اگر ایران تنگه هرمز را ببندد...

خرداد: اسکات ریتر در امریکن کنزرواتیو نوشت: تصمیم دولت ترامپ برای قطع صادرات نفت ایران بر اساس این اندیشه نادرست اتخاذ شده که سایر کشورهای جهان از این سیاست واشنگتن حمایت خواهند کرد. اما آیا دولت ترامپ واقعا به این مسأله فکر کرده که اگر ایران دست به اقدام تلافی جویانه بزند و تنگه هرمز را که یکی از شریانهای حیاتی عرضه نفت در بازار جهان است ببندد، چه عواقبی برای اقتصاد جهان خواهد داشت؟
به گزارش انتخاب، در ادامه این مطلب آمده است: با تصمیم دولت ترامپ برای لغو معافیت خریداران نفت ایران، کمپین فشار برای قطع صدور نفت ایران وارد فاز جدیدی شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

واشنگتن از اتخاذ رویکردی تدریجی برای کاهش وابستگی مشتریان نفتی ایران به نفت خام این کشور خودداری کرده است. به این ترتیب از آغاز ماه می، هر کشوری که به خرید نفت از ایران ادامه بدهد، مشمول مجازاتهای آمریکا خواهد شد.
ایران نیز طبق روال رایج به این تصمیم آمریکا واکنش نشان داده است و سردار تنگسیری، فرمانده نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اعلام کرده که اگر مزایای استفاده از تنگه هرمز که یک آبراهه بین المللی است از ایران دریغ شود، ایران این تنگه را خواهد بست. روز بعد این موضع توسط وزیر امور خارجه، جواد ظریف بیشتر تبیین شد: اگر آمریکا به رعایت قواعد تعامل و بازی در منطقه، کانالهای ارتباطی و پروتکلهای مربوطه پایبند بماند، آنگاه علیرغم اینکه ما حضور آمریکا در خلیجفارس را عاملی بیثبات کننده میدانیم، اقدامی علیه آن اتخاذ نخواهیم کرد.
تنگه هرمز یکی از آبراهه های حیاتی برای اقتصاد جهان است که روزانه ۱۸.۵ میلیون بشکه نفت خام و پالایش شده یعنی بیست درصد از تولید جهانی از آن عبور میکند. درباره اینکه بسته شدن این آبراهه پیامدهای فاجعه باری برای اقتصاد جهان خواهد داشت، میان تحلیلگران اتفاق نظر وجود دارد.
از اینکه ایران برای اجرایی کردن تهدیدهای خود جدیت دارد یا خیر، اطمینانی وجود ندارد. پس از تصمیم ترامپ برای خروج از برجام، حسن روحانی رییس جمهور ایران در جولای ۲۰۱۸ تهدید کرد که در پاسخ به برقراری دوباره تحریمهای آمریکا، ایران تنگه هرمز را خواهد بست. اما با در پیش گرفتن موضعی معتدل، ایران تصمیم گرفت به مسیر دیپلماتیک روی بیاورد و با همکاری سایر کشورهای اروپایی پایبند به برجام، راهی برای دور زدن تحریم های آمریکا بیابد.
با ناکامی اروپا در یافتن مسیری جایگزین برای نظام تعاملات بانکی بین المللی یا سوییفت که معاملات فرامرزی را توسط ۱۱۰۰۰ نهاد مالی در بیش از ۲۰۰ کشور جهان تسهیل میکند، تلاش ایران برای یافتن راه حلی دیپلماتیک بینتیجه ماند. از آنجا که هیات مدیره سوییفت شاهد حضور مقامات بانکی آمریکا نیز میباشد، قوانین فدرال به آمریکا امکان میدهد بانکها و قانون گذارانی که از تحریمهای آمریکا تخطی کنند را مجازات کند. به این ترتیب نهادهای مالی که با ایران همکاری کنند، مشمول تحریمهای ثانویه آمریکا قرار خواهند گرفت.
ایران دارای تجربه دور زدن تحریمهای آمریکا میباشد و در حالیکه تحریمهای نفتی دولت ترامپ علیه ایران، فشار زیادی به اقتصاد ایران وارد کرده است، تهران مطمئن است که میتواند نفت کافی را برای تداوم حیات اقتصاد خود بفروشد. رهبر ایران آیتالله خامنه ای در یکی از اظهارات اخیر خود گفت که تلاش آمریکا برای مسدود کردن صدور نفت ایران ناکام خواهد ماند. او گفت جمهوری اسلامی هر قدر نفت که بخواهد مd فروشد.
اما امروز میان تحریمهای سال ۲۰۱۸ و شرایط فعلی تفاوت وجود دارد. تروریستی اعلام کردن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از سوی آمریکا موجب شده به پیچیدگی مسأله فروش نفت ایران افزوده شود. سپاه پاسداران مدتهاست که مشمول تحریمهای آمریکا میباشد. در سال ۲۰۱۲ وزارت خزانه داری آمریکا، اعلام کرد که شرکت ملی نفت ایران نیز یکی از همکاران سپاه پاسداران است و در نتیجه مشمول تحریمهای آمریکا خواهد بود. سایر نهادهای نفتی ایران از جمله صنایع پتروشیمی کرمانشاه، شرکت پتروشیمی پردیس و توسعه نفت و گاز پارسیان نیز به همکاری با سپاه پاسداران متهم شده اند.
در حالی که سال ۲۰۱۲ آمریکا به این نتیجه رسید که شواهد کافی برای همکاری شرکت ملی نفتکش ایران با سپاه پاسداران وجود ندارد، در دور جدید تحریمهای سال ۲۰۱۸ آمریکا، شرکت خطوط کشتیرانی و شرکت ملی نفتکش ایران نیز مشمول تحریمها قرار گرفتند.
