رئیس‌جمهوری چه کند
تاریخ انتشار: ۱۶ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۳۰۶۳۴۰
کیومرث اشتریان استاد سیاست‌گذاری عمومی دانشگاه تهران در سرمقاله ای در روزنامه شرق، نوشته است: پرسش این است که در دو سال باقی‌مانده، رئیس‌جمهوری چه کند؟ بسیاری بر این باورند که دو سال آخر هر دولتی، چیزی بیش از روزمرگی نیست؛ اما چنین نیست و نباید باشد. رئیس‌جمهوری، با همین اختیارات می‌تواند چند اقدام مهم را در این دو سال آخر به انجام برساند؛ اقداماتی که می‌تواند به شکوفایی اقتصاد ملی و حل برخی از مهم‌ترین چالش‌های کشور بینجامد؛ البته مشروط به شرایطی.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
نخست؛ رئیس‌جمهور با پیروی از منطق «تمرکز بر یک نقطه و چند پروژه»، باید بر توسعه سواحل استراتژیک منطقه مکران، به‌مثابه یکی از مهم‌ترین کانون‌های اقتصاد ملی، متمرکز شود. پروژه‌های متعددی را که در ۱۱ سال گذشته تنها ۱۶ درصد پیشرفت داشته‌اند، فعال کند؛ اما این یک شرط اساسی دارد و آن هم این است که این اقدام بزرگ را به دستگاه اداری نسپارد. او و معاون‌اول محترم باید حداقل یک یا دو هفته در ماه را در منطقه مکران به سر ببرند و بر گره‌گشایی از موانع توسعه این منطقه نظارت و پیگیری مستمر و لحظه‌ای داشته باشند. این مقاله کوتاه نمی‌تواند پروژه‌های متعدد این منطقه را نام ببرد. مطالعات متعددی انجام شده و همه ظرفیت‌ها احصا شده‌اند. فقط منتظر ایفای نقش رهبری قوه مجریه از سوی رئیس آن است.
دوم؛ تمرکز رئیس‌جمهور و معاون‌اول بر سواحل مکران و غیبت از مرکز، این ضرورت را پیش می‌آورد که از دستگاه اداری غفلت نشود. دستگاه اداری کشور نیاز به تنظیم‌گری روزمره، تصویب آیین‌نامه‌ها، صدور بخش‌نامه‌ها و… دارد. رئیس‌جمهور این وظیفه مهم را به رئیس سازمان اداری و استخدامی کشور بسپارد تا گریبان خود را از روزمرگی برهاند. جمشید انصاری با تجربه و تسلطی که بر این‌گونه امور دارد، می‌تواند به رتق‌وفتق دستگاه اداری هیئت دولت بپردازد.
سوم؛ دولت الکترونیک نیز در تله دستگاه اداری کشور گرفتار شده است. نیاز به تحول در «حکمرانی دولت الکترونیک» مدت‌هاست که احساس می‌شود. شرط این مهم آن است که اختیارات اصل ۱۲۷ قانون اساسی به آذری‌جهرمی سپرده شود و مسئولیت پاسخ‌گویی این امر حیاتی فقط از او خواسته شود. او باید بتواند برای هر وزارتخانه‌ای شتاب‌دهنده‌هایی را ساماندهی کند تا به‌سرعت از ظرفیت شرکت‌های آغازگر (استارت‌آپ) برای توسعه خدمات دولت الکترونیک استفاده کند. در چنین صورتی، دولت الکترونیک در کمتر از شش‌ماه متحول خواهد شد.
چهارم؛ به گواه خاطرات اسدالله عَلَم، وزیر دربار رژیم سابق، مشکل آموزش‌وپرورش، حقوق معلمان و… یک رنج کهنه و مزمن تاریخی است. هیچ دولتی نمی‌تواند از عهده مطالبات معلمان برآید. افزایش حقوق، مثلاً صد هزار تومانی که به‌حق تمسخر فرهنگیان محترم را در پی خواهد داشت، بالغ بر هزار میلیارد تومان در سال بار مالی خواهد داشت. افزایش یک میلیون تومانی، بار مالی بیش از ۱۰ هزار میلیارد تومان در سال را در پی خواهد داشت. کسی نباید وعده بیجا بدهد تا از مشکل فرهنگیان پلکان قدرت بسازد. هیچ دولتی و هیچ وزیری از عهده این بار کمرشکن برنخواهد آمد. راه دیگری که قابل مطالعه و شایان توجه است، این است که کنسرسیوم بزرگی متشکل از دست‌کم ۱۰ بنیاد فرهنگی بزرگ اداره مدارس را با مشارکت و سهام‌داری معلمان برعهده بگیرد. بنیادهایی که در ایران ریشه تاریخی دارند، می‌توانند این بار بزرگ را بر دوش کشند.
این، به معنای خصوصی‌سازی نهاد آموزش‌وپرورش نیست. آموزش‌وپرورش کماکان رایگان خواهد بود و امور حاکمیتی آن حفظ خواهد شد. برآوردها نشان می‌دهد که هزینه سرانه دانش‌آموز برای این وزارتخانه تا نصف قابل تقلیل است و این می‌تواند بخش زیادی از مطالبات فرهنگیان را پاسخ‌گو باشد. دولت می‌تواند در دو سال باقی‌مانده، بنیان‌های چنین تحولی را پی‌ریزی کند.
پنجم؛ در زمانه تحریم، راه‌اندازی «سامانه ملی شبکه توزیع دیجیتال» می‌تواند اغلبِ مشکلات ناشی از عارضه‌های تفاوت نرخ ارز و نشتی‌های آن را حل کند. اراده می‌خواهد و فهم اداره دیجیتال. همه عناصر دولت باید منطق و کارکرد این شبکه دیجیتال ملی را درک کرده و اجرائی کنند. به‌عنوان کسی که سال‌هاست در این حوزه مسئولیت دارد، می‌گویم که ظرفیت دانشی چنین سامانه‌ای در کشور وجود دارد و به‌سادگی در عرض کمتر از سه ماه می‌توان چنین سامانه‌ای را راه‌اندازی کرد. در همین راستا، همچنان که در ابتدای عصر دولت مدرن، برای ایرانیان شناسنامه صادر شد، دولت موظف است که برای ایرانیان و شرکت‌های ایرانی شناسنامه دیجیتال صادر کند. این مهم با تفویض اختیارات اصل ۱۲۷ قانون اساسی به وزیر ارتباطات محقق خواهد شد. دیگر وزارتخانه‌ها، اغلب درک روشنی از عصر دیجیتال ندارند.
ششم؛ تعمیق و گسترش لایه نخست از طرح نظام چندلایه رفاه و تأمین اجتماعی می‌تواند بخش‌های بزرگی از جامعه نیازمند کشور را پوشش دهد. در زمانه تحریم‌های ظالمانه آمریکا، رسیدگی به این بخش از جامعه باید سرلوحه اقدامات دولت باشد. همه مقدمات و مطالعات آن انجام شده، بخش مقدماتی آن در حال اجراست؛ اما تقویت و گسترش آن از ضروریات است.
هفتم؛ طرح نظام جامع مالیاتی از ضعف مزمن دانش فنی و تمکین‌نکردن دستگاه‌های مختلف رنج می‌برد. تمرکز بر این حوزه و اختیارات اصل ۱۲۷ قانون اساسی برای وزیر اقتصاد شرط اساسی برای تحقق این طرح مهم و حیاتی کشور است.
همه آنچه گذشت، در چارچوب اختیارات قوه مجریه است و به نظر نمی‌آید که عذری برای انجام‌نشدن آن وجود داشته باشد. راه‌حل همه این موارد در تمرکز مدیریتی و نظام حکمرانی است. متأسفانه دولت خود را از ظرفیت مهم اصل ۱۲۷ قانون اساسی محروم کرده است. استفاده از ظرفیت این اصل، می‌تواند تا حدود زیادی مشکل حکمرانی را حل کند و دولت را از تله دیوان‌سالاری نجات دهد.
سخن آخر، آقای روحانی! دست‌کم یک هفته در ماه را در منطقه مکران مستقر شوید.
منبع: ایرنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۳۰۶۳۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کنایه بایدن به ترامپ: با یک بچه ۶ ساله رقابت می‌کنم
ضیافت شام پر زرق و برق جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا با خبرنگاران و سیاستمداران و کمدین‌های سرشناس شنبه شب در حالی برگزار شد که مخالفان جنگ غزه در بیرون سالن شعار می‌دادند.
به گزارش یورونیوز، در حالی که بسیاری از میهمانان در میان شعار‌های «شرم بر شما» و «فلسطین را آزاد کنید»، خود را به محل رویداد رساندند، جو بایدن از در دیگری به مراسم رسید و در طول سخنرانی‌اش هیچ اشاره‌ای به جنگ اسرائیل با حماس نکرد.
روز شنبه ۲۷ آوریل (۸ اردیبهشت) معترضان در بیرون محل برگزاری مراسم در هتل هیلتون واشنگتن تجمع کرده بودند و تصاویر ۱۲۵ خبرنگار کشته شده در جنگ غزه را در بیرون ساختمان به نمایش گذاشتند.
معترضان یک پرچم بزرگ فلسطین را نیز از پنجره‌ای بر روی نمای بیرونی هتل به نمایش درآوردند.
اما شرکت‌کنندگان در ضیافت سالانه رئیس جمهوری نیز حرفی از جنگ غزه نزدند. بایدن نیز از این فرصت تنها برای شوخی و هشداردهی در مورد مبارزه دونالد ترامپ برای بازپس‌گیری منصب ریاست جمهوری استفاده کرد.
او در بخشی از سخنانش با اشاره به رئیس جمهوری پیشین آمریکا، او را «دون چُرتی» نامید و گفت: «بله، سن هم مطرح است. من آدم بالغی هستم که دارم با یک بچه شش ساله رقابت می‌کنم.»
«چرتی» لفظی است که دونالد ترامپ برای خود بایدن به کار می‌برد.
بایدن ۸۱ ساله افزود: «معاون من در واقع از من حمایت می‌کند، اما مایک پنس، معاون پیشین ترامپ، ازتأیید او برای نامزدی در انتخابات خودداری کرده است.»
وی در سخنرانی ده دقیقه‌ای‌اش، با اشاره به خطر روی کار آمدن دوباره ترامپ ۷۷ ساله، بخش مهمی از اظهارات غیرشوخی‌اش را به «تهدید جدی علیه دموکراسی» اختصاص داد. او با یادآوری پرونده اتهامی ترامپ در پیوند با پرداخت حق‌السکوت به استورمی دنیلز، هنرپیشه پورن، گفت: «دونالد اخیرا روز‌های سختی را پشت سر گذاشته است که می‌شود اسمش را گذاشت طوفانی.»
«استورمی» در زبان انگلیسی به معنی «طوفانی» است.
دونالد ترامپ که بر خلاف سنت رایج، هیچ گاه در طول حضورش در کاخ سفید این مراسم شرکت نمی‌کرد، در ضیافت شنبه شب نیز حضور نداشت.
در این مراسم، یکی از معدود موارد اشاره به جنگ غزه از سوی کلی اودانل، رئیس انجمن خبرنگاران مطرح شد که به طور گذرا کشته شدن حدود صد خبرنگار در جنگ ۶ ماهه اسرائیل علیه حماس در غزه را یادآوری کرد. اودانل در شبی که تا حد زیادی به روزنامه‌نگاری اختصاص داشت، از خبرنگارانی که در سرتاسر جهان بازداشت شده‌اند، از جمله ایوان گرشکویچ در روسیه و آستین تایس که گمان می‌رود در سوریه بازداشت شده باشد، یاد کرد. خانواده‌های هر دو خبرنگار مانند ضیافت‌های قبلی در این مراسم حضور داشتند.
سازمان‌دهندگان تظاهرات در بیرون هتل هیلتون گفتند که هدف آنها جلب توجه به تعداد بالای روزنامه‌نگاران فلسطینی و سایر روزنامه‌نگاران عرب است که از زمان آغاز جنگ در ماه اکتبر توسط ارتش اسرائیل کشته شده‌اند. بیش از ده‌ها روزنامه‌نگار در غزه هفته گذشته نامه‌ای نوشتند و از همکاران خود در واشنگتن خواستند که این ضیافت شام را به طور کامل تحریم کنند.
در آن نامه آمده بود: «تلفاتی که صرفا به خاطر انجام وظایف خبرنگاری به ما تحمیل می‌شود، سرسام‌آور است. ما در معرض بازداشت، بازجویی و شکنجه توسط ارتش اسرائیل هستیم، همه این‌ها به دلیل "جنایت" صداقت روزنامه‌نگاری است.»
به بهانه تقابل بایرن مونیخ و رئال مادرید؛ گل های کریستیانو رونالدو در آلیانز آرنا / فیلم