ژاپن تایمز: حمله به نفتکشها در دریای عمان کار ایران نبود
تاریخ انتشار: ۲۵ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۰۶۶۳۸۶
ژاپن تایمز نوشت: اما نگاهی حتی گذرا به سود و هزینههای این عملیات ایران را به سهولت از دایره متهمین این ماجرا بیرون میراند. در حقیقت اگر برای هر اقدامی سودی منظور کنیم، کتمانناپذیر نیست که حمله به نفتکشها در شرایط فعلی سودی برای جمهوری اسلامی ایران ندارد. این مایه اصلی تحلیل جولین لی، نویسنده، کارشناس و تحلیلگر بلومبرگ و ژاپن تایمز است که در پیشانی مطلبی که درباره این حملات نوشته، آورده است: «از حمله به نفتکشهای دریای عمان چیزی عاید ایران نمیشود».
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
جولین لی در مطلبش که در واقع ادعانامهای است علیه رقبای منقهای ایران مینویسد:
دو کشتی نفتکش حامل محمولههای نفتی که قرار بود خلیجفارس را به مقصد شرق آسیا ترک کنند، در جریان یک تهاجم ناگهانی در آبهای میان ایران و امارات متحده عربی دچار آسیب شدند. این حادثه که در چهار هفته اخیر دومین حمله علیه نفتکشها به شمار میآید، این پرسش را ایجاد میکند که «چه کسی از این اتفاقات سود میبرد»؟
تاکنون بیتردید خیلی از رسانهها و کشورها انگشتهای اتهام را بهسوی ایران گرفته و این کشور را باعثوبانی و حداقل مغز متفکر این رخدادها نامیدهاند. بسیاری هم که تاکنون این کار را نکردهاند، تحت تاثیر فضای موجود بیشک در روزهای آینده این کار را خواهند کرد. اما نگاهی به شرایط منطقه نشان میدهد که ریسک چنین اقدامی برای ایران بسیار بسیار بیشتر از منافع احتمالی آن بوده است. بهخصوص که بیشک خیلیها در تهران این نکته را میدانستند (و میدانند) که حتی اگر هم شواهد کافی مبنی بر دست داشتن ایران در این قضیه بهدست نیاید، اما باز هم تهران مجبور به تحمل تبعات این اقدام خواهد بود.
اولین نفتکشی که اعلام کرد دچار مشکل شده، فرانت آلتر نام داشت. بر اساس گزارشهای موجود این کشتی بیش از هفتادوپنج هزار تن نفتا (بنزین سنگین) را از ابوظبی بارگیری کرده و در حال حرکت به سمت ژاپن بود. گفته میشود که این کشتی بعد از تماس با تایوانو اعلام مسیر به این کشور آسیای شرقی مورد حمله و آسیب قرار گرفته است. دومین کشتی هم یک کشتی ژاپنی بهنام کوکوکا کوریجس بود که در عربستان سعودی بیستوپنج هزار تن متانول بار زده و به سوی سنگاپور در حرکت بود.
شخصی که توانسته ارتباطات رادیویی بین کشتیها را در منطقه شنیده، صحبت از یک حمله اژدری میکند که باعث انفجار و آتشسوزی در فرانت آلتر شده شده است. مدیران کشتی کوکوکا کوریجس هم در بیانیهای گفتهاند که «بیستویک خدمه کشتی بعد از وقوع این حمله کشتی را که بار متانول آن سالم مانده و تنها به سطح کشتی آسیب وارد آمده بود، رها کردهاند».