به این ترتیب با پیوند دادن ظرفیتهای صادرات نفت ایران با سپاه پاسداران انقلاب، آمریکا مسیرهای جدیدی علاوه بر فشارهای اقتصادی برای قطع صدور نفت ایران گشوده است و از این پس، هر گونه نقل و انتقالات نفت ایران و محموله های مربوطه، از جمله کشتیهای نفتکش جزو دارایی های یک نهاد تروریستی قلمداد می شوند. همچنین هر کشتی غیرایرانی نیز که نفت ایران را حمل کند، به همکاری با تروریسم متهم و در نتیجه مشمول برخورد و مصادره خواهد شد. این تفاوتی است که دنیا در ارزیابی تهدیدهای فعلی ایران برای بستن تنگه هرمز باید به آن توجه داشته باشد. از آنجا که ایران همواره راههایی برای دور زدن تحریمهای آمریکا پیدا میکرده، تحریم نهادهای نفتی ایران یک چیز است و ممانعت فیزیکی از صدور نفت ایران در عمل چیز دیگری است. این یک خط قرمز برای ایران تلقی میشود که زمینه ساز تصمیم این کشور برای بستن تمامی مسیرهای کشتیرانی از تنگه هرمز خواهد بود.
تاکنون آمریکا علاقه ای به اتخاذ تدابیری برای ممانعت فیزیکی از صدور نفت ایران نشان نداده است. در واقع چنانکه فرمانده ارشد نظامی ایران، سردار باقری به خبرنگاران گفته است، نیروی دریایی و خطوط کشتیرانی تجاری آمریکا هنگام عبور از تنگه هرمز، به پرسشهای نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که وظیفه تامین امنیت تنگه هرمز را بر عهده دارد، پاسخ می دهند و این یعنی با وجود تروریستی نامیدن سپاه، نیروی دریایی آمریکا با یک نیروی تروریستی همکاری و تعامل میکند.
سردار باقری گفت مانند سایر کشورها که محموله های نفتی خود را از تنگه هرمز عبور می دهند، نفت ایران نیز به صدور از این مسیر ادامه خواهد داد و اگر نفت ما از این مسیر صادر نشود، نفت کشورهای دیگر نیز از آن نخواهد گذشت. باقری افزود که معنایش این نیست که ما میخواهیم تنگه هرمز را ببندیم و تمایلی به این کار نداریم مگر آنکه اقدامات خصمانه دشمن ما را به چنین کاری وادار کند. در این صورت توانایی کامل این کار را داریم.
چالش اصلی زمانی رخ میدهد که تلاشهای آمریکا برای به صفر رساندن صدور نفت ایران ناکام بماند و این چیزی است که اکثر تحلیلگران نفتی به آن معتقدند. وزیر امورخارجه ایران، جواد ظریف می گوید که ایران دارای تخصص و پی اچ دی در دور زدن تحریمهای آمریکا است. اگر هدف دولت ترامپ در قطع صدور نفت ایران و در نتیجه مجبور کردن ایران به تغییر رفتارش در خاورمیانه محقق نشود، در شرایطی که تنور رقابت انتخاباتی برای سال ۲۰۲۰ نیز در آمریکا گرمتر میشود، کاخ سفید ناچار خواهد شد به منظور مقابله با انتقادات رقبا، اقدامات دیگری برای تحقق اهداف و سیاستهای خود در پیش بگیرد.
از آنجا که هر گونه اقدام برای بستن تنگه هرمز یا محدود کردن جریان عبورومرور از آن، اقدامی تحریک آمیز تلقی میشود که نیاز به واکنش نظامی دارد، بعید است ایران دست به چنین اعمالی بزند. بسیار محتمل است که ایران با توسل به تفسیر خود از کنوانسیون سازمان ملل حقوق دریاها مصوب سال ۱۹۸۲، که به ایران حق میدهد عبورومرور در محدوده دوازده مایل دریایی دورتر از خطوط ساحلی خود را به عنوان آبهای سرزمینی تحت کنترل داشته باشد، تدریجا محدودیت هایی برای تردد کشتی ها در این منطقه برقرار کند. هر کشتی که بخواهد از مسیرهای جنوبی و شمالی تنگه هرمز برای دسترسی به خلی جفارس استفاده کند، ناگزیر است از آبهای سرزمینی ایران عبور کند.
طبق این کنوانسیون ایران حق دارد از تردد کشتیهای کشورهایی مانند آمریکا که به این معاهده نپیوسته اند، از تنگه هرمز ممانعت به عمل بیاورد. اگر آمریکا مانع صدور نفت ایران شود، ایران میتواند با استناد به معاهده مزبور، از عبور کشتیهای آمریکا از تنگه هرمز جلوگیری کند. در این صورت آمریکا یا باید این محدودیت را بپذیرد یا آن را با توسل به نیروی نظامی بلااثر کند که آن نیز نقض حقوق بینالملل تلقی خواهد شد. بحث درباره قدرت نظامی ایران برای بستن تنگه هرمز و توانایی ارتش آمریکا در واکنش نشان دادن به آن مسأله دیگری است اما در این صورت، هیچ شرکت بیمهای مایل نخواهد بود که کشتیهای عبوری از این آبراهه را بیمه کند. پیامد اقتصادی هر گونه مسدود شدن این آبراهه، فوری، پایدار و فاجعه بار خواهد بود. برچسب ها: ایران ، تنگه هرمز

