به نقل از «جنوب نیوز»

از مضرات خوردن گوجه و خیار با هم چیست؟

تاریخ انتشار: ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۷۴۷۱۴۲

خیار و گوجه فرنگی دو میوه ی بسیار با خاصیت که روزانه تمام خانواده ها حتما مورد استفاده قرار می دهند بخصوص در سالادها. تحقیقات جدید بیان می کنند که خیار و گوجه فرنگی را نباید با هم خورد. به گزارش جنوب نیوز، خیار و گوجه فرنگی از جمله میوه جات خوشمزه و پر مصرف خانواده‌ها محسوب می‌شوند اما زمزمه‌هایی نظیر اینکه این دو میوه را با هم مصرف نکنید، به گوش می‌رسد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این مقاله یافته‌های محققان در مورد این کهخیار و گوجه فرنگی را با هم نخورید، را مطالعه کنید.

برای بسیاری از ما تنها معیار برای تهیه یک سالاد ترکیب برخی مواد غذایی خوشمزه با یکدیگر است، اما به جز عطر و طعم باید موارد دیگری را نیز مد نظر قرار داد. برخی مواد تشکیل دهنده سالاد با هم جور در نمی آیند که از آن جمله می‌توان به ترکیب گوجه فرنگی و خیار اشاره کرد. هر یک از این سبزیجات دارای مدت زمان گوارش متفاوت هستند و بنابر آیورودا، پزشکی سنتی هند، ما باید از زمان گوارش دقیق هر ماده غذایی که مصرف می‌کنیم، پیش از ترکیب آنها با یکدیگر آگاهی داشته باشیم.

ترکیب مواد تشکیل دهنده که از گوارش سریع و کند برخودار هستند، ایده خوبی نیست. این شرایط می‌تواند تخمیر مواد غذایی در معده را به همراه داشته باشد که ممکن است کل بدن را مسموم سازد. گوارش کند و تخمیر قندها و نشاسته‌ها چیزی است که در نهایت تجربه می‌کنید و بر همین اساس، آن گونه که باید از وعده غذایی خود لذت نخواهید برد. افزون بر این، فرآیند تخمیر می‌تواند موجب شکل گیری گاز، تورم و درد در معده و همچنین مشکلات روده شود.

خیار و گوجه فرنگی با یکدیگر سازگار نیستند و نباید به همراه هم مصرف شوند. هنگامی که این دو ماده غذایی به معده می رسند و فرآیند تخمیر آغاز می‌شود، اسید ترشح شده در حفره شکمی برای گوارش غذا می‌تواند مشکلات گوارشی متعدد را موجب شود.

محققان عنوان می‌کنند گوجه فرنگی و خیار حاوی پروتئینی هستند که منجر به ابتلاء به آلزایمر می‌شود.

دکتر استیون گاندری، محقق از دانشگاه کالیفرنیا، بین زوال حافظه و پروتئین «لکتین» ارتباطی یافته است. لکتین در خیار، گوجه فرنگی، غلات کامل، سویا، دانه‌ها، فلفل، جوانه غلات، سیب زمینی و برخی محصولات لبنی یافت می‌شود.

به گفته محققان، لکتین برای روده مضر است و می‌تواند موجب بروز مشکلاتی همچون زوال حافظه شود.

محققان تأثیر لکتین را بر روی انواع گروه خونی آزمایش کردند و دریافتند این پروتئین می‌تواند نقش مهمی در اختلالات مغزی داشته باشد.

به گفته محققان، این پروتئین بر روی افراد به شکلی متفاوت تأثیر می‌گذارد و آسیب ناشی از آن به ژنتیک هر فرد بستگی دارد.

محققان دریافتند بین گروه خونی فرد و این پروتئین ارتباط وجود دارد و امکان اجتناب از لکتین میسر نیست چراکه برای برخی افراد خوب و برای برخی دیگر مضر است.

محققان عنوان می‌کنند لکتین می‌تواند موجب تغییر بدن، سیستم ایمنی و میزان خون شود. می‌تواند گیرنده‌های انسولین را متوقف کند که به مرور زمان بر عروق خونی و حتی بر مغز تأثیر می‌گذارد.

شباهت لکتین به سایر پروتئین‌ها در بدن موجب حمله سیستم ایمنی می‌شود که در نهایت منجر به واکنش‌های التهابی در بدن و مشکلاتی در دستگاه گوارش، مغز، اعصاب و بیماری‌های خودایمنی می‌شود

منبع: ایسنا

منبع: جنوب نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jonoubnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جنوب نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۷۴۷۱۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۱۰ دقیقه‌ای دوش بگیرید؛ مضرات حمام طولانی چیست؟

اگر از خشکی پوست رنج می‌برید و به دنبال راهی برای جلوگیری از التهاب و تحریک پوست هستید، مدت زمان استحمام خود را به حداقل برسانید.

دوش‌های کوتاه ممکن است آنطور که باید و شاید در نگاه شما قدرت تمیزکنندگی نداشته باشند، اما در مقابل این نکته را هم در نظر داشته باشید که دوش‌های طولانی‌تر می‌توانند پوست شما را کم‌آب کنند. افزون بر تعیین مدت زمان مناسب برای حمام، باید دمای آب را نیز در نظر بگیرید.

دوش گرفتن چقدر باید طول بکشد؟

بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های امریکا (CDC)، میانگین زمان دوش گرفتن ۸ دقیقه است و اگر بیش از ۱۵ دقیقه زیر دوش می‌مانید، باید به فکر تغییر روتین حمام خود باشید.

پوست نیز مانند اندام‌های داخلی بدن به آب نیاز دارد و به گفته متخصصان پوست، حداکثر زمان توصیه‌شده برای دوش گرفتن حدود ۵ تا ۱۰ دقیقه است؛ در واقع این زمان برای پاکسازی و آبرسانی پوست کافی است.

طبق استانداردهای پزشکی و علمی، اگر پوست خشکی دارید یا به اگزما دچار هستید، دوش‌های کوتاه‌تر با آب ولرم به شما توصیه می‌شود. علاوه بر این، اجتناب از دوش آب گرم در فصول سرد بسیار مهم است، زیرا گرما می‌تواند به سطح پوست آسیب برساند و می‌تواند منجر به التهاب و افزایش علائم اگزما شود.

معایب دوش‌های طولانی

هدف از دوش گرفتن، آبرسانی و تمیز کردن پوست است، اما بد نیست بدانید دوش آب گرم برای مدت طولانی، چربی‌های طبیعی پوست را از بین می‌برد، منافذ پوست را باز می‌کند و اجازه می‌دهد رطوبت از آن خارج شود؛ که مجموعه‌ی این عوامل در درازمدت سبب خشکی شدید پوست می‌شوند.

برای حفظ رطوبت، معمولاً استفاده از مرطوب‌کننده و لوسیون بدن بعد از دوش گرفتن توصیه می‌شود زیرا باعث می‌شود رطوبت در پوست بماند و از آن خارج نشود.

معایب دوش‌های کوتاه

دوش‌های کوتاه نیز به نوبه خود مشکلاتی را ایجاد می‌کنند؛ به طور کلی می‌توان گفت که یکی از مهم‌ترین ایراداتی که به دوش‌های کوتاه‌مدت وارد است، این است که شاید به طور کامل پوست را تمیز نکنند. اگر پوست به درستی تمیز نشود، ممکن است باعث عفونت‌های پوستی شود.

با استناد به شواهد و داده‌های موجود، همه ما یک‌سری باکتری‌ها و ارگانیسم‌های طبیعی داریم که روی پوست زندگی می‌کنند و ما از این مورد با عنوان «فلور طبیعی» پوست یاد می‌کنیم.

فلور طبیعی از پوست ما در برابر آسیب‌ها و صدمات محافظت می‌کند. اگر این تعادل در اثر استحمام زیاد و طولانی به سمت رشد بیش از حد فلور طبیعی متمایل شود، ممکن است خطر عفونت پوست افزایش یابد و اگر کوتاه و کم حمام کنیم، این فلور به سمت ناسالم بودن میل می‌کند و بوی بدی را روی بدن به جا می‌گذارد.

نحوه صحیح دوش گرفتن

روند استحمام به اندازه دفعات و مدت‌زمان آن اهمیت دارد. راه‌های زیادی برای حمام کردن وجود دارد، اما ساده‌ترین و ملایم‌ترین راه استفاده از دست‌هایتان است. مراحل یک دوش اصولی عبارتند از:

بدن را با آب گرم (نه داغ) خیس کنید. از صابون یا شامپوی بدن استفاده کنید و با کفِ دستان خود بدنتان را بشویید. پس از آن به سراغ شست‌وشوی موها بروید.

سعی کنید به‌گونه‌ای زمان‌بندی کنید که این کارها را در طول مدت ۱۰ دقیقه الی یک ربع انجام دهید. در آخر و پس از خروج از حمام، با حوله بدنتان را کامل خشک کنید و بعد از خشک شدن از کرم‌های مرطوب‌کننده استفاده کنید؛ با این کار از بروز خشکی و احساس کشیدگی در پوست جلوگیری می‌کنید.

کانال عصر ایران در تلگرام