۶۰ بزرگ‌تر از ۳۶۵!
تاریخ انتشار: ۳۰ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۱۲۷۴۱۱
۱۸ اردیبهشت ۹۷ دولت آمریکا از برجام خارج شد. ساعاتی پس از خروج آمریکا، اتحادیه اروپا در بیانیه‌ای اعلام کرد:«ما از تصمیم آمریکا برای ترک برجام متاسفیم و چنانچه ایالات متحده نظرش را در این باره تغییر دهد، از آن استقبال خواهیم کرد»! ۳۰ خرداد ۱۳۹۸ - ۱۰:۱۲ رسانه ها خواندنی نظرات - اخبار رسانه ها -
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، خصلت گرگ این است که هرگاه بدون واهمه به او حمله کنی، عقب می‌نشیند و هرگاه از او بگریزی در پی تو می‌دود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
18 اردیبهشت 97 دولت آمریکا از برجام خارج شد. ساعاتی پس از خروج آمریکا، اتحادیه اروپا در بیانیه‌ای اعلام کرد:«ما از تصمیم آمریکا برای ترک برجام متاسفیم و چنانچه ایالات متحده نظرش را در این باره تغییر دهد، از آن استقبال خواهیم کرد»! اروپا در همین بیانیه با گستاخی اعلام کرد: «تا زمانی که ایران به تعهداتش در این توافق پایبند بماند، اتحادیه اروپا هم به برجام متعهد خواهد ماند». این ادعا در حالی بود که علیرغم پایبندی کامل ایران به برجام، اروپا از اولین روز اجرای توافق به هیچ عنوان به تعهدات خود پایبند نبود.
در همان مقطع کارشناسان و صاحبنظران تاکید کردند که طبق بند 36 برجام، در صورت عدم پایبندی طرف مقابل به تعهدات، «حق ایران» است که توقف کلی یا جزیی به تعهدات خود بدهد.
اما متاسفانه دولتمردان که تا پیش از آن بر واکنش فوری، غیرقابل تصور و پشیمان‌کننده ایران در صورت خروج آمریکا از برجام تاکید کرده بودند، در اظهارنظری تأمل‌برانگیز اعلام کردند که «یک موجود مزاحم از برجام رفت و ما این توافق را با دیگر اعضا از جمله اروپا ادامه می‌دهیم»!
قرار بود تروئیکای اروپایی(انگلیس، فرانسه، آلمان) درخصوص احقاق حقوق برجامی ایران تضمین بدهد. اما طرف اروپایی نه تنها هیچ تضمینی نداد، بلکه همصدایی خود با آمریکا و بی‌عملی به تعهدات را ابتدا با بیانیه‌های شعاری و بی‌خاصیت و سپس با بیانیه‌های گستاخانه و بی‌شرمانه برای چندمین بار به اثبات رساند.
تنها در یک نمونه- در 16 بهمن 97- 9 ماه پس از خروج آمریکا از برجام- اروپا در بیانیه‌ای 12 بندی موسوم به «جمع‌بندی»، ضمن تاکید طلبکارانه بر اجرای یکطرفه تعهدات برجامی از سوی ایران و بسنده کردن به ابراز تاسف در واکنش به اقدامات ضدایرانی آمریکا، به گزافه‌گویی درباره توان موشکی و قدرت منطقه‌ای کشورمان پرداخت.
در 18 اردیبهشت 98 و در حالی که 365 روز از خروج آمریکا از برجام سپری شده بود، ایران همچنان تمامی تعهدات برجامی خود را اجرا کرد. اما اروپا به جز مشتی وعده نسیه، هیچ اقدام دیگری انجام نداد. در آن روز اتفاق قابل تأملی رخ داد. شورای عالی امنیت ملی در سالگرد خروج آمریکا از برجام، بیانیه‌ای صادر کرد. در بخشی از این بیانیه تاکید شد: «به کشورهای باقی‌مانده در برجام شصت روز فرصت داده می‌شود تا تعهدات خود به ویژه در حوزه‌های بانکی و نفتی را عملیاتی نمایند. چنانچه در این مهلت کشورهای مزبور قادر نباشند مطالبات ایران را تامین کنند، در مرحله بعدی جمهوری اسلامی ایران رعایت محدودیت‌های مربوط به سطح غنی‌سازی اورانیوم و اقدامات مربوط به مدرن سازی رآکتور آب سنگین اراک را نیز متوقف خواهد کرد. در هر زمان که خواسته‌های ما تامین شوند، ما نیز به همان میزان اجرای مجدد تعهدات متوقف شده را از سر خواهیم گرفت اما در غیر این صورت، جمهوری اسلامی ایران مرحله به مرحله اجرای تعهدات دیگر را متوقف خواهد کرد».
این بیانیه شورای عالی امنیت ملی- که در قالب یک نامه از سوی آقای روحانی به سران 1+4 نیز ارسال شد- واکنشی دیرهنگام و حداقلی به عهدشکنی برجامی طرف مقابل بود؛ اما در عین حال اقدامی مهم و تاثیرگذار بود.
