جمهوری اسلامی بزرگترین پرچمدار مقاومت در جهان است/شیعه یعنی مظلومیت و در عین حال قداست
تاریخ انتشار: ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۶۳۸۰۵۶
به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد ، حسن رحیم‌پور ازغدی عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی شامگاه پنجشنبه در سی و یکمین دوره بینات با موضوع بازخوانی سیره سیاسی اهل بیت (ع) گفت: بنی عباس یکی از پیچیده‌ترین حکومت‌ها بود که در نهایت به نفع اسلام و به ضرر دشمن به اتمام رسید.
وی تصریح کرد: مأمون به دلیل ناتوانی در به شهادت رساندن امام رضا (ع) به صورت علنی، در نهایت ایشان را به صورت مخفی به شهادت رساند، این در حالی است که تاکنون هیچ یک از خلیفه‌ها این امر را انجام ندادند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: امام رضا (ع) از اهداف آنها (دشمنان) جلوگیری کرده و اسلام را بیش از پیش ترویج داد، تمامی مقوله‌های حاکمیت دشمن خنثی شد، مأمون تصمیم بر نابودسازی تمامی مقوله‌های راجع به اسلام داشت، اما امام اجازه نداد وی به هدف خود دست یابد.
رحیم پور ازغدی افزود: مأمون یکی از زیرک‌ترین افراد آن زمان بود، وی چهره خود را خوب جلوه داد، به طوری که هنوز برخی معتقدند که مأمون شیعه بود، وی توانست همه را فریب دهد، ابتدا مأمون با هوش و ذکاوت جنگ با برادرش را به نفع خود تمام کرد و در جنگ داخلی پیروز شد، پس از آن تصمیم بر نابودی دین اسلام داشت.
وی تصریح کرد: این داستان تنها اتفاق سیاسی نبود، بلکه این فرد قصد زیر سوال بردن ادعا‌های تشیع را داشت، وی برای رسیدن به خلافت هر اقدامی را انجام می‌داد در حالی که تمامی افراد در سراسر جهان، ولایت امام رضا (ع) را به عنوان بهترین ولایت قبول داشتند.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: مأمون امام رضا (ع) را در دو راهی گذاشت که هر دو راه برای آنها برد- برد بود، وی قصد داشت که یا امام تسلیم شود و یا این که بهانه‌ای دست مأمون دهد تا وی نیز از آن سوء استفاده کند، اما امام رضا (ع) کاری کرد که ضربه به جای دین، به مأمون وارد شود.
رحیم پور ازغدی افزود: یکی از مهمترین فعالیت‌های امام هشتم (ع)، انتشار مذهب شیعه در سراسر جهان بود، مأمون قصد داشت تا امام رضا (ع) را به هر نحوی به دربار خود وارد کند و در صورتی که امام قبول نکند که با حکومت آنها همکاری کند ایشان را به شهادت برساند.
وی تصریح کرد: قصد مامون این بود که در صورت پذیرش این امر از سوی امام، به سایرین نشان دهد که ادعای دین اسلام مبنی بر مخالفت با حکومت اشتباه بوده و اگر تاکنون چنین شعاری وجود داشته به دلیل عدم وجود شرایط حکومتی بوده است، با این ترفند همگان از امام رضا (ع) ناامید می‌شوند.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با اشاره به این که شیعه یعنی مظلومیت و در عین حال قداست، شیعیان هرجا که ترس آنها را فرا گرفته نباید خیانت کنند و یا تسلیم شوند، گفت: یکی دیگر از اهداف آنها این بود که حاکمیت در کنار شیعه باشد تا هم آبروی شیعه برود و هم این که هر اتفاقی که در حکومت افتاد را سایرین به دلیل اعتقادشان به شیعه بپذیرند.
رحیم‌پور ازغدی افزود: می‌خواستند این سوال در ذهن همگان ایجاد شود که اگر مخالف حکومت بودید پس چرا در حال حاضر این امر انجام شده است؟ در گام بعدی قصد داشتند که ارتباط امام را با مردم قطع کنند و ایشان در دربار بماند، در صورت ادامه داشتن همین روال، مردم ایشان را فراموش می‌کنند.
وی با اشاره به این که تنها شخصی که توانست تمام سرکوب‌ها را مهار کند امام هشتم (ع) بوده است، تصریح کرد: مأمون با حدس این که پس از مدتی که امام در دربار بماند کم کم به گناه آلوده می‌شود، تصمیم بر اجرایی کردن نقشه خود داشت، وی قصد داشت که میان امام و مردم فاصله بیفکند.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: منتقدان امام رضا (ع) در دیدار با ایشان طرفدارشان می‌شدند، با این امر مشروعیت از مامون گرفته می‌شد، مأمون با خود می‌گفت که با حضور امام رضا (ع) در حکومت، آبرو پیدا می‌کنیم و دیگر ما را حکومت طاغوت خطاب نمی‌کنند و در خطاب به هر اعتراض کننده‌ای به حکومت، همکاری امام با خودمان را مثال می‌زنیم تا حرفی برای گفتن نداشته باشد.
رحیم‌پور ازغدی افزود: مأمون چنان محافظه‌کار بود که حتی تصمیماتش را با فضل‌ابن سعد درمیان نمی‌گذاشت، حتی در برخی موارد برخی از امور دقیقاً به دست خودش انجام می‌شد و به دست کسی نمی‌سپرد، در واقع جز خودش به شخص دیگری اعتماد نداشت، فضل‌ابن سعد از بسیاری از امور مأمون بی خبر بود.
وی تصریح کرد: مأمون در بسیاری از موارد برای گمراه کردن تاریخ داستان‌های جعلی ساخته است، وی با دقت برای سرنگون‌سازی حکومت امام رضا (ع) سرمایه‌گذاری کرد. زمانی که پیشن‌ها مامون برای ولایتعهدی امام مطرح شد، امام رضا (ع) آن را با شرایط خاصی قبول کرد و یکی از مهمترین شروط این بود که ایشان از حکومت طرفداری نخواهند کرد و در این میان افرادی مانند فضل ابن سعد راضی بودند، زیرا تصور می‌کردند از این طریق امام آلوده حکومت و دنیا می‌شوند.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: مأمون با مطرح کردن چنین پیشنهادی و پذیرش آن توسط امام قصد داشت این گونه جلوه دهد که که امام رضا (ع) با کمال میل این پیشنهاد را قبول کرده است.
رحیم پور ازغدی افزود: آخرین توطئه مامون این بود که امام رضا (ع) را در مناظره‌های علمی مغلوب کند، اما از این طریق نیز به نتیجه نرسید.
وی با اشاره به اینکه ایران بزرگترین پرچمدار مقاومت در دنیا است تصریح کرد: در حال حاضر تنها کانون مقاومت در دنیا در قرن ۲۱ ایران است و تنها گروهی که عدالت را رعایت می‌کنند مسلمانان هستند. انتهای پیام//ج.ر شیعیان هرجا که ترس آنها را فرا گرفته نباید خیانت کنند و یا تسلیم شوند
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: اخبار سیاسی ائمه اطهار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۶۳۸۰۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
لرستان در سوگ بنیانگذار مکتب تشیع
به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای استان لرستان، مردم لرستان در شب شهادت بنیانگذار مکتب تشیع، امام جعفر صادق (ع) بر سر و سینه زدند و اشک ماتم ریختند.
امام صادق (ع) در ۱۷ ربیع الاول سال ۸۳ هجری قمری در شهر مدینه به دنیا آمد.
برخی منابع تولد ایشان را در سال ۸۰ هجری قمری ذکر کرده اند. پدر بزرگ ایشان امام سجاد (ع)، پدر بزرگوارشان امام محمد باقر (ع) و مادرشان معروف به ام فروه، دختر قاسم بن محمد بن ابی بکر است.
به عقیده شیعه، دوران امامت امام جعفر صادق (ع) ۳۴ سال بود که با اواخر حکومت امویان و اوایل حکومت عباسیان مصادف بوده‌است. امام صادق (ع) با پنج تن از خلفای بنی امیه، هشام بن عبدالملک، ولید بن یزید بن عبدالملک، یزید بن ولید بن عبدالملک، ابراهیم بن ولید و مروان بن محمد ملقب به حمار و دو تن از خلفای بنی عباس ابوالعباس (عبدالله بن محمد) معروف به سفاح و ابوجعفر معروف به منصور دوانیقی معاصر بود.
یکی از خصوصیات بارز امام صادق (ع) علم فراوان ایشان است. امام صادق (ع) به جهت ضعف حکومت اموی، فعالیت علمی بسیار بیشتری نسبت به دیگر امامان شیعه داشتند. ایشان بسیار اهل زهد، عبادت، روزه داری و تلاوت قرآن بودند. امام صادق (ع) به فقرا کمک بسیار می‌کردند و در بیشتر شب‌ها به صورت ناشناس برای فقرا غذا می‌بردند به طوری که بخشندگی ایشان در بین مردم زبانزد بود.
عصر امام صادق (ع)، عصر جنبش فرهنگی و فکری و برخورد فرق و مذاهب گوناگون بود. پس از زمان رسول خدا دیگر چنین فرصتی پیش نیامد تا معارف اصیل اسلامی ترویج شود به خصوص که قانون منع حدیث و فشار حُکّام اموی باعث تشدید این وضع شده بود بنابراین خلأ بزرگی در جامعه آن روز که تشنة هرگونه علم و دانش و معرفت بود، به چشم می‌خورد.
امام صادق (ع) با توجه به فرصت مناسب سیاسی و نیاز شدید جامعه، دنباله نهضت علمی و فرهنگی پدر بزرگوارشان را گرفتند و حوزه وسیع علمی و دانشگاه بزرگی به وجود آوردند و در رشته‌های مختلف علمی و نقلی شاگردان بزرگی تربیت کردند.
هشام بن حکم، مفضل بن عمر کوفی جعفی، محمد بن مسلم ثقفی، ابان بن تغلب، هشام بن سالم، مؤمن طاق و جابر بن حیان از شاگردان ایشان بودند. تعداد شاگردان امام را تا چهار هزار نفر نوشته اند. ابوحنیفه رئیس یکی از چهار فرقه اهل سنت، مدتی شاگرد امام صادق (ع) بود و خودش به این موضوع افتخار کرده است.
امام جعفر صادق (ع) از فرصت‌های گوناگونی برای دفاع از دین و حقانیت تشیع و نشر معارف صحیح اسلام استفاده می‌برده است. مناظرات زیادی نیز در همین موضوعات میان ایشان و سران فرقه‌های گوناگون انجام پذیرفت که طی آنها با استدلال‌های متین و استوار، پوچی عقاید آنها و برتری اسلام ثابت می‌شد.
بیشترین احادیث از امام صادق (ع) نقل شده است، اولین علت این امر مربوط به شرایط خاص زمان امامت ایشان و دومین دلیل این است که ایشان از دیگر امامان بیشتر عمر کردند و به همین علت امام صادق (ع) را شیخ الائمه نیز می‌نامند.
همچنین فقه شیعه امامیه که به فقه جعفری مشهور است منسوب به امام جعفر صادق (ع) است، زیرا بخش عمده احکام فقه اسلامی بر طبق مذهب شیعه امامیه از ایشان است و آن اندازه که از آن حضرت نقل شده است از هیچ یک از ائمه نقل نشده است.
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