ژاپن تایمز: حمله به نفتکشها در دریای عمان کار ایران نبوده است!
تاریخ انتشار: ۲۵ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۰۶۷۸۱۹
خرداد؛ ماجرای حمله به دو نفتکش در دریای عمان یک بار دیگر دشمنان جمهوری اسلامی ایران را متحد کرده و آنها در رسانههاشان انگشت اتهام را به سوی ایران گرفته و قصد دارند ایران را مسبب اصلی تنشها و تشنجات موجود در منطقه نشان دهند.
بهگزارش شفقنا از ژاپن تایمز؛ اما نگاهی حتی گذرا به سود و هزینههای این عملیات ایران را به سهولت از دایره متهمین این ماجرا بیرون میراند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
جولین لی در مطلبش که در واقع ادعانامهای است علیه رقبای منقهای ایران مینویسد:
دو کشتی نفتکش حامل محمولههای نفتی که قرار بود خلیجفارس را به مقصد شرق آسیا ترک کنند، در جریان یک تهاجم ناگهانی در آبهای میان ایران و امارات متحده عربی دچار آسیب شدند. این حادثه که در چهار هفته اخیر دومین حمله علیه نفتکشها به شمار میآید، این پرسش را ایجاد میکند که «چه کسی از این اتفاقات سود میبرد»؟
تاکنون بیتردید خیلی از رسانهها و کشورها انگشتهای اتهام را بهسوی ایران گرفته و این کشور را باعثوبانی و حداقل مغز متفکر این رخدادها نامیدهاند. بسیاری هم که تاکنون این کار را نکردهاند، تحت تاثیر فضای موجود بیشک در روزهای آینده این کار را خواهند کرد. اما نگاهی به شرایط منطقه نشان میدهد که ریسک چنین اقدامی برای ایران بسیار بسیار بیشتر از منافع احتمالی آن بوده است. بهخصوص که بیشک خیلیها در تهران این نکته را میدانستند (و میدانند) که حتی اگر هم شواهد کافی مبنی بر دست داشتن ایران در این قضیه بهدست نیاید، اما باز هم تهران مجبور به تحمل تبعات این اقدام خواهد بود.
اولین نفتکشی که اعلام کرد دچار مشکل شده، فرانت آلتر نام داشت. بر اساس گزارشهای موجود این کشتی بیش از هفتادوپنج هزار تن نفتا (بنزین سنگین) را از ابوظبی بارگیری کرده و در حال حرکت به سمت ژاپن بود. گفته میشود که این کشتی بعد از تماس با تایوانو اعلام مسیر به این کشور آسیای شرقی مورد حمله و آسیب قرار گرفته است. دومین کشتی هم یک کشتی ژاپنی بهنام کوکوکا کوریجس بود که در عربستان سعودی بیستوپنج هزار تن متانول بار زده و به سوی سنگاپور در حرکت بود.
شخصی که توانسته ارتباطات رادیویی بین کشتیها را در منطقه شنیده، صحبت از یک حمله اژدری میکند که باعث انفجار و آتشسوزی در فرانت آلتر شده شده است. مدیران کشتی کوکوکا کوریجس هم در بیانیهای گفتهاند که «بیستویک خدمه کشتی بعد از وقوع این حمله کشتی را که بار متانول آن سالم مانده و تنها به سطح کشتی آسیب وارد آمده بود، رها کردهاند».
چه کسی از حملات سود میبرد؟
خیلیها در پاسخ به این پرسش ممکن است ایران را نام ببرند. در واقع به باور معتقدین به این پاسخ؛ ایران از طریق مورد هدف قرار دادن (چه مستقیما و چه از طریق متحدان منطقهایش) نفتکشهایی که از خلیجفارس میگذرند، میخواهد این پیام را منتقل کند که عبور و مرور نفتکشها از مهمترین تنگه نفتی دنیا بدون رضایت این کشور قرین امنیت نخواهد بود. یا اینکه اگر اقتصاد ایران قرار است توسط تحریمهای شدید و چند مرحلهای دچار شدت و دشواری شود، این کشور ساکت نخواهد ماند و این بار را به تنهایی تحمل نخواهد کرد. به عبارت بهتر، دیگر کشورهای منطقه خلیجفارس هم باید بابت ممانعت آمریکا از فروش نفت ایران هزینه بدهند؛ در حالیکه خود آمریکا و شرکای منطقهایش هم بیتردید باید با نوسانات قیمت نفت و اختلال در تولید و عرضه نفت مواجه خواهند شد.
به گزارش سرویس ترجمه شفقنا، از سال ۲۰۰۵ به اینسو، هیچگاه خلیجفارس تا بدینحد برای شرکتهای نفتی و بیمهای ناامن نبوده و برای نفتکشها تا بدینحد خطرناک نبوده است. البته به گزارش سازمان دریانوردی ایالات متحده آمریکا، هنوز تا تنشها و خطرهایی که در دهه هشتاد در دوران موسوم به جنگ نفتکشها در این منطقه وجود داشت (و باعث شد ۴۵۱ کشتی که ۲۵۹ تای آنها نفتکشهایی بودند که نفت یا محصولات نفتی را حمل میکردند، با حملاتی مواجه شوند) فاصله بسیار داریم. آن حوادث البته در دورانی رخ دادند که جمهوری اسلامی ایران با عراق در جنگ بود و هر دو کشور به نفتکشهای مرتبط با دولت متخاصم حمله میکردند.
بعد از آن بود که نیروی دریایی آمریکا تصمیم گرفت نفتکشهایی را که قصد داشتند از خلیجفارس عبور کنند، اسکورت کند. تکرار چنین عملیاتی میتواند بسیار پرهزینه و گران باشد و البته موجب شود کشتیهای آمریکا و متحدانش در خلیجفارس حضور مستمر داشته باشند. چنین شرایطی کاملا در جهت امال آمریکا و در متن برنامه فشار مضاعف دونالد ترامپ میتواند تعریف شود- که بعد از خروج ترامپ از توافقنامه موسوم به برجام در سال ۲۰۱۸ آغاز شده و شرایطی بحرانی را برای منطقه رقم زده است.
روز پنجشنبه اندکی بعد از انتشار اخبار فوری حمله به نفتکشها در دریای عمان قیمت نفت برنت حدود چهارونیم درصد بالا رفت. این در حالی است که صنعت نفت ایران بهرغم تمام مقاومتها، اما بههرحال در چند وقت اخیر از تحریمهای آمریکا صدمه دیده است. این صدمه از اینجاست که تهران ناچار است برای دور زدن تحریمها نفت خود را با تخفیفهای زیاد و با اقساط طولانیمدت عرضه کند. دیگر کشورهای نفتی خلیجفارس اما از این تحریمها سود بردهاند و به بهانه تنظیم قیمت نفت تولید خود را افزایش دادهند.
دیگر گروهی که از حمله به کشتیها سود میبرند کسانی هستند که آرزومندانه در پی این هستند که آمریکا از کمپین سیاسی و تحریمهای اقتصادی گامی فراتر گذاشته و جنگ اقتصادی را به جنگ نظامی تبدیل کند. این افراد را هم در آمریکا، هم در بین متحدان آمریکا در منطقه خلیجفارس و هم در عرصهای وسیعتر در خاورمیانه میتوان ردیابی کرد.
زمان حملات هم موضوع سوالبرانگیز دیگری است که انگشت اتهام را از ایران دور میکند.
حمله به کشتیهای فرانت آلتر و کوکوکا درست زمانی رخ دادند که نخستوزیر ژاپن، شینزو آبه حامل پیامی از دونالد ترامپ به تهران سفر کرده بود. روز چهارشنبه آبه از تهران خواست از درگیری اجتناب کرده و درواقع تلاش کرد از تنشهای موجود بکاهد. نفتکشها هم در روز پنجشنبه مورد حمله قرار گرفتند. جالب اینکه به گفته هیروشیگه سکو، وزیر اقتصاد، تجارت و صنعت ژاپن هر دوی کشتیها در حال انتقال محمولههایی به مقصد ژاپن بودند.
در شرایطیکه یک روز قبل از این حملات تهران یک شهروند آمریکایی زندانی متهم به جاسوسی را آزاد کرده بود (که میتوانست گامی در جهت تنشزدای محسوب شود)، انتساب این حملات به ایران تناقضآمیز و غیرمنطقی جلوه میکند. برای کشوری که قاعدتا باید به دنبال ایجاد آرامش و کاستن از اجماع جمعی دیگر کشورها با هدف عدم همراهیشان با تحریمهای آمریکا باشد، انجام چنین عملیاتی میتواند حکایت از زمانبندی شلختهوار و بیمنطق سیاستگذارانش داشته باشد، که با تصمیمسازیهای ایران که نشان داده که با دقت و هوشمندی در حال پیشبرد اهدافش است، همخوانی چندانی ندارد.
اما در سوی دیگر ماجرا، برای کسی یا کشوری که هدفش از بین بردن تلاشهای تنشزدایانه دیگر کشورها و ایجاد تنشهای مضاعف بین دو کشور متخاصم است، انجام عملیاتی چنین خیلی هم قابل درک و منطقی است. در واقع هر کسی که پشت این عملیات بوده، دوست جمهوری اسلامی ایران نبوده است! برچسب ها: نفتکش
منبع: خرداد
کلیدواژه: نفتکش
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۰۶۷۸۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فوتسال ژاپن؛ کشتیای که غرق شد!
کارشناس فوتسال ژاپن در مورد حذف مدافع عنوان قهرمانی جام ملتهای آسیا از این رقابتها، سامورایی آبی را به یک کشتیِ در حال غرق شدن تشبیه کرد. - اخبار ورزشی -
به گزارش خبرگزاری تسنیم، روز دوشنبه اولین و مهمترین شگفتی جام ملتهای فوتسال آسیا در سال 2024 رقم خورد. ژاپن که در کنار ایران تنها تیمی است که قهرمانی معتبرترین تورنمنت فوتسال قاره کهن را در کارنامه دارد، با تساوی برابر تاجیکستان در جایگاه سوم جدول گروه C قرار گرفت تا برای اولین بار در تاریخ، در مرحله گروهی با این رقابتها وداع کند.
شگفتی بزرگ در جام ملتهای فوتسال آسیا با حذف ژاپنسامورایی آبی همانند دوره گذشته با شکست استارت زد، اما این بار خبری از بازگشت ژاپن به روزهای اوج نبود و مدافع عنوان قهرمانی با وجود غلبه بر کره جنوبی، در دور گروهی حذف شد. ژاپن در سه دوره قبلی جام جهانی، دو بار از مرحله گروهی صعود کرده بود که حالا فرصت شرکت در این مسابقات را از دست داد و این جام را از تلویزیون تماشا میکند.
استیو هریس کارشناس شناختهشده فوتسال ژاپن درباره شگفتی بزرگ جام هفدهم، یادداشتی برای خبرگزاری تسنیم نوشت که به شرح زیر است:
سفالمنش: عملکرد قرقیزستان و افغانستان شگفتی است، نه حذف ژاپن«کیفیت ژاپن در دیدار با تاجیکستان بهطرز مفتضحانهای پایین بود. بازیهای لیگ برتر ژاپن هیچ وقت تا اینحد بیکیفیت نبود. البته نمیتوان غیبت آرتور اولیویرا و شیمیزو را در این مسئله نادیده گرفت. با این حال ژاپن پتانسیل کافی را برای ارائه بازی خوب و صدرنشینی گروه C داشت. اولین نشانه اینکه یک جای کار میلنگد، بازی با قرقیزستان بود؛ جایی که در اتفاقی غیر قابل توضیح، تنها از هفت بازیکن در 13 دقیقه ابتدایی استفاده شد.
ایشیدا، یوشیکاوا، تسوتسومی، نیبویا و کانازاوا، بازیکنانی بودند که دیدار با قرقیزستان را آغاز کردند. ژاپنی که بهخوبی آماده جام میشد، معمولاً از سه گروه چهار نفره بازیکنان استفاده میکرد و اتفاقی که در بازی اول افتاد، شگفتانگیز بود. اگر هفت بازیکنی که در دقایق نخست مقابل قرقیزستان بازی کردند، عملکرد خوبی داشتند، انتخاب آنها توجیهپذیر بود. با این حال چنین اتفاقی رخ نداد.
از ابتدا روحیه تیمی بدی بر تیم حاکم بود. قرقیزستان هم از سردرگمی ژاپن بهره برد و پیش افتاد. تیم ما هم بهجز چند دقیقه پایانی که خیلی دیر بود، برای کسب نتیجه به آب و آتش نزد. کسب پیروزی در مسابقه اول طبیعتاً ممکن بود، اما سه امتیاز به دلیل انتخاب اشتباه بازیکن از دست رفت.
شمسایی: تیمی که ژاپن را حذف کرده، حتماً قابل احترام استژاپن در دیدار با کره جنوبی کمی بهتر بود و همه بازیکنان در این مسابقه بازی کردند. با این حال تنها یک ترکیب چهار نفره بود که برد 5 بر صفر را رقم زد؛ ترکیب ایشیدا، کانازاوا، تسوتسومی و آرای که آنها هم ثبات لازم را نداشتند. ترکیب چهارنفره دیگر که در ناگویا اوشنز کنار هم بودند (آندو، یوشیکاوا، کای و هیراتا) از ثبات بیشتری بهره میبردند، اما روحیه تیمی همچنان بد بود. هیراتا عملکرد بدی در پست رأس داشت، اما دو بار از فاصله 10 متری گلزنی کرد و شبیه یک قهرمان بود! برد 5 بر صفر باید به ژاپن سرعت میداد.
12 بازیکن ژاپن در دیدار با تاجیکستان به سه گروه متفاوت تقسیم شده بودند. با این حال اشتیاق و تحرک کمی در بازیکنان به چشم میخورد. آنها گُنگ بودند و به تاجیکستان اجازه دادند فرصتهای گلزنی زیادی به دست بیاورد. گل ایشیدا باید بازیکنان را بیدار میکرد، اما چنین اتفاقی نیفتاد. با اینکه بازیکنان نتوانستند در همان ترکیب چهار نفره خودشان بازی کنند، کنیچیرو کوگوره (سرمربی سامورایی آبی) نتوانست هیچ تغییری به وجود بیاورد تا شرایط را بهبود ببخشد.
ژاپن یک کشتیِ در حال غرق شدن بود و سرمربی اجازه داد تیم غرق شود! واقعاً شگفت زده شدم که کوگوره اجازه داد ژاپن اینقدر راحت تسلیم شود. او حدود 10 سال سابقه مربیگری دارد و در جزئیات و آمادهسازی همیشه دقیق بوده است. نمیدانم چرا بازیکنان اینقدر بیانگیزه بودند. آنها از همان ابتدا فاقد روحیه تیمی بودند و سرمربی برای مدیریت این مسئله، هیچ اقدامی نکرد. جالب است ببینیم کوگوره چه پاسخی خواهد داد!»
انتهای پیام/