مصرف نوشیدنی‌های قندی سرطان‌زا هستند نه؟
تاریخ انتشار: ۲۲ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۳۸۹۷۲۶
به گزارش گروه اجتماعی برنا؛ تیم پژوهشی دانشگاه سوربون پاریس از تاثیر مقدار قند خون صحبت به میان آورده است. اگرچه تنها با استناد به نتایج یک مقاله نمی‌توان حکم قطعی در پیدایش سرطان صادر کرد. در درجه اول باید به یک سوال مهم پرداخت.
دانشمندان یک نوشیدنی قندی را حاوی حداقل ۵ درصد ماده قندی تعریف می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بر اساس داده‌های این پژوهش، مصرف بیش از ۱۰۰ میلی‌لیتر قند در مایعات قندی می‌تواند ریسک ابتلا به سرطان را تا ۱۸ درصد افزایش دهد. ۱۰۰ میلی‌لیتر را می‌توان در دو قوطی یک محصول مثل رانی تعریف کرد.
در هر هزار نفر در این جامعه آماری، ۲۲ نفر به سرطان مبتلا شدند. بنابراین روند خطی میان دو عامل «نوشیدنی‌های قندی» و «بروز سرطان» وجود دارد و با مصرف بیشتر، ریسک ابتلا به سرطان نیز بیشتر می‌شود. تا جایی که محققین نسبت ۲۶ به ۱۰۰۰ نفر را نیز روی کاغذ گزارش کردند. دکتر گراهام ویلر، متخصص آمار دانشگاه لندن در این رابطه توضیح می‌دهد:
اگرچه فرض بر این است رابطه قدرتمندی میان نوشیدنی‌های قندی و ابتلا به سرطان وجود دارد اما انجام تحقیقات بیشتر برای صحت و سقم نتایج نیاز است.
در پژوهش حال حاضر ۲۱۹۳ فرد به سرطان مبتلا شدند که طبقه‌بندی انواع سرطان به توضیح مقابل است: ۶۹۳ فرد سرطان پستان، ۲۹۱ فرد سرطان پروستات و ۱۶۶ فرد سرطان کولورکتال.
قطعا خیر. به طور کلی این دسته از تحقیقات به گونه‌ای انجام می‌شود که می‌توان رد پایی از متغیرهای مداخله‌گر در بطن پژوهش پیدا کرد. در بخش بحث و نتیجه‌گیری مقاله به این نکته اشاره شد افرادی که بیشترین میزان نوشیدنی‌های قندی را مصرف می‌کنند (تقریبا ۱۸۵ میلی‌لیتر) نسبت به کمترین مصرف (کمتر از ۳۰ میلی‌لیتر) بیشتر در تشکیل پرونده بیماران سرطانی نقش داشتند. این گزاره تنها یک علت احتمالی است که نوشیدن این دسته از محصولات قندی می‌تواند ریسک ابتلا به سرطان را افزایش دهد.
ماجرا اینجاست افرادی که به نوشیدنی‌های قندی علاقه وافر دارند امکان دارد رفتارهای ناسالم دیگری مثل مصرف غذاهای پرچرب نیز داشته باشند که این عوامل در بروز سرطان نقش اساسی ایفا می‌کنند. لذا نتایج این مقاله، با اینکه در یک ژورنال معتبر به چاپ رسیده نمی‌تواند این فرض را با قاطعیت ثابت کند. دکتر املیا لِیک از دانشگاه تسید توضیح می‌دهد:
در حالیکه این مقاله پاسخ قطعی و علّی درباره ارتباط میان مواد قندی و سرطان ارائه نمی‌دهد، اهمیت رژیم کنترل شده مواد غذایی قندی را در زندگی روزمره‌مان دو چندان می‌کند. پروسه کاهش مواد تغذیه قندی به شدت اهمیت دارد.
چاقی یکی از دلایل عمده و بارز در بروز بیشتر سرطان‌ها به شمار می‌رود و مصرف بیش از اندازه نوشیدنی‌های قندی می‌تواند موجب افزایش وزن نیز شود. دکتر ماتیلدا تویِر، یکی از دانشمندان برجسته امریکایی توضیح می‌دهد:
چاقی و افزایش وزن به علت مصرف بیش از حد نوشیدنی‌های قندی ایجاد می‌شود. چاقی قطع به یقین نقش اساسی در ابتلا به سرطان ایفا می‌کند اما محققین ساز و کار میان این عوامل را به درستی توضیح ندادند.
پژوهشگران فرانسوی با جدیت اعلام کردهاند ابتلا به سرطان تحت تاثیر مواد غذایی قندی است. البته در جوامع غربی مصرف نوشیدنی‌های الکلی بلامانع است و این محصولات می‌توانند قند خون فرد را به مراتب بیشتر از یک آب میوه معمولی بالا ببرند. اگرچه در پژوهش مورد نظر از پرداختن به این نکته طفره رفته شد. کاترین کالینز، متخصص تغذیه درباره این مسئله می‌گوید:
در قابل اعتماد بودن نتایج این پژوهش شک و شبهه وارد است. چرا که تفاوت چشمگیری از لحاظ آماری میان دو گروهِ «اضافه وزن» و «ابتلا به دیابت» گزارش نشده است که اغلب رابطه میان این دو عامل در مقالات مورد استناد قرار می‌گیرد.
محققین مقاله نام برده برای تحقیق خود از یک جامعه آماری بسیار بزرگ استفاده کردند. دکتر تویر در این باره توضیح داده:
نوشیدنی‌های قندی ارتباط مستقیمی با افزایش ریسک بیماری‌های قلبی عروقی، اضافه وزن، چاقی و دیابت دارند اما ما در پژوهش حال حاضر به این مقوله هم پرداختیم نوشیدنی‌های قندی می‌توانند با ریسک ابتلا به سرطان نیز همراه باشند. بر اساس نتایج پژوهش، پیشنهاد می‌شود که مصرف نوشیدنی‌های قندی را به حداقل برسانیم. همچنین باید سیاست‌های تولید و توزیع این دسته از محصولات در مقیاس کلان کاسته شود.
سال ۲۰۱۸ میلادی کارخانه‌ها در بریتانیا به ازای تولیدات قندی موظف به پراخت مالیات هستند.
انجمن و صنف محصولات نوشیدنی در بریتانیا درباره این پژوهش بیان کرده که شواهد کافی برای اثبات فرض ابتلا به سرطان وجود ندارد و نویسنده‌ها به این موضوع اقرار کردهاند. گوین پارتینگتون، رئیس این صنف توضیح داده مصرف نوشیدنی‌های قندی در حد معمول آسیبی به کسی نمی‌زند. با این حال صنایع نوشیدنی اهمیت نتایج این پژوهش را جدی گرفته تا در حد امکان جلوی چاقی بیش از حد را بگیرد.
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: ابتلا به سرطان جامعه چاقی سرطان مالیات
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۳۸۹۷۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هشدار مرکز پژوهش های مجلس درباره سبد غذایی خانوار : کالری مصرفی نیمی از ایرانیان در سال ۱۴۰۱ کمتر از استاندارد بوده است
مرکز پژوهش‌های مجلس در یک گزارش جامع ابعاد فقر در سال۱۴۰۱ را با جزئیات ارائه کرد. به گزارش دنیای اقتصاد، برخی از نکات این گزارش قابل تامل است. این گزارش می‌گوید که میزان مصرف کالری نیمی از جمعیت ایرانی‌ها در سال۱۴۰۱ کمتر از حد استاندارد (یعنی ۲۱۰۰کالری در روز) است. از سوی دیگر، همه دهک‌ها از میزان کالری خود نسبت به سال۱۴۰۰ کم کردهاند. این کاهش کالری در دهک‌های متوسط شدیدتر بوده است. از نگاه گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس، دو عامل در این روند، نقش اصلی را ایفا کردهاند؛ نخست اینکه خانوار‌ها به‌دلیل تورم بالای مواد غذایی و افزایش سایر هزینه‌ها نظیر مسکن، سعی کردهاند که مصرف غذایی خود را کاهش دهند. نکته دیگر اینکه خانوار‌ها به‌دلیل چشم‌انداز نامطلوب اقتصاد، سعی کردهاند که از میزان کالای خوراکی خود بکاهند تا بتوانند کالا‌های بادوام بیشتری خریداری کنند. این گزارش برآورد کرده است که در سال۱۴۰۲، خط فقر خانوار سه‌نفره در تهران ۱۵.۳ میلیون تومان و برای کل کشور ۸.۲ میلیون تومان بوده است. بررسی داده‌های مربوط به مصرف کالری ایرانیان در سال ۱۴۰۱ نشان می‌دهد که بیش از نیمی از افراد کشور کمتر از کالری استاندارد، یعنی کمتر از ۲۱۰۰ کالری در روز استفاده می‌کنند. در سال‌های گذشته تورم مزمن موجب شده قیمت مواد خوراکی افزایش پیدا کند و قدرت اقتصادی مردم کاهش یابد. با این‌حال دهک‌های مختلف درآمدی واکنش یکسانی در مواجهه با تورم مواد خوراکی نداشته و دهک‌های میانی بیشترین واکنش را به این تورم نشان داده‌اند. با توجه به کاهش حدود ۰.۴ واحد درصدی نرخ فقر در سال ۱۴۰۱ نسبت به سال ۱۴۰۰ کاهش میانگین کالری مصرفی می‌تواند به دو دلیل رخ داده باشد. اول آنکه خانوار‌ها به دلیل تورم بالا مصرف موادغذایی را کاهش داده‌اند. دوم آنکه به دلیل چشم‌انداز نامطلوب اقتصاد کشور، ترجیح داده‌اند کالا‌های خوراکی کمتری مصرف کرده و به جای آن کالا‌های بادوام بیشتری خریداری کنند. در چنین شرایطی پیشنهاد می‌شود که بستر‌های مناسبی برای رشد اقتصادی پایدار و فراگیر ایجاد شود تا وضعیت فقر نیز به دنبال آن بهبود یابد. مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارش «وضعیت فقر در ۱۴۰۱» ابعاد مختلف این مساله را بررسی کرده است. با توجه به شرایط تورمی حاکم بر اقتصاد ایران که در سال ۱۴۰۱ نیز ادامه پیدا کرده، خط فقر سرانه در کشور به ۲ میلیون و ۵۶۱ هزار تومان رسیده است. با احتساب بعد خانوار، خط فقر برای خانوار ۳ نفره در سال ۱۴۰۱ در حدود ۵ میلیون و ۶۳۴ هزار تومان است. این عدد برای مناطق شهری استان تهران ۱۰ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان محاسبه شده است. همچنین خط فقر شدید در سال ۱۴۰۱ در حدود ۸۷۵ هزار تومان برای هر نفر برآورد شده که این عدد معادل حداقل نیاز‌های غذایی فرد است. برآورد می‌شود که خطر فقر خانوار سه نفره برای کل کشور در سال ۱۴۰۲ به ۸ میلیون و ۲۰۰ هزارتومان و در تهران به ۱۵ میلیون و ۳۰۰ هزارتومان برسد. بر اساس خط فقر محاسبه‌شده، نرخ فقر در سال ۱۴۰۱ حدود ۳۰ درصد جمعیت کشور بوده که نسبت به سال ۱۴۰۰ تغییر چندانی نکرده است. در نتیجه جمعیت فقرا در ایران در سال ۱۴۰۱ در حدود ۲۵ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر برآورد می‌شود. علاوه بر این، شکاف فقر نیز نسبت به سال گذشته تغییر چشمگیری نداشته است. به بیان دیگر نه تنها نرخ فقر در کشور ثابت باقی مانده، بلکه میانگین فاصله از خط فقر نیز در سال گذشته تغییر نداشته است. مقایسه داده‌ای حداقل دستمزد و خط فقر استانی نشان می‌دهد که حداقل دستمزد در استان‌های تهران، البرز و قم، نمی‌تواند هزینه‌های سبد مصرفی فقر برای یک خانواده ۳ نفره را تامین کند. به عبارت دیگر در این استان‌ها برخی از افراد حتی در صورت داشتن شغل رسمی باز هم فقیر محسوب می‌شوند که از آن با عنوان پدیده شاغلان فقیر یاد می‌شود؛ بنابراین پیشنهاد می‌شود در سیاستگذاری عمومی، از جمله در تعیین حداقل دستمزد، تفاوت‌های منطقه‌ای در نظر گرفته شود. واکنش شدید دهک‌های میانی یکی از معیار‌های مهمی که بر اساس آن وضعیت فقر در یک جامعه سنجیده می‌شود، میزان کالری مصرفی افراد در کشور است. حداقل استاندارد برای هر فرد مصرف ۲۱۰۰ کالری در روز است. بررسی آمار‌ها نشان می‌دهد که در یک دهه اخیر میانگین کالری مصرفی سرانه ایرانیان کاهش یافته و در سال ۱۴۰۱ به میزانی پایین‌تر از حداقل کالری مورد نیاز برای یک نفر رسیده است. در واقع در ادامه روند نزولی مصرف کالری در سال ۱۴۰۱ میانگین مصرف کالری در کشور نیز به زیر حد مصرف کالری استاندارد سقوط کرده است. در این سال بیش از نیمی از افراد جامعه در کشور، کمتر از کالری استاندارد مصرف می‌کنند. این مساله یعنی کاهش میانگین کالری مصرفی ایرانیان با توجه به شرایط اقتصادی در سال‌های گذشته چندان دور از انتظار نیست. در یک دهه اخیر تورم‌های بالا موجب شده قدرت اقتصادی ایرانیان کاهش یابد و این مساله روی سبد مصرفی آنان تاثیر زیادی گذاشته است. با‌این‌حال می‌توان گفت واکنش دهک‌های مختلف درآمدی نسبت به تورم مواد خوراکی متفاوت بوده است. این گزارش بیان می‌کند بیشترین واکنش به افزایش قیمت خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها متعلق به دهک‌های میانی درآمدی است. دهک‌های بالای درآمدی عمدتا دارای کالای بادوام و دارایی‌های مالی هستند. به همین دلیل این افراد توان بیشتری برای پوشش ریسک ناشی از تورم را دارند. این درحالی است که دهک‌های پایین درآمدی به دلیل کم‌کشش بودن کالا‌های خوراکی برای این گروه و همچنین بیشتر بودن یارانه نقدی میزان اندکی از مصرف خود را نسبت به سال ۱۴۰۰ کاهش داده‌اند. اما دهک میانی درآمدی از هر دو مولفه محروم بوده است؛ این به معنای آن است که عموما این افراد دارای کالا‌های بادوام و دارایی مالی نیستند و یارانه نقدی هم سهم قابل‌توجهی از سبد هزینه‌های آنان را پوشش نمی‌دهد، به همین دلیل واکنش شدیدتری نسبت به سایر دهک‌ها در مقابل افزایش تورم خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها نشان می‌دهند. چشم‌انداز نامطلوب اقتصاد این گزارش بیان می‌کند در سال ۱۴۰۱ مصرف برخی از اقلام خوراکی برای خانوار‌ها در همه دهک‌های درآمدی نسبت به سال ۱۴۰۰ کاهش داشته است. اما نحوه کاهش مصرف در دهک‌های مختلف از الگوی یکسانی پیروی نکرده است. با توجه به تورم‌های شدید خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها افراد مصرف خود را از کالای خوراکی و آشامیدنی کاهش داده و مصرف سایر کالا‌ها را جایگزین کردهاند. این مساله برای دهک‌های میانی که به طور نسبی یارانه کمتری را دریافت کردهاند به‌وضوح روشن است؛ زیرا در تمامی اقلام، دهک‌های میانی مصرف خود را از این گروه کالا‌ها کم کردهاند. کاهش مصرف خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها درحالی اتفاق افتاده که نرخ فقر تقریبا ثابت مانده است. از کاهش مصرف کالای اساسی می‌توان استنباط کرد که با افزایش قیمت مواد خوراکی، خانوار‌ها مصرف خود از این گروه از کالا‌ها را به دو منظور کاهش داده‌اند. اول اینکه به دلیل افزایش قیمت نسبی کالا‌های اساسی نسبت به سایر کالا‌ها و خدمات، خانوار‌ها مصرف خود از این کالا‌ها را کاهش داده‌اند؛ و دوم آنکه به دلیل چشم‌انداز نامطلوب اقتصاد، خانوار انتظار قیمت بیشتری در آینده دارد؛ در نتیجه با هدف هموار‌سازی، مصرف خود را از کالا‌های مصرفی بی‌دوام کاهش می‌دهد و برعکس مصرف خود را از کالا‌های باداوم افزایش می‌دهد. هر چند ممکن است کاهش مصرف خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها دلایل دیگری نیز داشته باشد، از جمله اینکه فشار تورمی می‌تواند باعث شود خانوار از مصرف بخشی از خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها صرف‌نظر کند تا توان تامین سایر نیاز‌های اساسی را به دست آورد. این مساله به‌خصوص در مورد تامین مسکن بسیار محتمل است. سهم مسکن از کل هزینه خانوار مستاجر در سال‌های ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۰ در سطح ۳۴ درصد بوده که در سال ۱۴۰۱ به ۳۶ درصد افزایش داشته است. کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: آماری تکان دهنده از رشد نرخ فقر در کشور / ۵۰ درصد به فقرا اضافه شد سعیدی نماینده چابهار : اگر معادل ریالی اختلاس چای دبش صرف سیستان و بلوچستان می‌شد، دیگر چیزی نمی‌خواستیم اعتراض به بودجه اختصاص شده به حرم امام خمینی
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است