افت قیمت مسکن از منطقه ٥ تهران کلید خورد
تاریخ انتشار: ۲۴ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۴۱۲۲۷۸
تنها ساکنان منطقه ٥ تهران خانههای خود را ارزان کردند. حالا بعد از آنکه محمد اسلامی، وزیر راهوشهرسازی اعلام کرد که مردم خانه نخرند، چون قیمتها پایین میآید، مدیران صنوف مختلفی که در حوزه معامله زمین و مسکن فعالیت میکنند، به رسانهها اعلام کردند که قیمت مسکن در چند منطقه تهران درحال کاهش است. اما بررسی قیمت جدیدترین فایلهای مسکن در مناطق مختلف تهران نشان میدهد که کاهش قیمتی وجود نداشته و آنقدرها محسوس نیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش شهروند، با این وجود در این منطقه تهران که تقریبا همیشه رکورددار بیشترین معاملات مسکن است، قیمت هر مترمربع آپارتمان بین ٢ تا ٣میلیون تومان کاهش داشته است. این موضوع درحالی رخ میدهد که رکود شدیدی بر بازار مسکن حاکم است و هر بنگاه املاکی پایتخت تقریبا یک معامله در ماه انجام داده است.
براساس گزارش اتحادیه مشاوران املاک، چیزی حدود ١١هزار بنگاه معاملات املاک در تهران فعال است که در ماههای گذشته چیزی حدود ١٢هزار معامله ملکی در تهران انجام شده است. بنگاهداران تهرانی میگویند، این روزها چیزی حدود ٩٠درصد درآمدشان از طریق حق کمیسیون مستاجران تأمین میشود.
قیمتهای سلیقهای برای لاکچریها
در مناطق شمالی تهران خبری از کاهش قیمت نیست. مقایسه قیمت جدیدترین املاکی که در مناطق یک، دو و سه تهران برای فروش آگهی شدهاند، با قیمت یکماه پیش نشان میدهد که هیچ تغییر قیمت محسوسی در این مناطق وجود ندارد، البته املاکیهای بزرگ شمال تهران هم این موضوع را تأیید میکنند.
آنها میگویند که مالکان پولدار مناطق شمال شهر عجلهای برای فروش ملک خود ندارند و اسیر جوسازیهای رسانهای برای کاهش قیمتها نمیشوند!
آنها توضیح میدهندکه به همین دلیل قیمت ملک دراین مناطق کاهشی نبوده است و نمیدانند که مدیران صنفی دقیقا از کدام کاهش قیمت صحبت میکنند؟
این روزها برای خرید یک خانه ١٠٠متری در منطقه یک تهران چیزی حدود ٦میلیارد تومان پول خرج کنید، اما قیمتهای نجومی در این منطقه هم نمیتواند مالکان را از خرید خود منصرف کند، بهطوری که مدیر فروش یکی از دفاتر معاملات املاک در این منطقه میگوید که رکود در منطقه یک کمتر از سایر محلههای تهران است و سطح معاملات همچنان درشرایط قابل قبولتری نسبت به سایر مناطق است.
منطقهای که به گفته خسروی قیمتها در آن طی یکماه گذشته نزولی شده، سعیدی میگوید: «خبری از کاهش قیمت نیست.»
به گفته او، قیمتها در این منطقه کاملا سلیقهای است و مالکان ساختمان دغدغه زیادی برای فروش سریع خانه ندارند. بهعنوان مثال در یک منطقه الهیه مالکی خانه خود را متری ٦٠میلیون تومان برای فروش گذاشته، اما در همان محله با یک شرایط مشابه خانهای متری ٧٥میلیون تومان آگهی شده است. البته خانههایی که قیمت مناسبتری دارند، خیلی سریع به فروش میروند. برای فروش خانههای گرانقیمت مدت زمان زیادی لازم است.
در مناطق میانیشهر که بیشترین تقاضا برای معامله املاک وجود دارد، قیمتها تقریبا بدون تغییر است. مشاوران املاک منطقه ٧ تهران به «شهروند» میگویند که در مناطق میانی قیمتها نه زیادتر شده و نه کمتر شده است. در مناطق ١٠ و ١١ تهران هم خبری از کاهش قیمت نیست. بنگاهداران این منطقه میگویند که تراکم جمعیت در این مناطق زیاد است و خانههای کوچک مقیاس در این دو منطقه بیشتر از سایر مناطق تهران است؛ بنابراین با توجه به اینکه عمده تقاضای تهرانیها برای خانههای کوچک مقیاس است، ملک در این منطقه پرمتقاضی است و قیمتها روند ریزشی نداشته است.
متوسط قیمت هر مترمربع در برخی از محلههای منطقه ٧ تهران ١٢میلیون تومان گزارش شده و در برخی از محلهها برای خرید هر متر باید چیزی حدود ٢٥میلیون تومان هزینه کنید. قیمتی که همچنان برای املاک این منطقه رواج دارد، حول و حوش همین نرخهاست.
در منطقه ١٠ و ١١ هم متوسط قیمت املاک حدود ٨ تا ١٠میلیون تومان است و کمترین قیمتها همچنان به متری ٥میلیون تومان میرسد.
آرش نیا که در زمینه خریدوفروش خانه در این منطقه کار میکند، گفت: «برخلاف ٣ماه نخست سال که هر روز قیمت جدیدی برای خانهها اعلام میشد، در یکماه گذشته قیمتها ثابت مانده است.»
ایمانی هم که در یکی از دفاتر مشاور املاک منطقه ١١ مشغول به کار است، به «شهروند» میگوید که ٦٠درصد قیمت تمامشده مسکن مربوط به زمین است و وقتی در تهران کمبود زمین وجود دارد و قیمتها بالاست، بر اساس چه فرمولی باید قیمت ملک کاهش داشته باشد؟!
در این میان، اما کاهش قیمت در منطقه پرطرفدار تهران محسوس است و نرخهای معاملاتی در این منطقه کاهش پیدا کرده است. گر چه اتحادیه مشاوران املاک تهران اعلام کرده بود که قیمتها در مناطق ١، ٥، ٢٢ و ١٢ بین ٨ تا ١٨درصد ریزش داشته است، اما گشتی در بازار نشان میدهد که به جز منطقه ٥ خبری از کاهش قیمتها در تهران نیست. بیات یکی از مشاورین املاک در محدوده جنتآباد میگوید: «قیمت هر متر خانه از حدود ٢٢میلیون تومان به ١٩میلیون تومان رسیده است.»
بیات ادامه میدهد: «حدود یکماه پیش قیمت خانه در جنتآباد محدودههای ٣٥متری گلستان به متری ٢٢میلیون تومان هم رسیده بود و تعدادی معامله هم با این قیمتها به ثبت رسید، اما حالا به دلیل جو روانی که وعدههای دولت در کاهش قیمت خانه ایجاد کرد، هر مترمربع خانه در این منطقه به ١٩ تا ٢٠میلیون تومان کاهش یافته است.»
البته این موضوع را زعفرانلو مالک یکی از بزرگترین آژانسهای املاک تهران تأیید میکند و به «شهروند» میگوید: «افت قیمت تنها در منطقه ٥ تهران محسوس بوده است.»
منطقههای پرطرفدار تهران
همچنین توزیع تعداد معاملات انجامشده بر حسب مناطق مختلف شهر تهران در اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۸ حاکی از آن است که از میان مناطق بیستودوگانه شهر تهران، منطقه ۵ با سهم ۱۶.۶درصدی از کل معاملات، بیشترین تعداد قراردادهای مبایعهنامه را به خود اختصاص داده است. همچنین مناطق ۲ و ۴ به ترتیب با سهمهای ۹.۶ و ۹.۲درصدی در رتبههای بعدی قرار گرفتهاند. درمجموع ۷۲.۸درصد از کل تعداد معاملات انجامشده در شهر تهران در اردیبهشت ماه سال جاری مربوط به ۱۰ منطقه شهر (به ترتیب بیشترین فراوانی شامل مناطق ۵، ۲، ۴، ۱۰، ۱۴، ۸، ۷، ۱، ۱۵ و ۳) بوده و ۱۲ منطقه باقیمانده ۲۷.۲درصد از کل تعداد معاملات را به خود اختصاص دادهاند.
گرانترین شهرهای کشور
بررسیها نشان میدهد که استانهای تهران، البرز، فارس، اصفهان، خوزستان، هرمزگان، مازندران، خراسانرضوی، مرکزی و بوشهر ۱۰ استانی هستند که سرعت رشد قیمت مسکن در آنها بیشتر از سایر استانهای کشور بوده است. آمارهای رسمی همچنین رتبه پرمعاملهترین استانهای کشور به لحاظ تعداد خرید واحدهای مسکونی را نشان میدهد؛ بر این اساس ۶ استان کشور که از این تعداد ۲ استان در شمال کشور و ٣ استان در جنوب کشور قرار دارند، در ردیف ۶ استان اول به لحاظ بیشترین میزان رشد حجم معاملات خریدوفروش واحدهای مسکونی قرار گرفتهاند. پاییز امسال بیشترین رشد خرید و فروش واحدهای مسکونی نسبت به پاییز سال گذشته، به ترتیب در استانهای هرمزگان با رشد ۵/ ۶۳ درصدی، مازندران ۳۷ درصدی، خوزستان ۷/۳۵ درصدی، فارس ۱/۳۵ درصدی، البرز ۷/۳۴درصدی و گیلان با رشد ۴/ ۳۳درصدی به ثبت رسید.
ماهانه یک سانتیمتر خانه بخرید
در حال حاضر میزان حق مسکن کارگران در فیش حقوقی ١١٠هزار تومان است. حق مسکن کارگران امسال در حالی حدود ٦٠هزار تومان بیشتر شده است که این رقم برای اجاره یک تخت در خوابگاههای پایتخت کفایت نمیکند؛ چه برسد به خرید مسکن. اگر میانگین قیمت مسکن برای خرید در تهران ١٢میلیون تومان باشد، با حق مسکن ماهیانه ١١٠هزار تومانی یعنی کارگران در یک سال با حدود یکمیلیون و ٣٢٠هزار تومان حق مسکن سالانه میتوانند حداکثر ١١ سانتیمتر مسکن بخرند؛ به عبارتی ماهی یک سانتیمتر. حداقل اجاره مسکن در تهران برای یک آپارتمان ٥٠ متری بیش از ١٠٠میلیون رهن کامل یا به عبارتی ماهانه حدود ٣میلیون تومان است که مبلغ ١١٠هزار تومانی حق مسکن برای اجاره حدود دو مترمربع خانه کفاف میدهد.
منبع: فرارو
کلیدواژه: قیمت مسکن بنگاه املاک قیمت مسکن مسکن تهران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۴۱۲۲۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شب عید املاکیها، روز سیاه مستاجرها
خبرگزاری مهر، گروه مجله: فصل امتحانات فقط برای دانشآموزان و محصلها ترسناک نیست. پدر و مادرهای اجارهنشین هم با نزدیک شدن به پایان بهار و سه ماه تابستان برای افزایش نرخ رهن و اجاره خانهشان دلهره میگیرند؛ نرخهایی که یک شبه سر به فلک میکشند و تا آسمان هفتم میرسند؛ بدون هیچ نظارتی، بدون هیچ پاسخگویی.
اکثر خانوادههای ایرانی به ویژه آنها که صاحب فرزند مدرسهای هستند تعطیلات تابستانی را برای جابجایی انتخاب میکنند و همین موضوع باعث شده بازار بنگاههای مسکن و املاکیها با شروع گرمای تابستان داغ شود. این بازار داغ هرچند به مذاق صاحبخانهها و املاکیها خوش میآید اما مستاجران را حسابی کباب میکند.
فصل ترسناک مستاجران
«سعید» جوان سی ساله و متاهل ساکن تهران که در منطقه ۱۸ سکونت دارد در گفتوگو با خبرنگار مهر میگوید: «یک خانه ۶۰ متری در جنوب تهران را سال گذشته با دویست میلیون رهن و چهار میلون تومان اجاره ماهانه کرایه کردم. حالا موعد قراردادم نزدیک شده و صاحبخانه میگوید باید صد میلیون به رهن و ۱ک میلیون و پانصد هزار تومان به اجاره اضافه کنم.»
این جوان که درآمد کارمندی حدود ۱۵ میلیون تومانی دارد، ادامه میدهد: «سال گذشته یک سوم از درآمدم را برای اجاره و شارژ ساختمان میدادم و تقریباً ماهی ۱۰ میلیون برای باقی قسطها و قبضها و مخارج زندگی باقی میماند. حالا قرار است ۱۰۰ میلیون به مبلغ رهن اضافه کنم! این یعنی باید سال پیش ماهی حدود هشت میلیون و سیصد هزار تومان پسانداز میکردم. چنین چیزی با این درآمد ممکن است؟»
او گلایه دارد که هیچ دستگاه نظارتی به داد مستاجران نمیرسد و هیچ قاعده منصفانهای برای نرخ اجارهبها تعیین نمیشود. «با این وضعیت صاحبخانهها فقط اختیار ملک خود را ندارند. اختیار آینده ما هم دست آنهاست. صاحبخانه به من که مستاجرم فرصت زندگی نمیدهد. مستاجر باید امسال باید وام بگیرد که بتواند قراردادش را تمدید کند. سال دیگر باید پول قرض بگیرد که قسط قبلی و افزایش قیمت جدید را پرداخت کند. سال بعدی باید خانهاش را کوچکتر کند. سال بعدی لابد باید کلیهاش را بفروشد!»
«احسان» که حدوداً سی و سه ساله و ساکن شرق تهران است میگوید: «واقعیت این است که اگر زوجهای جوان در قشر متوسط تا چهار پنج سال پیش خانه نخریده باشند، احتمالاً دیگر نمیتوانند از زندگی اجارهنشینی فاصله بگیرند.»
این مرد جوان که روی ماشین کار میکند و به نظر میرسد درآمد اصلی خود را از تاکسیهای اینترنتی به دست میآورد گلایه میکند: «خانهمان هر سال کوچکتر و قدیمیتر میشود. این بار به یک خانه در طبقه سوم بدون آسانسور ناچار شدیم اما میدانید؟ نکته عجیب این است که هرچه قدر انتظارمان را کم کنیم باز هم زورمان نمیرسد. حالا هم من و هم همسرم کار میکنیم تا شاید درآمد دو نفرهمان کفاف زندگی را بدهد.»
این زوج که پنج سال است ازدواج کردهاند، فرزندی ندارند: «فکر میکردیم بعد از تمام شدن درس همسرم بتوانیم بچهدار شویم اما پیدا کردن خانه با فرزند خیلی سختتر است. خیلی صاحبخانهها مخصوصاً ملکهای کوچک زیر هفتاد متر، خانهشان را فقط به زوج بدون فرزند اجاره میدهند یا به ازای هر فرزند مبلغی به رهن یا اجاره اضافه میکنند!»
«داوود» که یکی از مستاجران مرکز شهر است در گفتگو با مهر میگوید: «صاحبخانه سرم منت گذاشته و گفته با ۴۰ درصد افزایش قیمت میتوانم قرارداد را تمدید کنم اما یک ماه دیگر، افزایش نرخ زیر ۵۵ درصد نخواهد بود.»
او که دو فرزند ۷ و ۹ ساله دارد بنگاههای املاک را مقصر میداند: «صاحبخانه میرود از املاکی قیمت میپرسد و املاکیها از حالا قول میدهند تا یک ماه دیگر افزایش قیمتها به حدود هفتاد درصد میرسد. یک ماه دیگر شصت درصد قیمتها را بالا میبرند و اگر کسی هم چیزی بپرسد میگویند تازه قرار بود هفتاد درصد گران شود!»
او میگوید: «بازار مسکن خیلی بیرحم شده است. صاحبخانهها و املاکیها دست به دست هم دادهاند و هیچکس جلودارشان نیست. صاحبخانه من چند واحد مسکونی در تهران دارد؛ با اینکه سن و سالی ندارد و هنوز زیر پنجاه سال دارد کار نمیکند و فقط از طریق اجارهبهایی که دریافت میکند زندگیاش را میچرخاند. داشتن ملک مسکونی، تجارت شده و حالا برای خیلیها محل ارتزاق شده است. البته اقتصاد ما این روش مسموم را به زندگی مردم تزریق کرده ولی همه اینها قشر متوسط و زوجهای جوان را نابود میکند.»
مستاجران خوششانس کدامند؟
بازار مسکن به وضعیتی دچار شده که مستاجران، خودخواسته و به ناچار اجازه میدهند بر سرشان کلاه برود، همان کلاهی که تا میخواهند از دست خلاص شوند یک سال دیگر هم سر آمده و زمان تمدید قرارداد رسیده و باید خوشاقبال باشند که کلاه جدیدی که قرار است بر سرشان برود اندازهشان باشد و ناچار نباشند دنبال خانه جدید بگردند.
چرا کلاه؟ چون در این ایام سرمایهداران و صاحبخانهها و البته بنگاهها معاملات مسکن بهتر میتوانند کیسه خود را پر کنند و این جیب مستاجران است که از پسانداز ناچیز یک سال خالی میشود. چه بسا دیده و شنیده شده صاحب خانههایی منزل خود را خالی و بدون استفاده گذاشتهاند تا در پیک شلوغی به بنگاه بسپارند یا در دیوار آگهی بزنند.
قربانیان چرخه تورم، چهار دهکی هستند که دیگر نه تنها پسانداز برای خرید خودرو یا مسکن برایشان آرزو شده بلکه حتی نمیتوانند مطمئن باشند که سر موعد قرارداد، توان تمدید خانههایشان را در سال جدید دارند.
در حالی که خانههای کوچک و بزرگ زیادی در تهران و کلانشهرها خالی هستند و قانون اخذ مالیات هم نتوانسته طمع صاحبخانهها شکست دهد. در حالیکه هنوز حدود ۶۰ هزار ملک خالی وارد چرخه عرضه و تقاضا نشدهاند، بسیاری از مردم به دلیل افزایش قیمتها به تدریج ناچار میشوند برای زندگی حاشیهنشینی و شهرکنشینیهای اطراف شهرها را انتخاب کنند.
کلاه مستاجران پس معرکه است
«مرتضی عزتی» کارشناس اقتصادی مدتی پیش با توجه به حواشی افزایش کرایه خانه گفت: «دولت حتی اگر بخواهد هم نمیتواند اجاره خانه را کنترل کند. اجاره خانه در ایران بدون در نظر گرفتن تورم مشخص میشود.»
هرچند دولت سیزدهم قرار بود با ساخت ۴ میلیون مسکن، از سختتر شدن تهیه مسکن برای زوجهای جوان و مستاجران جلوگیری کند؛ اما زور تمام راهکارهایی که به کار بسته به تورم افسارگسیخته نرسیده است و نگاهی به بازار مسکن دست کم در تهران نشان میدهد صاحبخانهها بدون هیچ نظارت و قاعدهای، حداقل ۳۰ تا ۱۰۰ درصد اجارهببهار را افزایش دادهاند.
مسکن، به عنوان یکی از بیقاعدهترین حوزهها به دست فراموشی سپرده شده و هر از گاهی شعار یا راهکاری غیر قابل اجرا درباره آن داده میشود. برای مثال سال گذشته شورای عالی مسکن که در تاریخ بیست و چهارم اردیبهشت ماه به ریاست رئیسجمهور برگزار شد، مصوب کرد که حداکثر نرخ افزیش اجاره بها در شهر تهران ۲۵ درصد، در کلانشهرها ۲۰ درصد و در سایر شهرها ۱۵ درصد خواهد بود. اما چیزی که نگذشت که در پایان بهار و آغاز تابستان ۱۴۰۲ مستاجران با نرخهای جدیدی مواجه شدند که هیچ رد و اثری از سقف افزایش در آنها دیده نمیشد.
در حال حاضر هم علیرغم آنکه با نزدیک شدن فصل جابجایی مستاجران، بوی گس گرانی همه جا را برداشته خبری از ورود دولت و مجلس برای چارهیابی یا چارهسازی نیست. بسیاری از نمایندگان مجلس در آستانه وداع از بهارستان هستند و جمع دیگری از آنها درگیر حاشیه جناحبندیهای صحن و انتخاب هیئت رئیسه شدهاند و از مسائل معیشتی مردم غافل.
کدام کاهش؟ کدام استمرار؟
با توجه به آخرین واکنشهای دولت درباه مسکن نیز به نظر میرسد نگرانی چندانی نسبت به این موضوع وجود ندارد. سوم اردیبهشت وزارت راه و شهرسازی به یک گزارش رسانهای واکنش نشان داد و در جوابیهای به تحویل ۵۰۰ هزار مسکن تاکید شده و از اقداماتی نظیر تعیین سقف اجاره بها به عنوان دستاوردهای این وزارتخانه یاد کرده است.
بعد از آن نیز در تاریخ نهم اردیبهشت، رئیس جمهور در جلسه هیأت دولت ضمن «ابراز رضایت» از گزارشات مسئولان اقتصادی دولت درباره «کاهش تورم»، کنترل و کاهش رشد نقدیندگی و کاهش قیمت ارز، استمرار این روند را نیازمند کنترل و مراقبت ویژه دستگاههای مربوط دانست و در این راستا تشکیل منظم شورای اقتصاد و ستاد تنظیم بازار را ضروری دانست.
نکته قابل توجه این است که در دنیایی موازی، شرایط اجاره مسکن برای قشر متوسط و ضعیف، به ویژه در کلانشهرها به یک بحران شبیه شده است. کسی نمیتواند جلودار صاحبخانهای باشد که به ملک خود به عنوان یک کسب و کار نگاه میکند و میگوید: «این هم راه امرار معاش ماست.» سامانههای مختلف هم نتوانستهاند مقابل بنگاهها یمعاملات املاک بایستند.
در چنین شرایطی خبری از افزایش حقوق متناسب با گرانی مسکن هم نیست و کلاه کارگران و کارمندان بیش از همیشه پس معرکه است. تمام اینها باعث شده سبکهای جدیدی از زندگی در جامعه بروز پیدا کند و آگهیهای عجیب و غریب در فضای مجازی کم کم به یک موضوع عادی تبدیل شوند؛ اجاره پشتبام، اجاره زیرزمین و اجاره اتاق خواب نمونههایی از این سبک زندگی جدید است.
یک اتاق خواب ۱۲ متری در محله «یافتآباد» واقع در غرب تهران با شرایط سرویس بهداشتی مشترک، بدون پارکینگ، بدون انباری و داخل حیاط، به قیمت ۲۰ میلیون رهن و ۴ میلیون اجاره داده میشود.
صاحب یک واحد ۹۰ متری واقع در مرکز شهر تهران حوالی تئاتر شهر که زیر همکف است و پارکینگ ندارد، ۷۰۰ میلیون رهن کامل به عنوان قیمت در نظر گرفته است.
اجاره یک پشت بام مسقف در جنوب تهران هم ماهانه ۵۰۰ هزارتومان اجاره دارد و ۱۵ میلیون تومان رهن.
اینها اسمش سیاهنمایی نیست
افزایش بیقاعده و دوباره نرخ اجاره بها صدای مستاجران را در شبکههای اجتماعی حسابی بلند کرده است و برخی از آنها در پلتفرم ایکس گلایههای خود را مطرح کردهاند. آنها با مطالبه از مسوولان، خواستار رسیدگی به وضع موجود هستند.
کاربری به نام محسن نوشته است: «اجاره و رهن خانه بسیار بالا رفته است، آیا نظارتی چیزی وجود دارد؟ کی به کیه؟ دولت و مجلس کجای قصه خوابیدهاند؟»
فردی به اسم یاسر نیز با اشاره به اینکه مسوولان پاسخگو نیستند گفت: «اوضاع مسکن فاجعه شده است؛ اما مسوولین حاضر به پاسخگویی نیستند. من تا تیر فرصت دارم اما صاحب خانه تماس گرفته و اجاره و رهن را بالا برده است. خب ما از کجا بیاوریم؟ درست است صاحب خانه خرج دارد اما درآمد من مستاجر پس چی؟»
یک حساب کاربری به اسم مسعود از اضطراب نزدیک شدن به ماه قرار داد نوشته است: «کم کم روزهای طلایی (کمرشکن) جا به جایی مستاجران نزدیک میشود. کاش مسوولین فکری هم به حال مستاجران و ساماندهی اجاره خانهها میکردند. واقعاً این چندماه برای مستاجران روزگار پر استرسی است. بنگاهداران که عامل اصلی گرانی مسکن هستند همیشه به نفع.... موضع میگیرند.»
گروهی نیز از افزایش ۴۰ تا ۵۰ درصدی اجاره خانهها گفتند و سفره دلشان را باز کردند. کاربری در این باره نوشت: «اجاره خانهها دارد کمر مستاجرها را میشکند. حرف هم بزنیم میگویند یک محله پایینتر برو. تحمل این وضع خیلی سخت است.»
شهاب گفت: «صاحب خانهمان واحد ما را برای فروش گذاشته و به من هم گفت دنبال خانه باشم.الان رفتم بنگاه تا قیمت خانهها دستم بیایید الان فقط میتوانم بگویم چه جالب! ۸۰ متر خانه قدیمی ساز را ۲۰۰ میلیون تومان پیش و ماهی ۱۸ میلیون اجاره گذاشتهاند. همان منطقه ۱۸ ای که آقا رییسی تشریف آورده بودند.»
کاربر دیگری به نام مستور نوشت: «اجاره خانه را با درآمد و حقوقها که میسنجم، مستاجر نه تنها جای پیشرفت ندارد بلکه حق زندگی هم ندارد…»
نوید گفت: «قرارداد خانه را تمدید کردم. تا امسال ده تومان اجاره خانه میدادم؛ از اردیبهشت باید ۱۵ تومان بدهم. تازه از صاحب خانه هم بابت انصافش ممنون هستم اما حقوق من چند درصد افزایش داشته است؟ بله، ۲۰ درصد.»
مصطفی هم یادآوری کرد که با قیمتهای رهن و اجاره کنونی چند سال قبل میشد خانه خرید. او گفت: «وضعیت قیمت خانه برای اجاره افتضاح شده است به گونهای که با قیمت ودیعه اجاره خانه در هر منطقه کمتر از ۵ سال پیش میتوانستی خانه بخری.»
کاربر دیگری به نام محمدرضا نوشت: «برای اجاره یک واحد ۷۱ متری ده سال در محله مشیریه (جنوب شرقی) تهران، شما باید ۱۸۰ میلیون پول پیش جور کنید و ماهانه ۹ میلیون تومان پول اجاره بدهید. حقوق یک کارگر حدود ۱۳ میلیون تومان است. رفت و آمد، خورد و خوراک، بهداشت و درمان و… چه میشود.» این کاربر در یک پینوشت تاکید کرد: «اینها اسمش سیاهنمایی نیست!»
یک حساب کاربری دیگر به اسم آذر نوشت: «ما اقشار پایین و کارمند و مزدبگیر و کارگر، هر سال از یک آرزویمان کم کردیم تا بتوانیم ادامه بدهیم. از خانه و ماشین شروع شد؛ تا طلای عروسی و اجاره خانه کوچکتر و جهار کمتر.»
سیاست فرزندآوری؛ معیشت فرزندنیاوری
با توجه به آنچه کارشناسان و سیاستگذاران کشور اعلام کردهاند، خانوادههای ایرانی به ویژه زوجهای جوانی که فرزند ندارند یا تک فرزند هستند، باید به فرزندآوری تشویق شوند. میانگین سنی جمعیت کشور در وضعیت نگرانکنندهای است و شرایط اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کشور در راستایی باشد که سیر نزولی جمعیت جوان کشور را متوقف کند.
اما به نظر میرسد شرایط معیشتی فعلی به ویژه در کلانشهرها اوضاع را به سمتی میبرد که زن و شوهر هر دو ناچارند برای گذران زندگی شاغل باشند و باز هم آخر ماه هشتشان، گروی نهشان باشد. هرچند فرزندآوری صرفاً به اقتصاد مربوط نیست و ابعاد مختلف فرهنگی و اجتماعی در بر دارد اما نمیتوان انکار کرد شرایط معیشتی تاثیر قابل توجهی بر این موضوع دارد.
کد خبر 6092323