لوکاس مورا، توپ بازی با آژاکس را با خود به خانه برد؛ مورا: به من نگاه کنید، در حال سپری کردن بهترین لحظات زندگی‌ام هستم (عکس)
تاریخ انتشار: ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۷۰۷۲۹۹
مورا بهترین شب زندگی اش را سپری می کند؛ از بزرگ شدن در زاغه های برزیل و زندگی با دوستانی که حالا اکثرا در زندان هستند تا درخشش در شب تاریخی آمستردام و هت تریک برای رساندن تاتنهام به فینال لیگ قهرمانان اروپا!
طرفداری- لوکاس مورا به پنجمین بازیکن پس از الساندرو دل پیرو، ایویکا اولیچ، روبرت لواندوفسکی و کریستیانو رونالدو بدل شد که موفق به هت تریک در مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا می شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
پس از این دیدار، لوکاس مورا که توپ هت تریکش را همراه خود داشت، به نقل از وبسایت یوفا در گفتگویی با خبرنگاران گفت:
توصیف حس و حال من در قالب کلمات غیرممکن است. بسیار بسیار خوشحالم و به هم تیمی هایم افتخار می کنم. حتی وقتی همه چیز غیرممکن به نظر می رسید، ایمان خود را از دست ندادیم. با تمام وجود بازی کردیم و شایسته این لحظات هستیم. مثل یک خانواده هستیم و واقعا توصیف این شرایط ممکن نیست.
فوتبال لحظاتی برای ما می سازد که تصورش غیرممکن است. باید از این لحظات لذت ببریم؛ به من نگاه کنید، بهترین لحظه زندگی ام، بهترین لحظه دوران حرفه ای خود را سپری می کنم. حتی بدون بازیکنان کلیدی مان، کیفیت بالایی داریم؛ همیشه به هم تیمی هایم اعتقاد داشته ام. باید در همه بازی ها مثل امشب بجنگیم. لازم است از هم تیمی هایم تشکر ویژه ای داشته باشم چون با وجود آنهاست که چنین زندگی غیرقابل باوری در تاتنهام دارم.
مورا همچنین در توئیتر رسمی خود نوشت:
برای خدا هیچ چیز غیرممکن نیست!
لازم به ذکر است لوکاس مورا همچون اکثر فوتبالیست های برزیلی، دوران کودکی و نوجوانی سختی داشته است. او که امشب در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا هت تریک کرد، چندی پیش از زندگی سختش در دوران کودکی گفته بود:
من در جایی بزرگ شدم که پر از جنایتکار، اسلحه و مواد مخدر بود. من از یک زندگی جنایتکارانه و پر از جرم فرار کردم. بسیاری از دوستان دوران کودکی ام این نوع زندگی را برگزیدند و حالا در زندان هستند.
من همیشه در خیابان فوتبال بازی می کردم و روش متفاوتی را برای آینده ام در نظر گرفتم. باید از پدر و مادرم هم تشکر کنم. می خواستم زندگی متفاوتی به آنها هدیه کنم و قصد داشتم همه رویاهای کودکی را عملی کنم، بنابراین آنها مرا به شکل متفاوتی آموزش دادند و تربیت کردند. آنها اجازه ندادند من از مسیر صحیح خارج شوم.
اینکه از شهر زیبایی چون پاریس به لندن بیایید، قطعا یک هدیه از سمت خداست. در پاری سن ژرمن به همه عناوین ممکن رسیدم و وقت آن رسیده بود که دست به انتخاب تازه ای برای دوران حرفه ای خود بزنم. برای همین تاتنهام را انتخاب کردم.
منبع: طرفداری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۷۰۷۲۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۷ نکته مهم برای آرام کردن کودکی که عصبانی و پرخاشگر است
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از bright side، که کودکان در این سن توانایی ابراز ناراحتی خود را با کلمات ندارند و این به عهده والدین آنها است که به این موضوع رسیدگی کنند تا کودک احساس امنیت و آرامش کند.
در این مطلب چند نکته پیشنهاد می‌دهیم که ممکن است برای مواقعی که کودکتان عصبانی می‌شود، به کارتان بیاید.
۱. اجازه دهید احساسات خود را ابراز کنند.
تلاش برای پایان دادن به عصبانیت سریعتر با روش های بی فایده، مانند فریاد زدن بر سر کودک، موثر نیست. بهتر است بنشینید و اجازه دهید کودک فریاد بزند و گریه کند و اجازه دهید همه چیز به خودی خود آرام شود. هنگامی که کودک عصبانیت خود را ابراز کرد، احساس بسیار بهتری خواهد داشت و کلمات شما معنای بیشتری خواهند داشت. شما همچنین می توانید احساس آرامش کنید و بتوانید با کودک خود در مورد احساسات او و چیزهایی که او را آزار می دهد، بحث سازنده تری داشته باشید.
۲. اگر پرخاشگری کردند آنها را از موقعیت دور کنید.
فریاد زدن، گریه کردن و کوبیدن پاهایشان به زمین بسیار متفاوت از پرخاشگری است، آنها ممکن است شروع به ضربه زدن، گاز گرفتن یا پرتاب کردن اشیا کنند. برای این نوع رفتار، می توانید فوراً کودک را از موقعیت خارج کنید و اگر در جمع هستید او را به مکانی ساکت ببرید. اگر در خانه هستید، می توانید به فرزندتان نزدیک شوید و با لحنی محکم اما نه عصبانی به او توضیح دهید که پرخاشگری بد نیست. آنها می‌توانند هر چقدر که می‌خواهند از شما عصبانی باشند، اما رفتار فیزیکی کاملا غیرقابل قبول است.
۳. توجه آنها را به چیز دیگری جلب کنید.
کودکان معمولاً دامنه توجه بسیار کوتاهی دارند، به این معنی که آنچه اکنون آنها را آزار می دهد می تواند در چند ثانیه فراموش شود. بنابراین، اگر آنها صحنه ای را در یک فروشگاه ایجاد می کنند زیرا می خواهند شما چیزی برای آنها بخرید، می توانید با چیز دیگری حواس آنها را پرت کنید. می‌توانید یک شی یا اسباب‌بازی را به آنها بدهید که می‌دانید دوست دارند، یا می‌توانید چیزی را در مغازه به آنها نشان دهید که ممکن است مورد علاقه باشد. بهتر است فرزندتان را با سایر کودکانی که در آن زمان ساکت هستند مقایسه نکنید.
۴. از آنها بخواهید در فضایی آرام بنشینند.
این روشی است که بسیاری از معلمان پیش دبستانی از آن پیروی می کنند، جایی که آنها یک نقطه "آرامش" دارند. این می تواند یک گوشه گرم و زیبا از خانه شما با کوسن های نرم روی زمین، کتاب ها، اسباب بازی ها و سایر وسایل سرگرم کننده در اطراف باشد. وقتی کودک شما ناراحت یا عصبانی است، می توانید او را تشویق کنید که در آن گوشه بنشیند و با یک فعالیت حواس خود را پرت کند. مثلاً اگر به نقاشی علاقه دارند، می توانید یک دفترچه با چند مدادرنگی در آن فضا نگه دارید تا سریعتر آرام شوند.
۵. جایگزینی برای آرام کردن آنها پیشنهاد دهید.
کودکان اغلب می خواهند کارهایی را انجام دهند که بزرگسالان می دانند خطرناک است، اما بچه ها آن را درک نمی کنند. آنها احساس می کنند که شما آنها را از دستیابی به چیزی که واقعا می خواهند منع می کنید. بنابراین، به جای فریاد زدن بر سر آنها که کاری انجام ندهند، می‌توانید جایگزین مشابهی را به آنها پیشنهاد دهید که هدف جدیدی برای آنها خواهد بود. این می تواند نسخه ایمن تر از کاری باشد که آنها می خواهند انجام دهند و شما می توانید این فعالیت جدید را برنامه ریزی کنید.
۶. از قبل به آنها هشدار دهید.
یکی از چیزهایی که بچه‌ها از آن لذت نمی‌برند این است که شما به طور ناگهانی به زمان بازی آنها پایان می‌دهید، در حالی که آنها نمی‌دانستند زمان رفتن فرا رسیده است. شما نمی توانید به آنها بگویید که ۱۰ دقیقه دیگر بازی تمام است، زیرا آنها در این سن درکی از زمان ندارند. کاری که می توانید در عوض انجام دهید این است که به آنها بگویید که می توانند ۲ راند دیگر از بازی خود را انجام دهند و سپس آنجا را ترک خواهید کرد. این چیزی است که آنها می توانند درک کنند و هر چقدر هم که بخواهند برای مدت طولانی تری بمانند، احتمالاً به آن احترام خواهند گذاشت.
۷. حرف‌های آنها را به خودتان نگیرید.
یکی از رایج ترین جملاتی که بچه ها هنگام ناراحتی از بزرگترها می گویند این است: «از تو متنفرم!» و در حالی که توهین و سرزنش کردن آنها بسیار آسان است، این راه به وضوح اشتباه است. آنها واقعاً منظورشان چیزی نیست که می گویند، اما این فقط راه آنها برای ابراز ناامیدی و نشان دادن احساساتشان است. بهتر است آن را نادیده بگیرید و به برنامه خود پایبند باشید، بدون اینکه اجازه دهید رفتار بد آنها شما را ناراحت کند.
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت