بدعهدیهای اروپا بار دیگر برای ملت ایران ثابت شد/ آغاز گام دوم کاهش تعهدات
تاریخ انتشار: ۱۷ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۳۲۱۰۸۵
با پایان مهلت 60 روزه ایران به کشورهای اروپایی و عدم پای بندی آنها به تعهدات برجامی گام دوم کاهش تعهدات ایران با اعلام معاون وزیر خارجه آغاز شد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از موج رسا; از زمان امضای برجام ایران به تمام تعهدات برجام عمل کرد اما از همان ابتدا آمریکا بدعهدیهایش را در خصوص برجام آغاز کرد تا اینکه ترامپ به طور رسمی از برجام خارج شد تا بار دیگر برای ملت ایران ثابت شود که آمریکاییها هیچ گاه قابل اعتماد نیستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بعد از خروج آمریکا از برجام این اروپاییها بودند که بیش از یک سال برای ایران قولهای مختلفی دادند اما تاکنون نه تنها به تعهدات برجامی خود عمل نکردند بلکه در طول مدت دو ماههای که ایران برای اروپا تعیین کرده بود نیز نتوانستند انتظارات را برآورده کنند.
اردیبهشت سال گذشته که ترامپ به صورت یکجانبه از برجام خارج شد، اروپاییها وعده دادند تا با راهاندازی سازوکاری، تجارت بین ایران و اروپا را در برابر تحریمهای آمریکا مصون کنند.
آنها در ابتدا طرح کانال ویژه مالی(SPV) را ارائه کردند اما بعد از 9 ماه وعدههای پیاپی در نهایت، در بهمن ماه 97 سازوکار دیگری را به عنوان بخشی از اس پی وی به اجرا درآوردند. به عبارت دیگر این سازوکار جایگزین اس پی وی شده بود که این سازوکار را به عنوان "اینستکس" مطرح کردند.
طبق بیانیه مشترکی که از سوی وزرای خارجه 3 کشور تأسیس کننده اینستکس صادر شده بود، قرار بر این شده بود که این نهاد در مرحله نخست روی مبادله مواد غذایی، محصولات کشاورزی، دارو و تجهیزات پزشکی متمرکز شود. آنها همچنین اعلام کردهاند که کشورهای دیگر نیز میتوانند در ادامه کار وارد اینستکس شوند.
طبق تاکید تمامی کارشناسان این حوزه اینستکس هیچ یک از انتظارات ایران را برآورده نمیکند و به نوعی اروپا قصد دارد با مطرح کردن این موضوع از تعهدات برجامی شانه خالی کرده و ایران را تضعیف کند.
یکی از مهمترین نقایص اینستکس عدم تضمین خرید نفت ایران است. اروپاییها با این تصمیم نشان دادند که در زمینه تحریم حتی اگر همدست آمریکا نباشند، هرگز مقابل او هم نیستند و تا آمریکا اجازه خرید نفت به اروپا را ندهد، این کشورها نفت ایران را نمیخرند.
علاوه بر این همانطور که در بیانیه اروپاییها نیز آمده اینستکس قرار بود در چارچوب قوانین مربوط به شفافیت مالی عمل کند و از این رو ممکن بود ایران را مجبور به پذیرش و تصویب FATF کنند و در صورت عدم تصویب آن به وعده خود برای ایمن کردن تجارت ایران با اروپا عمل نکرده و اینستکس را متوقف کنند.
اروپاییها به دنبال تضعیف ایران هستند/ نباید با قبول اینستکس فریب آبنبات چوبی اروپاییها را بخوریم
نمایندگان استان زنجان در مجلس شورای اسلامی نیز در این خصوص اظهارنظرهایی داشتهاند، فریدون احمدی در گفتوگو با خبرنگار موج رسا; با اشاره به مهلت برجامی ایران به اروپا اظهار کرد: اینستکس شبیه یک شوخی است چرا که اروپاییها قصد دارند با این موضوع سر ایران شیره بمالند.
وی با بیان اینکه نباید زیربار اینستکس برویم، ابراز کرد: از نگاه ما اینستکس به منزله آبنبات چوبی بوده و هیچ گاه نباید به چنین چیزی تن دهیم.
نایب رئیس کمیسیون صنایع مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه اروپاییها در دراز مدت به دنبال تضعیف ایران هستند، خاطرنشان کرد: غربیها دست روی اقتصاد ما گذاشتند و کم کم قصد دارند اهداف خود را عملی کنند.
