چگونه می‌توان جلوی تکرار کشتار کرایست‌چرچ را گرفت؟

جاسیندا آردرن، نخست وزیر نیوزیلند در یادداشتی پیش از کنفرانس پاریس برای جلوگیری از انتشار آنلاین مطالب تروریستی، تاکید کرد: شبکه‌های اجتماعی نیاز به اصلاح دارند. آفتاب‌‌نیوز : جاسیندا آردرن در این یادداشت برای نیویورک‌تایمز که با عنوان "چگونه می‌توان جلوی کشتار کرایست‌چرچ را گرفت"، منتشر شده، نوشته است: در ساعت یک و ۴۰ دقیقه ظهر روز جمعه در ۱۵ ماه مارس یک فرد مسلح وارد مسجدی در شهر کرایست‌چرچ شد و ۴۱ نفر را به هنگام عبادت کردن کشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سپس وی شش دقیقه بعد به مسجد دیگری رفت و در ساعت یک و ۵۲ دقیقه ظهر همان روز وارد این مسجد شد و جان ۷ نمازگزار دیگر را تنها در سه دقیقه گرفت. سه نفر دیگر از مجروحان نیز بعد از این حملات کشته شدند. برای نیوزیلند این اتفاق یک حمله تروریستی بی سابقه بود که کشور کوچک ما را نابود کرد.
در آن روز ۵۰ زن، مرد و کودک کشته شدند و ۳۹ نفر دیگر مجروح شدند و سپس یک نفر نیز هفته‌ها بعد در بیمارستان جان باخت. جراحت برخی از مجروحان هرگز قابل بهبود نیست. این حمله بخشی از یک ترند جدید وحشتناک است که به سرعت در حال گسترش در جهان است. این ترند بر اساس انتشار در اینترنت طراحی شده است. تمام این حادثه به صورت زنده به مدت ۱۶ دقیقه و ۵۵ ثانیه توسط همان تروریست در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد. ویدئوی اول این کشتار زنده نزدیک به ۴ هزار بار پیش از حذفش در شبکه فیسبوک دیده شد. در طول ۲۴ ساعت اول ۱.۵ میلیون کپی از این ویدئو انجام گرفت و در هر ثانیه یک نفر در یوتیوب در ۲۴ ساعت اول این ویدئو را دانلود کرد.
میزان گسترش این ویدئوی وحشتناک سرسام آور بود. برای بسیاری از مردم به طور ناخودآگاه این ویدئو از سوی شبکه اجتماعی‌اش پخش می‌شد و آنها درک نمی‌کردند که چه اتفاقی افتاده است. من می‌دانم که دسترسی به این ویدئو بسیار گسترده بوده است.
اما ما می‌توانیم جلوی انتشار آنلاین چنین حملات تروریستی را بگیریم. ما در طول یک هفته و نیم اول نیز همین کار را انجام دادیم. بعد از این اتفاق بلافاصله ما برای تأمین امنیت تمامی نیوزیلندی‌ها و کمک به آنها وارد عمل شدیم. جهان با ما به سوگ نشست. اما ما تنها نمی‌خواهیم که به سوگواری بپردازیم بلکه ما خواهان اقدام هستیم.
اولین اقدام ما تصویب قانونی در مبارزه با استفاده از سلاح‌های نیمه اتوماتیک نظامی بود که توسط این تروریست استفاده شدند. همچنین دیگر سلاح تروریست پخش زنده حمله در شبکه اجتماعی بود تا به این شکل بتواند نفرت پراکنی و ترس در سراسر جهان را گسترش دهد. او می‌خواست با این اقدام اعتقاداتش را منتشر کرده و توجه دیگران را جلب کند. او از شبکه‌های اجتماعی به عنوان ابزار استفاده کرد. ما نیاز داریم که به این مسئله بپردازیم و تضمین کنیم دیگر این چنین حمله تروریستی در هیچ کجای دنیا اتفاق نمی‌افتد.
بر همین اساس من به همراه امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه روز چهارشنبه در پاریس با حضور دیگر سیاستمداران و رهبران جهان گرد هم می‌آییم و در میان ما رؤسای شرکتهای تکنولوژی نیز خواهند بود. ممکن است ما تفاوت دیدگاه‌هایی داشته باشیم اما هیچ یک از ما نمی‌خواهیم ببینم برنامه‌های دیجیتالی بستری برای تروریسم هستند. ممکن است هدف ما ساده نباشد اما ما بر این مسئله متمرکز شده‌ایم که تروریسم باید پایان یابد و خشونت و افراط گرایی به صورت آنلاین پخش و تکثیر نشود.
اگر ما همکاری نکنیم، نمی‌توانیم موفق شویم. بسیاری از رهبران جهان متعهد شده‌اند که به پاریس بیایند. صنعت فناوری نیز اعلام کرده است که برای همکاری نزدیک‌تر درباره این مسئله آماده است و من امیدوارم که آنها این کار را انجام دهند. این به معنای زیر سوال بردن یا اعمال محدودیت برای آزادی بیان نیست.
من نیز مانند همگان از فیسبوک، اینستاگرام و گاهی از توئیتر استفاده می‌کنم. قدرت این شبکه‌های اجتماعی و ارزش آنها غیرقابل انکار است. من هرگز فراموش نمی‌کنم که چند روز بعد از حمله ۱۵ مارس گروهی از دانش آموزان دبیرستانی به من گفتند که چگونه از شبکه‌های اجتماعی برای برنامه ریزی و سازماندهی مراسمی در یک پارک عمومی در کرایست‌چرچ در حمایت از دوستان هم‌مدرسه‌شان که تحت تأثیر این کشتار بودند، استفاده کردند.
شبکه‌های اجتماعی مردم را به یکدیگر متصل می‌کنند. بر همین اساس ما می‌خواهیم تلاش کنیم که مردم از طریق این شبکه‌ها دچار آسیب نشوند و حقوق موجود نباید باعث آزادی پخش تصاویر کشتار جمعی شود. نیوزیلند به نمایندگی از قربانیان کرایست‌چرچ از ملت‌ها و شرکتهای خصوصی می‌خواهد که با یکدیگر همکاری کرده و جلوی انتشار و تکثیر حملات تروریستی آنلاین را بگیرند و تضمین کنند که دیگر از شبکه‌های اجتماعی به عنوان وسیله‌ای برای انتشار حملات تروریستی استفاده نمی‌شود. ما امیدوار هستیم که سرمایه گذاری‌های بیشتری در حوزه تحقیقات و فناوری انجام گیرد تا این مسئله حل و فصل شود.
اگر ما اصلاحاتی انجام ندهیم ممکن است حمله تروریستی دیگری همانند کرایست‌چرچ اتفاق افتد. نیوزیلند قانون سلاح را تغییر داد. ما می‌توانیم بر نژاد پرستی و تبعیض غلبه کنیم و باید این کار را انجام دهیم. ما می‌توانیم قوانین اطلاعاتی و امنیتی خود را مورد بازنگری قرار دهیم و باید این کار را انجام دهیم. ما نمی‌توانیم پخش خشونت به صورت آنلاین را تنها به وسلیه خودمان حل کنیم، ما نیاز داریم که با دیگران همکاری کنیم، ما نیاز داریم که تضمین کنیم دیگر چنین حمله‌ای در کشور ما و در هیچ جای دنیا اتفاق نمی‌افتد.
منبع: ایسنا

منبع: آفتاب

کلیدواژه: نیوزیلند کشتار کرایست چرچ جاسیندا آردرن حمله تروریستی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۷۴۵۲۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دشمن دشمن شما، واقعا دوست شما است؟

دانشمندان برای اولین بار یک مدل شبکه اجتماعی با استفاده از فیزیک آماری توسعه داده‌اند که صحت نظریه تعادل اجتماعی هایدر را نشان می‌دهد.

به گزارش دیجیاتو، نظریه تعادل اجتماعی هایدر توضیح می‌دهد که انسان‌ها ذاتاً می‌کوشند تا در محافل اجتماعی به هماهنگی برسند. طبق این نظریه، چهار اصل وجود دارد که باعث تعادل روابط می‌شوند:

دشمنِ یک دشمن، یک دوست است.

دوستِ یک دوست، یک دوست است.

دوستِ یک دشمن، یک دشمن است.

دشمنِ یک دوست، یک دشمن است.

مطالعات بسیاری تلاش کرده‌اند تا این نظریه را با استفاده از علم شبکه و ریاضیات تأیید کنند. اما این تلاش‌ها بی‌ثمر بوده‌اند، زیرا شبکه‌ها با روابط کاملاً متعادل فاصله دارند. سوال این است که آیا شبکه‌های اجتماعی از یک مدل شبکه متعادل‌تر هستند یا نه. بسیاری از مدل‌های شبکه ساده‌تر از آن هستند که بتوانند پیچیدگی‌های روابط اجتماعی را در خود جای دهند. از این رو، نتایج آن‌ها با واقعیت ناسازگار است.

پژوهشگران دانشگاه نورث‌وسترن در مطالعه خود با موفقیت دو بینش کلیدی را گنجانده‌اند که، سرانجام بعد از ۸۰ سال، صحت نظریه تعادل اجتماعی هایدر را نشان می‌دهد. اول این که همه یکدیگر را نمی‌شناسند؛ دوم، بعضی‌ها در روابط خود مثبت‌تر از دیگران هستند. پژوهشگران این دو نکته را از مدت‌ها قبل می‌دانسته‌اند، اما نمی‌توانستند آن‌ها را همزمان در مدل‌های خود به‌کار بگیرند.

یکی از پیش‌بینی‌های نظریه تعادل اجتماعی این است که دو قطب سیاسی مخالف در یک جامعه ایجاد خواهند شد.

نظریه تعادل اجتماعی چه می‌گوید؟

نظریه تعادل اجتماعی هایدر از گروه‌های سه نفره استفاده می‌کند تا این فرض را توضیح دهد که انسان‌ها به‌دنبال روابط راحت و هماهنگ هستند. در روابط متعادل، همه همدیگر را دوست دارند. یا اگر یک نفر از دو نفر دیگر بدش می‌آید، آن دو با یکدیگر دوست هستند. روابط زمانی نامتعادل می‌شوند که هر سه نفر از هم بدشان می‌آید، یا یک نفر دو نفر را که همدیگر را دوست ندارند دوست دارد. چنین روابطی منجر به تنش و اضطراب می‌شوند.

این توضیحات با چیزی که در جوامع می‌بینیم بسیار سازگار هستند. در دنیای امروز دوقطبی‌های شدیدی وجود دارد که خود را به‌صورت قطب‌های سیاسی نشان می‌دهند. اگر تمام افرادی که شما دوست‌شان دارید، تمام افرادی را که دوست‌شان ندارید دوست نداشته باشند، نتیجه دو حزب سیاسی خواهد بود که از یکدیگر متنفر هستند.

استفاده از محدودیت‌ها در مدل‌های شبکه

در یک مدل شبکه، هر فرد یک گره و رابطه او با فرد دیگر یک لبه است که می‌تواند یک کیفیت خاص داشته باشد. دانشمندان پیش‌تر روابط دوستی یا دشمنی را در شبکه‌ها به‌صورت تصادفی مشخص می‌کردند. چنین مدل‌هایی از شبکه نمی‌توانند واقعیت جوامع را با موفقیت نشان دهند.

پژوهشگران نورث‌وسترن، ایستوان کوواک (István Kovács) و بینگ‌جیه هائو (Bingjie Hao)، از رویکرد تصادفی استفاده نکردند. برای این که تعاملات تصادفی باشند، هر گره (فرد) باید شانسی برابر برای مواجهه با گره‌های دیگر داشته باشد. اما در زندگی واقعی چنین نیست؛ مثلاً ممکن است شما هیچ‌گاه دوستِ دوست خود را نبینید.

کوواک و هائو مدل خود را به‌گونه‌ای ساختند که احتمال مثبت یا منفی بودن روابط کل شبکه، براساس مثبت یا منفی بودن روابط موجود تعیین می‌شود. این روابط همچنان تصادفی هستند، اما تصادفی بودن آن‌ها محدوده‌ای دارد که طبق توضیحات نظریه هایدر تعیین می‌شود. آن‌ها همچنین این نکته را در نظر گرفتند که برخی از افراد در روابط خود دوستانه‌تر هستند؛ یعنی احتمال مثبت بودن روابط آن‌ها بالاتر است.

آن‌ها مدل خود را روی داده‌های نظرات وبسایت Slashdot، روابط نمایندگان مجلس آمریکا، تعاملات تُجّار بیت‌کوین، و نظرات محصولات وبسایت Epinions اجرا کردند. این مدل توانست این شبکه‌ها را با موفقیت مدلسازی کند. در نتیجه، شبکه‌های اجتماعی با نظریه تعادل هایدر سازگار هستند. پژوهشگران می‌گویند این مدل نشان می‌دهد که حتی می‌توان این نظریه را به گروه‌های چهار نفره یا بیشتر بسط داد.