تحريم؛ ابزار بازارسازي براي نفت آمريکا
تاریخ انتشار: ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۸۳۱۷۶۸
خبرگزاري آريا - تهران-ايرنا- آمريکا با تکيه بر توليد نفتهاي غيرمتعارف خود در تلاش است تا به صادرکننده نفت تبديل شود بنابراين لازم است تا براي نفت خود بازارهاي جديدي تعريف کند اما از آنجا که تقاضاي انرژي جهان رشد چنداني ندارد، با تحريم توليدکنندگان نفت به دنبال بازارسازي براي نفت خود است.
نفت را بيش از آنکه کالايي اقتصادي بدانيم، ابزاري سياسي است که در برخي موارد باعث نزديکي کشورها شده و در مواردي نيز آتش جنگ را شعلهور کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
همين اهميت سياسي باعث شده تا نفت ابزار تحريم عليه کشورهاي توليدکننده باشد و هر از گاهي به بهانههاي مختلف از نقض حقوق بشر گرفته تا در آخرين مورد آن فشار بر سر برنامه صلحآميز هستهاي ايران، تحريمهاي نفتي اهرم فشار باشد و از ونزوئلا تا ايران را درگير خود کند.
اما نگاهي به تاريخ تحريمها نشان ميدهد ابزار تحريم اگرچه با بهانههاي سياسي مورد استفاده قرار ميگيرد اما در تمامي موارد انگيزههاي اقتصادي موتور محرکه آن بوده و بالا و پايين کردن قيمت نفت، دستيابي به بازارهاي جديد و يا کنترل عرضه و تقاضا مهمترين اين انگيزهها به شمار ميآيد.
در آخرين تحريم نفتي جهان که آمريکا عليه صنعت نفت ايران اعمال کرده نيز رنگ و بوي اقتصاد به مشام ميرسد. آمريکا ايران را به دليل نقض برجام و به گفته خودش با هدف جلوگيري از دستيابي اين کشور به سلاح هستهاي تحريم کرده است اما به اصله يکي دو ماه از آغاز تحريمها دم خروس اقتصادي آن نمايان شده است.
**سهم خواهي از بازار آسيا
با تحريم همه جانبه صادرات نفت ايران گمانهزنيهاي اوليه نشان ميداد که رقباي سنتي ايران از عربستان و عراق گرفته تا روسيه به سمت مشتريان ايران ميروند تا سهم بيشتري از بازار را از آن خود کنند. حتي آمريکا پيش از اعمال تحريمها از عربستان و امارات خواسته بود تا جاي خالي نفت ايران در بازار را پر کنند تا مانع از افزايش قيمت نفت شوند.
با اين حال عربستان در نشست اوپک و غير اوپک بر تداوم توافق کاهش توليد تاکيد کرده و روسيه نيز توليد نفت خود را کاهش داده تا آنجا که ماه گذشته ميلادي نخستين ماهي بود که روسيه توافق توليد را به طور کامل اجرا کرده است.
اما تحرکات نفتي در آن سوي اقيانوس آرام در اين مدت چندان هم آرام نبوده و آمريکا با افزايش توليد نفت شيل در تلاش است تا جاي پاي خود را به عنوان شريک انرژي در شرق آسيا محکم کند.
اين در شرايطي است که تا پيش از اين آمدن نفت شيل آمريکا به بازار آسيا و افزايش توليد آن توهم و بلوف تبليغاتي به شمار ميآمد اما انقلاب تکنولوژي به کمک شيل رفت تا شاهد سهمگيري آمريکا از بازار آسيا باشيم.
نفت خام آمريکا در حال پر کردن فضاي خالي عرضه آسيا است پالايشگاه هاي آسيايي اگرچه به صورت تکمحمولهاي، مزه کردن نفت آمريکا را آغاز کردهاند.
