با ترامپ چه کنیم؟ / آیا ایران همه کارت‌های خود را در مقابل آمریکا رو کرده است؟ /آخرین فرصت اروپا برای نجات برجام

تله تلفنی ترامپ، اعلام یک تحریم برای سومین بار!، تکرار تراژدی پلاسکو در تبریز، مصادره پس از مذاکره!، رونمایی از سلاح جدید ارزی ایران در هفته جاری، صادرات فرآورده‌های نفتی قابل تحریم نیست، حلقه مفقوده آموزش و پژوهش در مدیریت بحران، افتضاح جدید «من و تو» و مقایسه جان اسنو با رامبد!، آرایش جنگی متقابل، آژیر قرمز سلامت برای احتکار‌های کوچک! و مخاطب هشدار عراقچی، اروپا است نه افغان‌ها از مواردی است که موضوع گزارش‌های خبری و تحلیلی روزنامه‌های امروز شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش «تابناک» روزنامه‌های امروز شنبه بیست و یکم اردیبهشت ماه در حالی چاپ و در پیشخوان مطبوعات قرار گرفت که جنگ روانی جدید ترامپ با کلید واژه تماس تلفنی، با تیتر‌های مختلفی در صفحات نخست بیشتر آن‌ها برجسته شده است. عناوینی همچون تله تلفنی ترامپ (جوان)، جنگ روانی جدید ترامپ (آفتاب یزد)، بازیگر مردد (ابتکار)، گوشی دست ترامپ آمد /اولین نتیجه خروج از انفعال (کیهان)، اول بازگشت به توافق (اعتماد)، دردسر‌های بلوف ناو لینکلن (مردمسالاری) و کاخ آشفته (ایران) انتظار تماس تلفنی ایران از سوی ترامپ همزمان با اعمال تحریم‌های جدید را در گزارش‌های اصلی خود تحلیل کردند.

روزنامه‌های کیهان و جوان این رفتار ترامپ را نتیجه خروج ایران از رفتار انفعالی ارزیابی کردند و روزنامه ایران تکرار پیشنهاد مذاکره با ایران از سوی رئیس جمهوری امریکا در شرایط کنونی را بی ارتباط با در دست گرفتن ابتکار عمل تهران در چارچوب برجام ندانست. روزنامه دنیای اقتصاد نیز اعلام انتظار ترامپ برای تماس تلفنی از سوی ایران را عقب نشینی از شروط ۱۲ گانه آمریکا دانسته است.

در ادامه تعدادی از یادداشت‌ها و سرمقاله‌های منتشره در روزنامه‌های امروز را مرور می‌کنیم:

آیا ایران همه کارت‌های خود را در مقابل آمریکا رو کرده است؟
محمدعلی وکیلی نماینده مجلس و مدیرمسئول روزنامه ابتکار در سرمقاله امروز این روزنامه با عنوان هنوز کارتی رو نکرده‏ایم درباره التهاب مابین روابط ایران و آمریکا نوشت: منازعه میان ایران و آمریکا هرلحظه تندتر می‏شود؛ چندان‏که کار به تهدید نظامی هم رسیده است. به نظرم کاخ سفید راهبرد روشنی ندارد. ترامپ مشتاق مذاکره است و آن را پنهان هم نمی‏کند، اما سایر تصمیم‏سازان آشکارا تغییر رژیم را دنبال می‏کنند و چندان مایل به صلح و سازش نیستند. در هرحال دود سفیدی از کاخ سفید بیرون نمی‏آید. با گارد کنونیِ آمریکا، گمان نمی‏کنم کشوری بتواند با آن‌ها «توافق» کند. مدت‏ها است که با رهبر کره‏شمالی مذاکره می‏کند، اما هیچ صلحی حاصل نشده است و چشم‏اندازی از صلح هم وجود ندارد. تیم ترامپ طوری چیده نشده است که بتواند به کف حقوق ملت‏ها احترام بگذارد.
آنچه میان ما و آمریکا در این یک سال پس از خروج آمریکا از برجام گذشته است، کاملاً در جهت افزایش تنش بوده است. با وجود اینکه ما همیشه از دیپلماسی حمایت می‏کنیم، اما آمریکا راهی برای مذاکره باز نگذاشته است. اصلاً بنای مذاکره وجود ندارد. فعلاً تصمیم‏سازان کاخ سفید می‏خواهند شانس خود را در تغییر رژیم و تجزیه ایران امتحان کنند. وقتی هنوز این هوس عبث برایشان زنده است نمی‏توان با آنان مذاکره کرد؛ یعنی در واقع اکنون از مذاکره‏ای که آنان می‏پسندند چیزی برای ملت ایران درنمی‏آید.

روند‌هایی که اکنون طی می‏شوند چشم‏اندازی از صلح ندارند و تنش‏ها سرِ کم‏شدن ندارند.
فعلاً آنان تمایل دارند آتش نزاع ما با آمریکا، آرامش منطقه را به هم بزند. اما دوست ندارند خود وارد گود درگیری شوند. آمریکا از عمقِ نفوذِ نظامی ما در منطقه آگاه است و می‏داند که اصلاً نمی‏توان با ایران شوخی نظامی کرد. همه می‏دانند که اگر منافع ایران را تهدید کنند، دیگر در هیچ جایی از منطقه امنیت نخواهند داشت. به همین سبب، درست است که آمریکا می‏خواهد ما را درگیر جنگ نظامی کند، اما اصلاً دوست ندارد طرفِ این درگیری خودشان باشند. آمریکا می‏خواهد نیابتی جنگی به راه بیندازد، اما شرکای منطقه‏ای آن، مانند امارات و عربستان، از اینکه یکسرِ این جنگ باشند پرهیز می‏کنند. عربستان و امارات و اسرائیل ترامپ را تحریک می‏کنند که آمریکا خود وارد جنگ مستقیم با ایران شود، چون به درستی از رویارویی با ایران وحشت دارند. در هر حال، همه جنگ‏افروزان در منطقه دوست دارند ایران را وارد جنگی نظامی کنند که طرف درگیری، خودشان نباشند.
هرچند بعید می‏دانم جنگی رخ دهد، اما بازی خطرناکی شروع شده است. قطعاً هرگونه جنگی در منطقه رخ دهد ابوظبی و سعودی بیشترین ضرر را خواهند کرد. آنان این نکته را خوب می‏دانند و به همین علت هم سعی می‏کنند آمریکا وارد درگیری مستقیم با ایران شود تا به خیال خود از آسیب آن در امان باشند.
ایران بهترین موضعی که می‏توانست گرفته است. ما قطعاً به سمت درگیری نظامی پیش نخواهیم رفت. هرچند آمادگی مقابله با هرگونه توطئه نظامی را داریم، اما به درستی راه دیپلماسی را بیش از هر زمان گشوده‏ایم و دامی که آنان پهن کرده‏اند را شناخته‏ایم. ما با آرامش، با دقت و با آمادگی کامل برای هر واکنشی، اوضاع را رصد می‏کنیم و وارد ماجراجویی‏های احمقانه دشمن نمی‏شویم. هرچند هر دستی که مرز ما را لمس کند از بازو قلم خواهیم کرد. ما هنوز کارتی رو نکرده‏ایم!

با ترامپ چه کنیم؟
حسین واله طی یادداشتی که روزنامه همدلی در شماره امروز خود منتشر کرده در مطلبی زیر عنوان با ترامپ چه کنیم؟ نوشت: ‬ تصمیم به مذاکره یا خودداری از مذاکره با ترامپ بستگی دارد به تحلیلی که از خروج ترامپ از برجام داریم، نه به اظهاراتی که هر ازچندی از کاخ سفید صادر می‌شود و نه به اینکه ما در موضع قوت هستیم یا در موضع ضعف. اگر هدف ترامپ از خروج از برجام را فقط مخالفت با دموکرات‌ها در سیاست داخلی امریکا بدانیم، آنگاه معقول است که مانوری بدهیم (و حتی امتیازکی)، اما به پیمانی برسیم که در قوه مقننه امریکا تصویب شود و پرونده اتمی ایران را مختومه کند. مذاکره برای این هدف معقول است. اما اگر تصور می‌کنیم که هدف ترامپ فراتر از این است؛ تحت تاثیر لابی اسرائیل و اعراب، در صدد است یک حکومت ضعیف را تحت فشار بگذارد تا یا باج بگیرد یا سرنگونش کند، آنگاه وضع فرق می‌کند.

راه مقابله با این رویکرد، چیز دیگری‌ست؛ باید آن عاملی را از میان برد که چنان تصویری از ایران پرداخته است. اگر برای علاج این ضعف بکوشیم، آنگاه اتفاقا هر قدر فشار‌ها بیشتر و طولانی‌تر بشود، اما ایران بایستد و نشکند، فرصت برای مذاکره مناسب‌تر می‌شود. اما این نگرانی هست که شاهد اقدامی برای علاج آن علت اصلی نیستیم، بلکه نشانه‌هایی گه‌گاه دیده می‌شود از اینکه سیاست در جهت معکوس سیر می‌کند. به نظر می‌رسد حرکت ترامپ چند منظوره است و بسیار تحت تاثیر لابی اسرائیل و برخی اعراب خلیج فارس.
راه اصولی مقابله با آن، تحکیم جبهه داخلی و تکیه بر قدرت مردم است از طریق ملی‌سازی حکمرانی در ایران چنانکه پایگاه نظام سیاسی چندان گسترش یابد که بیگانگان اعم از دشمنان و رقیبان ایران از نتیجه‌بخشی فشار‌ها و حتی جنگ مایوس شوند و ترجیح دهند به‌جای تقابل، با ایران کار کنند. اگر این راه را نرویم، به بخت و اتفاق بستگی خواهد داشت که در زورآزمایی جاری، کدام طرف زود‌تر خسته شود، یا میدان را ترک کند.
تهاجم کاخ سفید چند جانبه است؛ زمین‌گیر کردن اقتصاد ایران از طریق ممانعت از بازگشت ایران به جامعه جهانی، ایجاد شکاف در داخل ایران و شوراندن دسته‌های مختلف علیه یکدیگر، تضعیف توان دیپلماتیک و سیاسی ایران در منطقه از طریق تشجیع رقیبان منطقه‌ای ایران به گذر از مرحله رقابت به خصومت، امید بخشیدن به و زنده نگاهداشتن تروریسم دینی خودساخته در منطقه پس از شکست نسبی آنان در عراق و سوریه، سوءاستفاده از فرصت اشتغال ایران به بحران جاری خودش و خستگی ملت‌های منطقه از جنگ و درگیری برای پاک کردن صورت مساله فلسطین و جبران شکست‌های اسرائیل در دو دهه اخیر. این فهرست را می‌توان ادامه داد.
عقل سلیم می‌گوید علاوه بر توان نظامی برای رویارویی با دشمنی‌های بیگانگان، توان ملی مشتمل بر قدرت اقتصادی، قدرت فرهنگی و همبستگی اجتماعی نیز برای کامیابی در درازمدت ضرورت دارد. همان منافذی را که امروز کاخ سفید به‌کار گرفته باید مسدود کرد و این مهم به تصمیم سیاسی راهبردی ملی نیاز دارد. اساسی‌ترین کلید موفقیت این است: ایرانیان همه احساس کنند کشور به آنان تعلق دارد و برای حفظ و تقویت و پیشرفت به مشارکت فعال آنان نیازمند است.

آخرین فرصت اروپا برای نجات برجام
هادی محمدی در یادداشت روز امروز روزنامه خراسان در با عنوان آخرین فرصت اروپا برای نجات برجام ضمن پرداختن به جدی بودن ایران در برنامه خروج تدریجی خود از برجام نوشت: براساس بیانیه شورای عالی امنیت ملی" به کشور‌های باقی مانده در برجام ۶۰ روز فرصت داده می‌شود تا تعهدات خود به ویژه در حوزه‌های بانکی و نفتی را عملیاتی کنند. چنان چه در این مهلت کشور‌های مزبور قادر نباشند مطالبات ایران را تامین کنند، در مرحله بعدی جمهوری اسلامی ایران رعایت محدودیت‌های مربوط به سطح غنی سازی اورانیوم و اقدامات مربوط به مدرن سازی راکتور آب سنگین اراک را نیز متوقف خواهد کرد ". اگرچه عبور از سقف ذخیره آب سنگین و اورانیوم غنی شده ۳.۶۷ درصد که در دوره زمانی چند ماهه محقق خواهد شد به عنوان عبور از یک خط قرمز برای طرف مقابل به ویژه در حوزه گریز هسته‌ای مهم و راهبردی به شمار می‌رود و شاهدیم که در همان گام اول برخی نگرانی‌ها را برای آن‌ها ایجاد کرده، اما به نظر می‌رسد این که ایران در گام اول خود نقشه راه دو ماه آینده و گام دوم را نیز به روشنی بیان کرده پیام‌های مهم بیشتری دارد.
این حرکت تهران نشان می‌دهد که اولا ایران در برنامه خروج تدریجی خود از برجام قاطع و جدی است که اگر نبود می‌توانست جزئیات گام دوم را به صورت محرمانه به اروپا ابلاغ کند نه این که با علنی کردن آن عملا خود را در راهی قرار دهد که انتهایش پس از دو ماه می‌تواند اقداماتی باشد که باعث خروج کامل ایران از برجام شود.

نباید فراموش کرد که بزرگ‌ترین حساسیت ۱+۵ در مذاکرات گذشته اول افزایش درصد غنی سازی ایران (در آن زمان ۲۰ درصد) و دوم راه اندازی راکتور آب سنگین اراک با تولید پلوتونیم بود چراکه امروز همه کشور‌های دارنده بمب اتمی از دو راه غنی سازی با درصد بالا و پلوتونیوم حاصل از راکتور آب سنگین به این سلاح دست یافته اند از این رو تهدید ایران در مرحله دوم به مراتب سنگین‌تر است و به نوعی سرانجام برجام را نیز روشن خواهد کرد به گونه‌ای که نیازی به گام‌های دیگر نباشد. هرچند ایران بارهااعلام کرده است که قصد ساخت سلاح هسته‌ای را ندارد، اما همین که توان و ظرفیت رسیدن به آن را هم داشته باشد برای غرب خوشایند نیست. از سوی دیگر ایران برای اطمینان بیشتر از این که کارش به قطعنامه و فصل هفتم نرسد تهدید دیگری را نیز در نامه محرمانه به سران ۱+۴ گنجانده که به نظر می‌رسد خروج از ان پی تی باشد. در صورت صحت، تکمیل سه گانه غنی سازی با درصد بالا، ساخت راکتور آب سنگین با تولید حداقل ده کیلوگرم پلوتونیم در سال و خروج از ان پی تی، از منظر غربی‌ها هر کشور تحت فشار حداکثری را می‌تواند به وسوسه ساخت بمب اتمی بکشاند (همان‌طور که گفتیم حتی همین توان نیز برای غرب نگران کننده است) مگر این که کشور‌های نگران از این موضوع دست بجنبانند و مطالبات ایران را که حداقلی و مطابق توافق چند جانبه بین المللی است در این ۶۰ روز محقق سازند. ۵۷ روز اگرچه زمان زیادی نیست، اما آخرین مهلت نجیبانه ایران به ۱+۴ به ویژه اروپاست تا نتایج بازی را به نفع طرفین برگرداند.

منبع: تابناک

کلیدواژه: مرور روزنامه ها محمدعلی وکیلی کیهان ابتکار جوان شرق اعتماد برجام ناو آمریکایی ناو هواپیمابر لینکن آمریکا ایران و آمریکا مذاکره با آمریکا جنگ درگیری نظامی خلیج فارس هواپیمای بی 52 پمپئو بولتون ظریف روحانی شورای عالی امنیت ملی نجات برجام شماره تلفن ترامپ تماس تلفنی شروط 12 گانه احتکار تحریم های ایران تحریم جدید آموزش و پرورش رقص مدارس من و تو جان اسنو رامبد ماده 36 برجام ماده 26 برجام جان کری برجام بازار تبریز طرح ترافیک ۹۸ مناف هاشمی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۷۲۱۴۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بازخوانی پرونده توسعه برق هسته‌ای در ایران؛ از برجام تا مشارکت مردم

آقای علی اکبر صالحی رئیس سابق سازمان انرژی اتمی در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرنگار خبرگزاری صداوسیما، با اشاره به نقش راهبردی مسئله تأمین انرژی در جهان گفت: برای همه فعالیت‌ها نیاز به انرژی وجود دارد، اما آثار استفاده از انرژی گاهی مخرب است؛ مانند انرژی‌های فسیلی که گاز‌های گلخانه‌ای تولید می‌کند و بر شرایط اقلیمی اثر می‌گذارد.

وی با اشاره به مسئله افزایش یک و نیم درجه‌ای دمای کره زمین، افزود: این گرمایش کره زمین، خود را به صورت آثار مخرب زیست محیطی مانند بارش‌های سیل‌آسای اخیر در حوزه خلیج فارس نشان می‌دهد؛ بنابراین، بشر باید هر چه سریعتر برای تأمین انرژی بدون استفاده از سوخت‌های فسیلی و با انرژی پاک اقداماتی انجام دهد.

این استاد دانشگاه با بیان این که منظور از انرژی پاک، نوعی از انرژی است که کمترین میزان گاز‌های گلخانه‌ای را تولید کند و تا حد ممکن تجدیدپذیر باشد، ادامه داد: انرژی هسته‌ای نوعی از انرژی‌های پاک است، اما تجدیدپذیر نیست؛ پاسخ نهایی بشر به تأمین انرژی، به سمت انرژی هسته‌ای از نوع گداخت حرکت می‌کند.

ترامپ مانع از حضور ایران در طرح بین‌المللی گداخت هسته‌ای شد

وی تأکید کرد: اگر بشر بتواند نیروگاه‌های هسته‌ای از نوع گداخت را احداث کند، پاسخ نهایی را به تأمین انرژی پایدار، حداقل در بخش برق، داده و وقتی برق باشد، تقریبا همه کار‌ها قابل انجام است. رسیدن به این مرحله زمان می‌برد و ایران هم در حال کار کردن روی آن است.

آقای صالحی اظهار کرد: کشور‌های مختلف برای رسیدن به این هدف، طرح مشترکی را در فرانسه با عنوان ایتر (ITER) پیگیری می‌کنند که ایران هم قرار بود بعد از برجام عضوی از این طرح بین‌المللی باشد، اما ترامپ (رئیس جمهور سابق آمریکا) مانع از آن شد.

وی با تأکید بر این که یکی از موضوعات مهم برای کشور‌های مختلف امنیت انرژی (Energy Security) است، گفت: اگر کشور به دنبال توسعه پایدار است، باید از تأمین انرژی پایدار هم مطمئن باشد؛ قیمت انرژی باید به گونه‌ای تعیین شود که در دسترس باشد و فناوری‌های مربوطه هم باید در اختیار یک کشور قرار داشته باشد.

رئیس سابق سازمان انرژی اتمی با اشاره به این که تصمیم گرفته شده بود که ۲۰ هزار مگاوات نیروگاه هسته‌ای در ایران احداث شود، گفت: اکنون به دلایلی مثل جنگ تحمیلی و مسائل بین‌المللی و شرایط تحریمی، هزار مگاوات نیروگاه هسته‌ای در کشور وجود دارد و دو هزار مگاوات نیروگاه جدید نیز در دست تأسیس است.

وی بیان کرد: کلنگ احداث این دو هزار مگاوات نیروگاه جدید در سال ۱۳۹۵ در بوشهر بر زمین خورد و اکنون در شرف تکمیل است؛ بسته به نوع مطالعه در مورد سبد انرژی کشور، بین ۸ تا ۲۰ هزار مگاوات برق هسته‌ای باید در ایران تولید شود.

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

صرفه‌جویی حداقل ۱۰ میلیون بشکه‌ای در نفت‌ خام با تولید هر هزار مگاوات برق هسته‌ای

این استاد دانشگاه همچنین گفت: تولید هر هزار مگاوات برق هسته‌ای در مصرف ۱۰ تا ۱۲ میلیون بشکه نفت خام صرفه‌جویی می‌کند؛ یعنی اگر اکنون ۲۰ هزار مگاوات برق هسته‌ای در کشور تولید می‌شد، می‌توانستیم معادل ۲۴۰ میلیون بشکه نفت خام در مصرف سوخت فسیلی صرفه‌جویی کنیم.

وی تأکید کرد: این اعداد به معنای این است که می‌توانستیم هر روز حدود ۸۰۰ هزار بشکه نفت خام را صادر کنیم، اما اکنون این میزان را به اشکالی مثل گاز، گازوئیل و مازوت، برای تولید برق، مصرف می‌کنیم.

رئیس سابق سازمان انرژی اتمی بیان کرد: تولید هر هزار مگاوات برق هسته‌ای از انتشار حدود ۷ میلیون تن گاز آلاینده در محیط زیست پیشگیری می‌کند؛ یعنی اگر با تولید ۲۰ هزار مگاوات برق هسته‌ای می‌توانستیم ۱۴۰ میلیون تن تولید گاز‌های آلاینده را کاهش دهیم، اکنون وضعیت کیفیت هوا و شرایط آب و هوایی کشور تا این حد نامطلوب نمی‌شد.

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

بیشتر بخوانید:

رکوردشکنی نیروگاه اتمی بوشهر در تولید برق هسته‌ای برنامه ریزی برای تولید ۳۰ هزار مگاوات برق

نیروگاه‌های کوچک مقیاس هسته‌ای مصرف آب کمتری دارند

وی با تأکید بر این که بخش عمده خشکسالی‌ها به علت انتشار گاز‌های گلخانه‌ای است، افزود: زمانی که در سازمان انرژی اتمی مسئولیت داشتم، اعلام کردم که بهتر است برای توسعه برق هسته‌ای، به سمت استفاده از نیروگاه‌های کوچک مقیاس برویم؛ زیرا ایران یک کشور خشک است و احداث نیروگاه‌های بزرگ هزار مگاواتی، به حجم زیادی از آب نیاز دارد که چنین امکانی را نداریم.

آقای صالحی با بیان این که تأمین چنین حجمی از آب نیازمند احداث نیروگاه در نزدیکی سواحل کشور است، گفت: در شمال ایران به علت فراوانی جمعیت، شرایط طبیعت و وجود کانون کشاورزی، نمی‌توان چنین کاری کرد؛ ضمن این که خزر یک دریاچه است، اما در حوزه خلیج فارس، تنها جایی است که امکان احداث نیروگاه‌های بزرگ مقیاس هسته‌ای وجود دارد.

وی تصریح کرد: اگر نیروگاه‌ها کوچک مقیاس باشند؛ یعنی در حد ۵۰ مگاوات به جای هزار مگاوات، میزان آب مورد نیاز برای خنک کردن آن‌ها، ناچیز است. اگر از برج‌های خشک در این نیروگاه‌های کوچک استفاده شود، باز هم مصرف آب کاهش می‌یابد.

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

کاهش هدرفت در انتقال برق با توسعه نیروگاه‌های کوچک مقیاس

آقای صالحی با بیان این که­ با احداث نیروگاه‌های کوچک مقیاس، دیگر نیازی به احداث نیروگاه در جنوب کشور برای تأمین برق نقاط مرکزی و شمالی کشور وجود ندارد، تأکید کرد: تأمین برق از فواصل طولانی باعث می‌شود که در طول مسیر، افت ولتاژ و هدررفت در شبکه رخ دهد.

وی افزود: ساخت نیروگاه‌های کوچک مقیاس هسته‌ای، سرمایه‌گذاری اولیه کمتری هم نسبت به نیروگاه‌های بزرگ مقیاس نیاز دارد. ساخت یک نیروگاه هزار مگاواتی، هزینه شبانه پنج میلیارد دلاری نیاز دارد، اما ساخت چنین نیروگاهی یک شبه شدنی نیست و این رقم در طول مثلا ۷ سال ساخت نیروگاه به ۸ میلیارد دلار افزایش می‌یابد.

بخش خصوصی و صنایع داخلی توان ساخت نیروگاه‌های کوچک مقیاس هسته‌ای را دارند

رئیس سابق سازمان انرژی اتمی اظهار کرد: اگر یک نیروگاه کوچک مقیاس که هزینه کمتری دارد، راه اندازی شود، می‌تواند تأمین مالی ساخت نیروگاه کوچک مقیاس بعدی را انجام دهد که بخش خصوصی می‌تواند این کار را انجام دهد.

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

وی همچنین اظهار کرد: صنایع داخلی توان ساخت­ تجهیزات و اجزای مورد نیاز برای نیروگاه‌های کوچک مقیاس را دارند، اما برای تأمین تجهیزات نیروگاه‌های بزرگ، باید صنایعی در همان حد به وجود بیاید که صرفه اقتصادی ندارد؛ به طور مثال، به علت صرفه اقتصادی نداشتن، ساخت مخزن تحت فشار نیروگاه را فقط چند کشور انجام می‌دهند­.

آقای صالحی بیان کرد: این نیروگاه‌های کوچک مقیاس می‌توانند در محل صنایع آماده و در محل مصرف، فقط نصب شوند که قیمت را به طور قابل توجهی کاهش می‌دهد و از نظر ایمنی هم فوق العاده هستند.

وی در پاسخ به علت این که چرا تاکنون چنین اتفاقی در ایران رخ نداده، توضیح داد: دنیا هم تازه در حال حرکت به سمت ایجاد نیروگاه‌های کوچک مقیاس هسته‌ای است؛ البته اوایل در آمریکا و روسیه با نیروگاه‌های کوچک کار را آغاز کردند، همچنین تأمین انرژی بسیاری از زیردریایی‌های نظامی و ناو‌های هواپیمابر با این نیروگاه‌ها انجام می‌شود، اما به صورت تجاری، این مسئله تازه در حال اجرا است و ایران هم ان شاءالله در این زمینه، قدم‌های مؤثری را برخواهد داشت.

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی