اعتبار «تکرار» کننده و نمکدان شکسته
تاریخ انتشار: ۳۰ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۱۲۸۰۸۵
عصرایران؛ مصطفی داننده- «تعداد زیادی از جوانان عزیز نو اصلاحطلب سودای نمایندگی مجلس دارند؛ این حقشان است. مشکل از اعتبار ریخته سیاستمداران بازنشستهای است که مردم باید به “ندای “«تکرار میکنم» آنان پاسخ مثبت و به جوانان پرشور رأی بدهند.»
جملات بالا متعلق به یک عضو جبهه پایداری یا ستون نویس روزنامه کیهان نیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
عجیب است، نه؟
مردی که پست مشاوره و حضور در قوه مجریه را به واسطه « تکرار میکنم» دارد از « تکرار» گلایه دارد. گویا جناب آشنا فراموش کردهاند که اعتبار ریخته، خرج خود همین آقایان شد. حضراتی که امروز نظاره گر مشکلات هستند و کاری از دستشان بر نمیآید، در حالی که در ایام انتخابات قول داده بودند با کلیدشان قفلها را باز کنند.
بله، شاید دیگر « تکرار» جواب ندهد اما اشکال از فرد « تکرار» کننده نیست بلکه از افرادی است که قدر این رای و حمایت را ندانستند و امروز زمینه ساز بیاعتبار شدن جریان اصلاحات و اعتدال شدهاند.
بر هر کسی پوشیده باشد بر خودتان پوشیده نیست که در هر دو انتخابات ریاست جمهوری سال 92 و 96 چه سبد رایی داشتید و اگر همین اعتبارها نبود شاید الان فرد دیگر ردای ریاست جمهوری ایران را به تن کرده بود.
چه زود حوادث مجلس نهم فراموش شده است. شاید اگر همانها در مجلس دهم هم بودند الان نیمی از کابینه رییس جمهور طعم گس استیضاح را چشیده بودند.
شکایت از داستان «تکرار» و اعتباری که خرج شد، گلایه درستی است، چرا که خرج انسانهایی شد که آنچه نشان میدادند نبودند و زمینه ساز ناامیدی مردم را فراهم کردند.
امروز خیلیها نگران هستند. نگران روزهایی دیگر آنهایی که با شور و شوق در اردیبهشت 96 به پای صندوق رای آمدند و نام حسن روحانی را بر روی برگههای رای نوشتند و یا 30 ستون خالی برگههای خود را با لیست امید پر کردند، دیگر حاضر به حضور پای صندوقها نباشند.
نگران تکرار دوباره داستان 84 و آن 8 سال جبران ناپذیر در کشور.
هنوز عطر امیدی که بعد از خرداد 92 و اردیبهشت 96 در مشامها هست و آن را فراموش نکردهایم. امیدی که این روزها فقط کورسویی از آن باقی است، آنهم نه به خاطر عملکرد دولت و مجلس بلکه به خاطر اینکه فکر میکنیم مردم آمریکا دوباره سکان ینگه دنیا را به ترامپ نمیسپارند.
البته شاید هم دوستان تصور میکنند با زدن راهنمای راست، میتوانند ادامه مسیر را به سلامت طی کنند و دیگر احتیاجی به حامیان خود در سال 92 و 96 ندارند. شاید آنها فکر میکنند با بازگشت به اصل خود، اوضاع بهتری خواهند داشت.
شاید خالی از لطف نباشد که این نوشتار را با شعر از باباطاهر به پایان برسانیم.
به بندم شال بر بندم قدک را بنازم گردش چرخ وفلک را
به گردم آب دریا ها سراسر بشویم هردو دست بی نمک را
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: حسام الدین آشنا سیدمحمد خاتمی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۱۲۸۰۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نرفتن بیرانوند از پرسپولیس به سود استقلال شد!
همشهریآنلاین - بهروز رسایلی: حالا که در هفتههای پایانی لیگ بیستوسوم هستیم، شاید خیلیها از یاد برده باشند که در پنجره تابستانی نقلوانتقالات چه غائله بزرگی به پا شد. آن زمان مهمترین حاشیه فوتبال ایران، نزدیک شدن علیرضا بیرانوند به استقلال بود. به شکلی باورنکردنی گلر اول سرخها که چند هفته قبلش در دربی برگشت لیگ و فینال جامحذفی مورد نوازش محکم(!) هواداران استقلال قرار گرفته بود، تا آستانه عقد قرارداد با همین تیم پیش رفت اما در نهایت در پرسپولیس ماندگار شد. امروز چه از آن جنجال به یاد داریم و نتیجه نهایی را چطور باید ارزیابی کنیم؟
داستانی که زلزله به پا کرداحتمالا هدف اصلی بیرانوند برای مذاکره با استقلال، افزایش رقم قراردادش بود، در غیراین صورت او دلیل فنی و فوتبالی برای این کار نداشت. گویا مدیران وقت باشگاه هم به او برای عقد قراردادی ۲ساله، بیش از ۱۰۰میلیارد تومان پیشنهاد داده بودند. این انتقال هم اسپانسری داشت که ظاهرا فقط حاضر بود پول را بابت جذب بیرو بدهد و قبول نمیکرد این مبلغ صرف هیچ کار دیگری شود! با توجه به اینکه در نهایت این انتقال عملی نشد، طبیعتا صحت و سقم شایعه پیرامون حامی مالی هم به اثبات نرسید. در روزهایی که بیرانوند قراردادش با پرسپولیس را بهطور یکطرفه فسخ کرده و پای میز مذاکره با استقلال نشسته بود، اردوگاه سرخها فضای ملتهبی را پشت سر میگذاشت.
یحیی گلمحمدی با حضور در مقابل ساختمان باشگاه، ژست ناراحتی معروفی بهخودش گرفت که تا مدتها مورد تقلید هواداران حریف قرار گرفت و سوژه شد. رضا درویش، مدیرعامل قرمزها هم برای فرار از دست خبرنگاران و هواداران، روی صندلی عقب خودرو پنهان شد و یک کت روی سر خودش کشید. بعد که انتقال بیرانوند منتفی شد، ورق هم بهطور کلی برگشت. پرسپولیس به آرامش رسید و درویش مقابل ساختمان باشگاه به هواداران گفت کل ماجرا از ابتدا هم یک شوخی بوده است!
از آن سو اما فضای استقلال متشنج شد؛ گروهی از هواداران این تیم دست به تجمع اعتراضی زدند و بعضا مرتکب برخی رفتارها شدند که اصلا قابل باور نبود. دامنه انتقادات چنان افزایش پیدا کرد که نهایتا حجت کریمی و شرکا ناچار به ترک باشگاه استقلال شدند و بنرهایی که خودشان در حمایت از خودشان در محل تمرین زده بودند هم افاقه نکرد!
نتیجه غیرمنتظرهشاید در آن روزهای گرم تابستانی خیلی از هواداران استقلال آرزو میکردند این انتقال انجام شود و فکر میکردند حضور بیرانوند در تیمشان به سود آنهاست اما فعلا که گذر زمان چیزی غیراز این را نشان داده است. حسین حسینی که آن زمان تا آستانه جدایی از استقلال پیش رفت، امسال یکی از بهترین فصلهای فوتبالیاش را پشت سر گذاشته است. او با ۱۴کلینشیت، یکی از عوامل قطعی بالانشینی استقلال بوده و ۴بار بیشتر از بیرانوند توانسته دروازه تیمش را بسته نگه دارد. در نقطه مقابل بیرو فصل پرنوسانی را پشت سر گذاشته؛ گاهی مصدوم بوده و گاهی با اشتباهاتش به پرسپولیس آسیب جدی زده است. بنابراین شاید دستکم برای فصل کنونی، جای حسرتی باقی نماند که چرا بیرانوند استقلالی نشد!
کد خبر 847128 منبع: روزنامه همشهری برچسبها ویژه ورزشی عليرضا بيرانوند لیگ برتر فوتبال ایران باشگاه استقلال باشگاه پرسپولیس