به نقل از «افکارنيوز»

لیلا اوتادی و ساره بیات نامزد «حافظ» شدند

تاریخ انتشار: ۱۷ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۳۲۷۱۷۳

نامزدهای بخش سینمای نوزدهمین جشن سینمایی و تلویزیونی دنیای تصویر معرفی شدند. این نامزدها از فیلم هایی انتخاب شده اند که از بعد از نوروز ۹۷ تا نوروز ۹۸ نمایش داده شده اند. برگزیدگان نوزدهمین جشن حافظ بیستم تیرماه معرفی می شوند.

بهترین فیلم:

آشغال‌های دوست داشتنی (به تهیه‌کنندگی محسن امیریوسفی)

بمب: یک عاشقانه (به تهیه‌کنندگی پیمان معادی و احسان رسول‌اف)

تنگه ابوقریب (به تهیه‌کنندگی سعید ملکان)

شعله ور (به تهیه‌کنندگی محمدرضا شفیعی)

عرق سرد (به تهیه‌کنندگی مهدی داوری)

عصبانی نیستم (به تهیه‌کنندگی رضا درمیشیان)

قانون مورفی (به تهیه‌کنندگی محمد شایسته)

کلمبوس (به تهیه‌کنندگی هاتف علیمردانی)

متری شیش و نیم (به تهیه‌کنندگی سیدجمال ساداتیان)

مغزهای کوچک زنگ‌زده (به تهیه‌کنندگی سعید سعدی)

بهترین کارگردان:

بهرام توکلی (تنگه ابوقریب)

رضا درمیشیان (عصبانی نیستم)

سعید روستایی (متری شیش و نیم)

هومن سیدی (مغزهای کوچک زنگ‌زده)

حمید نعمت‌الله (شعله ور)

مجیدرضا مصطفوی (آستیگمات)

بهترین فیلمنامه:

پیمان معادی (بمب: یک عاشقانه)

حمید نعمت الله و هادی مقدم دوست (شعله‌ور)

سهیل بیرقی (عرق سرد)

هاتف علیمردانی (کلمبوس)

سعید روستایی (متری شیش و نیم)

هومن سیدی (مغزهای کوچک زنگ‌زده)

بهترین بازیگران مرد:

فرهاد اصلانی (مغزهای کوچک زنگ‌زده)

سیامک انصاری (بمب: یک عاشقانه)

نوید پورفرج (مغزهای کوچک زنگ زده)

سعید پورصمیمی (کلمبوس)

امیر جدیدی (عرق سرد)

امین حیایی (شعله‌ور)

مجید صالحی (کلمبوس)

جواد عزتی (هزارپا)

رضا عطاران (هزارپا)

نوید محمدزاده (متری شیش و نیم، مغزهای کوچک زنگ زده و عصبانی نیستم)

مهران مدیری (رحمان ۱۴۰۰)

پیمان معادی (متری شیش و نیم)

بهترین بازیگران زن:

ماهور الوند (هت تریک)

پریناز ایزدیار (متری شیش و نیم)

سارا بهرامی (دارکوب)

ساره بیات (اتاق تاریک)

هانیه توسلی (کلمبوس)

لیلا حاتمی (بمب: یک عاشقانه)

زهرا داوودنژاد (سهیلا شماره ۱۷)

سحر دولتشاهی (عرق سرد)

ژاله صامتی (در وجه حامل)

باران کوثری (عرق سرد)

شبنم مقدمی (خجالت نکش)

شیرین یزدان بخش (آشغال های دوست داشتنی)

بهترین موسیقی متن:

بمب: یک عاشقانه (النی کاریندرو)

تختی (افشین عزیزی)

چهارراه استانبول (آرمان موسی‌پور)

سوفی و دیوانه (بهزاد عبدی)

شعله ور (سهراب پورناظری)

مغزهای کوچک زنگ زده (بامداد افشار)

نشان عباس کیارستمی

آشغال‌های دوست داشتنی (محسن امیریوسفی)

رضا (علیرضا معتمدی)

سوفی و دیوانه (مهدی کرم‌پور)

کوپال (کاظم ملایی)

گلدن تایم (پوریا کاکاوند)

هندی و هرمز (عباس امینی)

بهترین فیلمبرداری:

حمید خضوعی ابیانه (تختی)

علیرضا زرین دست (سرو زیر آب)

روزبه رایگا (شعله‌ور)

حسین جلیلی (قانون مورفی)

هومن بهمنش (متری شیش و نیم)

پیمان شادمانفر (مغزهای کوچک زنگ‌زده)

بهترین تدوین:

خوک (میثم مولایی)

شعله ور (مهدی سعدی)

عصبانی نیستم (هایده صفی‌یاری)

قانون مورفی (میثم مولایی)

متری شیش و نیم (بهرام دهقانی)

مغزهای کوچک زنگ‌زده (مهدی سعدی و هومن سیدی)

بهترین دستاورد فنی و هنری:

تنگه ابوقریب (جلوه‌های ویژه بصری و میدانی: محسن روزبهانی، جواد مطوری و حسن ایزدی)

تنگه ابوقریب (طراحی چهره‌پردازی: سعید ملکان)

چهارراه استانبول (جلوه‌های ویژه بصری: فرید ناصر فصیحی)

خوک (طراحی لباس: نگار نعمتی)

دارکوب (طراحی چهره‌پردازی: زهرا و فاطمه کمالی)

شعله ور (طراحی صحنه: محمدرضا شجاعی)

قانون مورفی (جلوه‌های ویژه بصری: جواد مطوری)

متری شیش و نیم (طراحی صحنه: محسن نصراللهی)

 

.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

منبع: افکارنيوز

کلیدواژه: لیلا حاتمی رضا عطاران جواد عزتی ساره بیات جشن حافظ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۳۲۷۱۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روایت یک دلداگی به همسر؛ مرد ایرانی ۲۵ سال در دریا سرگردان بود! +تصویر

کاجامه‌ خوس... او ۲۵ سال تمام است ک در اتاقکی در گوشه‌ی قایق فرسوده خود، یکه و تنها در دریا زندگی می‌کند. او ۲۵ سال پیش لیلا (همسر زیبایش) را در دریا از دست داد و با مرگ همسرش زادگاه خود خشکبیجار را ترک گفت... دو اسلحه‌ی روسی به مبلغ هفت قران از دو ملوان روسی که آن روزگار در کشتی‌های تجارتی کار می‌کردند خرید و با قایق ماهی‌گیری خود، زندگی در دریا و مرداب‌های دوردست و خالی از سکنه را آغاز کرد...

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، عبدالله یک جوان عادی گیلک بود که در سال ۱۳۲۸ لیلا همسر عزیزش را در از دست داد. از آن پس اما او دیگر عادی نبود و هرگز هم آن آدم سابق نشد. به قایقی کوچک نشست، سر به دریا گذاشت، و در اتاقک محقر روی قایقش به زندگی ادامه داد. با ادامه پیدا کردن این وضعیت کم‌کم در میان محلی‌ها به «کاجامه خوس» معروف شد یعنی فردی که در کجامه [اتاقک کوچکی که در قایقش ساخته بود] می‌خوابد و شد قهرمان بسیاری از شعرهای گیلکی عاشقانه. در اردیبهشت ۱۳۵۳ گروهی از صیادان محلی کاجامه خوس را پس از مدت‌ها بی‌خبری در قایق فرسوده‌اش دیدند. این ماجرا این‌قدر عجیب بود که بلافاصله گزارشش در روزنامه‌ی اطلاعات (۲ اردیبهشت ۵۳) به این شرح منتشر شد:

«کاجامه‌ خوس» پیر افسانه‌ای گیلان که زندگی حیرت‌انگیز او در اشعار محلی گیلک و فولکلور این قسمت از کشور ما اثر فراوان داشته زنده است!

دیروز [چهارشنبه ۴ اردیبهشت ۱۳۵۳] جمعی از صیادان محلی، پس از سال‌ها بی‌خبری از این مرد افسانه‌ای، بار دیگر او را در قایق کهنه و فرسوده‌اش که از ۲۵ سال پیش تنها خانه‌ی اوست، یافتند.

خبر زنده بودن «کاجامه ‌خوس» به‌سرعت در گیلان دهان به دهان گشت و یک بار دیگر جمعی از شعرا و محققین فولکلور گیلان به سراغ او رفتند تا مردی را که یک ربع قرن، به امید دیدار «لیلا» همسر از دست‌رفته‌اش، در دریا سرگردان است، از نزدیک ببینید.

پیر کاجامه‌ خوس در سراسر جهان تنها کسی است که چنین زندگی حیرت‌آوری دارد: او ۲۵ سال تمام است ک در اتاقکی در گوشه‌ی قایق فرسوده خود، یکه و تنها در دریا زندگی می‌کند. در تمام این مدت یک بار پایش را به میان مردم نگذاشته، نه نام خود را به یاد می‌آورد و نه از گذشت روزگار خبری دارد.

آن‌ها که از گذشته «کاجامه‌ خوس» خبر دارند می‌گویند:

سرنوشت او این است که یکه و تنها در دریا بمیرد و قصه‌ای به قصه‌های شورانگیز دل‌دادگی زمان ما افزوده شود.

او ۲۵ سال پیش لیلا (همسر زیبایش) را در دریا از دست داد و با مرگ همسرش زادگاه خود خشکبیجار را ترک گفت... دو اسلحه‌ی روسی به مبلغ هفت قران از دو ملوان روسی که آن روزگار در کشتی‌های تجارتی کار می‌کردند خرید و با قایق ماهی‌گیری خود، زندگی در دریا و مرداب‌های دوردست و خالی از سکنه را آغاز کرد...

حالا پس از سال‌ها او در ساحل مرداب نیلی‌رنگ بندر پهلوی جایی که جز صدای مرغان وحشی و نجوای باد در دل برگ‌های درختان صدایی نیست، اقامت گزیده است...

خبرنگاران ما در رشت و بندر پهلوی که دیروز [چهارشنبه ۴ اردیبهشت ۱۳۵۳] ساعتی را با «کاجامه خوس» گذرانده‌اند، می‌نویسند: با گذشت هر بهار یک خط به بدنه‌ی قایق خود و یک خط به درخت قطوری که با آن الفتی دیرینه دارد، می‌کشد تا به حال ۲۵ خط به نشانه‌ی ۲۵ سال سرگردانی در دریا به تنه‌ی درخت و قایق او کشیده شده است... خوراک او ماهی و مرغان دریایی است... شب‌های جمعه، چند فانوس در اتاقک داخل قایق خود برمی‌افروزد و چشم به راه لیلا می‌ماند. تا سپیده‌دم در خیال، با همسر از دست‌رفته‌اش گفت‌وگوها دارد...

مردم می‌گویند: نام اصلی کاجامه خوس عبدالله است... و ده‌ها شعر محلی و ترانه‌های فولکلوریک و بومی که با زندگی گیلانی‌ها عجین شده، یادآور خاطرات اوست.

ترجمه‌ی یکی از این اشعار چنین است:

عبدو، بیا که دیگر کلبه‌ی تو سوخت...

و تنها پاروهای نیم‌سوخته‌ات به جا مانده...

بیا عبدو، ای پیر دریا که قایق خانه‌ی توست

بیا که فانوس است هم خاموش است

مبادا... که اسیر توفان شده باشی

باد می‌وزد...

موج‌ها را می‌لرزاند...

و عبدو سرگردان در دریاست...