اثرات وحشتناک گرمای شدید هوا / از کندذهنی تا میل به خودکشی
تاریخ انتشار: ۱۱ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۲۵۷۹۹۱
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، فصل تابستان دیگر رسماً از راه رسیده است. هر چه جلوتر میرویم، هوا گرمتر میشود و آنقدر هر کاری برایمان سخت میشود که انگار جز اینکه گوشهای زیر باد خنک وسایل سرمایشی بنشینیم، توان کار دیگری را نداریم.
اگر احساس کرده اید که هر سالی که میگذرد تابستان برایتان گرمتر میشود، اشتباه نکرده اید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
متأسفانه این مسأله موقتی نیست و پیش بینی میشود، روندی ادامه دار باشد.
تا زمانی که انسانها به انتشار گازهای گلخانهای مثل دی اکسید کربن در جو زمین ادامه دهند، بیشتر حرارتی که از سمت خورشید جذب میشود، در زمین محبوس میشود و در نتیجه، متوسط دمای زمین افزایش پیدا میکند و تغییرات دیگری هم رخ میدهد.
طبق پیش بینی ها، تا سال ۲۰۵۰، شهرهای سراسر دنیا روزهای بیشتری را در دمای بالای ۳۷ درجه سانتیگراد سپری خواهند کرد و دمای هوا حتی به ۴۸ درجه سانتیگراد هم خواهد رسید.
اما گرمای هوا فقط ناخوشایند نیست و تأثیرات جدیای هم بر سلامت فیزیکی و روانی و تواناییهای شناختی ما دارد. در ادامه میخواهیم ببینیم گرمای شدید هوا چه تأثیری بر مغز و بدن دارد.
۱- گرمای هوا باعث گرمازدگی خفیف میشود که میتواند خطرناک باشد
بیرون رفتن در روزهای گرم تابستان میتواند فشار فیزیکی به ما وارد کند. هر چه مدت زمان بیشتری را در گرما بگذرانید، با تأثیرات جدی تری مواجه خواهید شد.
بالا رفتن دمای بدن ابتدا میتواند باعث تعریق شدید، مرطوب و چسبناک شدن پوست، کم آب شدن بدن، خستگی، سردرد، سرگیجه، حالت تهوع، گرفتگیهای عضلانی و بیشتر شدن و ضعیف شدن نبض شود.
در این حالت باید خودتان را به یک جای خنک برسانید، آب بنوشید و با آب خنک دوش بگیرید یا لباسهای خنکی به تن کنید. اگر این علائم بیشتر از یک ساعت ادامه پیدا کنند، تشدید شوند، یا اگر استفراغ کنید، یعنی به کمک پزشکی احتیاج دارید.
۲- اگر به اندازهی کافی در معرض گرما قرار بگیرید، دچار گرمازدگی شدید خواهید شد
با رسیدن دمای بدن به ۳۹ درجه سانتیگراد یا بیشتر، شخص دچار گرما زدگی شدید میشود که میتواند یک فوریت پزشکی کشنده باشد.
گرمازدگی شدید بسیاری از نشانههای گرمازدگی خفیف را دارد با این تفاوت که در گرمازدگی شدید ممکن است نبض تان تند و محکم بزند، احساس گیجی کنید و بیهوش شوید. به علاوه، ممکن است دیگر عرق نکنید.
اگر کسی دچار گرمازدگی شدید شود، دمای بدن او باید فوراً پایین بیاید. در این حالت، نباید هیچ مایعاتی مصرف کنید. خود را یه یک جای خنک برسانید، لباسهای خنک به تن کنید یا با آب خنک دوش بگیرید و سپس با اورژانس تماس بگیرید.
۳- گرمای شدید ما را کند ذهن میکند
اگر تا به حال احساس کرده اید که گرما مغزتان را مه آلود میکند – حالتی که در آن انگار در یک اتاق بخار هستید، به سختی نفس میکشید و نمیتوانید واضح فکر کنید – باید بدانید که فقط شما نیستید که چنین تجربهای داشته اید.
تحقیقات زیادی نشان داده با بالا رفتن دما، در تستهای شناختی عملکرد کندتر و غیر دقیق تری پیدا میکنیم. این پدیده هر کسی را تحت تأثیر قرار میدهد.
۴- گرما باعث آلودگی هوا میشود و کیفیت هوا را پایین میآورد، مسألهای که تنفس را سخت میکند و باعث بیماری میشود
در روزهای گرم سال، گرمای خورشید باعث میشود مواد آلاینده با گازهای درون جو زمین که لایه ازون را تشکیل میدهند واکنش دهند. هر چه هوا گرمتر باشد، آلودگی بیشتری در لایه ازون تولید میشود. به علاوه، وقتی در روزهای گرم هوا راکد باشد و جریانی نداشته باشد، مه دود به وجود آمده در هوا باقی میماند.
تحقیقی در سال ۲۰۰۸ نشان داد، به ازای هر یک درجه سانتیگرادی که دمای هوا بالا میرود، آلودگیهای لایهی ازون طبق پیش بینیها میتواند باعث ۲۲ هزار مورد مرگ بیشتر در سراسر دنیا بر اثر بیماریهای تنفسی، آسم و آمفیزم شود.
تحقیقی در سال ۲۰۱۷ هم نشان داده آلودگی هوا تا به آن زمان هر ساله باعث مرگ ۹ میلیون نفر شده بود. بنابراین، با افزایش دمای هوا، میزان مرگ و میر هم افزایش پیدا میکند.
۵- گرمای غیر عادی هوا میتواند نرخ خودکشی را افزایش دهد
تحقیقی در سال ۲۰۱۸ نشان داد هر یک درجه سانتیگراد افزایش در متوسط دمای ماهانه با افزایش نرخ ماهانهی خودکشی مرتبط بود. در آمریکا، این افزایش حدود ۷ درصد و در مکزیک ۲ درصد بود.
محققان به این نتیجه رسیدند که تا سال ۲۰۵۰، این مسأله احتمالاً باعث ۱۴ هزار خودکشی بیشتر در آمریکا خواهد شد، گرچه به گفتهی آن ها، این میزان میتواند به ۲۶،۰۵۰ مورد بیشتر هم برسد.
۶- دمای بالای هوا، سلامت روانی را در معرض خطر قرار میدهد
بسیاری از افراد با روحیهای مثبت از زمستان پا به تابستان میگذارند، اما رفته رفته احساس افسردگی میکنند.
محققان همان پژوهشی که دربارهی ارتباط وضعیت آب و هوا با خودکشی بود، با بررسی ۶۰۰ میلیون توئیت متوجه شدند با بالا رفتن دما احتمال ابراز افسردگی و غم بیشتر میشد.
۷- گرمای هوا آلرژی و آسم را تشدید میکند
با فرا رسیدن بهار، افراد مبتلا به آلرژی درگیر حساسیت فصلی و علائم ناخوشایند آن در بینی، گلو، سینوس ها، چشمها و ... میشوند. در سالهای اخیر هم فصل گرده افشانی بهار زودتر شروع میشود و هم گردههای حساسیت زا مدت طولانی تری در هوا باقی میمانند.
افزایش کربن دی اکسید هوا باعث افزایش میزان گردهها در هوا هم شده.
تمامی این عوامل باعث میشود افراد مبتلا به آلرژی بیشتر درگیر علائم حساسیت فصلی خود باشند. این علائم میتوانند تعداد دفعات وقوع حملههای آسمی را هم افزایش دهند.
۸- موج گرما نوع مرگبارتری از گرمای شدید است و در بعضی کشورها بیشتر از بلایای طبیعی تلفات جانی دارد
تحقیقی در سال ۲۰۱۷ نشان داد ۳۰ درصد از جمعیت دنیا در معرض چنان گرمای شدیدی هستند که میتواند سالانه به مدت ۲۰ روز یا بیشتر، جان افراد را بگیرد. میزان شدت گرما بر اساس شاخص گرماییای تعریف میشود که در آن دما و رطوبت هوا در نظر گرفته میشود، در دمای بالاتر از ۴۰ درجه سانتیگراد، اندامهای بدن ورم و سلولهای آن شروع به از کار افتادن میکنند.
در سال ۲۰۱۰، بیش از ۱۰ هزار نفر در شهر مسکو، بر اثر موج گرما جان خود را از دست دادند. در سال ۲۰۰۳ هم طبق تخمینها یکی از موجهای گرماییای که در فصل تابستان قارهی اروپا را درنوردید، باعث مرگ حدود ۷۰ هزار نفر شد.
منبع: روزیاتو
انتهای پیام/
۸ تأثیر مخرب گرمای شدید هوا بر جسم و روح؛ از کند ذهنی تا میل به خودکشیمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: خواندنی ها دانستنی های علمی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۲۵۷۹۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خودکشی پزشکان ایرانی در مرز هشدار؛ مشکل کجاست؟
براساس آخرین بررسیها، آمار خودکشی در میان پزشکان مرد ۴۰ درصد و در پزشکان زن ۱۳۰ درصد، نسبت به جمعیت عمومی، افزایش یافته که عدد قابل توجه و نگرانکنندهای است. آمار دیگری نشان میدهد که خودکشی پزشکان در چند سال اخیر ۵ برابر شده است.
به گزارش دنیای اقتصاد، سیدمحمد میرخانی، مشاور اجتماعی سازمان نظام پزشکی هشدار میدهد: «سرعت خودکشی در میان پزشکان و رزیدنتها صعودی شده و احتمال دارد که به زودی نرخ خودکشی پزشکان در ایران از سایر کشورها پیشی بگیرد.»
این پزشک همچنین تاکید میکند: «ما در حال حاضر در ابتدای موج گذار از مهاجرتها و خودکشیهای جامعه پزشکی هستیم. این مقدمه شرایط کنونی است و به نظر من ماحصل سالهای سال مدیریت غلط درمانی است که اگر جلوی این روند گرفته نشود، ادامه پیدا میکند. در چنین فضایی اصلاحات جوابگو نیست و نیاز به تحول است.»
از پس دلتنگیهایش بر نیامدمیگویند، دکتر سمیرا آلسعیدی از پس تنهاییهایش برنیامد و مهدی عبدوس، پزشک در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «خانم دکتر سمیرا آلسعیدی فوق تخصص روماتولوژی از میان ما رفت. ایشان روز قبل پلن دارویی خودکشی خود را با رزیدنتها مطرح کرده، آنها موضوع را جدی نگرفته و سر به سر ایشان هم میگذارند، مرحوم به گواهی همکاران، خوش اخلاق، فعال و با وجدان کاری بوده. از ایشان یک فرزند به یادگار مانده است. شاید در لحظات آخر زندگی گفته من زنی هستم که دنیا را روی انگشتان خود میچرخانم، اما از پس دلتنگیهایم بر نمیآیم. پزشکان بیشتر از سایر اقشار جامعه در معرض تنش و استرسهای فراوان کاری هستند.
آنها سرمایه کشور هستند احترامشان را حفظ کنید. تنهایشان نگذارید.» شرایط بهگونهای نگرانکننده شده است که بسیاری از کارشناسان هشدار میدهند که باید تصمیمات جدیتری از سوی مسوولان وزارت بهداشت گرفته شود. زمان مرگ پرستو، محمد رئیسزاده، رئیس سازمان نظام پزشکی درباره موضوع خودکشی در کادر سلامت به «دنیای اقتصاد» گفته بود: «کمیته ویژهای برای رسیدگی به مشکلات نیروهای طرحی راهاندازی شده است تا از حوادثی مانند نورآباد پیشگیری کند.» او تاکید کرده بود: «کمبود پزشک و نبود برنامهای برای پزشکان متخصص بومی اتفاقاتی، چون مرگ پرستو بخشی را رقم میزند.» همچنین قرار بود کمیتهای برای پیگیری و بررسی خودکشیها فعال شود. حال باید دید که نتایج این اقدامات چه میشود و آیا میتواند روند صعودی خودکشیها را کاهش دهد یا نه؟
سرعت گرفتن خودکشی کادر درمانبررسی توییتها و پیامهای تسلیت از سوی رئیس بیمارستان شریعتی و امیراعلم همه گویای این است که سمیرا آلسعیدی تا لحظه پیش از مرگ بهشدت کار میکرد و تا آخر عمر دست از درمان بیمارانش نکشیده است. پرسوجوها همچنین حاکی از این است که او بهشدت مهربان و خوشاخلاق بوده و همواره سعی در کمک به بیماران داشته است. با این حال سوال بسیاری از مردم این است که چرا یک پزشک که جایگاه مهمی در جامعه دارد، اینگونه زندگی را ترک میکند؟
سیدمحمد میرخانی، مشاور اجتماعی سازمان نظام پزشکی میگوید: «چند سالی است خودکشی در کادر درمان به ویژه پزشکان زیاد شده است. این زیاد شدن نسبت به گذشته است و البته باید بگویم که در کشوری مانند آمریکا آمار خودکشی بالاتر است. با این حال مساله مهم این است که در جامعه کنونی ما شیب خودکشی افزایش یافته و حتی ممکن است در صورت اجرا نشدن پیشگیریهای ضروری، به زودی نرخ خودکشی ایران از سایر کشورها بیشتر شود.» او این مساله را با توجه به آمار خودکشی قطعی ۱۶ نفر در سال ۱۴۰۲ بیان میکند با تاکید بر این نکته که ممکن است آمارها از این عدد بیشتر باشد، اما سکوت خانوادهها و آبروداری مانع از اعلام خودکشی شود. میرخانی پدیده خودکشی را چند عاملی میداند و تاکید میکند: «هیچوقت نمیتوان گفت، یک نفر به چه علت اقدام به خودکشی کرده است. قطعا عوامل زیادی در این موضوع نقش دارند، اما بهطور کلی مسائلی در جامعه پزشکی وجود دارد که ممکن است تشدیدکننده عوامل شخصی فرد شود.»
تحقیر سیستماتیک«زمانی رشته پزشکی، رشته بسیار محبوبی بود و موقعیت مالی خوبی هم داشت. پزشک با مداوا کردن بیمار حس خوبی پیدا میکرد و از جایگاه مطلوبی بهرهمند میشد، اما متاسفانه در چند دهه اخیر مشکلات مالی بیشتر شده است. پزشکان معمولا به دلیل شرایط شغلی از نظر خانوادگی و عاطفی حساستر میشوند و از سوی دیگر بیداریهای مکرر فرد را بهشدت آسیبپذیر میکند.» میرخانی با بیان مهمترین عوامل تاثیرگذار روی خودکشی پزشکان میگوید: «یکی دیگر از عوامل، سختی کار است که وقتی با ناکامیهای پزشکی روبهرو شود، فرد را دچار ناراحتی عمیق میکند. از سوی دیگر بحث برخوردهای خشن بیمار و خانوادههای بیمار با پزشک است. چون موقعیت پزشکان در چند سال گذشته افت کرده است. در بسیاری مواقع خانواده خیلی از بیمارهایی که فوت کردند؛ پزشک را مقصر جلوه میدهند. خانواده بیمار معمولا بدون هیچ بررسی برخوردهای خشن نسبت به پزشک معالج اعمال میکنند. مواردی دیده شده که حتی به پزشکان حمله کردند یا آنها را با چاقو زدند. بهطور کلی میزان امنیت پزشکان پایین آمده است.»
او یکی دیگر از عوامل موثر بر حال کنونی پزشکان را محیط پادگانی بیمارستانها عنوان میکند: «این موضوع به خصوص در مورد رزیدنتها صدق میکند. آنها گاهی ۷۲ ساعت نمیتوانند بخوابند و این شرایط بهشدت خطرناک است. معمولا این شرایط آنها را دچار افسردگی میکند و نیاز به درمان دارند، اما گاهی وقتها این درمان به موقع انجام نمیشود. شاید باورش سخت باشد، اما یک پزشک ممکن است تنها فرصت خوابیدن و حمام رفتن را پیدا کند و بیشتر وقتها مشکلاتش لاینحل باقی میماند.» پیش از این، علی سلحشور، سرپرست اداره کل روابط عمومی و امور بینالملل سازمان نظام پزشکی ایران هشدار داده بود: «این حجم از افسردگی میان پزشکان جوان بیسابقه است!» یک مطالعه در سال ۱۴۰۰ درباره وضعیت سلامتی رزیدنتهای در حال تحصیل در دانشگاههای علومپزشکی کشور نشان میدهد: «۲۳درصد از دستیاران پزشکی دارای افسردگی شدید تا بسیار شدید بودهاند. حدود ۲۵درصد از افراد اضطراب شدید تا بسیار شدید و نزدیک به ۳۴درصد از آنها استرس شدید تا بسیار شدید داشتهاند.»
میرخانی یکی دیگر از ریشههای اصلی این شرایط را دوران رزیدنتی میداند: «در سیستم سلامت و بهداشت ما تحقیر سیستماتیک وجود دارد. ساختار بهگونهای است که از رزیدنت بیگاری میکشند و او هم هیچ راه فراری ندارد. او نمیتواند کوچکترین مخالفتی با بالادستی خود داشته باشد چراکه طبق قراردادی که دارد ممکن است که پای ضامنها و وثیقهای که گذاشته، پیش کشیده شود؛ بنابراین ترجیح میدهد سکوت کند. به هر حال بیشتر این افراد امکان ازدواج ندارند و در یک محیط ناامن زندگی میکنند.» سعید بابایی، روانشناس با توجه به خودکشیهای اخیر پزشکان توصیه میکند: «هر چقدر ما شرایط خوبی داشته باشیم و از تمام اختلالها به دور باشیم مثل افسردگی و اضطراب، ممکن است حس ناکافی بودن ما را به پوچی برساند و تمام تروماهای دوران کودکی تاثیر مستقیم رویمان بگذارد.»
زندگی در اتاقهای محقرمیرخانی در ادامه عوامل تاثیرگذار روی حال کنونی جامعه پزشکی میگوید: «بسیاری از دانشجویان پزشکی برخلاف تصور عمومی در دوران گذراندن طرحشان در شهرستانها معمولا در اتاقهای محقر زندگی میکنند. شما ببینید چند عامل آنها را تحتتاثیر قرار داده است. پس وقتی همه این عوامل دست به دست هم میدهند برخی به پایان زندگی میاندیشند.»
میرخانی با تاکید بر این مساله که «خودکشی در دین ما اخلاقی و پسندیده نیست» یادآوری میکند: «افرادی که خودکشی میکنند در شرایط خاص روحی قرار میگیرند و آگاهی خود را به زندگی از دست میدهند و عملشان ناخودآگاهانه است؛ بنابراین این امر یاغیگری در برابر خدا یا کفر نیست.» اگر چه ممکن است این مساله به میان آید که پیش از این هم خیلی از رزیدنتها و پزشکان با این عوامل دستوپنجه نرم میکردند، با این حال میرخانی میگوید: «زمانی مردم برای پزشکان احترام زیادی قائل بودند، اما اکنون اقبال عمومی جامعه از دست رفته است. دیگر احترام پیشین خود را ندارند. ارتباط میان مردم و پزشکان نامناسب شده است و دلیل این امر به ساختار بهداشت کشور برمیگردد. هزینههای درمان بالا رفته است و بیمهها معمولا این هزینه را نمیپردازند و بیمار و پزشک رودرروی هم قرار میگیرند.» حال باید دید که مسوولان چه راهحلی برای برونرفت از شرایط کنونی دارند و چگونه میتوانند محیط پزشکان را امن کنند تا این اندازه تنها نباشند تا به جایی برسند که حتی از فرزند خود بگذرند و خود را بکشند.