پل شریدر: اگر به چیزی باور ندارید آن را ننویسید
تاریخ انتشار: ۳ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۵۲۷۸۹۸
به گزارش سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ پنجمین روز سیوهفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر کارگاه فیلمنامهنویسی «دارالفنون» با حضور پل شریدر فیلمنامهنویس، کارگردان و منتقد مطرح آمریکایی در پردیس چارسو برگزار شد.
وی در ابتدا روند خلق فیلمنامه را به پنج بخش مسئله (Problem)، استعاره (Metaphor)، ادبیات شفاهی (Oral Tradition)، خلاصه داستان (Outline) و پیرنگ (Plot) تقسیم کرد و با اشاره به بخش اول، آن را همان «مسئله» ی کاراکتر دانست، مانند کاراکتر «راننده تاکسی» که مسئله بزرگش «تنهایی» است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
شریدر «استعاره» را چیزی عنوان کرد که برای نشان دادن تنهایی وجود دارد و دراینباره تاکسیِ زرد «راننده تاکسی» را مثال زد که رابرت دنیرو در آن میخوابد. او گفت ابتدا دیالوگهای خیلی بیشتری درباره تنهایی شخصیت اصلی داشتیم که پس از رسیدن به ایده استفاده از تاکسی و نمایش شخصیت دنیرو در آن، از میزانشان کاسته شد چون تصویر خودش گویای همه چیز بود.
این فیلمنامهنویس با اشاره به اینکه در فیلمنامهای نمیتوانسته استعاره را بهدرستی پیدا کند، بیان کرد: به یاد دارم فیلمنامهای مینوشتم که نمیتوانستم استعارهاش را پیدا کنم. یک شب در رؤیا یک پخشکننده کوکائین را دیدم و همانجا استعاره پیدا شد؛ در حقیقت استعاره من را پیدا کرد…
این کارگردان «ادبیات شفاهی» را موضوع مهم دیگر در فیلمنامهنویسی بیان کرد و گفت: این موضوع در حقیقت همان کاری است که در صحبتهایتان انجام میدهید. شما مشغول تعریف کردن قصهای میشوید که شاید ابتدا برای مخاطب کسلکننده باشد ولی مثلاً پس از ۱۰ دقیقه به بخش جذابش میرسید. باید دقت کنید هر وقت که برای شخص جدید قصهتان را تعریف میکنید باید همه چیز را از اول بگویید و این به آن معنا نیست که اندازه داستانتان ثابت باشد؛ ممکن است گاهی ۱۰ خط و گاهی ۱۶ خط شود. چیزی که ثابت است، ویژگیهای شخصی و مهم داستان است.
شریدر در مورد قدم بعدی یعنی «خلاصه داستان» عنوان کرد: من تا وقتی ندانم که مثلاً در صفحه ۵۰ فیلمنامه چه اتفاقی میخواهد بیفتد آن را نمینویسم. کاری که من در خلاصه داستان میکنم این است که سیر اتفاقات و نوع آنها را پیدا و مشخص میکنم. سرعت این اتفاقات هم خیلی مهم است و همینطور این موضوع که کدام اتفاق در کدام بخش از فیلم روی میدهد. گاهی وقتها یک صحنه خوب مثلاً در صفحه ۵۰ جواب میدهد ولی چند صفحه دیرتر موفق از کار درنمیآید… بهعلاوه، در فیلمنامه صحنههای مختلف را با رنگهای متفاوت مشخص میکنم مثلاً اگر صحنهای اکشن باشد رنگ جملاتم را زرد میکنم و اگر رمانتیک بود رنگ دیگری انتخاب میکنم.
این فیلمنامهنویس که سابقه همکاری طولانی با اسکورسیزی دارد در بخش دیگر صحبتهایش گفت: وقتی فیلمنامه در شما احساس بدی به وجود میآورد در دیگران هم احساس بدی ایجاد میکند. نکته دیگر این است که اگر به چیزی باور ندارید آن را ننویسید. شما با خلاصه داستان میتوانید بفهمید چه اتفاقی در ادامه فیلمنامهتان خواهد افتاد… در ضمن اگر حساس باشید که من کجای این داستان قرار دارم و آن را برای شخص دیگری مینویسید، بهخوبی از عهده کار نگارش فیلمنامه برنمیآیید… وقتی دوستان پیش من میآیند و میخواهند فیلمنامهشان را بخوانم به آنها میگویم اگر برای من نوشتید وقتتان را تلف کردهاید… ممکن است ۱۰ سال طول بکشد به ایده خوبی برسید اما بعدش باید بلافاصله نوشتن آن را آغاز کنید.
نویسنده فیلمنامه «گاو خشمگین» در مورد «پیرنگ» توضیح داد: هیچکاک به تئوری داستانهای موازی معتقد بود اما بعد کسی آمد که فقط یک داستان را برای روایت انتخاب کرد و همه دیدند که میتوان فیلم را از نگاه یک نفر و با یک قصه جلو برد. بنابراین باید مراقب چیزهایی باشید که از استادانتان یاد میگیرید.» وی ادامه داد: «من در بسیاری از کشورها تدریس کردهام، اما همیشه فقط یک دانشجوی خوب حاصل هر یک از آن کلاسها بوده است؛ یعنی کسی که میتواند فیلمنامهاش را بفروشد.
شریدر در خصوص تغییر دنیای فیلمسازی چنین توضیح داد: مدارس سینمایی معمولاً خیلی مفید نیستند و شما چیزهای زیادی در آنها یاد نمیگیرید. اما موضوعی هست که خیلی خوب میتوانید بیاموزید: اینکه چهطور گروهی کار کنید و روابطی پیدا کنید. در دنیای سینما همه چیز در همین موضوع خلاصه میشود. البته که بعضی از بهترین مدارس سینمایی در لسآنجلس و نیویورک وجود دارند و شما در آنها میتوانید روابط خوبی پیدا کنید و حسابی خودی نشان بدهید. پس ایده نوشتن فیلمنامه و ایمیل کردن آن، چندان خوب نیست چون شاید از منظر تئوریک ممکن به نظر برسد که فیلمنامه فوقالعادهای بنویسید و از تمام موانع عبور کنید اما در واقعیت، بهندرت چنین اتفاقی روی میدهد.
نویسنده و کارگردان فیلم مستقل تحسینشده «فرست ریفورمد» در ادامه صحبتهایش درباره تغییرهای جهان فیلمسازی افزود: دوره و زمانه عوض شده است. ما زمانی در روزگاری زندگی میکردیم که موانع زیادی برای فیلمسازی وجود داشت؛ و هالیوود مثل باشگاهی بود که خیلیها را به صنعت فیلمسازی راه نمیداد مثل سیاهان و زنان. اما امروزه فناوری همه چیز را تغییر داده است و ما در جهانی به سر میبریم که در صنعت فیلمسازی هم دموکراسی حکمفرما شده است. پس خبر خوب این است که امروز هر کسی میتواند فیلم بسازد و خبر بد اینکه بهندرت کسی میتواند از این راه امرار معاش کند. تمام چیزی که شما برای ساختن یک فیلم نیاز دارید، تلفن همراهتان است که میتواند با آن فیلمبرداری، تدوین و حتی پخش فیلمتان را انجام دهید. تنها مشکل این است که شما یکی از چند هزار نفری هستید که این کار را انجام میدهد.
شریدر صحبتهای این بخش از کارگاه را این جور جمعبندی کرد که پس نتیجه میگیریم که برای موفقیت به ترکیبی از استعداد، شانس و حسابگری نیاز است. شما باید در مکان و زمان مناسب قرار بگیرید و بدانید که چهطور باید از آن استفاده کنید.
در پایان این کارگاه با حضور رضا میرکریمی دبیر سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر از پل شریدر تقدیر به عمل آمد.
آدرس سایت رسمی جشنواره Fajriff.com و پست الکترونیکی جشنواره Info@Fajriff.com است.
سیوهفتمین دوره جشنواره جهانی فیلم فجر از ۱۸ تا ۲۶ آوریل ۲۰۱۹ (۲۹ فروردین تا ۶ اردیبهشت ۱۳۹۸) به دبیری رضا میرکریمی در تهران در حال برگزاری است.
خبرنگار: مژگان رسولی
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: رضا میرکریمی راننده تاکسی دارالفنون جشنواره جهانی فیلم فجر پردیس چهارسو پل شریدر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۵۲۷۸۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رضاییان اتفاقات ورزشگاه آزادی را باور نمیکرد!
به گزارش ورزشسه، چند وقت پیش بود که یحیی گل محمدی در گفتگویی در استودیوی آنتن به ماجرای جدایی رامین رضاییان از پرسپولیس پرداخت و توضیح داد که چرا برخلاف میل باطنی اش به جدایی این ستاره رضایت داده است. سرمربی سابق سرخپوشان توضیح داد که با توجه به مصاحبه رضاییان در استادیو فوتبال برتر دیگر امکان ادامه حضور او با توجه به زیر سوال بردن برخی از بازیکنان تیم وجود نداشته است.
رضاییان که پس از ماجراجویی چندین ساله در خارج از کشور راهی جز جدایی از تیم محبوبش روبروی خود نمیدید، با توجه به شرایط سپاهان را برای ادامه فوتبال برگزید؛ تصمیمی که برای او در مسیر حرفهای بسیار خوب بود و او توانست علاوه بر بازپسگیری موقعیت از دست رفتهاش در تیم ملی بدل به یکی از تاثیرگذارترین ستارههای لیگ برتر هم بشود.
با این حال رضاییان همواره خود را پرسپولیسی دانسته و علاقه به تیم محبوبش را در اظهارنظرهای مختلف پنهان نکرده است و به همین دلیل اصلا انتظار نداشت که در ورزشگاه آزادی توسط هواداران تیم محبوبش به او توهین شود.
این محتوای ویدیویی است که در جریان دیدار پرسپولیس و سپاهان به ثبت رسیده و رامین رضاییان در حالی که شعارهای هواداران را معطوف به خود میبیند با دست زدن برای آنها ناراحتیاش را اعلام میکند و پس از مسابقه نیز با انتشار این ویدیو و نوشتن این جمله که « چه روز مزخرفی بود», ناباوری اش از اتفاقات رخ داده را بیان کرده است.