این تغییر رویکرد دولت، طرف آمریکایی و اروپایی را به تکاپو انداخت. آمریکا در گام اول از لاف‌زنی‌های خود درباره حمله نظامی به ایران عقب‌نشینی کرده و بارها اعلام کرد که به دنبال جنگ با ایران نیست. واشنگتن در گام بعد، ملتمسانه شماره تماس اعلام کرد و پای تلفن نشست تا مقامات ایرانی تماس بگیرند. ماجرا به اینجا ختم نشد. مقامات آمریکایی واسطه‌هایی- از آلمان، ژاپن، سوئیس، عمان و...- فرستادند و پیشنهاد مذاکره دادند.
اروپا نیز هر چند در ابتدا اعلام کرد که ضرب‌الاجل 60 روزه ایران را به رسمیت نمی‌شناسد، اما وقتی در ادامه، گام‌های عملی ایران در راستای ضرب‌الاجل اجرا شد، به تکاپو افتاد و در جدیدترین اقدام در بیانیه‌ای- که توسط سفرای تروئیکای اروپایی صادر شد- اعلام کرد که در کوتاهترین زمان، کانال اینستکس را اجرا خواهد کرد.
عقب‌نشینی‌های مکرر آمریکا و اروپا پس از اعلام ضرب‌الاجل 60 روزه، ملموس و قابل تأمل بود. همان‌طور که در ابتدای این یادداشت نیز اشاره شد، خصلت گرگ این است که هرگاه بدون واهمه به او حمله کنی، عقب می‌نشیند و هرگاه از او بگریزی در پی تو می‌دود.
دشمن هیچ‌گاه از مکر و حیله دست برنمی‌دارد، یکروز با تهدید و لاف‌زنی درباره حمله نظامی و روز دیگر با تطمیع و پیشنهاد فریبکارانه مذاکره. اما رمز پیروزی بر شیطان بزرگ و شیطانک‌ها، مقاومت است. به عبارت دیگر، مقاومت اراده شیطان را می‌شکند.
روند موجود در راستای ضرب‌الاجل برجامی ایران باید از موضع قدرت و بدون لکنت و همچنین بدون تاخیر ادامه یابد و در مراحل بعدی، سرعت بیشتری به خود بگیرد. دولت محترم می‌بایست با خودباوری و بهره‌مندی از توان عظیم داخلی، رویکردی طلبکارانه در مقابل آمریکا و شرکای واشنگتن اتخاذ کرده و با اعتماد به وعده الهی، دشمن را بیش از پیش در اجرای نقشه‌های شوم خود، ناکام و ناامید سازد.
رهبر معظم انقلاب- 24 اردیبهشت 98- در دیدار مسئولان و کارگزاران نظام با اشاره به رویارویی جمهوری اسلامی ایران با دشمنان فرمودند: «رویارویی کنونی، برخورد اراده‌ها است و چون ما اراده‌ای قوی‌تر داریم و به خدا توکل می‌کنیم، ان‌شاءالله آینده خوبی در انتظار ملت است».
یادداشت:مسعود اکبری
منبع:کیهان
انتهای پیام/
بازگشت به صفحه رسانه‌ها
R41383/P/S9,1299/CT12منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۱۲۷۴۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روایت ظریف از دلایل موافقت آمریکا و مخالفت اعراب و اسرائیل با برجام
آفتاب‌‌نیوز :
محمدجواد ظریف، وزیر خارجه پیشین ایران در سلسله نشست‌های چهلمین سال تاسیس انتشارات اطلاعات و در نشست اول آن با عنوان «ژئوپلیتیک خلیج‌فارس» به سخنرانی پرداخت که مهمترین اظهارات او به نقل از جماران به شرح زیر است:
دنیا گرفتار چالش شناختی است.
خطا‌هایی که بعضا صورت می‌گیرد به دلیل شناخت و ادراک نادرست است.
دوستان ما در جنوب خلیج فارس ادراک خود را اصلاح می‌کنند و ما در اصلاح این ادراک تا حدودی عقب هستیم.
هنوز این تفکر غلط خرید امنیت در این کشورهای عربی وجود دارد البته ان‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که نمی‌توانند با وابستگی به یک قطب برای خود امنیت تامین کنند.
کویت قبل از اینکه به کشتی‌های خود پرچم امریکا بزنند پرچم شوروی را نصب کرده بودند
این کشور‌ها این مشکل ادراکی را کماکان دارند که باید امنیت را خرید و نخستین آنها صدام بود. آنها تلاش کردند امنیت را با کمک صدام بخرند.
یکی از رهبران کشورهای حاشیه خلیج فارس شخصا به آقای روحانی گفتند که ما ۷۵ میلیارد دلار به صدام پرداخت کردیم.
