زمان دقیق عید فطر سال 98
تاریخ انتشار: ۱۳ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۹۶۲۰۸۰
با نزدیک شدن به روزهای پایانی ماه مبارک رمضان، تب و تاب کسب اطلاعات از وضعیت رؤیت پذیری هلال شوال بین عموم مردم فزونی مییابد. از اواخر دهه ۷۰ خورشیدی تا کنون تلاش انجمن نجوم آماتوری ایران بر این بوده است که ضمن آشنا نمودن جامعه با جذابیتهای آسمان، نسبت به موضوعات کاربردی مانند رؤیت هلال ماه نو که در برخی ماهها برای جامعه از اهمیت خاصی برخوردار است، اقدامات مناسب انجام شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مهندس «مسعود عتیقی» روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار علمی ایرنا گفت: با وجود اینکه در آغاز ماه رمضان امسال با یک هلال بحرانی روبرو بودیم و با توجه به اینکه در شامگاه ۱۵ اردیبهشت گزارش قابل استنادی برای رؤیت هلال رمضان وجود نداشت، ماه مذکور یک روز دیرتر آغاز گردید اما باید بگوییم در پایان این ماه دیگر با یک هلال بحرانی روبرو نیستیم و شرایط به گونهای است که در شامگاه بیست و نهمین روز ماه قمری، هلال به سادگی و با چشم غیر مسلح در سراسر کشور ایران قابل رؤیت است.
وی در رابطه با ضوابط علمی رؤیت هلال شوال ۱۴۴۰ گفت: لحظه مقارنه ساعت ۱۴:۳۲ دقیقه روز دوشنبه ۱۳ خرداد ماه جاری خواهد بود. از آنجا که همواره به اولین غروب پس از مقارنه باید توجه کنیم با نگاهی به ضوابط علمی هلال شوال در شامگاه این روز مشاهده میشود که ماه بسیار چسبیده به افق، تنها ۴۱ ثانیه در افق حضور دارد ضمن آنکه با توجه به جدایی کمی که ماه با خورشید دارد، اساساً هلال تشکیل نشده بنابراین در این روز امکان رؤیت هلال چه با چشم یا با ابزار رصدی در هیچ نقطه از ایران وجود ندارد؛ ضمن آنکه روز دوشنبه بیست و هشتمین روز از ماه قمری است.
عتیقی ادامه داد: جالب اینجاست که در شامگاه دوشنبه ۱۳ خرداد ۹۸ نه تنها در ایران بلکه در خاورمیانه و یا به عبارت دقیقتر در هیچ نقطه خاکی از کره زمین هلال قابل مشاهده نخواهد بود و در صورتیکه هر کشوری نسبت به اعلام روز سه شنبه ۱۴ خرداد به عنوان عید فطر و آغاز ماه شوال مبادرت ورزد، این اعلام بر اساس ضوابط علمی و رؤیت هلال ماه نبوده بلکه بر اساس قوانین داخلی و تفاوتهای فقهی بوده است چرا که در شامگاه دوشنبه همانگونه که اشاره شد هلالی برای مشاهده در افق تشکیل نشده است.
مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران خاطر نشان کرد: اما در شامگاه سه شنبه ۱۴ خرداد ۹۸ برابر با ۲۹ رمضان ۱۴۴۰ با توجه به مدت زمانی که از لحظه تولد ماه (مقارنه) گذشته است، با یک هلال پیر مواجه هستیم که سن هلال ۲۹ ساعت و ۴۴ دقیقه است. لحظه غروب خورشید در تهران ۲۰:۱۶ دقیقه و ۱۳ ثانیه و لحظه غروب ماه ۲۱:۲۰ دقیقه و ۲۳ ثانیه خواهد بود که از تفاضل لحظه غروب ماه از لحظه غروب خورشید، مکث هلال در افق غرب یک ساعت و چهار دقیقه و ۱۰ ثانیه خواهد بود. جدایی زاویه ای ماه با خورشید در لحظه غروب خورشید ۱۵ درجه و ۱۷ دقیقه و ۳۵ ثانیه کمان است.
عتیقی ادامه داد: ارتفاع هلال از افق در تهران ۱۰ درجه و ۴۱ دقیقه و ۱۰ ثانیه است و فاز ماه (روشنی هلال) ۱.۹۵ درصد خواهد بود. سمت خورشید در لحظه غروب خورشید ۲۹۸ درجه و ۴۲ دقیقه و ۵ ثانیه کمان و سمت ماه در لحظه غروب خورشید ۲۸۸ درجه و ۳۶ دقیقه و ۱۴ ثانیه است که با توجه به این دو پارامتر آخر، اختلاف سمت ماه و خورشید در لحظه غروب خورشید منفی ۱۰ درجه و شش دقیقه و ۴۳ ثانیه است. در این شامگاه با یک هلال با طول کمان بالا مواجه بوده و طول کمان هلال ۱۵۰ درجه خواهد بود.
وی با اشاره به اینکه ماه در این لحظه ۳۷۶ هزار و ۵۸۱ کیلومتر با زمین فاصله دارد، گفت: همانگونه که اشاره شد تاکید میشود که این هلال در شامگاه سه شنبه در سراسر کشور ایران در مناطق با افق غرب باز و عاری از غبار به راحتی با چشم غیر مسلح دیده خواهد شد.
