به نقل از «ایران آنلاین»

برکت بندگی با بخشش به بینوایان

تاریخ انتشار: ۱ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۸۴۹۳۵۹

گرچه روزه‌داری دارای حکمت‌های بسیاری است اما بی‌شک یکی از مهم‌ترین این حکمت‌ها کمک رسانیدن به فقرا و نیازمندان است. در قرآن کریم به انفاق و رسیدگی به بینوایان و محرومان تأکید فراوانی شده است. منصور پهلوان استاد دانشگاه

به‌عنوان مثال در وصف مؤمنان می‌فرماید: «و فی اموالهم حق معلوم للسائل و المحروم» یعنی در اموال خود سهمی معین برای سائل و بینوا قرار داده‌اند و در ابتدای قرآن در وصف متقیان می‌خوانیم: «و مما رزقناهم ینفقون» یعنی از رزق و روزی خود که ما به ایشان عطا کرده‌ایم انفاق می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما به انفاق در ماه مبارک رمضان تأکید بیشتری شده است. پیامبر اکرم(ص) در خطبه شعبانیه که در استقبال ازماه مبارک رمضان و روزه‌داری ایراد گردیده است، می‌فرماید: «وتَصَدَّقوا عَلی فُقَرائِکم ومَساکینِکم» یعنی در این ماه به بینوایان و مساکین خودتان انفاق کنید.همچنین دراین خطبه می‌خوانیم: «ثواب افطاری دادن به یک فرد مؤمن در این ماه برابر ثواب آزاد کردن یک برده است و تمام گناهان گذشته کسی که افطاری دهد بخشیده خواهد شد.» البته وقتی این افطاری دادن‌ها ثواب کامل تری دارد که فقرا را اطعام کرده باشیم و آنان را از رزق و روزی خود که خدا به ما ارزانی داشته، بهره‌مند کنیم، اغنیا که خود برخوردار و متنعم از نعمات الهی هستند.
علی(ع) دراولویت اطعام کردن فقرا به یکی از کارگزاران خود می‌نویسد: «و من گمان نمی‌کردم که تو به میهمانی قومی بروی که به اغنیا وفا می‌کنند و به فقرا جفا» یعنی تا در جامعه فقیر وجود دارد، اطعام آنان در اولویت قرار دارد و چه خوب است که ما به این دستورات حیاتبخش الهی که موجب رستگاری فرد و تحقق عدالت و کمتر شدن اختلاف و شکاف طبقاتی در جامعه است عمل کنیم. در احکام مربوط به روزه‌داری نیز می‌بینیم که به اطعام فقرا توجه جدی شده است. به‌عنوان مثال اگر کسی توانایی روزه گرفتن نداشته باشد باید به میزان یک مدّ طعام که برابر یک وعده غذا می‌باشد فقرا را اطعام کند. از این حکم می‌توان استنباط کرد که در نظر شارع وعده ناهار روزه داران به فقرا اختصاص دارد، زیرا کسی که توان روزه گرفتن را ندارد، لااقل باید معادل ناهار خود را که همان مدّ طعام است به فقرا برساند.
همچنین اگر کسی به عمد روزه خواری کند باید به‌عنوان کفاره به شصت نفر از فقرا طعام دهد. در پایان ماه مبارک رمضان نیز هر روزه دار موظف است به‌عنوان فطریه لااقل سه مدّ طعام یا سه وعده غذای معمول خود را به فقرا برساند.
این‌ها همه نشان از آن دارد که وقتی گفته می‌شود ماه رمضان ماه برکت است، یعنی اغنیا با روزه گرفتن و افطاری دادن از برکت ثواب الهی بهره‌مند شده، فقرا و بینوایان نیز، هم از برکت روزه‌داری و هم از برکت سفره‌های اطعام بهره‌مند می‌شوند.
آری در قرآن کریم به حکمت و نتایج برخی از احکام اشاراتی شده است چنانکه می‌گوید: «با اقامه نماز، بایستی فحشا و منکر از جامعه رخت بربندد و با روزه داری، فقر و تنگدستی در جامعه کاهش یابد و این‌ها فقط برخی از فواید نماز و روزه است.»

منبع: ایران آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۸۴۹۳۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هزینه۵میلیونی برای هر ایرانی/بازگشتسرانه حقیقیبه سطح سال۹۰

با وجود افزایش فقر در جامعه دولت امکانات کمتری برای سیاست‌گذاری در جهت کاهش فقر در اختیار دارد.بر این اساس شاخص سرانه حقیقی بودجه عمومی، در سال ۱۴۰۳ به سطح سال ۱۳۹۰ خواهد رسید. - اخبار اقتصادی -

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، بودجه عمومی از دو طریق می‌تواند بر روی نرخ فقر اثرگذاری باشد. از یک سمت اثرگذاری بودجه عمومی بر روی عملکرد اقتصادی است که ممکن است منجر به رشد اقتصادی و یا تورم شود که به اثرگذاری غیرمستقیم بودجه عمومی بر روی نرخ فقر شناخته می‌شود. اما در سوی دیگر بودجه عمومی کارکرد دیگری دارد که به توزیع درآمد مشهور است و با هدف فقرزدایی به تخصیص اعتبارت حمایتی می‌پردازد که از طریق مالیات‌ها تأمین مالی می‌شوند. ارزیابی مکانیزم‌های اثرگذاری بودجه عمومی بر روی نرخ فقر نشان‌می‌دهد که آیا لایحه بودجه سال 1403 با مولفه‌های که گفته شد در سال آینده حامی فقرا خواهد بود یا خیر.

بر اساس داده‌های برآوردی سرانه حقیقی بودجه عمومی، این شاخص در سال 1403 به سطح سال 1390 خواهد رسید به‌عبارت دیگر بر اساس لایحه بودجه، دولت در سال 1403 معادل 5 میلیون تومان به قیمت‌های ثابت سال 1395 برای هر ایرانی هزینه خواهد که دقیقاً معادل همان مبلغ در سال 1390 است. این در حالی است که اگر از منظر فقر (که یکی از موضوعات مهم است که بودجه نسبت به آن مسئولیت دارد) به موضوع توجه شود، جمعیت فقرا در سال 1403 در کشور حدود 10 میلیون نفر بیشتر از سال 1390 است. با فرض اینکه کاهش سرانه بودجه به معنی کاهش به نسبت مساوی میان همه موضوعات بودجه‌ای باشد، می‌توان نتیجه گرفت با وجود افزایش قابل توجه نرخ فقر، امکانات بودجه برای مقابله با فقر در سطح سال 1390 قرار دارد.

 

این گزارش ادامه می‌دهد که لایحه بودجه سال 1403 نشان‌می‌دهد که نسبت بودجه عمرانی به تولید ناخالص داخلی در کشور همچنان روندی نزولی دارد، این مسئله در کنار کاهش حقیقی هزینه‌های سرمایه‌ای شرکت‌های دولتی، نشان دهنده کاهش اثرگذاری بودجه بر روی رشد اقتصادی و در نتیجه کاهش نرخ فقر است. 

 

این گزارش توضیح می‌دهد که بر اساس داده‌های برآوردی شیب کاهشی شاخص نسبت کسری تراز عملیاتی به تولید ناخالص داخلی برای سال 1403 تندتر شده و این کاهش به‌دلیل تکیه بیشتر بر درآمدهای مالیاتی و کاهش هزینه‌های بودجه‌ای و نرخ رشد اقتصادی مناسب در سال‌های اخیر است. فارغ از سایر تبعات این مسئله که در جای خود قابل تحلیل است، به‌طور کلی این موضوع از منظر کاهش کسری بودجه و تبعات آن برای تورم و افزایش فقر می‌تواند مثبت ارزیابی شود. با این حال، ترکیب جمعیت پرداخت کننده مالیات خود می‌تواند از منظر تأثیر بر فقرا یا جمعیت نزدیک خط‌فقر قابل تحلیل باشد. 

 

هرچند که سیاست‌گذار سعی کرده مالیات بر ارزش افزوده اثر کمتری بر روی فقرا داشته‌باشد، با این حال این شیوه مالیات ستانی، روش ایده آل برای توزیع درآمد و مقابله با فقر نیست. ایده‌آل‌ترین نوع مالیات در مقابله با فقر، مالیات بر مجموع درآمدها است و سازه مالیاتی در ایران فاصله زیادی با شرایط مطلوب دارد.

در این گزارش مطرح می‌شود که تسهیلات تکلیفی اشتغال‌زایی که بخشی از آن به فقرا اختصاص می‌یابد از ظرفیت‌های خوب دیده شده در بودجه‌های سال‌های اخیر است که مبلغ آن در بودجه سال 1403 نیز افزایش یافته‌است. با این حال، عملکرد ضعیف این تسهیلات در سال‌های گذشته امید به تأثیر قابل توجه آن بر کاهش فقر از طریق اشتغال و توانمندسازی را مبهم می‌کند.

در این گزارش آمده است که بر اساس قوانین برنامه و با توجه به رشد 35 درصدی حداقل دستمزد، متوسط مستمری کمیته‌امداد امام‌خمینی (ره) و سازمان بهزیستی نیز باید 35 درصد افزایش یابد با این حال در بند (ذ) تبصره 15 بخش اول قانون بودجه سال 1403 میزان رشد مستمری مددجویان تحت پوشش کمیته‌امداد امام‌خمینی (ره) و سازمان بهزیستی کشور به میزان سی درصد (30%) تعیین شده است که کمتر از 35 درصد رشد حداقل دستمزد است. 

فقیرترین فقرا در اولویت کالابرگ قرار بگیرند

مرکز پژوهش‌های مجلس در این گزارش پیشنهاد می‌کند که اعتبارات لازم برای اجرای طرح کالابرگ الکترونیک به‌طور مشخص در لایحه بودجه سال 1403 پیش بینی شود و از جابه‌جایی ردیف‌های تبصره هدفمندی که در سال 1402 در دستور کار دولت قرار گرفت، اجتناب شود. همچنین در شرایطی که دلایل گذشته گسترش فقر در ایران همچنان به قوت خود باقی است ادامه روند فقرزدایی به سبک گذشته در بودجه عمومی خطای سیاست‌گذاری به‌حساب می‌آید، بنابراین اعتبارات حمایتی در بودجه عمومی نیازمند یک بازنگری کلی در راستای اولویت‌بندی و انتظام بخشی است. رویکرد اولویت‌بندی برای تخصیص اعتبارات حمایتی ناکارآمدی‌های کنونی بودجه عمومی در راستای فقرزدایی را کاهش داده و منجر به بهبود اثرگذاری بودجه عمومی بر نرخ فقر می‌شود. به این منظور پیشنهاد می‌شود در تخصیص اعتبارات مربوط به مصارف حمایتی هدفمندی یارانه که اصلی‌ترین بخش بودجه در مقابله با فقر شناخته می‌شود، توجه ویژه به دو گروه فقیرترین فقرا و کودکان، از جمله در موضوع یارانه‌های تشویقی کالابرگ الکترونیک در اولویت قرار گیرد.

انتهای پیام/