چه کسی از حملات سود میبرد؟
خیلیها در پاسخ به این پرسش ممکن است ایران را نام ببرند. در واقع به باور معتقدین به این پاسخ؛ ایران از طریق مورد هدف قرار دادن (چه مستقیما و چه از طریق متحدان منطقهایش) نفتکشهایی که از خلیجفارس میگذرند، میخواهد این پیام را منتقل کند که عبور و مرور نفتکشها از مهمترین تنگه نفتی دنیا بدون رضایت این کشور قرین امنیت نخواهد بود. یا اینکه اگر اقتصاد ایران قرار است توسط تحریمهای شدید و چند مرحلهای دچار شدت و دشواری شود، این کشور ساکت نخواهد ماند و این بار را به تنهایی تحمل نخواهد کرد. به عبارت بهتر، دیگر کشورهای منطقه خلیجفارس هم باید بابت ممانعت آمریکا از فروش نفت ایران هزینه بدهند؛ در حالیکه خود آمریکا و شرکای منطقهایش هم بیتردید باید با نوسانات قیمت نفت و اختلال در تولید و عرضه نفت مواجه خواهند شد.
از سال ۲۰۰۵ به اینسو، هیچگاه خلیجفارس تا بدینحد برای شرکتهای نفتی و بیمهای ناامن نبوده و برای نفتکشها تا بدینحد خطرناک نبوده است. البته به گزارش سازمان دریانوردی ایالات متحده آمریکا، هنوز تا تنشها و خطرهایی که در دهه هشتاد در دوران موسوم به جنگ نفتکشها در این منطقه وجود داشت (و باعث شد ۴۵۱ کشتی که ۲۵۹ تای آنها نفتکشهایی بودند که نفت یا محصولات نفتی را حمل میکردند، با حملاتی مواجه شوند) فاصله بسیار داریم. آن حوادث البته در دورانی رخ دادند که جمهوری اسلامی ایران با عراق در جنگ بود و هر دو کشور به نفتکشهای مرتبط با دولت متخاصم حمله میکردند.
بعد از آن بود که نیروی دریایی آمریکا تصمیم گرفت نفتکشهایی را که قصد داشتند از خلیجفارس عبور کنند، اسکورت کند. تکرار چنین عملیاتی میتواند بسیار پرهزینه و گران باشد و البته موجب شود کشتیهای آمریکا و متحدانش در خلیجفارس حضور مستمر داشته باشند. چنین شرایطی کاملا در جهت امال آمریکا و در متن برنامه فشار مضاعف دونالد ترامپ میتواند تعریف شود- که بعد از خروج ترامپ از توافقنامه موسوم به برجام در سال ۲۰۱۸ آغاز شده و شرایطی بحرانی را برای منطقه رقم زده است.
روز پنجشنبه اندکی بعد از انتشار اخبار فوری حمله به نفتکشها در دریای عمان قیمت نفت برنت حدود چهارونیم درصد بالا رفت. این در حالی است که صنعت نفت ایران بهرغم تمام مقاومتها، اما بههرحال در چند وقت اخیر از تحریمهای آمریکا صدمه دیده است. این صدمه از اینجاست که تهران ناچار است برای دور زدن تحریمها نفت خود را با تخفیفهای زیاد و با اقساط طولانیمدت عرضه کند. دیگر کشورهای نفتی خلیجفارس اما از این تحریمها سود بردهاند و به بهانه تنظیم قیمت نفت تولید خود را افزایش دادهند.
دیگر گروهی که از حمله به کشتیها سود میبرند کسانی هستند که آرزومندانه در پی این هستند که آمریکا از کمپین سیاسی و تحریمهای اقتصادی گامی فراتر گذاشته و جنگ اقتصادی را به جنگ نظامی تبدیل کند. این افراد را هم در آمریکا، هم در بین متحدان آمریکا در منطقه خلیجفارس و هم در عرصهای وسیعتر در خاورمیانه میتوان ردیابی کرد.
زمان حملات هم موضوع سوالبرانگیز دیگری است که انگشت اتهام را از ایران دور میکند.
