حکایت کشتیبان و غرق‌شدگان
تاریخ انتشار: ۲۷ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۰۸۸۶۷۸
وجود پدیده ریزش‌ها و رویش‌ها را می‌توان یکی از ویژگی‌های رایج جنبش‌های سیاسی و اجتماعی و انقلابات در طول تاریخ دانست. اصولاً خصیصه هر حرکت مستمری آن است که عده‌ای به دلایل مختلف از همراهی با آن بازبمانند و در طول زمان نیز عده‌ای به آن اضافه گردند. ۲۷ خرداد ۱۳۹۸ - ۱۱:۱۱ رسانه ها خواندنی نظرات - اخبار رسانه ها -
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، محمد جواد اخوان طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت : وجود پدیده ریزش‌ها و رویش‌ها را می‌توان یکی از ویژگی‌های رایج جنبش‌های سیاسی و اجتماعی و انقلابات در طول تاریخ دانست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
انقلاب اسلامی نیز از این قاعده مستثنا نبوده و از آغازین روز‌های پیروزی تا کنون، مصادیق قابل توجهی در ریزش و رویش (خصوصاً در سطوح عالی) داشته است که همین امر مورد توجه طیف وسیعی از موافقان و مخالفان آن بوده و تحلیل‌های گوناگونی در باب آن ارائه شده است. شایان ذکر است مسئله ریزش‌ها و رویش‌ها فقط به برهه خاصی متعلق نیست، بلکه چه در دهه اول عمر انقلاب ـ‌که با دوره زعامت امام راحل (ره) هم‌زمان بود‌ـ و چه در دهه‌های بعدی ـ‌که با دوره ولایت حضرت آیت‌الله خامنه‌ای (مد ظله العالی) مصادف است‌ـ بروز و ظهور داشته است. با این حال و با توجه به آنکه در پروپاگاندای سیاسی و جنگ روانی دشمن تلاش می‌شود وجود این پدیده به عنوان یک نقطه ضعف در مدیریت و راهبری معظم‌له تلقی گردد، در این نوشتار تلاش خواهد شد با تبیین ابعاد این مسئله، راهبرد مقام معظم رهبری در خصوص پدیده ریزش‌ها و رویش‌ها مورد مداقه و بررسی قرار گیرد.
در ابتدا باید به صورت کوتاه به این نکته اشاره کرد که این نظریه اثبات‌نشده و مشهور «فرانتس فانون» در خصوص انقلابات، بسیار شنیده شده است که «انقلاب فرزندان خود را می‌بلعد» و بسیاری ـ‌خصوصاً آنان که خود در شمار ریزش‌هایند‌ـ تلاش می‌کنند این نظریه را به انقلاب اسلامی تسری دهند. در این خصوص، توجه به دو نکته حائز اهمیت است: اول آنکه این نظریه به هیچ عنوان اثبات‌شده نیست و یک تلقی شخصی به شمار می‌آید و در صورت پذیرش نیز نمی‌توان آن را به همه انقلابات، به ویژه انقلاب اسلامی (که در ابعاد گوناگونی منحصربه‌فرد است) تعمیم داد. در ثانی مروری کلی بر فهرست ریزش‌های انقلاب نشان می‌دهد که آنان که در این فهرست جای می‌گیرند از دو حال خارج نبوده‌اند؛ یا از ابتدا محبوبیت اختصاصی نداشته‌اند و به سبب همراهی با امام و انقلاب اقبال عمومی پیدا کرده‌اند یا آنکه به تصریح و اعتراف خود، از افکار انقلابی اولیه خود دست کشیده‌اند که در هر دو حال، ریزش آنان طبیعی است و خللی به حرکت اصیل انقلاب نمی‌زند.
طی 40 سال اخیر، مشی مدیریتی راهبردی امامین انقلاب بر جمع‌کردن همه نیرو‌های انقلاب -حتی با اغماض در خصوص ضعف‌های جزئی – بوده است، اما در عمل برخی از جریانات و نخبگان سیاسی در مقاطعی نخواسته و نتوانسته‌اند از این فرصت پرارزشی که نظام برای سلایق گوناگون فراهم آورده استفاده کنند و عملاً راه جدایی از کشتی نجات‌بخش نظام را طی کرده‌اند. ماجرای تلخ کژروی‌های برخی مدیران اجرایی در دولت‌های گذشته و نیز فتنه تلخ 88 به‌خوبی نشان داد که رهبری انقلاب، آغوش نظام را برای همه آن‌هایی که به کشور و نظام دلبستگی دارند، باز گذارده است، اما این خود برخی از نخبگان سیاسی هستند که از راه انقلاب و مردم فاصله گرفته و مسیر‌های اعوجاج‌گونه را برمی‌گزینند.
معظم‌له در همان سال 88 فرمودند: «حضرت نوح نبی‌اللّه (ع) به فرزندش فرمود: «یَا بُنَیَّ ارْکَبْ مَعَنَا وَلَا تَکُنْ مَعَ الْکَافِرِین». نظام اسلامی هم تأسیاً به حضرت نوح، به همه می‌گوید: بیایید با ما باشید، بیایید وارد این کشتی نجات شوید، «و لا تکن مع الکافرین». هدف و مبنا این است. ما هیچ‌کس را از نظام بیرون نمی‌کنیم؛ اما کسانی هستند که خودشان، خودشان را از نظام بیرون می‌کنند؛ خودشان را از نظام خارج می‌کنند.»
همان‌گونه که روشن است، در چارچوب هندسه سیاسی و اجتماعی اسلام و نظام امام و امت، هیچ‌گاه بنا و اصل بر ریزش افراد نیست و تلاش بر آن است که کشتی انقلاب و اسلام که همانا کشتی هدایت و سبیل نجات است، ملجأ و پناهی برای همه یاران انقلاب باشد. ازاین‌رو، امام امت تا حد ممکن تلاش می‌کند از ایجاد انحراف در جامعه، که مقدمه ریزش خواهد بود، جلوگیری به عمل آورد.
در مرحله بعد و در زمانی که به‌رغم هدایت امام، عده‌ای از یاران و خواص گرفتار انحرافات شوند نیز باز دست هدایت امام به دنبال بازگرداندن منحرفان به مسیر صحیح و صراط مستقیم است و ازاین‌رو، حتی از باب مؤلفه‌القلوب و نیز نقش پدری امام و ولی برای آحاد امت، بار‌ها عنایت ویژه و حمایت‌های مکرر و تعابیر تشویقی از برخی خواص ـ‌که دچار برخی غفلت‌ها شده‌اندـ از امام شنیده می‌شود؛ به امید آنکه آنها به دامان انقلاب و نظام بازگردند. در اینجا حتی ممکن است امام از امت بخواهند برخی ضعف‌ها و قصور برخی خواص را به دیده اغماض بنگرند تا بلکه از ریزش بیشتر جلوگیری شود.
بااین‌حال، با توجه به سنت‌های الهی و اختیاری که ودیعه نهاده‌شده در وجود انسان و مایه تکامل اوست، خواصی که در ورطه انحراف سقوط کرده‌اند، درصورتی‌که به خود نیایند و تصمیم به بازگشت به صراط مستقیم و حبل متین ولایت نگیرند، متعاقب دستور الهی خواهند بود و از دامن اسلام، نظام و انقلاب طرد خواهند شد. حتی ممکن است بزرگانی که در تاریخ مصادیق فراوانی برای آنها می‌توان یافت، در این زمره قرار گیرند.
ذکر این نکته ضروری است که در چارچوب نگاه نظام سیاسی اسلام و اندیشه امام راحل (ره)، حفظ اسلام و نظام اسلامی بر همه‌چیز مقدم است و هیچ‌گاه و در هیچ شرایطی، نمی‌توان به سبب اهمیت یا برجستگی یک فرد، نظام و انقلاب را فدای او کرد. بنابراین اگر هم در بادی امر، تأکید بر ریزش حداقلی است، نه از باب اهمیت یک فرد، بلکه از باب ضرورت بروز حداقل خدشه به ساحت نظام و نیز رأفت الهی و ایمانی امام امت است.
اما اگر تداوم حضور یک فرد در ساخت نظام موجبات خدشه بدان را به وجود آورد، ریزش نمودن و جایگزینی با رویش‌های جدید انقلاب در اولویت است. در سیره راهبردی رهبر معظم انقلاب، نیز معظم‌له همواره تلاش‌شان در حفظ برخی خواص در حال سقوط یا احیاناً منحرف بوده است و به‌هیچ‌عنوان شگفت‌آور نیست که ایشان نقاط مثبت هرچند کوچک برخی از اینان را بازنمایی می‌کنند، بلکه سبب تضعیف نفسانیات درونی و جلوگیری از غلبه وسوسه‌های شیطانی بر آنان گردد. حمایت‌هایی که معظم‌له از نهاد‌ها و دستگاه‌های مسئول نیز می‌کنند متعلق به یک‌زمان و مقطع خاص نیست و در طول دوره ولایت ایشان، به قوای سه‌گانه و دیگر دستگاه‌های مسئول، در مقاطع مختلف مدیریتی و سیاسی، تسری یافته است. دلیل آن نیز روشن است و آن تقویت ساختار نظام اسلامی و ارائه هر چه مناسب‌تر خدمات به ملت و الگوسازی از نظام در سطح خارجی است. تجربه سیره مدیریتی امامین انقلاب، نشان می‌دهد که برای همه نیرو‌های درون نظام فرصت کافی برای طی طریق در مسیر خدمت به مردم و منافع کشور هست و به‌هیچ‌روی در میان طیف‌های سیاسی تبعیضی در کار نیست. مشکل از آنجایی شروع می‌شود که برخی نخبگان سیاسی که از نردبان نظام اسلامی بالا می‌روند، چنان غرق در قدرت‌طلبی و آلودگی‌های دنیوی می‌شوند که راه رفته را از یاد برده و کار را به‌جایی می‌رسانند که قصد بر زمین زدن نردبانی را که خود روی آن ایستاده‌اند، می‌کنند. بدون شک نتیجه چنین خبط و خطا‌های بزرگی، سقوط خود فرد است و نباید دیگران را برای آن شماتت کرد.
انتهای پیام/
بازگشت به صفحه رسانهها
R1437/P/S9,1299/CT12منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۰۸۸۶۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سرمایه گذاری انسانی در ساماندهی نظام تعلیم و تربیت
رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) گفت: باید روی معلمان و مدیران که دست‌اندرکاران اصلی تربیت دانش‌آموزان هستند سرمایه‌گذاری شود. - اخبار استانها -
به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، حجت‌الاسلام محمد حسین پورثانی معاون پرورشی وزارت آموزش و پرورش به همراه مدیرکل آموزش و پرورش قم و جمعی از مدیران با حضور در موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) با آیت‌الله رجبی دیدار و گفت و گو کردند.
رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) در این دیدار اظهار داشت: هر نظام تعلیم و تربیت مبتنی بر در نظر گرفتن وضع موجود و مطلوب و حرکت از وضع موجود به سمت وضع مطلوب است.
وی افزود: محور تعلیم و تربیت انسان است و قرآن کریم در مورد وضع موجود انسان می‌فرماید: انسان در بهترین وضعیت خلق شده و کرامت و فطرت الهی دارد، انسان دارای بعد جسمی و روحی است و بین این دو تأثیر و تأثر وجود دارد، همچنین دارای ابعاد فردی و اجتماعی است که در نظام تعلیم و تربیت باید به آن توجه شود.
عضو مجلس خبرگان رهبری گفت: در بینش دینی وضع مطلوب آن است که هر چه بیشتر انسان خداگونه شوند و تخلق به اخلاق‌الله داشته باشد.
رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی بیان کرد: فرآیند حرکت به سمت مطلوب، عمل آگاهانه و اختیاری انسان است، در تربیت دینی، جز با عمل آگاهانه اختیاری نمی‌توان مسیر قرب الهی را طی کرد، در نظام تعلیم و تربیت باید این سه مولفه متناسب با ویژگی‌های هر سطح از نظام آموزشی به متربیان منتقل شود.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم تصریح کرد: انسان نه لوح سفید و بی‌نقش و نگار است و نه ذاتاً شر و یا گنهکار، بلکه مستعد حرکت به سوی خدا و خداآشنا، خداگرا و خداجو است. البته باید این استعداد شکوفا شود.
وی اظهار داشت: در سازوکاری که انسان را از وضع موجود به وضع مطلوب سوق می‌دهد، سه عامل موثر است، نخست «معرفت» است، اگر معرفت‌هایی که به متربی می دهیم دقیق و منطبق با واقعیت باشد مسیر درست انتخاب می‌شود، به هر میزان این معرفت ناقص و یا کاذب باشد به همان میزان مسیر درست پیموده نخواهد شد.
آیت‌الله رجبی افزود: عامل موثر بعدی «محبت» است؛ محبت خدا و اولیای الهی اگر شکوفا شود، این مسیر آسانتر و با ضمانت پیموده می‌شود. در مناجات شعبانیه عرض می‌کنیم خدایا من توان جدایی از معصیت ندارم مگر آنگاه که محتب تو در من شکوفا شود.
عضو شورای عالی حوزه های علمیه گفت: سومین عامل موثر، عوامل «طبیعی و اجتماعی» است، انسان موجودی اجتماعی است و بعد طبیعی دارد که اثرگذار است، لذا اگر این عوامل را درست تنظیم کنیم می‌توانیم نظام تعلیم و تربیت اسلامی را سامان دهیم.
آیت الله رجبی بیان کرد: دانش‌آموزان بهترین دوران شکل‌گیری شخصیت خود را در مدارس می‌گذرانند؛ این دوران هم زمان زیادی است و هم دوران مهمی است و ما در برابر آنها وظیفه داریم.
عضو مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: نکته مهم دیگر این است همواره «نیروی انسانی» حرف اول را می‌زند. اگر همه زمینه‌ها مناسب و فراهم باشد، ولی نیروی انسانی مناسب نباشد، اهداف محقق نمی شود، از این‌رو باید روی معلمان و مدیران که دست‌اندرکاران اصلی تربیت دانش‌آموزان هستند سرمایه‌گذاری شود؛ اگر معلم به رشد کافی و انگیزه درونی دست یابد، منتظر دستورالعمل نمی‌ماند و با عبور از همه موانع وظیفه خود را انجام خواهد داد.
رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) بیان کرد: در عرصه اجتماعی، نظام تعلیم و تربیت باید دانش‌آموز را بر اساس منطق و استدلال و مبانی دینی به این نقطه برساند که این نظام اسلامی، برترین نظام حکمرانی است.
وی در پایان بر دو توصیه همیشگی علامه مصباح (ره) مبنی بر توسل به اهل بیت(ع) و اخلاص در انجام کارها تأکید کرد و گفت: سعی کنید هر چه می‌توانید مخلصانه و برای رضای خدا کار را انجام دهید چرا که هر جا برای خدا کاری شد ضرر نکردیم و در آغاز هر کار توسلی هر چند در حد یک سلام با توجه به حضرت بقیه‌الله ارواحنا فداه داشته باشید.
در ابتدای این دیدار حجت‌الاسلام والمسلمین پورثانی معاون پرورشی وزیر آموزش و پرورش گزارشی از فعالیت‌های صورت‌گرفته در این معاونت ارائه داد.
انتهای پیام/
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد