سیستم‌عامل اندروید در کشور سفارشی شد

یک سیستم عامل مبتنی بر پروژه اندروید متن‌باز(AOSP) است که تغییرات امنیتی و حریم خصوصی در آن داده شده است تا حداکثر حفاظت از کاربران در مقابل تهدیدات امنیتی و آسیب‌پذیری‌های سایبری صورت گیرد. سوسن صادقی خبرنگار

این روزها بحث استفاده از سیستم‌عامل با عناوین مختلفی چون بومی، ملی و سفارشی شده داغ است، به طوری که حتی محمدجواد آذری‌جهرمی وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات به‌تازگی در صفحه کاربری خود در توئیتر از سیستم‌عامل اندروید سفارشی‌شده خبر داد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در بحبوبه رسانه‌ای شدن این خبرها اطلاع یافتیم که شرکتی دانش‌بنیان توانسته سیستم عامل تلفن همراه را برای کاربران خاص به‌ صورت کاربردی سفارشی کند و به فراخوان وزارت ارتباطات نیز در این زمینه پاسخ داده و گویا جزو معدود شرکت‌های دانش‌بنیانی است که موفق شده ایمنی و حریم خصوصی تلفن همراه را با سفارشی کردن سیستم عامل بالا ببرد، در همین رابطه روزنامه ایران به سراغ «محمد تشکری» مدیر اجرایی شرکت دانش‌بنیان بتنا(بنیاد توسعه‌گران نرم افزار آزاد ایران) که سیستم عاملی را برای تلفن همراه کاربران خاص سفارشی کرده، رفت و درباره اهمیت سیستم عامل سفارشی شده و بومی با وی گفت‌و‌گو کرد که می‌خوانید.
سیستم عاملی که شما آن را سفارشی کرده‌اید، چگونه سیستم عاملی است؟
یک سیستم عامل مبتنی بر پروژه اندروید متن‌باز(AOSP) است که تغییرات امنیتی و حریم خصوصی در آن داده شده است تا حداکثر حفاظت از کاربران در مقابل تهدیدات امنیتی و آسیب‌پذیری‌های سایبری صورت گیرد.
کاربران و مخاطبان هدف نهایی این سیستم عامل سفارشی شده، چه کسانی هستند؟
در این مرحله، مخاطبان نهایی آن عموم افراد نیستند، بلکه کاربران خاص هستند. به عبارتی رده‌ای از افراد را که باید از نظر امنیتی از تهدیدات سایبری، شنود و... مصون باشند شامل می‌شود.
آیا این سیستم عامل قابلیت نصب روی تمام مدل‌های تلفن همراه را دارد؟
این سیستم عامل در حال حاضر امکان نصب روی حدود 10 برند تلفن همراه با 100 مدل از آنها را دارد.
آیا به کاری که شما انجام دادید می‌توان نام بومی و ملی نهاد؟
خیر نمی‌توان نام ملی بر آن گذاشت. همان‌طور که گفتم ما یک سیستم عاملی را برای کاربران خاص به سفارش یک نهاد امنیتی سفارشی کرده و حریم خصوصی آن را ارتقا دادیم. اما بومی‌سازی‌هایی نیز روی آن انجام شده که از نظر شخص من در این سطح نمی‌تواند سیستم عامل بومی نام بگیرد.
آیا کشورهای دیگر هم تجربه چنین کاری را که شما انجام می‌دهید دارند؟
کشورها در لایه امنیتی از هیچ سیستم عامل اندروید، ویندوزی و... عمومی که در اختیار همه‌ کاربران قرار دارد استفاده نمی‌کنند. کشورهای روسیه، ترکیه، آلمان، اسپانیا، چین و... دارای سیستم عامل مستقل هستند. این سیستم‌عامل‌هایی که شرکت‌های بزرگ امریکایی تولید کرده‌اند برای استفاده رده‌های بالای امنیتی آنها نیست و تنها برای استفاده کاربران عمومی طراحی شده است که دسترسی به اطلاعات آنها بخصوص دیگر کشورها را ممکن کند.
سیستم‌عامل‌های عمومی چه تبعات منفی برای کشورها دارد؟
سیستم عامل‌هایی که برای استفاده عموم تهیه شده دارای آسیب‌پذیری و تهدیدهای زیادی است و خود سازندگان آن بهتر از ما به آن واقف هستند. آنها می‌دانند تنها با یک باگ، روزنه یا درب پشتی امکان آسیب‌پذیری در سطح وسیع وجود دارد. تصور کنید اکنون اکثر سیستم‌عامل‌های دستگاه‌های دولتی ویندوز است و دارای آسیب‌پذیری فراوان. اگر آنها با استفاده آن روزنه‌ها تمام دستگاه‌های ما را از کار بیندازند چه اتفاق هولناکی خواهد افتاد.
منتقدان سفارشی کردن سیستم‌عامل بر این اعتقاد هستند که سفارشی کردن سیستم عامل کار سخت و خاصی نیست و این کار تنها بهانه‌ای است برای دریافت مبالغ هنگفت از دولت.
برای سفارشی کردن سیستم‌عامل برای کاربران خاص دولت مبلغی پرداخت نکرده و تنها یک کار پژوهشی است و در یک شرکت دانش‌بنیان خصوصی انجام شده است. ما ریالی برای این اقدام از دولت دریافت نکرده‌ایم، اما آنچه درباره دریافت مبالغ هنگفت هم گفته می‌شود احتمالاً ذهنیت نادرستی است که به سال ۹۲ برمی‌گردد. در این سال در سازمان فناوری اطلاعات ایران طرحی به‌نام «مهاجرت به نرم‌افزارهای مستقل از بستر» مطرح و به تمام دستگاه‌های اجرایی نیز ابلاغ شد. در آن زمان ما برای اجرای این طرح برآورد هزینه کرده و اعلام کردیم که اگر می‌خواهیم مانند کشورهای روسیه، ترکیه، آلمان، اسپانیا، چین و... دارای سیستم‌عامل مستقل باشیم، به مبلغی در حدود ۱۰ میلیون دلار نیاز است. اکنون دولت فقط ۳ میلیون و ۶۰۰ هزار کلاینت و بیش از ۱۰۰ هزار سرور دارد بنابراین اگر فقط بخواهیم لایسنس آنها را پرداخت کنیم حدود 5.5 میلیارد دلار باید پول بپردازیم ولی برای مستقل کردن سیستم‌عامل و جایگزینی آن به ۱۰ میلیون دلار نیاز بود و این مبلغ در برابر ۵ میلیارد دلار رقمی محسوب نمی‌شود.
آیا کشور ما دانش تولید سیستم‌عامل بومی و ملی را دارد؟
بله. در کشور نیروهای انسانی متخصصی وجود دارد که امکان تولید سیستم‌عامل بومی و ملی را دارند ولی دیگر نوشتن یک سیستم‌عامل از صفر تا صد آن غلط است و هیچ توجیه فنی و اقتصادی ندارد. اکنون هیچ کشوری این کار را انجام نمی‌دهد و برای آن هزینه نمی‌کند. ما نیز به فکر نوشتن سیستم‌عاملی به‌ صورت صفر تا صد آن نیستیم، چرا که اکثراً به‌دنبال مستقل کردن سیستم‌عامل‌های موجود در بازار هستند. به عبارتی اکثر کشورها از سیستم‌عامل‌های متن‌بازی که در جهان وجود دارد مانند لینوکس، بی‌اس‌دی و... برای کاربردهای خاص سفارشی استفاده می‌کنند. چون فقط نوشتن سیستم‌عامل مطرح نیست بلکه استفاده از برنامه‌های دیگر که توسط برنامه‌نویسان سراسر جهان توسعه‌ داده شده نیز مهم است. نمی‌توان صرفاً یک سیستم‌عامل بومی تولید کرد پس برنامه‌های قبلی چه خواهد شد، به همین دلیل این کار عاقلانه نیست. در دنیا مرسوم است که از سیستم‌عامل‌های موجود استفاده کرده و نیازمندی‌های خود را در آن گنجانده و بتدریج از برندهای بین‌المللی مستقل کنند. به‌عنوان مثال حتماً اکثر کاربران و کارشناسان سیستم‌عامل «اوبونتو» را می‌شناسند. اوبونتو ابتدا با وابستگی کامل از دبیان مشتق اما بعد ازسه سال کاملاً مستقل شد. اکنون چین، روسیه، انگلیس، ترکیه و دیگر کشورها همین کار را انجام داده‌اند بنابراین ما نیز باید این کار را سریع‌تر انجام دهیم.
به‌نظر می‌رسد ما از دیگر کشورها در بحث سفارشی و مستقل کردن سیستم‌عامل عقب مانده‌ایم؟
بله نسبت به دیگر کشورها خیلی هم عقب مانده‌ایم. البته باید بگویم ما از سال ۸۴ بارها این موضوع را گفتیم و هشدار دادیم که کاربران خاص ما (مثلاً در دستگاه‌های اجرایی) نیاز به سیستم‌عامل سفارشی شده دارند و باید آن را جدی گرفت. تهدیدات و آسیب‌ها نه تنها زیاد هستند و کاربران خاص را بیشتر تهدید می‌کنند، بلکه سازندگان سیستم‌های‌عامل توانایی ضربه زدن به اپلیکیشن‌ها و... را دارند و می‌توانند آنها را حذف کرده یا قطع کنند.

منبع: ایران آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۱۶۷۳۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ابهام در مورد شرکت چینی تامین کننده VAR/ تخصص در بیلیارد و تنیس!

به گزارش خبرنگار مهر، ورود سیستم کمک داور ویدئویی (VAR) به فوتبال ایران به موضوعی چالش برانگیز تبدیل شده است و وارد نشدن این سیستم به فوتبال ایران در حالی اکثر لیگ‌های دنیا حتی در سطوح دسته اول و دوم هم از این تکنولوژی استفاده می‌کنند به سوال بزرگی برای طرفداران فوتبال تبدیل شده است.

مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال در یک کنفرانس خبری در خصوص ورود VAR به فوتبال ایران گفته است: جلسه‌ای در سازمان برنامه و بودجه کل کشور داشتیم و خدمت وزیر ورزش و جوانان، مسئول تجهیز اماکن ورزشی و خزانه‌دار کل کشور بودیم تا تشریفات ورود VAR را انجام دهیم. در ۱۰، ۱۵ جلسه مربوط به VAR شرکت کردم و امیدوارم بتوانیم از کشور چین سیستم‌های مربوط به کمک داور ویدئویی را خریداری کنیم. این شرکت چینی در میان شرکت‌های مورد تأیید فیفاست. رئیس فدراسیون فوتبال عنوان کرد: بعضی شرکت‌ها با ما همکاری نمی‌کنند و ما با برخی شرکت‌هایی که متعلق به کشورهای متخاصم هستند، همکاری نمی‌کنیم.

شرکت‌های زیادی در سراسر جهان تلاش کرده‌اند با ورود به این حوزه بتوانند سهمی در تجارت این تکنولوژی در فوتبال روز دنیا داشته باشند و فیفا هم مرجع تأیید این سیستم‌ها است. در حال حاضر طبق اعلام فیفا ۱۶ سیستم تأیید شده برای فناوری VAR در سراسر دنیا وجود دارد که از میان آنها تنها شرکت چینی با نام «Rigour Tech VAR» مورد تأیید فیفا قرار گرفته است. شرکت «RISE AB» هم که شرکتی سوئدی است مسئولیت انجام تست‌ها و ارائه تاییدیه را دارد.

فیفا در خصوص فناوری تشخیص آفساید هم سیستم‌های شرکت‌های معتبر را معرفی کرده است که علاوه بر این شرکت چینی، شرکت‌هایی از جمهوری چک، بلژیک، آلمان و فرانسه هم در میان شرکت‌های تأیید شده قرار دارند.

به این ترتیب اگر شرکت مدنظر فدراسیون فوتبال همان شرکت Rigour باشد باید نکاتی را در خصوص آن مطرح کرد:

این شرکت چینی در زمینه محصولات مربوط به فوتبال روی دو تکنولوژی سرمایه گذاری کرده است. طبق اعلام سایت این شرکت، یکی از این محصولات تکنولوژی «چشم عقاب» است که از سیستم بریتانیایی «چشم شاهین» الگوبرداری کرده است و برای تشخیص محل برخورد توپ و عبور توپ از خط دروازه کاربرد دارد. اما مهم‌ترین نکته این است که تمرکز این شرکت بیش از هر چیز روی رشته‌های تنیس و بیلیارد است و تجربه‌ای در حوزه فوتبال ندارد.

این شرکت مدعی شده است که با فدراسیون فوتبال روسیه قرارداد همکاری امضا کرده است. اما نکته قابل توجه این است که فوتبال روسیه پیش از این از تکنولوژی «چشم شاهین» استفاده می‌کرد اما پس از آنکه تحت تحریم‌های بین المللی قرار گرفت شرکت ارائه دهنده این تکنولوژی روسیه را ترک کرد و سال گذشته فدراسیون فوتبال روسیه تصمیم گرفت از تکنولوژی «چشم عقاب» چینی استفاده کند. اما این سیستم همچنان در فوتبال روسیه فعال نشده است و در صورتی که تاییدیه های فیفا را به دست بیاورد از فصل آینده به کار گرفته خواهد شد.

شرکت ریگور در صفحه درباره ما در سایت خود اعلام نموده است که این شرکت در سال ۲۰۱۱ با سرمایه شرکت Zhongguancun Capital چین (گروه ZGC ) مالک پارک علم و فناوری park-Z چین تأسیس شده است. این پارک علم و فناوری با مشارکت و سرمایه گذاری ایالات متحده آمریکا راه اندازی شده است و مرکز مشارکت‌های فناوری اطلاعات چین و آمریکا و دارای مشارکت در برنامه‌های الکترونیکی، فضایی و نظامی می‌باشد گروه Zhongguancun ( به اختصار ZGC ) چین دارای فعالیت‌های گسترده و دفتر در رژیم صهیونیستی نیز می‌باشد. به این ترتیب باید پرسید آیا این شرکت چینی از منظر فدراسیون فوتبال، شرکت متخاصم در نظر گرفته می‌شود؟

کشورهایی مانند آلمان، بلژیک و ژاپن کشورهایی هستند که تکنولوژی VAR را در اختیار دارند و شرکت‌هایی که در این کشورها این تکنولوژی را ارائه می‌دهند تجربه و بازدهی بهتری نسبت به این شرکت چینی داشته‌اند و به نوعی آزمون خود را پس داده‌اند.

دلیلی که فدراسیون فوتبال تلاش می‌کند مذاکرات در خصوص VAR را به صورت محرمانه انجام دهد و اطلاعات دقیقی را در این زمینه منتشر نکند مشخص نیست. با این حال به نظر می رسد برای رفع هر ابهامی در مورد مالکیت این شرکت شفاف سازی و اطلاع رسانی دقیقی از سوی فدراسیون انجام شود.

با وجودی که بسیاری از لیگ‌های دنیا از تکنولوژی‌هایی استفاده می‌کنند که آزمون خود را پس داده‌اند و عملکرد مثبتی داشته‌اند اگر فدراسیون فوتبال بخواهد این سیستم را از شرکتی کم تجربه تهیه کند و در نهایت هم به موفقیت نرسد چه کسی پاسخگوی هزینه‌های صورت گرفته و شکست این اتفاق نوپا در فوتبال ایران خواهد بود؟

ورود این سیستم به ایران بیش از هر چیز به فوتبال کشور کمک می‌کند و علاوه بر توسعه ذهنی بازیکنان، می‌تواند به کاهش اشتباهات، تنش‌ها و درگیری‌ها کمک کند و حق جامعه فوتبال است که نسبت به کیفیت و شرایط ورود این سیستم به داخل کشور مطلع باشند و فدراسیون فوتبال هم باید بهترین شرکت را انتخاب کند تا بعدا از کرده خود پشیمان نشود.

کد خبر 6097010