منبع: خرداد

کلیدواژه: ایران تنگه هرمز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۶۳۵۵۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اعتراف روزنامه غربگرا: ایران  سه بر صفر از آمریکا جلو است

یک روزنامه وابسته به طیف اصلاح‌طلبان می‌گوید: باید برای آمدن ترامپ آماده شویم، این روزنامه در عین حال تلویحا اذعان کرده که منطق مقاومت جواب داده و ایران سه بر صفر از آمریکا جلو است.

به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: روزنامه هم‌میهن نوشت: «اگرچه هنوز با قاطعیت نمی‌توان گفت بازگشت ترامپ قطعی است اما باید برای بازگشت او سناریوهایی تدارک دید و باور به اینکه همه‌شان مثل هم هستند در دوران بلوغ جمهوری اسلامی پذیرفتنی نیست. مهم‌ترین خطر بازگشت ترامپ برای ایران، برخلاف تصور این نیست که امکان احیای برجام را منتفی می‌سازد، چون همین حالا هم بخت احیای برجام بالا نیست. اگر ترامپ بازگردد،

دو خطر اصلی متوجه ایران خواهد بود و جا دارد به این دو بیندیشند: نخست اینکه به احتمال زیاد، تکلیف اوکراین را یک‌سره می‌کند و بعید است بگذارد جنگ اوکراین بیش از این ادامه یابد. در این حالت، ایران نمی‌تواند مانند حالا نفت صادر کند. اگر صادرات نفت خام ایران از ۲۰۰ هزار بشکه در اواخر دولت روحانی به یک میلیون بشکه در روز رسیده (و آمار رشد اقتصادی‌ای که دولت به آن می‌بالد نیز ناشی از همین است) به خاطر این نیست که جو بایدن چشم خود را به روی فروش نفت به چین بسته، بلکه ناشی از جنگ اوکراین است که نمی‌توانند همزمان خریداران و مشتریان را از چند نقطه در تنگنا بگذارند. پس مهم‌ترین آسیب ایران می‌تواند کاهش فروش نفت باشد. نکته دوم اینکه ایران از سه تحول بازگشت طالبان در افغانستان، جنگ اوکراین و غزه سود برده و در اصطلاح فوتبالی سه بر صفر جلو است و ترامپ اگر بخواهد سر به سر ایران بگذارد، این برتری سه بر صفر را باید از بین ببرد. اول: ناامن کردن مرزهای شرقی و تضعیف بازار هرات. دوم: تغییر وضعیت غزه به‌گونه‌ای که ایران از آن سود نبرد و سوم: همان که در بالا اشاره شد؛ اوکراین».

هم‌میهن می‌افزاید: به یاد آوریم که در سال ۱۳۵۹ و در همان مجلس اول دو نماینده با دو دیدگاه کاملاً مخالف در غالب امور داخلی، در مورد مشترکی هشدار دادند و آن هم این که بعد از مرگ شاه ادامه گروگان‌گیری آمریکایی‌های شاغل در سفارت سالبه به انتفاء موضوع است و موجب روی کار آمدن رقیب جیمی کارتر خواهد شد. در حال حاضر ایران نمی‌تواند برای ماندن بایدن کار خاصی انجام دهد؛ مگر آنکه نقش ویژه‌ای در غزه یا اوکراین ایفا کند. اما باید برای فردای احتمالی سناریو داشت؛ فردایی که ترامپ درصدد جبران آن برتری در سه حوزه برخواهد آمد. از تحول افغانستان نفع امنیتی و اقتصادی (بازار هرات و اضافه شدن به بازار سلیمانیه)، از تحول اوکراین نفع سیاسی و اطمینان از وتوی قطعنامه‌ها در شورای امنیت سازمان ملل و از غزه نفع سیاسی چراکه اکنون به جای پیمان ابراهیم و نزدیک شدن اسرائیل به مرزهای ایران دانشگاه‌های آمریکا و حتی کانادا شاهد اعتراضات سراسری است و تکاپوی تشبیه حماس به داعش به شکست انجامیده و موج حمایت از فلسطینی‌ها همه جا برخاسته است. مهم‌ترین مراقبت وزارت خارجه باید حفظ همین سه موقعیت باشد تا ترامپ آنها را منتفی نکند و به هدر ندهد. در اصطلاح فوتبالی مراقب سه گل خودمان باشیم! در غزه البته با فاجعه انسانی روبه‌روییم و در اوکراین در اندازه‌ای کمتر.».

درباره این تحلیل گفتنی است:

۱) آمریکا در حوزه اقتصادی بیشترین سود را به خاطر تحریم روسیه و فروش گران‌قیمت نفت و گاز خود به اروپا می‌برد، به نحوی که برخی دولتمردان فرانسه و آلمان بارها از قیمت پنج برابر شده گاز آمریکا گلایه کرده‌اند.

۲) یکسره کردن کار جنگ اوکراین، دست اروپا و آمریکا نیست، آن هم در وضعیتی که روسیه در موضع قدرت قرار دارد.

۳) افزایش فروش نفت ایران، ربطی به جنگ اوکراین ندارد؛ بلکه نتیجه مایوس شدن از دغلبازی‌های برجامی غرب و اهتمام به دور زدن تحریم هست بایدن هم نتوانست دخالتی در معاملات نفتی ایران و چین بکند، نه این که به ادعای هم‌میهن، چشمانش را ببندد!

۴) آمریکا فارغ از آمد و شد رؤسای جمهور در کاخ سفید، در افغانستان متحمل شکست سنگینی شد و به ناچار، این کشور اشغال شده را تخلیه کرد. پس از آن هم تلاش زیادی برای ناامن‌سازی مرز افغانستان با ایران، درگیری دوطرف و ایجاد بی‌ثباتی صورت گرفت که ناکام ماند. به عبارت دیگر، دوران بایدن، اوج تلاش‌های مشترک آمریکا و انگلیس و اسرائیل برای بی‌ثبات‌سازی مرزهای شرقی ایران بود و ناکام ماند.

۵) در موضوع جنگ غزه نیز، پای آمریکا در هر صورت گیر است؛ چه به حمایت از اسرائیل ادامه دهد و چه شکست بزرگ را پس از هفت ماه حمایت همه‌جانبه نظامی و اقتصادی بپذیرد. آمریکا نخواهد توانست چیزی جز خسارت‌های سنگین، از سرانجام جنگ غره درو کند.

۶) اذعان هم‌میهن به این که ایران دست کم سه بر صفر در تحولات منطقه از آمریکا جلو افتاده، در حالی است که محافل غربگرا تا همین چند سال قبل می‌گفتند آمریکا کدخدای دنیاست و ظرف پنج دقیقه می‌تواند تمام توان نظامی ما را نابود کند و بنابراین به ادعای نشریه صدا (که سردبیرش با هم‌میهن مشترک است) باید مانند برّه و برده و از موضع تحقیرشدگی، با ترامپ یا بایدن مذاکره کرد!