک دریا دوغ به دست آید.
ما که بخیل نیستیم. خدا کند یک دریا دوغ حاصل شود. شاید هم بشود. شاید هم اگر منابع را بین مردم تقسیم کنند بهتر از آن باشد که در این بوروکراسی بخشی از آن هدر رود.
نیک می دانم خیلی ها از اوضاع شاکی اند و بخش هایی از مردم هم از این گونه حرف ها همچنان استقبال می کنند و این را نیز نمی خواهیم انکار کنیم.
اما بد نیست فکر کنیم آیا واقعا ارزش اولیه منابع انرژی را می توان بین مردم تقسیم کرد و ماهی یک میلیون تومان پرداخت؟
خدا کند بشود. اما چرا «بلوط» ها را از قلم انداخته است؟
کافی است این گونه خیال پردازی ها را مقایسه کنید با آنچه مقامات ترکیه می گویند.
این که حالا 50 میلیون توریست داریم و 35 میلیارد دلار و هدف جذب 70 میلیون توریست و 70 میلیارد دلار است. این دیگر آرزو و خیال پردازی نیست.
برای 40 میلیارد دلار به در و دیوار می زنیم حال آن که معشوق همین جاست. اگر به جای بلوط و منابع انرژی توریست جلب می کردیم درآمد کسب می شد. این تصور که ثروت مندیم و مشکل در توزیع است کار را به اینجا رسانده و طرح هایی چون تقسیم ارزش اولیه منابع انرژی دل خوش کُنک هایی است که شاید عده ای را به وجد بیاورد اما در عالم واقع ثمری ندارد.
راهکار نجات اقتصاد ایران و بهبود زندگی و معیشت مردم اما نه در تقسیم منابع انرژی و توزیع پول است که نقدینگی را افزایش می دهد. نگاه کنید که 45 هزار تومان یارانه نقدی حالا چه ارزشی دارد.
راهکار در دخروج از انزوا و بهبود روابط در سطح منطقه و جهان است و کاهش هزینه ها و سبک کردن بار دولت با حذف موازی کاری ها و اختصاص بخش غالب بودجه های شبه فرهنگی به تأمین کالاهای اساسی دست کم در این دو سال که ترامپ هست و فشار می آورد نه طرح هایی که هنگام نفت 150 دلاری هم اجرایی نبود چه رسد به حالا که اصل فروش نفت تهدید می شود.
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: محمود احمدی نژاد سوخت های فسیلی تحریم های آمریکا صفر کردن صادرات نفت ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۵۲۴۲۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سرپرست وزارت اقتصاد در دولت احمدی‌نژاد: باجناقم از من شاکی است که چرا برای او وام جور نکردم
حسین صمصامی، در برنامه‌ای تلویزیونی از ماجرای انتظاراتی که اقوام و فامیل بخاطر حضورش در وزارت اقتصاد از او داشتند روایت کرده است.
به گزارش خبرآنلاین، حسین صمصامی، نامزد دوازدهمین دوره انتخابات مجلس، با حضور در برنامه بهارستان دوازدهم، تاکید کرد: در حال حاضر اقوام، از جمله باجناق بنده از من شاکی هستند و می‌گویند «زمانی که وزارت اقتصاد بودی یک وام برای ما جور نکردی.»
وی که در دولت محمود احمدی‌نژاد مدتی به عنوان سرپرست وزارت امور اقتصادی و دارایی مشغول به فعالیت بود، می‌گوید: برای خیلی‌ها که مستحق بودند دستور دادم که وام بدهند، ولی به ناحق برای کسی که کاری انجام نمی‌دهد و حق او نیست، هیچ وقت چنین کاری انجام ندادم.
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود