به نقل از «عصر ایران»

عضو کمیسیون اجتماعی: بستن معابر کولبری، تحریم داخلی علیه مرزنشیان

تاریخ انتشار: ۱ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۱۴۶۸۷۰

نماینده پیرانشهر و سردشت در مجلس در مورد شرایط معابر کولبری در مناطق مرزی گفت: تا زمانی که ریل گذاری و سازوکارهای کارت الکترونیک مرزی کامل نشود و تمام مجموعه یکپارچه نشود، بهتر است تمامی معابر کولبری در 4 استان  کشور به روش قبل بازگردانده شوند و بازگشایی شوند.

رسول خضری در گفت‌وگو با عصرایران ادامه داد: در حال حاضر 7 میلیون نفر به صورت مستقیم و غیر مستقیم درگیر این موضوع هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

عمدتا بارهای که کولبران می آورند برای خرده فروشی در شهرهای مرزی است  و بالای 70 الی 80  هزار نفر در سردشت و پیرانشهر از این طریق ارتزاق می کنند .

عضوکمیسیون اجتماعی مجلس افزود: بارهایی که به شهرهای مرزی می‌آیند در بازارچه‌های مرزی به مردم ارائه می شوند و از شهرهای دیگر توریسم و مسافر برای خرید به شهرهای مرزی می آیند و به نوعی رونق اقتصادی ایجاد می شود که الان همه اینها به نوعی تعطیل شده است .

خضری بیان کرد: پیرانشهر و سردشت حدود 14 الی 15 هزار کولبر به صورت مستقیم دارد، بسته شدن این معابر نه تنها بر زندگی این کولیران تاثیر داشته  بلکه بر زندگی 70الی 80 هزار نفر ازکسبه و بازاریان دو شهرستان سردشت و پیرانشهر تاثیر داشته است. معبر کولبری تمرچین پیرانشهر و اشکان سردشت می تواسنت بحث اشتغال زایی و تامین معیشت 70 الی 80 درصد مردم این دو شهرستان را تامین کند که عملا این ظرفیت الان با بی تدبیری ازبین رفته است .

وی اضافه کرد: سازوکارهای کارت الکترونیک مرز نشینی مبهم است و هنوز اجرایی نشده است، کارت الکترونیک مرز که آقایان می گویند برای یک نفر 700هزار تومان و برای چهارنفراز یک خانوار تا دومیلیون و 700 هزار تومان در ماه شارژ می شود  تااین لحظه برای هر خانوار 4نفری درماه 50هزار تومان هم درآمد نداشته است .

این عضوکمیسیون اجتماعی مجلس تصریح کرد: قرار بود  کارت الکترونیک ازطریق گمرکات رسمی ارائه شود و به ازای هر مرزنشین تا شعاع 20کیلومتر 700هزار تومان باشد،ولی چون سازوکارهای آن فراهم نشده است پس اجرایی نشد و این کارت ها عملا بروی دست مردم باد کرده است، این یعنی اهدافی که دولت در این بخش تبیین و مشخص کرده بود اصلا محقق نشده است .

نماینده پیرانشهرو سردشت تاکید کرد: بهترین کار در شرایط فعلی این است که معابر کولبری را باز کنیم چراکه با باز شدن این معابر هم می توانیم تحریم های استکباری را دور بزنیم و هم معیشت ،اقتصاد و اشتغال جوانان در مرزها را رونق دهیم ،بهتر است دولت معابر کولبری را به روند چندسال قبل برگرداند تا سازوکار و زیرساخت های کارت الکترونیک مرزنشینی فراهم شود و بعد کم کم اینها را به این سمت شیفت دهند.

خضری بابیان اینکه دولت به صورت چکشی اقدام به بستن معابر کولبری کرد ،گفت: در حال حاضر معیشت مرزنشیان دچار مشکل جدی شده است، از آن طرف کارت های الکترونیک مرز فعال نیست و از آن طرف معابر را بسته‌اند و این همه فشار بروی مرزنشینان در شرایط فعلی درست نیست و عین بمب ساعتی است که هر لحظه امکان انفجار دارد.

وی خاطر نشان کرد: الان مردم مرزنشین نه تنها  تحریم خارجی را تحمل می کنند بلکه تحریم داخلی که انسداد معابر کولبری است را نیز تحمل می کنند و این از توان مرزنشینان خارج است، دولت باید حداقل تحریم داخلی را از روی دوش  مرزنشینان بردارد و بازگشایی معابر کولبری امید تازه ای به مردم مرز نشین در چهار استان آذربایجان غربی ،کردستان ،کرمانشاه و سیستان و بلوچستان بدهد .

 

 

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: دولت کولبر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۱۴۶۸۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فاکتور اشتباه و شیطنت آمیز اصلاح طلبان در خصوص شرایط امید در جامعه/ آغاز کنش‌های انتخاباتی رادیکال‌ها پس از عملیات تحریم!

جریان اصلاحات در حالی به نقد ساختاری می پردازد که خود بخش اصلی از عاملیت و ترک فعل‌ها بوده است.

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید

************

روزنامه‌های امروز یکشنبه ۹ اردیبهشت ماه در حالی چاپ و منتشر شد که خداحافظی با اقتصاد زیر زمینی، تولید زیر تیغ واردات یارانه ای، چالش ازسرگیری مذاکرات هسته‌ای و یک صندلی و چندین مدعی در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

برخی اصلاح طلبان در اقدامی مزورانه در حالی در رسانه های خود از تبدیل شدن امید در ایران به امری مناقشه آمیز سخن به میان می‌آورند که بررسی‌ها نشان می‌دهد ادعاهای آنان مبتنی بر پیمایش های دهه ۹۰ یعنی دولت مورد ائتلاف آنان می‌باشد.

آغاز این کنش‌ها با توییت سعید حجاریان تئورسین اصلاحات درباره «امید» در سیاست و جامعه آغاز شده است، روزنامه آرمان امروز نوشته است:

سعید حجاریان، تئوریسین و فعال سیاسی اصلاح طلب در توئیتی نوشت: به حفظ «امید» و نگه داشتن شعله شمع باور دارم ولی تؤامان «نقد» را شرط لازم هر گشایش و سخن ایجابی می‌دانم. این فعال سیاسی اصلاح طلب، اخیرا توئیتی منتشر کرده و در آن نوشته بود: «دولت سیزدهم و تفکر حاکم بر آن چماقی بود به بار شیشه مملکت؛ مسئله نرخ بنزین، «نور» حجاب و دیگر طرح ها و اقدام های در پیش هم ضربات مهلک تری هستند. تداوم این تفکر در دولت چهاردهم آخرین چماق است بر بار شیشه و دیگر چیزی باقی نخواهد ماند.

این روزنامه اصلاح‌طلب در ادامه نوشته است:

این سخنان وی با واکنشی را به همراه داشت که عنوان کرده بود دیگر بار شیشه‌ای نمانده که بخواهد حفظ شود. حجاریان در پاسخ به این نقد، توئیتی دیگر در شبکه اجتماعی ایکس منتشر کرد و در آن نوشت: منتقدی مجرب نقدی بر این پست نگاشته و بیان کرده اند: «چیزی باقی نخواهد ماند» گزاره ای آخرالزمانی است؛ یعنی چیزی متصور نیست که برای حفظ اصلاح اش تلاش کنیم. پاسخ اینجانب: به حفظ «امید» و نگه داشتن شعله شمع باور دارم ولی تؤامان «نقد» را شرط لازم هر گشایش و سخن ایجابی می‌دانم.

بررسی‌ها در این رابطه بیانگر آن است که اصلاح طلبان با طرح این ادعا که ساختار جامعه ایران فاقد توان تولید و بازتولید امید شده است، تاکید می کنند، ساختارهای اصلی و مسلط که در جامعه ایران جاری است فرصت عاملیت را از بخش عظیمی از جامعه خصوصا نخبگان سلب نموده و برعکس نومیدی را می‌گستراند.

اصلاح طلبان همچنین با تاکید بر بررسی تغییرات جامعه، ضرورت بررسی سویه ها، مولفه ها، خواسته ها، مطالبات، تصورها و رفتارهای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی آن را مورد تاکید قرار داده و می کوشند وضعیت فعلی جامعه را «بی آینده»، «بی افق» و سراسر «تیره و تار» تصویر سازی کرده و از سوی دیگر نظام حکمرانی را مورد هجمه قرار دهند.

روزنامه اعتماد نیز در یادداشتی معنادار به پیمایش امید در جامعه پرداخته و می‌نویسد:

امید در ایران به امری مناقشه‌آمیز و پرابلماتیک و مساله اجتماعی مبدل شده است، امید در ساختار اجتماعی باید تولید ‌و بازتولید شود اکنون ساختار جامعه ایران فاقد توان تولید و بازتولید امید شده است، ساختارهای اصلی و مسلط که در جامعه ایران جاری است فرصت عاملیت را از بخش عظیمی از جامعه خصوصا نخبگان سلب نموده و برعکس نومیدی را می‌گستراند. در دهه اول هزاره سوم شاخص نیکبختی در ایران از صد کشور پنجاه و چهار بوده و اکنون به هفتاد تنزل یافته است.

در ادامه این یادداشت آمده است:

شوربختانه در پیمایش‌های متعدد ملی دیگری نیز تایید شده است، ازجمله در پیمایش ملی سرمایه اجتماعی (۱۳۹۵) که پنداشت‌های مردم در حوزه مولفه‌های سرمایه اجتماعی را ارزیابی نموده است، نشان می‌دهد که ۸۰درصد مردم درخصوص موفقیت نظام در حل مشکلات ارزیابی در حد کم و خیلی کم داشته‌اند و تنها یک درصد در حد زیاد و خیلی زیاد امید به توان نظام در حل مشکلات داشته‌اند. یا در شاخص ارزیابی نسبت به روند آینده جامعه در سه قلمرو رفاه، وحدت و همدلی و فقر یافته‌های امیدبخشی حاصل نشده است.

اصلاح طلبان با تاکید بر بررسی تغییرات جامعه، ضرورت بررسی سویه ها، مولفه ها، خواسته ها، مطالبات، تصورها و رفتارهای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی آن را مورد تاکید قرار داده و می کوشند وضعیت فعلی جامعه را «بی آینده»، «بی افق» و سراسر «تیره و تار» تصویر سازی کرده و از سوی دیگر نظام حکمرانی را مورد هجمه قرار دهند.
اصلاح طلبان در حالی مدعی پیمایش ها در خصوص شرایط ناامیدی در جامعه هستند که این پیمایش ها در بازه زمانی ۳ دهه گذشته به ویژه دهه ۹۰ بوده که از قضا جریان اصلاحات خود بخش مهمی از سیاستگذاری و روند اجرایی کشور هم در دولت اصلاحات و هم به انحای دیگر در دولت روحانی بر عهده داشته است.

این موضوع زمانی اهمیت می یابد که در یابیم جریان اصلاحات در حالی به نقد ساختاری می پردازد که خود بخشی از این ساختار و شرایط مورد ادعای آنان در حقیقت بخشی از عاملیت و ترک فعل های آنان بوده است.

اصلاح طلبان همچنین بدون اشاره به کاستی ها و انتقادات وارده به دولت های مختلف در پیگیری برنامه های توسعه، معطل نگاه داشتن کشور به دلیل مذاکرات خارجی و ...بوده اند که حتی عالی ترین مقامات کشور نیز انتقاداتی به عدم پیشرفت در دهه ۹۰ مطرح کرده و نسبت به تعلل ها، کم عملی ها و بی عملی ها انتقاد کرده بودند. این در حالی است که این بخش از اصلاح طلبان تلاش دارند طی یک کنش سیاسی- رسانه ای اقدام به فاکتور کردن کم کاری ها به نام حاکمیت می باشند، هدف از این اقدام فضاسازی خاص برای حضور در عرصه انتخابات پس از تحریم آن است.