**آمريکا خطري براي توليد کنندگان خاورميانه نيست
با اين حال رئيس کميسيون انرژي و محيط زيست اتاق بازرگاني تهران مععتقد است که آمريکا نمي تواند به عنوان يک تامين کننده مستمر نفت آسيا پا به ميدان گذارد زيرا اين کشور همچنان بزرگترين مصرف کننده نفت جهان است و واردات نفت اين کشور نيز ادامه دارد.
«رضا پديدار» در گفت و گو با ايرنا گفته که صادرات به آسيا تک محموله اي بوده و تداوم آن امکان پذير نيست زيرا روند رشد مصرف نفت خام آمريکا با روند رشد توليد فاصله دارد و اين فاصله از طريق واردات تامين مي شود.
وي بيشترين واردات نفت آمريکا را از کانادا عنوان کرد و گفت: البته آمريکا صادرات هم دارد اما همه صادرات مربوط به نفت خام نيست و بخشي از آن را ميعانات گازي تشکيل مي دهد.
اين کارشناس حوزه انرژي تاکيد کرد: بر اساس مطالعاتي که آژانس بين المللي انرژي انجام داده تا سال 2025 آمريکا با توجه به توسعه اي که روي نفت شيل انجام داده است، همچنان وارد کننده نفت باقي مي ماند.
وي ادامه داد: آمريکا در تلاش است تا شيل را توسعه دهد اما اين رشد نمي تواند تا آن حد باشد که هم واردات 1.3 ميليون بشکه اي از ونزوئلا را تامين کرده و هم صادرات آمريکا را تضمين کند زيرا قيمت تمام شده توليد هر بشکه نفت شيل 2.5 تا 3 برابر هزينه هاي توليد نفت متعارف است بنابراين آمريکا خطري براي توليد کنندگان خاورميانه نيست.
**تولد نفت، بشکهاي چند؟
بالا بودن هزينه هاي توليد نفت شيل هزينه توليد يک بشکه نفت در ايران تقريبا يک نهم انگلستان، يکچهارم ونزوئلا و يکسوم آمريکا بوده و تقريبا 35 درصد از عربستان ارزانتر است. حتي با در نظر گرفتن ساير هزينه هاي جانبي شامل ماليات و سرمايه گذاري و هزينه هاي حمل، بهاي تمام شده نفت ايران همچنان به شدت رقابتي و رتبه دوم دنيا را دارد بنابراين ايران مي تواند همچنان براي فروش نفت خود تخفيف هاي زيادي را به مشتريان بدهد.
از سوي ديگر اگر آمريکا مي خواهد توليد نفت شيل را در حد وسيع ادامه دهد، بايد به دنبال قيمت هاي بالاتري باشد و اين در شرايطي است که تاريخ نشان داده افزايش قيمت نفت عامل اصلي رکود در آمريکاي مدرن است.
البته به نظر مي رسد اقتصاد آمريکا بتواند قيمت بالاي 100 تا 110 دلار را هم تحمل کند، اما قيمت هاي بالاتر از آن مشکلساز خواهد شد.
**روي پنهان تحريم
با اين حال معاون اسبق بين الملل شرکت ملي نفت ايران به خبرنگار ايرنا گفته که در مقابل 60 تا 70 ميليون بشکه نفت که در معاملات فيزيکي هر روز به فروش مي رسد، 1.8 ميليارد بشکه نفت در معاملات کاغذي انجام مي شود که بيشتر آن در دست آمريکاست بنابراين توان کافي براي کنترل قيمت را دارد و همانگونه که در گذشته نيز قيمت را بالاي 120 نگه داشتند اکنون نيز مي توانند سطح قيمت ها را تعيين کنند.
«محسن قمصري» البته تاکيد کرده که براي بازي با قيمت نفت بايد زمينه هاي اقتصادي و سياسي لازم وجود داشته باشد.
به گفته وي اکنون در بازار حدود يک تا سه ميليون بشکه نفت مازاد وجود دارد.
وي باز کردن جاي خالي در بازار نفت براي نفت آمريکا را روي پنهان تحريم دانست و گفت: با توجه به اينکه توليد آمريکا مستمر است لازم دارد تا براي اين توليد جاي خالي باز کند و در اين راه از تحريم ها استفاده مي کند.
معاون اسبق بين الملل شرکت ملي نفت ايران با اشاره به اينکه نفت خام شيرين آمريکا را با نفت خام توليد شده در خاورميانه شبيه نيست، ادامه داد: البته اين مشکل با مخلوط سازي نفت خام آمريکا با نفت هاي سنگين حل مي شود.
وي افزود: بحث هزينه هاي اقتصادي پالايشگران نيز وجود دارد اما با توجه به مبادلات سنگين اقتصادي خاوردور با آمريکا اين رقم ها قابل چشم پوشي است و آنها الزام دارند تا نفت آمريکا را بخرند.
قمصري تاکيد کرد: براي اقتصادي کردن خرين نفت آمريکا توسط پالايشگران آسيايي، آمريکا با به کارگيري سفته بازان در بورس ها قيمت نفت را پايين نگه مي دارد.
اقتصام**4018**9189
انتهاي پيام /*
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۸۳۱۷۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
افزایش قیمت گاز در اروپا؟!
بازارهای گاز طبیعی هفته گذشته تحت تاثیر نگرانیها نسبت به توقف جریان گاز روسیه به اتحادیه اروپا، گارد افزایشی به خود گرفتند.
به گزارش ایسنا، در سال ۲۰۱۹، روسیه و اوکراین توافق ترانزیت خط لوله پنج ساله را برای تامین گاز طبیعی به اروپا امضا کردند. با وجود اینکه دو سال از جنگ روسیه با اوکراین میگذرد، هر دو کشور به اجرای قرارداد ادامه دادهاند. اما اکنون قرار است این توافق به پایان برسد، زیرا کییف اعلام کرده که قصد ندارد آن را پس از انقضا در ۳۱ دسامبر، تمدید کند.
از سوی دیگر، کادری سیمسون، مسئول انرژی اتحادیه اروپا اعلام کرده که بازوی اجرایی این بلوک، هیچ علاقهای به تلاش برای تجدید توافق تراتزیت ندارد. واردات گاز از طریق اوکراین، تنها پنج درصد از کل واردات گاز اتحادیه اروپا را به خود اختصاص میدهد. اورا سابادوس، تحلیلگر ارشد شرکت اطلاعات بازار ICIS، به پولیتیکو گفت: اتریش، مجارستان و اسلواکی از توقف این واردات، احتمالا بیشترین ضربه را خواهند دید.
خوشبختانه، اگر اروپا بخواهد وابستگی خود به محصولات انرژی روسیه را به میزان بیشتری قطع کند، این اتفاق برای تولیدکنندگان گازی که مدتها رنج بردهاند، میتواند یک موهبت کمیاب باشد. پاتریک پویانه، مدیرعامل شرکت «توتال انرژی» پیشبینی کرده است تحریمهای پیشنهادی اتحادیه اروپا برای ممنوعیت واردات گاز طبیعی مایع (الانجی) روسیه، باعث افزایش شدید قیمت گاز و سود بردن فروشندگان جهانی گاز از جمله خود «توتال انرژی» میشود.
او در پاسخ به سوال تحلیلگری که درباره تاثیر تحریمهای پیشنهادی اتحادیه اروپا پرسیده بود، گفت: اگر اتحادیه اروپا، پروژه «یامال الانجی» را تحریم کند، قیمت الانجی به سرعت بالا خواهد رفت و در سطح جهانی، به نفع ما خواهد بود. اگر تحریمهایی در کار باشند، مثبت است و منفی نیست، زیرا درآمد توتال از پروژه «یامال الانجی»، کاملا محدود است. سران اروپا بر این موضوع واقف هستند که امنیت تامین کنونی آنها، بر الانجی متکی است و نمیخواهند دوباره افزایش قیمت را مشاهده کنند. آنچه من درک میکنم این است که آنها ممکن است ایدههایی داشته باشند، اما این ایدهها برای سال ۲۰۲۷ به بعد خواهد بود نه قبل از آن.
شرکت فرانسوی «توتال انرژی»، سهم ۲۰ درصدی در پروژه «یامال الانجی» واقع در شرق روسیه دارد و سهم عمده این پروژه در اختیار شرکت روسی نواتک است که توتال در آن، ۱۹.۴ درصد سهم دارد. این شرکت، به دلیل تحریمهای مالی آمریکا و اتحادیه اروپا، سود نقدی از پروژه «یامال الانجی» از سال ۲۰۲۳ دریافت نکرده است. با این حال، این شرکت حدود ۴۵۰ میلیون دلار سود نقدی نیم سالانه را در اواخر سال ۲۰۲۲ از نواتک دریافت کرد.
اتحادیه اروپا به کشورهای عضو هشدار داده است که در صورت از دست دادن گاز روسیه که با زمستان سخت همراه شود، خود را برای بدترین سناریو آماده کنند. این وضعیت با تصمیم اخیر برلین برای مالیات یکجانبه بر صادرات گاز تشدید میشود و این امر، سواپ واردات از روسیه با عرضه از طریق آلمان، ایتالیا یا ترکیه را برای این کشورها دشوارتر میکند.
جوزف سیکلا، وزیر صنعت جمهوری چک هفته گذشته درباره این مالیات گفت: ما باید از اقداماتی که به کار انجام شده، آسیب میزند و روسیه را تقویت میکند، اجتناب کنیم.
این بلوک تاکنون موفق به حذف تدریجی حدود دو سوم واردات گاز روسیه و افزایش واردات از آمریکا و نروژ شده است. با این حال، روسیه ۱۴.۸ درصد از گاز اتحادیه اروپا را در سال ۲۰۲۳ تامین کرد. با توجه به اینکه هنوز خاطره قیمتهای بیسابقه گاز پس از آغاز عملیات نظامی روسیه در اوکراین تازه است و سیاستمداران اروپایی برای کنترل قیمت انرژی و تضمین عرضه، تحت فشار هستند، باید دید آیا اتحادیه اروپا به تحریمهای باقی مانده ادامه میدهد یا خیر
حجم بالای ذخایر گازبا این حال، عوامل کلی عرضه و تقاضای بازار گاز، ضعیف ماندهاند، زیرا بازارهای جهانی در بحبوجه دورنمای ضعیف تقاضا، با حجم بالایی از عرضه گاز مواجه هستند. ذخایر گاز اتحادیه اروپا در هفته گذشته، به بیش از ۷۲ میلیون متر مکعب معادل ۶۲ درصد از حجم این ذخایر رسید که برای این وقت از سال، یک رکورد محسوب میشود. همچنین ذخایر گاز در کالیفرنیا هم تقریبا در آستانه فصل ذخیره سازی مجدد برای فصل گرمایش بعدی، تقریبا پر هستند.
بر اساس گزارش اویل پرایس، در بخش تقاضا، اروپا با جبهه هوای گرمی مواجه خواهد شد که تقضا برای گاز را در این قاره کاهش میدهد و همزمان، عرضه گاز بیشتری در هفتههای آینده در راه خواهد بود، زیرا کارخانه الانجی فریپورت پس از رفع مشکلات فنی، فعالیتش را ازسرمیگیرد. ماههاست که این کارخانه که دومین تاسیسات بزرگ صادرات گاز طبیعی مایع (الانجی) در آمریکاست، به دلیل مشکلات فنی، زیر ظرفیت ۸۰ درصدی خود فعالیت کرده است.