حمله به کشتیهای فرانت آلتر و کوکوکا درست زمانی رخ دادند که نخستوزیر ژاپن، شینزو آبه حامل پیامی از دونالد ترامپ به تهران سفر کرده بود. روز چهارشنبه آبه از تهران خواست از درگیری اجتناب کرده و درواقع تلاش کرد از تنشهای موجود بکاهد. نفتکشها هم در روز پنجشنبه مورد حمله قرار گرفتند. جالب اینکه به گفته هیروشیگه سکو، وزیر اقتصاد، تجارت و صنعت ژاپن هر دوی کشتیها در حال انتقال محمولههایی به مقصد ژاپن بودند.
در شرایطیکه یک روز قبل از این حملات تهران یک شهروند آمریکایی زندانی متهم به جاسوسی را آزاد کرده بود (که میتوانست گامی در جهت تنشزدای محسوب شود)، انتساب این حملات به ایران تناقضآمیز و غیرمنطقی جلوه میکند. برای کشوری که قاعدتا باید به دنبال ایجاد آرامش و کاستن از اجماع جمعی دیگر کشورها با هدف عدم همراهیشان با تحریمهای آمریکا باشد، انجام چنین عملیاتی میتواند حکایت از زمانبندی شلختهوار و بیمنطق سیاستگذارانش داشته باشد، که با تصمیمسازیهای ایران که نشان داده که با دقت و هوشمندی در حال پیشبرد اهدافش است، همخوانی چندانی ندارد.
اما در سوی دیگر ماجرا، برای کسی یا کشوری که هدفش از بین بردن تلاشهای تنشزدایانه دیگر کشورها و ایجاد تنشهای مضاعف بین دو کشور متخاصم است، انجام عملیاتی چنین خیلی هم قابل درک و منطقی است. در واقع هر کسی که پشت این عملیات بوده، دوست جمهوری اسلامی ایران نبوده است!
منبع: شفقنا
منبع: اکوفارس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۰۶۶۳۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زمان آخرین انتخابی المپیک برای کشتیگیر ایران
روند کسب سهمیه کشتی در المپیک 2024 پاریس به ایستگاه پایانی رسیده و ترکیه آخرین شانس کشورها برای بدست آوردن مجوز حضور در این آوردگاه بزرگ هستند.
راه کسب 16 سهمیه المپیک در 6 وزن کشتی آزاد، 6 وزن کشتی فرنگی و 6 وزن کشتی زنان، از رقابت هایی جهانی 2023 بلگراد آغاز شد و پنج نفر اول این مسابقات شامل نفرات اول تا سوم مشترک به همراه برنده نفرات پنجم مشترک سهمیه المپیک را بدست آوردند
. در ادامه مسابقات قاره ای در آمریکا، آفریقا بهمراه اقیانوسیه، اروپا و آسیا برگزار و 2 نفر راه یافته به دیدار فینال جمعا 8 نفر کسب سهمیه کردند تا مجموع نفرات حاضر در هر وزن به عدد 13 برسد.
نمایندگان ایران در کشتی فرنگی هر شش سهمیه المپیک را بدست آورده اند و در کشتی آزاد نیز پنج سهمیه کسب شده و تنها در وزن 57 کیلوگرم می باید سهمیه المپیک کسب شود.
بر این اساس علیرضا سرلک نماینده کشورمان به رقابت های گزینشی المپیک در ترکیه اعزام خواهد شد تا روزهای 22 و 23 اردیبهشت ماه به مصاف حریفان خود برود. در این مسابقات 2 نفر راه یافته به دیدار فینال به همراه برنده نفرات سوم مشترک (جمعا 3 نفر) سهمیه المپیک را کسب خواهند کرد.
طبق اعلام سایت اتحادیه جهانی، تاکنون 28 کشتی گیر برای حضور در این مسابقات ثبت نام کرده اند که نمایندگان کشورهای بلغارستان، آمریکا، چین، گرجستان، آلمان، هند، قزاقستان، کره جنوبی، کره شمالی، مغولستان، هند، اوکراین و آمریکا از جمله آن ها هستند.