زمانی که ایران قطعنامه ۵۹۸ را پذیرفت و طارق عزیز گفت تا مذاکره صورت نگیرد، آتش بس صورت نمی‌گیرد، دبیرکل وقت سازمان ملل به وزیرخارجه وقت دولت ریگان زنگ زد و او به دبیرکل جواب داد که ما در مهرماه که به نیویورک بیاییم با شما در این باره گفتگو خواهیم کرد. می‌دانید که تاریخ را نمی‌توان فراموش کرد. وقتی این شرایط پیش امد دبیرکل به پادشاه وقت سعودی زنگ زد و ملک فهد در تماس با صدام، او را به پذیرش آتش بس متقاعد کرد. پادشاه وقت به صدام می‌گوید: «غرور ایرانی را زیر پا نگذار.» عربستان در ان زمان این فهم را داشت که نمی‌تواند کاملا به صدام اعتماد و تکیه کند، اما در عمل متفاوت هم عمل می‌کرد.
وقتی سیاست خرید امنیت از عراق شکست خورد، این کشورهای عربی حوزه خلیج فارس برای خرید امنیت به سراغ شوروی و امریکا رفتند.
همین کشور‌ها امروز برای خرید امنیت به سراغ اسراییل رفتند و متوجه نیستند که اسراییل در تاریخ خود از هیچکس حمایت نکرده و حتی به امریکایی‌ها در مذاکرات آزادی گروگان‌ها لگد زده اند. اسراییل در تاریخ تقلبی خود به هیچکس رحم نکرد. این اشتباه شناختی کنار نرفته است.
زمانی که آرامکو را تیر غیب زد، سعودی‌ها انتظار حمایت از آمریکا داشتند و حالا هم به دنبال خرید امنیت از اسراییل هستند
اشتباه ادراکی دوم ما و اعراب این است که فکر می‌کنیم امریکا به دنبال گسترش حضور خود در منطقه است، اما امریکا به انتقال حضور و نفوذ به خارج از این منطقه است.
امریکا دیگر قدر قدرت نیست. ما قدرت بزرگ داریم، اما هژمون نداریم. در جهان امروز دیگر قطب نخواهیم داشت، اما یکی از دلایل موافقت آمریکا با برجام، کاستن از حضور خود در منطقه بود. اعراب منطقه و اسراییل به همین دلیل با برجام مخالف بودند که نمی‌خواستند شاهد کاهش حضور آمریکا در منطقه باشند.
امریکا در حال برون سپاری تامین امنیت به اسراییل است و کشورهای عربی منطقه که به دنبال عادی سازی رابطه با اسراییل هستند باید بدانند که دیر یا زود قربانی تامین منافع اسراییل خواهند شد
اشتباه ادراکی سوم که به ما هم بازمی گردد این است که اگر با چیزی مخالفت کردیم و، چون خود را مرکز مشروعیت عالم می‌دانیم اگر به چیزی مشروعیت ندهیم جنبه اجرایی و عملیاتی پیدا نمی‌کند. در کاسپین این اشتباه را مرتکب شدیم و در مذاکرات شرکت نکردیم و بستر دریا را در غیاب ما تقسیم کردند.
عدم حضور به معنای عدم شکل گیری از ترتیبات امنیتی خلیج فارس نیست بلکه به معنای عدم تامین منافع شما است. مگر جلوی طالبان را توانستیم بگیریم؟ خیر؛ از روند مذاکره حذف شدیم. همین قاعده درباره مسیر‌های مواصلاتی هم هست که از این مسیر‌ها دور ماندیم و بعضا حذف هم شدیم.
در دنیای کنونی هم امریکا نمی‌تواند با وتو در شورای امنیت، مانع از قدرت مقاومت مردم غزه شود. جنگ اسراییل با مردم غزه هفت ماه است که ادامه پیدا کرده، اما جنگ اسراییل با کشورهای عربی شش روزه تغییر کرده است. آمریکا نمی‌تواند تصمیم گیری‌ها را وتو کند و این را دنیا و مردم و افکار عمومی این را ثابت کرده اند.
دو مبنای بازدارندگی، نصر خدا و قدرت مردم هستند.
مهمترین کاری که می‌توانستیم پس از جنگ غزه بکنیم این بود که پیشنهاد توافق منع تجاوز به کشورهای منطقه داده و کنش ایران هراسی را نابود کنیم
تصویر ترسناک ساختن از ایران، هدف اسراییل است و ما هم نباید در این تله بیفتیم.
این اشتباه ادراکی ما که خیال می‌کنیم اگر در روندی شرکت نکنیم شکل نمی‌گیرد اشتباه است. تصور نکنیم اگر fatf را نپذیرفتیم تنبیه نمی‌شویم و با تبعات ان روبه رو نمی‌شویم
دنیای امروز هرروز در حال تغییر است و ما هم هرروز باید فکر خود را نو کرده و تفکر جهان دو قطبی را کنار بگذاریم و واقعیت‌ها را ببینیم
بسیاری از انگاره‌های ما درباره نظم جهانی و حتی مردم خودمان غلط است
همسایه‌ها برای ما فرصت هستند.
مردم برای ما فرصت هستند نه تهدید. به فرصت، امکان بالندگی بدهیم
منبع: سایت انتخاب
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان