به نقل از «افکارنيوز»

تعداد گرسنگان جهان برای سومین سال متوالی افزایش یافت

تاریخ انتشار: ۲۶ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۴۳۲۰۷۷

  تازه‌ترین گزارش مشترک سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) و دیگر نهادهای سازمان ملل درباره وضعیت امنیت غذایی و تغذیه در جهان نشان می‌دهد که به طور تقریبی 820 میلیون نفر از مردمان کره خاکی طی سال 2018 میلادی غذای کافی برای خوردن نداشته‌اند. این عدد نسبت به سال پیش از آن که 811 میلیون نفر برآورد شده بود، افزایش داشته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این سومین سال متوالی است که شمار گرسنگان جهان در حال افزایش است.

اخبار اقتصادی- طبق تازه‌ترین نسخه گزارش «وضعیت امنیت غذایی و تغذیه در جهان» که شامگاه دوشنبه در نیویورک از آن رونمایی شد، روند کاهش شمار نوزادانی که در هنگام تولد وزن کمی دارند، بسیار کند دارد.

این در حالی است که اضافه وزن و چاقی، خصوصاً در بین کودکان در سن مدرسه و بزرگسالان در تمامی مناطق جهان همچنان در حال افزایش است.

در این گزارش که به صورت مشترک از سوی فائو، صندوق بین‌المللی توسعه کشاورزی (ایفاد)، صندوق کودکان ملل متحد (یونیسف)، برنامه جهانی غذا و سازمان جهانی بهداشت ارائه شده، آمده است که احتمال مواجه شدن با عدم امنیت غذایی در همه قاره‌ها در زنان بیشتر از مردان است؛ منطقه آمریکای لاتین دارای بیشترین شکاف در این زمینه است.

رؤسا و مدیران‌کل فائو، ایفاد، یونیسف، برنامه جهانی غذا و سازمان جهانی بهداشت در دیباچه این گزارش مشترک تأکید کرده‌اند: «اقدامات ما برای مقابله با این روند مشکل‌آفرین نه تنها در مقیاس و گستره (عمل) بلکه از نظر همکاری‌های بین‌بخشی باید برجسته‌تر شوند».

در گزارش «وضعیت امنیت غذایی و تغذیه در جهان» آمده است که در بسیاری از کشورهایی که رشد اقتصادی کندی دارند، خصوصاً کشورهای با درآمد متوسط و آن‌هایی که اتکای بسیاری به تجارت بین‌المللی کالاهای اولیه دارند، گرسنگی در حال افزایش است. همچنین در بسیاری از کشورهایی که گرسنگی در حال افزایش است، نابرابری درآمد نیز در حال بالا رفتن است، مسأله‌ای که باعث می‌شود فقرا، اقشار آسیب‌پذیر و به حاشیه‌رانده‌شدگان برای مقابله با (شرایط ناشی از) کند شدن رشد اقتصادی با مشکلات بیشتری روبه‌رو شوند.

طبق این گزارش، وضعیت قاره آفریقا با داشتن بیشترین نرخ گرسنگی در جهان بسیار هشدارآمیز است؛ این در حالی است که نرخ گرسنگی در تمامی زیرمنطقه‌های آفریقا با سرعت کم اما مداومی در حال افزایش است. در شرق آفریقا حدود 30 درصد جمعیت دچار تغذیه نابسنده هستند. علاوه بر تغییرات اقلیمی و منازعات، کند شدن رشد اقتصادی و افول اقتصادی نیز در این مسأله دخیل هستند. از سال 2011، نیمی از کشورهایی که به خاطر کاهش رشد یا رکود اقتصادی شاهد افزایش گرسنگی بوده‌اند، در آفریقا قرار داشته‌اند.

بیشترین افراد دارای تغذیه نابسنده (بیش از 500 میلیون نفر) در آسیا و عمدتاً در کشورهای جنوبی این قاره زندگی می‌کنند. آسیا به همراه آفریقا دارای بیشترین سهم انواع اشکال سوءتغذیه هستند.

علاوه بر آن، آسیا و آفریقا میزبان حدود سه چهارم تمامی کودکان دارای اضافه وزن در جهان هستند، مسأله‌ای که ناشی از داشتن رژیم غذایی ناسالم است.

طبق این گزارش تخمین زده می‌شود که بیش از 2 میلیارد نفر از مردمان جهان، عمدتاً در کشورهای با درآمد پایین و متوسط، دسترسی منظمی به غذای سالم، مغذی و کافی ندارند. با این حال، مسأله دسترسی نامنظم به غذای سالم، مغذی و کافی از جمله چالش‌هایی است که حتی کشورهای با درآمد بالا نیز با آن مواجه هستند.

آمار و اطلاعات کلیدی:

تعداد افراد گرسنه در جهان در سال 2018 برابر با 821.6 میلیون نفر یا یک نفر از هر 9 نفر ساکن کره خاکی است.

تعداد گرسنگان در آسیا: 513.9 میلیون نفر

تعدد گرسنگان در آفریقا: 256.1 میلیون نفر

تعداد گرسنگان در آمریکای لاتین و منطقه کارائیب: 42.5 میلیون نفر

تعداد افرادی که کم و بیش یا شدیداً دچار عدم امنیت غذایی هستند: 2 میلیارد نفر (26.4 درصد جمعیت جهان)

تعداد نوزادانی که با وزن کم به دنیا می‌آیند: 20.5 میلیون نفر (یک از هر 7 نوزاد)

تعداد کودکان زیر 5 سال که اضافه وزن دارند: 40 میلیون نفر (5.9 درصد)

تعداد کودکان در سن مدرسه و نوجوانان که اضافه وزن دارند: 338 میلیون نفر

تعداد بزرگسالان گرفتار چاقی: 672 میلیون نفر (13 درصد، یک از هر 8 بزرگسال) 

منبع: افکارنيوز

کلیدواژه: سازمان ملل فائو امنیت غذایی گرسنگان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۴۳۲۰۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فیزیکدانان، تعداد جهان های موازی را مشخص کردند!

تین نیوز

نظریه جهان های فراوان که برخی از آن به جهان های موازی، بس گیتی یا چندجهانی یاد می کنند، شاید همه ویژگی های یک نظریه علمی معتبر را نداشته باشد، اما ویژگی ها و پیامدهای آن حتی توجه مردم عادی را جلب می کند. فیزیک دانان در تازه ترین پژوهش ها گفته اند که ابعاد جهان های موازی بی نهایت نیست، بی اندازه بی نهایت است!

به گزارش تین نیوز به نقل از خبرآنلاین، «آلبرت اینشتین» با تمام نبوغ و دانش خود، تفسیر آماری مکانیک کوانتومی را قبول نداشت و این مفهوم را در جمله معروف «خدا تاس نمی اندازد» عنوان کرد. «نیلز بوهر» هم که از پایه گذاران مکانیک کوانتومی بود، در پاسخ اینشتین گفت: «به خدا نگو چه کار کند!».

تحقیقات فیزیک دانان طی نیمه دوم قرن بیستم نشان داد که نه تنها تعبیر اینشتین در تاس بازی اشتباه بود که کازینوی عظیم فیزیک کوانتومی به احتمال زیاد دارای اتاق هایی بسیار بیشتر از هر آن چیزی است که تاکنون تصور می کردیم. حال «ارسلان عادل» و همکارانش در دانشگاه کالیفرنیا در دیویس (UCD)، آزمایشگاه ملی لس آلاموس در ایالات متحده و انستیتو فدرال فناوری سوئیس در لوزان می گویند که به نظر می رسد تعداد این اتاق های اضافی، نهایتی ندارد!

این پژوهشگران در مقاله ای در آرکایو، نقشه واقعیت بنیادین را دوباره ترسیم کرده اند تا نشان دهند که نحوه ارتباط ما با اشیاء در فیزیک، ممکن است مانع از مشاهده چشم انداز عظیم عالم شود.

تفسیر آماری عالم

نزدیک به یک قرن است که درک ما از واقعیت، تحت تأثیر نظریه ها و مشاهداتی که زیر پرچم مکانیک کوانتومی مطرح شده اند، پیچیده شده است. روزگاری که می شد اندازه گیری های دقیقی از اجسام انجام داد و سرنوشت محتوم آن ها را با معادلات مکانیک، ترمودینامیک، الکترومغناطیس و نسبیت تعیین کرد، گذشته است.

برای درک تاروپود بنیادینی که عالم را تشکیل داده است، به ریاضیاتی نیاز داریم که بازی احتمالات را به اندازه گیری های حدودی و غیرقطعی مرتبط کند؛ و این، به دور از دیدگاه شهودی عالم است.

بر اساس تعبیر کپنهاگی مکانیک کوانتومی، به نظر می رسد که امواج هر احتمالی همیشه وجود دارند، تا زمانی که آن اتفاق قطعی می شود و دیگر احتمالات به ناگاه ناپدید می شوند. حتی در حال حاضر هم کاملاً مشخص نیست که در نهایت، چه چیزی سرنوشت گربه شرودینگر را تعیین می کند.

نظریه جهان های موازی

اما این همه ابهام، مانع از آن نشده است که دانشمندان از دیدگاه ها و ایده های مختلف دست بکشند. «هیو اِوِرِت» (Hugh Everett)، فیزیک دان آمریکایی در دهه 1950 (۱۳۳۰) نظریه جهان های موازی را پیشنهاد کرد که بر اساس آن، همه اندازه گیری های محتمل، واقعیت خود را پایه گذاری می کنند. به بیان ساده تر می توان این نظریه را چنین توضیح داد که انبوهی از جهان های موازی داریم که هر اتفاق امکان پذیری در یکی از آن ها به شکل تصادفی رخ می دهد. آنچه جهان ما را در مقایسه با دیگر جهان ها پراهمیت می کند، صرفاً آن است که ما در حال مشاهده آن پدیده هستیم.

 

مدل «جهان های متعدد» اِوِرِت را از نظر علمی نمی توان «نظریه» دانست (مانند نسبیت یا مکانیک کوانتومی) و نمی توان آن را با مکانیک کوانتومی مقایسه کرد که شگفتی های مطلق را در پدیده ای محسوس به نمایش می گذارد؛ بااین حال محاسبات فیزیک دانان نظریه ریسمان، تعداد حدود ۱۰ به توان ۱۰۰ جهان موازی را محتمل می داند؛ یعنی چند ده میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد عالم!

در مدل چندجهانی (برخی آن را «بس گیتی» ترجمه کرده اند)، با برداشتی از بی نهایت عالم از احتمال ها شروع می کنیم که به زبان فیزیک دانان، همان مجموع همه انرژی ها و موقعیت های شناخته شده تحت عنوان «هملیتونین سراسری» است و سپس، روی هر چیزی که توجه مان را جلب کند، تمرکز می کنیم. بدین ترتیب احتمال های نامتناهی را درون زیرسیستم های همیلتونی مشخص تر و به مراتب مدیریت پذیرتر، محدود می کنیم.

ذره بین فریبنده

حال این سؤال مطرح می شود که این تمرکز یا بزرگ نمایی، درعین حالی که می تواند ادراکی از نامتناهی در اختیارمان قرار دهد، آیا می تواند مانع مشاهده چشم انداز کلی شود؟ آیا این کار، رویکرد کوته فکرانه ای نیست که از آشنایی ما با برخی از اشیاء ریزمقیاس (میکروسکوپی) برآمده باشد؟

به بیان دیگر، می توان این طور توضیح داد که در آزمایش گربه شرودینگر، ما به راحتی می پرسیم که آیا گربه در داخل جعبه، زنده است یا مرده؛ اما هرگز در نظر نمی گیریم که آیا بوی نامطبوعی از جعبه منتشر می شود یا اینکه میز زیر جعبه، گرم است یا سرد.

پژوهشگران در تلاش برای تعیین اینکه آیا تمایل ما به حفظ تمرکز بر آنچه در داخل جعبه است، اهمیتی دارد یا نه؛ الگوریتمی را توسعه دادند تا بررسی کنند که آیا ممکن است برخی از احتمالات کوانتومی موسوم به «حالت های اشاره گر»، کمی سرسختانه تر از دیگر احتمال ها تنظیم شوند و درنتیجه سبب شوند که برخی از ویژگی های حیاتی با احتمال پایین تری درهم تنیده شوند.

اگر چنین باشد، جعبه توصیف کننده گربه شرودینگر تا حدی ناقص است مگر آنکه ما فهرست طولانی عواملی را در نظر بگیریم که بالقوه در سراسر کیهان پراکنده اند.

ارسلان عادل، فیزیکدان پاکستانی و عضو هیئت علمی دانشکده فیزیک UCD در توضیح این ایده می گوید: «برای مثال شما می توانید بخشی از زمین و کهکشان آندرومدا را در یک زیرسیستم داشته باشید و این زیرسیستم، کاملاً درست است». در تئوری، هیچ محدودیتی برای تعریف زیرسیستم ها وجود ندارد و فهرست طولانی از حالت های دور و نزدیک را می توان در نظر گرفت که هرکدام، واقعیت را با اندکی تغییر پدید می آورند.

پژوهشگران با اتخاذ رویکرد جدید در نظریه چندجهانی (جهان های متعدد) اِوِرِت، به پاسخی رسیده اند که آن را تفسیر «جهان های بسیار فراوان تر» نامیده اند. تفسیر جدید، مجموعه ای بی شمار از احتمال ها را در نظر می گیرد و آن را در بازه بی نهایتی از واقعیت ها ضرب می کند که در شرایط معمولی آن ها را در نظر نمی گیریم.

روش نوین هم با شباهت زیادی به تفسیر اصلی، بیش از آن که درباره رفتار عالم توضیحی ارائه دهد، به تلاش ما برای مطالعه گام به گام آن در هر لحظه اشاره دارد.

پژوهشگران امیدوارند که این الگوریتم بتواند در توسعه راه های بهتر برای کاوش سیستم های کوانتومی مانند الگوریتم های داخل کامپیوتر، کاربرد داشته باشد.

منبع: ScienceAlert

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید