پایان حسرت ۲۲۰ ساله
تاریخ انتشار: ۵ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۱۹۲۱۱۴
ایستادگی مقابل حمله دشمن، موجهترین و مشروعترین نوع دفاع است و پیروزی در این ایستادگی قطعاً پرافتخارتر از پیروزی پس از حمله به یک سرزمین یا کشور دیگر است.
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، «عبدالله گنجی» در سرمقاله شماره امروز روزنامه «جوان» نوشت:
ایرانیان برای اولین بار غرب جدید صنعتی را از صدای توپخانه روسیه در جنگهای دوگانه ایران و روس شناختند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حاکم هرات در سال ۱۲۳۶ خورشیدی اعلام استقلال کرد. ناصرالدینشاه سپاهی را برای محاصره آنجا فرستاد، اما بلافاصله انگلیس جزیره خارک و بوشهر را تصرف کرد و عازم شیراز شد. شاه بلافاصله دستور تخلیه هرات را صادر کرد و طبق معاهده پاریس استقلال هرات را به رسمیت شناخت. در مثالی دیگر، خانم شیل، همسر سفیر وقت انگلیس در ایران در زمان صدارت امیرکبیر (۱۲۶۸-۱۲۶۴ قمری) در خاطرات خود مینویسد: «ایران امروز مانند برّه رام در دامن انگلیس و روسیه جابهجا میشود. امیر میخواهد این بره را از دامن آنها بیرون بکشد، اما هرگز نخواهد توانست» و البته درست میگفت و همین اتفاق افتاد و امیر در کمتر از چهار سال صدارت، عزل و کشته شد و جنازه وی را نیز از ایران به در کردند. در مثالی دیگر میرزا آغاسی، صدراعظم محمدشاه هشت سال پس از شکست دوم از روسیه مینویسد: «برای کاری از کاخ گلستان به سمت دوشانتپه در شرق تهران روان شدم که دیدم از پشت سر صدایی میآید. یکی از اعضای دفترم بود و گفت: از سفارت روسیه آمدهاند با شما کار دارند. گفتم به طرف بگو میروم دوشانتپه و برمیگردم، اما فرستاده گفت: باید همین الان برگردی! گفتم مگر سفیر روسیه است؟ گفت، خیر کارمند سفارت است.» در جمعبندی این داستان خود مینویسد: «مردهشور حکومتی را ببرد که کارمند سفارت روسیه برای صدراعظم آن تصمیم میگیرد».
این دوران تلخ با شروع انقلاب اسلامی معکوس شد، اما در این ماهها و روزها که ایران یکپارچه مقابل قدرت اول نظامی-اقتصادی جهان ایستاده است و طرف مقابل روزی چندبار میگوید «ما دنبال جنگ با ایران نیستیم»، میتوان آن حسرت ۲۲۰ ساله را پایان یافته دانست. وقتی رهبر این کشور به فرستاده رئیسجمهور امریکا –که خود نیز شأنی در جهان دارد- میگوید من ترامپ را شایسته مبادله نامه هم نمیدانم چه رسد به مذاکره و ترامپ پاسخ میدهد که: «بله نه ایرانیان فعلاً آماده مذاکرهاند و نه من»، یعنی آن دوران گذشته است. ما هواپیمای آنان را در سرزمینمان ساقط میکنیم، اما آنان توجیه میکنند که «شاید اشتباهی شده باشد». تصمیم به جنگ محدود میگیرند، اما به آنان مشاوره میدهند که ایران امروز آن کشوری نیست که به جنگ محدود شما پاسخ نامحدود ندهد. از مذاکره بدون پیششرط تا سلسله میانجیان تا اعتراف نزد رئیس فلان کشور که اشتباه کردم از برجام خارج شدم را در پرونده دارند، اما هیچ روزی نیست که یک یا دو مسئول امریکایی نگویند ما دنبال جنگ با ایران نیستیم. در نقطه مقابل آمادگی ایران را بازدارنده ارزیابی میکنند و فرماندهان سپاه با صراحت میگویند ناوهای امریکا امروز برای ما تهدید نیستند بلکه هدف هستند و ۱۲ سال پیش مسئله آنان را حل کردیم و اینگونه ناوشان نیز در اقیانوس هند میماند و جلوتر نمیآید. این سرمایه و این قدرت بازدارندگی بعد از ۲۲۰ سال چگونه بهدست آمده است؟ چرا برخی نمیخواهند احیای عظمت تاریخی ایران را ببینند؟
معمولاً هیچ ملتی در تاریخ به خاطر پیروزی یا شکست ستایش نمیشود. یزید ظاهراً پیروز صحنه کربلا بود، اما پیروزی وی با ظلم معنا شد. امریکا با اتم هیروشیما و ناکازاکی را نابود کرد، اما پیروز شناخته نمیشود. در نقطه مقابل هیچکس سلطان حسین صفوی را به خاطر سقوط اصفهان نمیبخشد.
به تعبیر مقام معظم رهبری اگر او به بیرون شهر میآمد و مقاومت میکرد و کشته میشد امروز در تاریخ بهعنوان شهید ایستادگی شناخته میشد. هیچکس فتحعلیشاه را نمیستاید و همه او را به بیعرضگی و زنبارگی متهم میکنند که ۲۵۰ هزار کیلومتر مربع از حاصلخیزترین بخشهای ایران را از دست داد. آنچه تاریخ به احترام آن خواهد ایستاد، ایستادگی یک ملت است.
ایستادگی مقابل حمله دشمن، موجهترین و مشروعترین نوع دفاع است و پیروزی در این ایستادگی قطعاً پرافتخارتر از پیروزی پس از حمله به یک سرزمین یا کشور دیگر است.
در جنگ تحمیلی نه ما جایی را تصرف کردیم و نه شروعکننده جنگ بودیم، اما فقط ایستادیم و امام فرمود: «در جنگ پیروزی از آن ما گردید و دشمنان در تحمیل آن همه خسارت چیزی به دست نیاوردند.» بنابراین ما شروعکننده هیچ نبردی نیستیم و، اما هیچ ستم و ظلمی را به آغوش نخواهیم کشید. خواهیم ایستاد و تاریخ را در مقابل این ایستادگی به مالکیت خویش درخواهیم آورد و آیندگان رمز این ایستادگی و نتایج آن را تمسک به اسلام و علمای آن خواهند شناخت. امروز و پس از ۲۲۰ سال آنچه میبینیم آرزوی به بغض نشسته سلسله نسلهای ایرانیان است که پس از ۱۸۰ سال تحقیر و وابستگی و استضعاف روی پای خود ایستادهایم و ابهت قدرتهای مادی جهان را به سخره گرفتهایم و «واژه جنگ» برای ملت ایران هیچ حسی را تحریک نمیکند. امام به ما آموخت که رمز استمرار همان رمز پیروزی است و آن وحدت کلمه است. هزینه ایستادگی قابل دفاعتر از هزینه تسلیم است. غرور تاریخی ایرانیان در دست نسل امروز امانت است. ما امروز امانتدار یک تاریخ کهن هستیم.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: جنگ های ایران و روس کاپیتولاسیون قرارداد استعماری عبدالله گنجی برجام
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۱۹۲۱۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پیروزی نوشاد عالمیان برابر بازیکن ۱۹ ساله با رنکینگ جهانی ۲۹
به گزارش خبرنگار مهر، نخستین دیدار نوشاد عالمیان در جدول اصلی رقابت های تنیس روی میز گرند اسمش عربستان، شامگاه شنبهبرابر «کائو چنگ جو» از چین تایپه برگزار شد.
در این دیدار نوشاد عالمیان برابر حریف خود با نتیجه ۳ بر ۲ صاحب برتری شد. ابن برتری در حالی به دست آمد که پینگ پنگ باز چینتایپه ۱۹ ساله است اما رنکینگ ۲۹ جهان را در اختیار دارد.
نوشاد عالمیان که با سه پیروزی متوالی و بدون باخت در مرحله مقدماتی، وارد جدول اصلی گرند اسمش عربستان شد در ادامه و درجدول یک شانزده نهایی با برنده دیدار «لیانگ جینگ کون» از چین و «دنیل هابسون» از اتریش رقابت خواهد کرد.
کد خبر 6096642 زینب حاجی حسینی