منبع: فردا
کلیدواژه: عید فطر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۹۶۲۰۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بادبان خورشیدی ناسا در فضا باز شد
بادبانهای خورشیدی راهی مرموز و باشکوه برای سفر در وسعت فضا هستند. آنها با شباهت به بادبان کشتیها یکی از کارآمدترین راهها برای فراهم کردن نیروی رانش فضاپیماها در فضا هستند.
به گزارش ایسنا، هفته گذشته بود که موشک الکترون(Electron) متعلق به شرکت راکتلب(RocketLab) سامانه بادبان خورشیدی مرکب پیشرفته ناسا را به فضا پرتاب کرد.
«سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته»(ACS3) ناسا یکی از دو محمولهای بود که از نیوزیلند به فضا پرتاب شد.
هدف این ماموریت آزمایش استقرار بادبانهای خورشیدی بزرگ در مدار پایین زمین است و اکنون ناسا تأیید کرده که با موفقیت یک بادبان ۹ متری را در فضا مستقر کرده است.
موتور خودرو در سال ۱۸۸۶ اختراع شد. در سال ۱۹۰۳ انسانها اولین پرواز خود را انجام دادند و ۵۸ سال بعد، انسان اولین سفر خود را با موشک به فضا انجام داد. فنوری موشک در طول این سالها به طور قابل توجهی تغییر کرده است.
میتوان گفت که توسعه موشکها در واقع از قرن سیزدهم با شلیک تیرهای دارای پیشران توسط چینیها و مغولها به سمت یکدیگر آغاز شد. حالا ما موشکهای پیشران جامد و مایع، موتورهای یونی و بادبانهای خورشیدی را داریم.
بادبانهای خورشیدی از جذابیت خاصی برخوردار هستند، زیرا از نیروی خورشید یا نور ستارگان برای به حرکت درآوردن کاوشگرها در فضا استفاده میکنند. البته این ایده جدید نیست، چرا که یوهانس کپلر(Johannes Kepler) برای اولین بار پیشنهاد کرد که میتوان از نور خورشید برای هل دادن فضاپیماها در فضا استفاده کرد.
ما باید تا قرن بیستم صبر میکردیم تا یک دانشمند روسی به نام کنستانتین تسیولکوفسکی(Konstantin Tsiolkovsky) اصل چگونگی کارکرد بادبانهای خورشیدی را تعریف کند.
سپس کارل ساگان(Carl Sagan) و سایر اعضای انجمن سیارهای در دهههای ۷۰ و ۸۰ میلادی شروع به پیشنهاد مأموریتهایی با استفاده از بادبانهای خورشیدی کردند، اما این امر تا سال ۲۰۱۰ که اولین وسیله نقلیه عملی مجهز به بادبان خورشیدی موسوم به ایکاروس(IKAROS) را دیدیم، محقق نشد.
درک مفهوم بادبانهای خورشیدی با تکیه بر فشار نور خورشید بسیار ساده است. بادبانها به گونهای زاویه میگیرند که فوتونها به بادبان بازتابنده برخورد کند و فوتونها با جهش از آن، فضاپیما را به جلو میبرند.
البته برای شتاب دادن به فضاپیما با استفاده از نور، فوتونهای زیادی نیاز است، اما این سیستم پیشران به آرامی و با گذشت زمان، یک سیستم بسیار کارآمد خواهد بود که به موتورهای سنگین یا مخازن سوخت نیاز ندارد. همین کاهش جرم، شتاب بادبانهای خورشیدی را توسط نور خورشید آسانتر میکند، اما اندازه بادبانها توسط مواد و ساختارهایی که آنها را پشتیبانی میکنند، محدود شده است.
به بیان سادهتر، بادبانهای خورشیدی، فشار ظریف نور خورشید را مهار میکنند و آن را برای به حرکت درآوردن کاوشگرها در فضا به کار میبرند. کار آنها درست مانند عملکرد کشتیهای دریانوردی در مهار کردن باد روی زمین است. از آنجا که بادبان خورشیدی کارآمد است و نیازی به سوخت ندارد، بسیاری از طرفداران اکتشاف فضایی نسبت به این راهبرد نسبتا جدید بسیار امیدوار هستند.
ناسا روی این مشکل با فناوری بادبان خورشیدی نسل جدید خود کار کرده است. سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته آنها از تاسواره(CubeSat) ساخته شده توسط شرکت نانواویونیکس(NanoAvionics) برای آزمایش ساختار پشتیبانی این کامپوزیت جدید استفاده میکند.
این بادبان از مواد پلیمری انعطاف پذیر و فیبر کربن ساخته شده است تا جایگزینی سختتر و در عین حال سبکتر برای طرحهای ساختار پشتیبان موجود ایجاد کند.
اکنون ناسا تایید کرده است که این تاسواره به مدار پایین زمین رسیده و یک بادبان ۹ متری را مستقر کرده است. به گفته ناسا حدود ۲۵ دقیقه طول کشید تا این بادبان که ۸۰ متر مربع وسعت دارد، مستقر شود.
گفتنی است که چند ماموریت بادبان خورشیدی از جمله کاوشگر «ایکاروس»(Ikaros) ژاپن و پروژه «لایتسیل ۲»(LightSail 2) متعلق به «انجمن سیارهای آمریکا»(The Planetary Society) پیشتر به فضا پرتاب شدهاند. هدف از پرتاب سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته ناسا نیز توسعه بیشتر این فناوری است.
ناسا میگوید اگر شرایط هوایی مساعد باشد، حتی ممکن است این بادبان خورشیدی از زمین نیز قابل مشاهده باشد.
انتهای پیام