وی با اشاره به اینکه اروپاییها قابل اعتماد نیستند، عنوان کرد: اروپاییها با این اقدامات خود قصد دارند، ایران را در موضع ضعف قرار دهند.
احمدی با بیان اینکه کاهش تعهدات ایران در برجام پاسخ مناسبی برای اروپا است، تصریح کرد: بعد از خروج آمریکا از برجام اروپاییها یک سال است که ما را معطل نگه داشتهاند.
وی با اشاره به اینکه باز کردن حساب خالی به درد ما نمیخورد، ادامه داد: اینکه اروپاییها حسابی باز کنند و در صورت فروش نفت ایران پول به آن حساب رفته تا برای ما غذا و دارو بدهند برای ایران قابل قبول نیست و ما این موضوع را شوخی تلخی میدانیم.
نماینده مردم زنجان و طارم در مجلس شورای اسلامی اظهار کرد: تعبیر دیگری که میتوان برای اینستکس استفاده کرد، اتومبیل بدون بنزین است. ما باید با قاطعیت در مقابل بدعهدیها بایستیم چرا که کشور ضعیفی نیستیم.
اروپایی ها با اینستکس، مسیر آمریکا را طی می کنند
علی وقف چی دیگر نماینده زنجان در مجلس نیز در این زمینه اظهار داشت: تعهدات متقابل در اینستکس مشخص نیست و این موضوع می تواند به ضرر کشور تمام شود.
وی با بیان اینکه اینستکس عملا نمی تواند مشکلات ما را در خصوص ارتباط با اروپا حل کند، خاطرنشان کرد: همچنین در قالب این تعهدنامه مبادلات ارزی و مرادوات مالی و بانکی حل نمی شود.
نماینده مردم زنجان و طارم در مجلس شورای اسلامی با اشاره به اینکه تعهدی که کاربرد نداشته باشد،نمی تواند کارساز باشد، افزود: باید تعهدات هر دو طرف به صورت شفاف مشخص شود تا بتوان به نتیجه گیری مطلوبی رسید.
وقف چی بیان داشت: اما آنچه تا کنون در خصوص اینستکس مشاهده می شود عدم قابلیت اجرایی آن است و نمی توان در این زمینه به اروپا اعتماد کرد.
وی تصریح کرد: با اینستکس عملا اروپایی ها مسیر آمریکا را طی می کنند و نتیجه خوبی برای کشور نخواهد داشت.
این نماینده مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه در برابر این موضوع ما مقاومت می کنیم،افزود: این مقاومت تا جایی ادامه دارد که اروپا بتواند تصمیم معمول و منطقی را اتخاذ کند.
وقف چی با اشاره به اینکه تجربه نشان می دهد که کشورهای غربی به تعهدات خود در قبال ایران هیچ گاه پایبند نبوده اند،افزود: دست اروپایی ها نیز زیر ساطور آمریکا است و بیشتر به منافع آمریکا فکر می کنند.
وی با تاکید بر اینکه باید مدت زمانی که شورای عالی امنیت ملی در خصوص مهلت برجامی به اروپا تعیین کرده عملیاتی شود، تصریح کرد: گام دوم کاهش تعهدات بهترین پاسخ به غربیها است.
اینستکس رفع تکلیف اروپایی ها در برجام
احمد بیگدلی عضو فراکسیون امید و نماینده مردم خدابنده در مجلس نیز اظهارداشت: گروه ۵+ ۱ در برجام تعهداتی را دادند که هنوز به هیچ یک از این تعهدات عمل نشده است.
وی ادامه داد: اگر چه عهد شکنی در برجام در حال حاضر بیشتر به آمریکا مربوط می شود اما اروپایی ها نیز حرکت مثبتی را انجام نداده اند.
این نماینده با بیان اینکه اروپایی ها به دنبال کاهش سنگینی آن بد عهدی هستند تا آن را از روی دوش خود بردارند، بیان داشت: اینستکس داستانی برای فرار از آن موضوع است.
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی ادامه داد: با توجه به روند اینستکس فکر نمی کنم آنچنان مثبت برای رفع مشکلات و مسائل جمهوری اسلامی باشد.
وی گفت: اینستکس به نوعی رفع تکلیف اروپایی ها در برجام محسوب می شود.
بیگدلی خاطرنشان کرد :اینستکس نمی تواند سازوکاری را ایجاد کند که آنچنان نفعی برای ما داشته باشد.
وی افزود: اگرچه اینستکس سازوکار جدیدی است اما فکر نمی کنم عملیاتی شود بلکه فقط در حد رفع تعهدات اروپایی ها است.
با پایان مهلت ایران به کشورهای اروپایی و تکرار بدعهدی آنها حال اجرای گام دوم کاهش تعهدات بهترین پاسخی بود که ایران میتوانست به طرفهای غربی بدهد چرا که مهمترین مشکل اینستکس در تولید امید کاذب بود. کشور سالهاست که معطل وعدههای توخالی غرب است و تا امیدهای کاذب وجود دارد، نمیتوان انتظار حرکت و تلاش واقعی داشت.
ایران در گام دوم سطح غنیسازی را رعایت نخواهد کرد یعنی جمهوری اسلامی در این گام غنی سازی را از مرز 3.67 عبور خواهد داد.
انتهای پیام/
منبع: دانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۳۲۱۰۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بورل: آمریکا دیگر هژمونی ندارد/ روسیه تهدیدی وجودی برای اروپاست
رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا معتقد است: آمریکا موقعیت هژمونی خود را از دست داده و نظم جهانی چندجانبه پس از ۱۹۴۵ در حال از دست دادن جایگاه خود است.
به گزارش ایسنا، جوزپ بورل، رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا در سخنرانی خود در دانشگاه آکسفورد گفت: من تقابل بیشتر و همکاری کمتر در جهان را شاهد هستم. این یک روند رو به رشد در سالهای گذشته بوده است؛ رویارویی بسیار بیشتر و همکاری بسیار کمتر. من دنیایی را بسیار پراکندهتر میبینم. من دنیایی را میبینم که در آن قوانین رعایت نمیشود. من قطبیت بیشتر و چندجانبه گرایی کمتر میبینم. من میبینم که چگونه وابستگیها تبدیل به سلاح میشوند. من شاهد هستم که سیستم بینالمللی که پس از جنگ سرد به آن عادت کرده بودیم، دیگر وجود ندارد. آمریکا موقعیت هژمونی خود را از دست داده و نظم جهانی چندجانبه پس از ۱۹۴۵ در حال از دست دادن جایگاه خود است.
بورل افزود: من چین را میبینم که به جایگاه ابرقدرتی میرسد. آنچه چین در ۴۰ سال گذشته انجام داده در تاریخ بشریت بینظیر است. در ۳۰ سال گذشته، سهم چین از تولید ناخالص داخلی جهان، از ۶ درصد به تقریبا ۲۰ درصد رسیده است، در حالی که ما اروپاییها از ۲۱ درصد به ۱۴ درصد و ایالات متحده از ۲۰ درصد به ۱۵ درصد رسیده است. این یک تغییر چشمگیر در چشم انداز اقتصادی است. چین در حال تبدیل شدن به یک رقیب برای ما و ایالات متحده است. نه تنها در تولید کالاهای ارزان، بلکه به عنوان یک قدرت نظامی، در خط مقدم توسعه فناوری و ساخت فناوریهایی که آینده ما را شکل خواهند داد. چین «دوستی بدون محدودیت» را آغاز کرده است.
این دیپلمات اروپایی تصریح کرد: من گفتم جهان چند قطبیتر است - بله، این درست است. همزمان قدرتهای میانی، مانند هند، برزیل، عربستان سعودی، آفریقای جنوبی، ترکیه در حال ظهور هستند. آنها در حال تبدیل شدن به بازیگران مهم هستند. چه بریکس باشند و چه غیر بریکس، ویژگیهای مشترک بسیار کمی دارند، بجز میل به کسب جایگاه بیشتر و صدای قویتر در جهان، و همچنین مزایای بیشتر برای توسعه خود. برای رسیدن به این هدف، آنها استقلال خود را به حداکثر میرسانند، تمایلی به جانبداری ندارند، بسته به شرایط یک طرف یا طرف دیگر را محافظت میکنند. آنها تمایلی به انتخاب اردو ندارند و ما نباید آنها را به سمت انتخاب اردو سوق دهیم.
بورل افزود: ما اروپاییها میخواستیم در همسایگی خود حلقهای از دوستان ایجاد کنیم. به جای آن، آنچه امروز داریم حلقهای از آتش است. حلقهای از آتش که از ساحل به خاورمیانه، قفقاز و اکنون در میدانهای نبرد اوکراین میآید. توماس گومارت، مدیر مؤسسه فرانسوی روابط بینالملل، در حال تجزیه و تحلیل نقاط ضعف اقتصاد جهانی است. چند مورد از این نقاط بسیار به ما نزدیک است؛ دریای سرخ برای تجارت، تنگه هرمز برای نفت و گاز و دریای سیاه برای صادرات غلات. آنها در مجاورت ما هستند و در برخی از آنها ما حتی با مأموریتهای نیروی دریایی اتحادیه اروپا درگیر هستیم، مانند آنچه در دریای سرخ است.
او در ادامه گفت: اکنون دو جنگ داریم، دو جنگ که وقتی به بروکسل آمدم، در کار نبود. دو جنگ وجود دارد که در آن مردم برای سرزمین میجنگند. این نشان میدهد که جغرافیا بازگشته است. به ما گفته شد که جهانی شدن، جغرافیا را بیربط کرده است، اما نه. بیشتر درگیریهای ما مربوط به زمین است، سرزمینی که در مورد فلسطین وعده داده شده و در مورد اوکراین سرزمینی در تقاطع دو جهان و این مبارزه برای زمین، خونهای زیادی را ریخته است.
بورل گفت: در عین حال شاهد شتاب روندهای جهانی هستیم. تغییرات اقلیمی دیگر مشکلی برای آینده نیست. فروپاشی آب و هوا در حال حاضر رخ داده- برای فردا نیست، برای امروز است. تحولات تکنولوژیکی - به ویژه، هوش مصنوعی. اینها تغییراتی را ایجاد میکند که ما نمیتوانیم به طور کامل درک کنیم. جمعیت شناسی نیز به سرعت در حال تغییر است. مهاجرت به ویژه در آفریقا که ۲۵ درصد از مردم جهان در سال ۲۰۵۰ در آن زندگی خواهند کرد. در سال ۲۰۵۰، از هر چهار انسان یک نفر در آفریقا زندگی میکند و در عین حال شاهد افزایش نابرابریها، کاهش دموکراسیها و در خطر افتادن آزادیها هستیم. این چیزی است که من میبینم. در این چشم انداز، نقش اتحادیه اروپا و نقش بریتانیا باید مشخص شود. نمیدانم نقش ما کدام خواهد بود. اما مطمئناً این بستگی به پاسخ ما به چالشهایی دارد که با آن روبرو هستیم - ما هشدارهایی میشنویم مبنی بر اینکه اروپا ممکن است بمیرد، باید چکار کنیم؟
مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا پیشنهاد کرد: اول، ما نیاز به ارزیابی روشنی از خطرات روسیه داریم - روسیه به عنوان وجودیترین تهدید برای اروپا در نظر گرفته میشود. شاید همه اعضای شورای اروپا با آن موافق نباشند، اما اکثریت پشت این ایده هستند. روسیه برای ما یک تهدید وجودی است و ما باید ارزیابی شفافی از این خطر داشته باشیم. دوم، ما باید روی اصول، همکاری و قدرت کار کنیم. ما مدلی ساختیم – مدل اروپایی – بر اساس همکاری و وابستگی متقابل اقتصادی در درون خود – و موفقیت چشمگیری بوده است. ۷۰ سال صلح در میان ما. ما معتقد بودیم که وابستگی متقابل از طریق چیزی که آلمانیها آن را «Wandel durch Handel» مینامند، همگرایی سیاسی ایجاد میکند. این تغییر سیاسی را در روسیه و حتی چین به همراه خواهد داشت. خوب، این اشتباه ثابت شده است. اتفاق نیفتاده است. در مواجهه با روسیه، وابستگی متقابل صلح به ارمغان نیاورد. برعکس، به وابستگی به ویژه به سوختهای فسیلی تبدیل شد و بعداً این وابستگی تبدیل به یک سلاح شد. امروز پوتین یک تهدید وجودی برای همه ماست. اگر پوتین در اوکراین موفق شود، به همین جا بسنده نخواهد کرد. چشم انداز داشتن یک دولت دست نشانده در کییف مانند دولت بلاروس، و نیروهای روسی در مرز لهستان، و کنترل روسیه بر ۴۴ درصد از بازار غلات جهان، چیزی است که اروپاییها باید از آن آگاه باشند. همه بیشتر و بیشتر از آن آگاه میشوند. اما من میدانم که همه در اتحادیه اروپا این ارزیابی را ندارند. اکنون پوتین کل غرب را به عنوان یک دشمن میبیند. او در بسیاری از سخنرانیهای خود این را به صراحت بیان کرد.
بورل درخصوص شرایط کنونی در غرب آسیا هم گفت: و جنگ دیگر. پاسخ نامناسب اسرائیل به حمله ۷ اکتبر حماس خاورمیانه را در بدترین چرخه خشونت در دهههای اخیر فرو برد. جیک سالیوان یک هفته قبل از هفتم اکتبر گفته بود که خاورمیانه هرگز اینقدر آرام نبوده است! اما آرام نبود. فقط نگاهی به اتفاقات کرانه باختری بیندازید تا متوجه شوید که اصلاً آرام نبود. حالا دو جنگ داریم. و ما اروپاییها برای آن آماده نیستیم. آنچه اکنون در غزه اتفاق میافتد، اروپا را به گونهای به تصویر کشیده است که بسیاری از مردم آن را درک نمیکنند. آنها تعامل سریع و قاطعیت ما را در حمایت از اوکراین دیدند و از نحوه برخورد ما با آنچه در فلسطین روی میدهد تعجب کردند. فرآیندهای تصمیمگیری اتحادیه اروپا چگونه کار میکند؛ اتفاق آرا. در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، ۱۸ نفر از یک طرف، ۲ نفر از طرف دیگر رای دادند و دیگران وقتی زمان تصمیمگیری درباره آتش بس فرا رسید، رای ممتنع دادند. اما اگر ما در یک جا چیزی را «جنایت جنگی» بنامیم، باید زمانی که در هر جای دیگری اتفاق میافتد، آن را به همان نام بنامیم. آنچه در ۶ ماه گذشته در غزه رخ داده، وحشت دیگری است.
این دیپلمات اروپایی تاکید کرد: باید به دنبال یک طرح صلح باشم. فکر میکنم اعراب باید چشم انداز خود را برای حل و فصل سیاسی اوضاع ارائه دهند. من از وزرای امور خارجه کشورهای عربی دعوت کردم که به بروکسل بیایند و پیشنهادات خود را توضیح دهند. ما باید به همه بفهمانیم که راه حل نظامی وجود ندارد. خب، همه میگویند که راهحل دو کشوری را می خواهند. ما ۳۰ سال است که از اسلو این را تکرار میکنیم. اما در اسلو، راه حل دو کشوری بخشی از توافق نبود. گفتند «بعداً شاید بتوانیم»، اما در متن نیست. اگر بر این باوریم که راه حل دو دولتی تنها راه حل است، جامعه بینالمللی باید بسیار بیشتر مشارکت کند و این را نه به عنوان نقطه شروع، بلکه به عنوان نقطه پایان بازی در نظر بگیرد. اگر نابودی یا مهاجرت اجباری فلسطینیها را کنار بگذاریم، راهحل چیست؟ وقتی این سوال را از دولت نتانیاهو میپرسیم، تنها پاسخی که میگیریم این است؛ «ما راهحل دو دولتی را نمیخواهیم». میپرسیم چه میخواهید؟ و این همان چیزی است که جامعه بینالمللی باید بارها و بارها بپرسد تا به دنبال پاسخی باشد که بتواند از یک تراژدی انسانی دیگر جلوگیری کند. در ایرلند شمالی اتفاق افتاد، در اروپا اتفاق افتاد. دشمنان قدیمی امروز همسایگان خوبی هستند و بیشتر از همسایگان خوب، بهترین دوستان هستند. باید امکان پذیر باشد، اما برای این که [این امکان] فراهم شود، زمین باید تقسیم شود. آنها نمیتوانند با هم زندگی کنند، آنها باید در کنار هم، در صلح و امنیت زندگی کنند، اما هر کدام با خانه، سرزمین، دولت، قلمرو و ظرفیت سیاسی خود. این یکی از مهمترین چیزهایی است که اروپاییها باید حل کنند.
انتهای پیام