به نقل از «ایرنا»

خشکسالی مستمر12ساله، استرالیا را مجبور به واردات گندم می کند

تاریخ انتشار: ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۷۷۴۲۷۱

تهران - ایرنا - وزارت کشاورزی استرالیا به رغم این که این کشور یکی از بزرگترین صادرکنندگان اصلی گندم در جهان است، اعلام کرد برای نخستین بار پس از تحمل یک دوره 12 ساله خشکسالی مستمر ، بزودی ناگزیر از واردات این کالای استراتژیک خواهد بود.

به گزارش رسانه های استرالیایی ، وزارت کشاورزی و منابع آب استرالیا در گزارش جدید خود که بتازگی منتشر شد، اعلام کرد که خشکسالی های مستمر و گسترده سبب شده تا تولیدات گندم در مزارع این کشور اقیانوسیه در سال گذشته با 20 درصد کاهش روبه رو شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بر این اساس استرالیا که در زمره 10 کشور اول جهان در صادرات گندم قرار داشت ، در نظر دارد برای اولین بار پس از تحمل یک دهه خشکسالی های پیاپی در ایالت های شرقی خود گندم را وارد کند .
استرالیا در سال های 1994-95 ، 2003 تا 2006 نیز به دلیل خشکسالی های شدید ، مجبور به واردات اضطراری غله شده بود.
گاردین استرالیا در این زمینه گزارش داده است که به دلیل شرایط خشکسالی شدید در ایالت های ویکتوریا، نیو ساوت ولز و بخش های جنوبی استرالیا و کوئینزلند، تولید محصولات کشاورزی در استرالیا به 29.3 میلیون تن در سال 2018-2019 کاهش یافته است، که این رقم 20 درصد کمتر از میانگین دوره 20 ساله اخیر است.
وزارت کشاورزی این کشور پیش بینی کرده که تولید محصول گندم نیز با 20 درصد کاهش دراین مدت به 17 میلیون تن رسیده باشد.
پایین ترین میزان تولید گندم در استرالیا به سال ۲۰۰۸ برمی گردد، زیرا در این سال میزان تولید گندم تا ۱۳ میلیون تن نیز کاهش پیدا کرد .
شرایط بد آب و هوایی در سال های اخیر به طور پیاپی ایالت های شرقی و جنوب استرالیا را که دارای مزارع وسیع کشاورزی است تحت تاثیر خشکسالی قرار داده است.
شبکه ای بی سی نیز به نقل از سازمان هواشناسی استرالیا پیشتر گزارش داد : این کشور در سال گذشته 1.5 درجه گرمایش بیشتر را نسبت به سال 2013 میلادی به عنوان داغ ترین سال های ادوار اخیر تجربه کرده است.
تولید و صادرات گندم به عنوان یک کالای مهم و استراتژیک ، هر ساله درآمد ارزی بسیاری را نصیب کشاورزان و دولت استرالیا می کند و از این رو کانبرا درصدد است تا با تلاش های گسترده مانع از تثبیت جایگاه تولید گندم در اقتصاد این کشور شود.
میانگین درجه حرارت نیز در استرالیا در سال 2018 نسبت به سال های 1961 تا 1990 بیش از 1.14 سانتی گراد بالاتر بود و این امر سبب شد تا این کشور در یک روندی فزاینده 9 سال اخیر را به سوی تجربه گرمایش شدیدتر حرکت کند.
بر اساس این گزارش ، استرالیا در سال 2019 میلادی نیز شاهد تداوم خشکسالی و کم بارانی خواهد بود و باید خود را با چالش های ناشی از ماه های متوالی بدون باران آماده کند که این وضعیت در جنوب شرق این کشور وخیم تر خواهد بود.
آساق **1599**1104**

منبع: ایرنا

کلیدواژه: اجتماعي استراليا خشكسالي

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۷۷۴۲۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

راه حل مشکل لاستیک/واردات یا توجه به تولید؟

 علی متقیان، مدیر مسئول تایر نیوز در یادداشتی نوشت: مدتی است بازار لاستیک اتومبیل با تلاطم مواجه شده، قیمت ها سر به فلک کشیده، تامین نیاز ضروری حرکت و چرخش اقتصادی و رفاهی مردم رو به نابسامانی گذاشته است. هر روز قیمتی بر این عنصر سیاه مورد نیاز حمل و نقل گذاشته می شود و بازارش را از رنگش، سیاه تر کرده است.

هر چند سیاهی رنگ لاستیک، نشان از سلامت و قدرت و هیبت آن دارد، اما سیاهی بازارش، نشان از بی تدبیری، بی توجهی و ناشی از عدم درک صحیح  دست اندرکاران  امر از این صنعت و بازار آن دارد؛ بازاری که به صورت طبیعی پیش می رفت و مصرف کننده و تولیدکننده توازن برقرار کرده بودند و واردکنندگان رسمی و قاچاق هم در این توازن مصرف و تولید، جای خود را باز کرده و در نهایت، همراهی هر دو، کمبود مختصر را جبران می کرد، ضمن اینکه تامین کنندگان ارز، هوای  کارخانه های لاستیک سازی را برای افزایش تولید داشتند و کارخانه ها هم، هوای بازار و ارز و صادرات را.

کار به روال طبیعی پیش می رفت و نارضایتی در این صنعت، اگر بود، غم ده بود. مشکلی بود که تمامی صنایع و حتی مصرف کنندگان تولید صنعت با آن مواجه بودند و به قول معروف غم ده، شادی بود.

یکی از دلایل برهم خوردن بازار، حذف ارز کارخانه های تایر است و دست اندرکاران، به بهانه کمبود ارز و مشکلات جاری تحریم و هزار دلایل دیگری که برای خودشان شاید موجه می نمود، از پرداخت ارز لازم به تولیدکنندگان لاستیک امتناع کردند و کارخانه ها به دلیل نبود ارز، با مشکل تولید و کم شدن آمار عرضه تایر، مواجه شدند، این کمبود ارز و عدم تخصیص آن یک ماه و دو ماه نبود که کارخانه ها، از جیب بخورند و آنچه دارند مصرف کنند، بلکه بیش از ۶ ماه  به طول انجامید و ارز کارخانه های تایرسازی تامین نشد.

جالب است که به این نکته توجه شود، سهم واردات مواد اولیه در صنعت تایر به حدود سی درصد می رسد و خوشبختانه برای بقیه مواد مورد نیاز  صنعت تایر، خودکفا شده ایم و دلیل اینکه برای بقیه به واردات متکی هستیم، نه این است که متخصصان و صنعتگران حوزه لاستیک سازی، از ساخت آن ناتوان باشند، گویا تهیه آن برای کارخانجات قابل دسترس است، اما خسارتی که این مواد اولیه که از واردات تامین می شود، به محیط زیست می رسد و عواقب ناشی از این خسارت، به حدی است که هر انسانی که توان فکر کردن و رعایت حال عموم مردم و محیط زیست جامعه را دارد، از تولید این بخش از مواد اولیه چشم پوشی کرده و به سمت واردات رفته است تا سلامت جامعه را تضمین کند و حفظ محیط زیست را که به مراتب مقدم تر است، در نظر داشته باشد؛ بنابراین تصمیم بر این شده که از هزینه ارزی که می توان از طریق صادرات هم آن را تامین کرد، استفاده شود.

به هرحال متاسفانه عدم تخصیص ارز، بیش از ۶ ماه، کارخانجات تولید لاستیک را با محدویت تولید مواجه کرد و کمبود تایر در بازار و سوء استفاده محتکران و گران‌فروشان را به دنبال داشته است.

اما به مرور به دلیل سیاستگذاری های ناموزون و نامناسب، بازار ملتهب شد و آماده هرگونه سوء استفاده گردید. وقتی خبرهای کمبود و گرانی و بازار سیاه تایر به گوش دولتمردان رسید، به جای جستجو و بررسی عواملی که این مشکل برای جامعه به بار آورده و هر گونه تلاش برای رفع مشکل پیش آمده، چاره کار را باز شدن دروازه های واردات دیدند و مجوز دادند وارد کنندگان تا می توانند تایر وارد کنند تا بازار به وضع عادی برگردد، وارد کنندگان که مجوز واردات دریافت کردند و بالتبع شروع به واردات.

جالب است بر اساس آمار اعلامی، میزان ارزی که تا کنون در این چند ماه اخیر، صرف خرید تایر از خارج از کشور شده، به میزان ارز مورد نیاز  تاسیس چندین کارخانه تایرسازی جدید و مدرن بود که متاسفانه در این تصمیم های لحظه ای که با آن مواجه هستیم،.

تصمیمی که هم ارز کشور بی‌حساب خارج شد، هم بازار تایر هم چنان ملتهب باقی ماند، هم کارخانجات تایرسازی بامشکلات قبلی خود دست و پنجه نرم می کنند و هم دولت نتوانست با دور زدن کارخانه های تولید تایر، رضایت مصرف کنندگان را بدست آورد، به تعبیر مثال معروف، هم پیاز خوردیم، هم چوب و هم ارزها را پرداخت کردیم.

این مختصر، گوشه چشمی است به دلایل پدید آمدن بازار سیاه لاستیک سیاه.

کاش مسئولان امر، سازمان بازرسی و نهادهای نظارتی در سالی که جهش تولید با حمایت مردم نامگذاری شده است، کمی به سابقه و عوامل و دلایل پیدا شدن بازار سیاه لاستیک می پرداختند و گزارش دقیق و کارشناسانه تهیه می کردند که چطور حمایت مردمی را رها کرده و به واردات پناه برده اند.

در صورتی که گزارش دقیق و مستند تهیه شود، خطاها و مقصران احتمالی را به مردم و به مقامات رسمی کشور گزارش داده، اطلاع دهند، تا در صورت انجام  کوتاهی توسط عوامل مربوط، دست اندرکاران به وجود آمدن وضع موجود را سیاست کنند.

به امید آن روز به یاری خداوند در یادداشت های بعدی به نرخ گذاری دستوری و آثار آن در بازار لاستیک می پردازیم.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: وزیر صمت: حل مشکل تامین لاستیک به زودی چند کشور آفریقایی کالای ایرانی می‌خرند؟ لاستیک تیوبلس چیست؟ مزایا، معایب و هر آنچه باید دانست